Το ότι η αυτοκτονία είναι δειλία είναι ένα από τα πολλά κλισέ με τα οποία γαλουχούμαστε από μικροί. Βάλε λίγο Εκκλησία, λίγο τα στρεβλά αντρικά πρότυπα (οι άντρες δεν κλαίνε κλπ) και η προκατάληψη απέναντι στον αυτόχειρα είναι στάνταρ.
Είναι και αυτό μία επιλογή σχετικά με το τι θα κάνει ο άλλος με τη ζωή του. Οφείλουμε να τη σεβόμαστε.
Άλλωστε, σε άλλους πολιτισμούς η αυτοκτονία είναι φυσιολογική, αν όχι επιβεβλημένη σε μερικές καταστάσεις (βλ. σεπούκου στην περίπτωση των Σαμουράι, καμικάζι εναντίον του Αμερικανικού στόλου στο Β΄ΠΠ, αγώνες των Αράβων εναντίον των Ισραηλινών κλπ). Μη βάζουμε λοιπόν ταμπέλες σε ό,τι δεν μπορούμε να καταλάβουμε.
Το ότι οφείλουμε να παλεύουμε και να χαιρόμαστε τη ζωή μας και να μένουμε όρθιοι μέχρι τέλους δεν αναιρεί το δικαίωμα κάποιων να τα παρατήσουν πριν την ώρα τους.