Ugabuga,
Τέτοιον βαθμό κομπλεξισμού όπως αυτόν μεγάλης μερίδας θεσσαλονικέων εναντίον της πρωτεύουσας δεν τον παρατηρεί κανείς σε καμία άλλη περιοχή της Ελλάδας που προσωπικά έχω επισκεφθεί (και που λόγω δουλειάς, πίστεψε με, είναι πολλές) – είναι τόσο προφανές αυτό το εμπειρικό δεδομένο που η οποιαδήποτε απόπειρα αμφισβήτησης του καταντά σχεδόν γραφική.
Η δική μου εμπειρία όμως δείχνει το αντίθετο. Και εγώ έχω επισκευτεί αρκετές περιοχές της Ελλάδας. Κοζάνη, Σέρρες, Φλώρινα, Αλεξανδρούπολη εκφράζονται πολύ πιο έντονα από τους Θεσσαλονικείς για αυτό το θέμα. Οι Κρητικοί δε ούτε να ακούσουν για Αθήνα.
Οι θεσσαλονικείς τοπικοί άρχοντες – σε σύμπνοια με μεγάλο μέρος του ντόπιου πληθυσμού – θέλουν να βλέπουν την Θεσσαλονίκη ως την ιστορική οικονομική πρωτεύουσα της Β.Ελλάδας όπως και της γειτνιάζουσας βαλκανικής ενδοχώρας. Συνεπώς το να κρίνεται το εκεί χαλαρό στυλ δουλειάς βάσει των αυστηρών στάνταρτς μιας μεγαλούπολης (με στόχους μάλιστα οικονομικής κυριαρχίας στην περιοχή) και όχι με τα μέτρα ενός χωριού κάθε άλλο παρά μεροληψία υποδηλώνει (και φυσικά δεν αναφέρομαι στους πάμπολλους κηφήνες των ελληνικών ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, αλλά στον υποτιθέμενα παραγωγικό πληθυσμό).
Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι γιατί ίσως παρεξηγείται: θεωρώ πως είναι άλλο πράγμα ο ρυθμός ζωής και άλλο ο ρυθμός δουλειάς. Η ζωή ολόκληρη σε γενικές γραμμές έχει τρελούς ρυθμούς σε μια πόλη και όσο μεγαλύτερη η πόλη τόσο πιο απάνθρωποι οι ρυθμοί ζωής.
Από την άλλη η δουλειά καθ'εαυτή διαρκεί 8 ώρες σε ολόκληρη την Ελλάδα από όσο ξέρω. Άρα τόσο ο Θεσσαλονικιός όσο και ο Αθηναίος υπάλληλος θα δουλέψουν το ίδιο. Και όχι, δε υπάρχει τρόπος ο Θεσσαλονικιός υπάλληλος να πάει για φραπέ σε καφετέρια την ώρα της δουλειάς όπως δεν μπορεί να το κάνει και ο Αθηναίος.
Άρα σε ποιο χαλαρό στυλ δουλειάς αναφέρεσαι; Χαλαρό στυλ ζωής ναι, αλλά χαλαρότερο στυλ δουλειάς γιατί; Αν στη Θεσσαλονίκη έχουμε χαλαρούς ρυθμούς δουλειάς, τότε πως χαρακτηρίζεις τους αντίστοιχους ρυθμούς σε ένα χωριό;
Ότι κι αν γράψω δεν πρόκειται να σε πείσω, παρόλαυτα θα σου πω μόνον το εξής: Η αντίδραση των περισσότερων συναδέλφων μου μηχανικών όταν τους λέω ότι φεύγω για Θεσσαλονίκη είναι μονίμως η ίδια: "Καλή Ξεκούραση …"
Όποιον και αν ρωτήσεις που να έχει δουλέψει στην προδιαγραφή & συντονισμό τεχνικών έργων σε Αθήνα και Φραπεδούπολη θα σου πει ότι οι ρυθμοί δουλειάς εκεί ουδεμία σχέση έχουν με τους εδώ.
Αυτό πρώτη φορά το ακούω και θα ήθελα να διαβάσω περισσότερες λεπτομέρειες αν έχεις την καλοσύνη να τις γράψεις.
Δηλαδή στην Αθήνα δουλεύετε περισσότερες από 8 ώρες; Εδώ δουλεύουμε λιγότερες από 8 ώρες; Οι γνωστοί σου μηχανικοί φεύγουν από δουλειά 8ωρου στην Αθήνα για να κάνουν στη Θεσσαλονίκη τι; Λιγότερη δουλεία; 4ωρο μήπως; Ή μήπως στην "Φραπεδούπολη" όπως χαρακτηριστικά τη λες, αφήνουν οι εργαζόμενοι τη δουλειά στη μέση και πάνε για φραπέ; Και το αφεντικό τους υποθέτω δεν έχει πρόβλημα γιατί και αυτός για φραπέ έχει πάει;
Από την άλλη να πω εγώ τη δική μου εμπειρία από το δικό μου χώρο των τηλεπικοινωνιών, μιας και εσύ μοιράστηκες τις εμπειρίες σου από το χώρο των μηχανικών. Η δική μου εμπειρία είναι εκ διαμέτρου αντίθετη από τη δική σου: μεγάλες εταιρίες τηλεπικοινωνιών κρατάνε ελάχιστο τεχνικό προσωπικό στη Θεσσαλονίκη για να καλύψουν τις ανάγκες τις βόρειας Ελλάδας. Καταλαβαίνουμε όλοι τί δουλειά ρίχνουν αυτοί οι 3-4 άνθρωποι για να καλύψουν τεχνικά όλη αυτήν την περιοχή.
Από την άλλη όμως όταν χρειάζεται να επικοινωνήσουμε με κάποιον από τους μανατζαραίους μιας εταιρίας από τα κεντρικά (που είναι φυσικά, που αλλού) στην Αθήνα, τότε διαπιστώνουμε ότι τις περισσότερες ώρες της ημέρας τις αναλώνουν σε διάφορα "meeting". Για να μελετήσουν δε ένα απλό έγγραφο και να στείλουν παρατηρήσεις προκειμένου να κλείσει μια σημαντική συμφωνία μπορεί να κάνουν και 10 εργάσιμες μέρες κατά τη διάρκεια των οποίων παριστάνουν ότι δουλεύουν. Και αναφέρομαι σε ιδιωτικές εταιρίες τηλεπικοινωνιών, όχι στον ΟΤΕ που μέχρι πρότινος ήταν δημόσια επιχείρηση. Αυτός είναι και ένας λόγος που οι εναλλακτικοί πάροχοι πηγαίνουν κατά διαόλου.
Άρα μήπως τελικά οι συνάδελφοί σου που έρχονται να δουλέψουν στη Θεσσαλονίκη απλά διαιωνίζουν αστικούς μύθους; Μήπως μπερδεύτηκαν από τους χαλαρότερους ρυθμούς ζωής και η δουλειά τους φάνηκε πιο άνετη και όχι τόσο πιεστική; Μήπως από την εταιρία τους προκειμένου να τους δελεάσουν να φύγουν από την πόλη τους και να δουλέψουν σε κάποια άλλη πόλη τους έβαλαν σε καλύτερο πόστο;