Λοιπόν...
Παραβλέπω τελείως τα "αν με εκβιάζει της λέω ότι δε θα με ξαναδεί" ή "ό,τι θέλω κάνω γιατί είμαι άνδρας" ή "είναι ευθύνη της που έμεινε έγγυος".
Αυτά είναι βλακείες απεριορίστου βάθους, ύψους, πλάτους και λοιπών διαστάσεων. Είναι η κλασική ευθυνοφοβική στάση των κοκοριών που θέλουν να χαλάνε αλλά να μην πληρώνουν ποτέ.
Πάμε λοιπόν σε κάτι ουσιαστικότερο. Με γεγονότα που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση.
ΓΕΓΟΝΟΣ 1ο
Ο άνθρωπος έχει ψυχή, είναι δηλαδή έμψυχο ον.
ΓΕΓΟΝΟΣ 2ο
Ο άνθρωπος ξεχωρίζει από τα άψυχα πράγματα, πχ αμοιβάδα ή ένα κοράλι, διότι έχει ψυχή.
ΓΕΓΟΝΟΣ 3ο
Η νοημοσύνη - λογική και η ψυχή είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Οπότε το αν ένας άνθρωπος είναι μικρός σε ηλικία ή διανοητικώς καθυστερημένος δεν καθίσταται και άψυχος. Αντίστοιχα, η νοημοσύνη, πχ του μυρμηγκιού δε σημαίνει και ψυχή.
ΓΕΓΟΝΟΣ 4ο
Ο άνθρωπος είτε είναι μιας ημέρας, ειτε ενός αιώνα έχει ψυχή.
ΕΡΩΤΗΣΗ 1η
Ισχυρίζεστε σοβαρά ότι ο άνθρωπος που μεγαλώνει μέσα στην κοιλιά της μάνας του είναι μια..."μύξα" κυττάρων επειδή έχει συμπληρώσει πχ 2 24ωρα ύπαρξης και όχι 200; Ή επειδή έτσι φαίνετε σε κάποιους; Η ανθρώπινη ύπαρξη και ψυχή δηλαδή είναι θέμα ρολογιού;
ΕΡΩΤΗΣΗ 2η
Μια που ένα παιδί χωρίς γονείς ή με έναν γονιό μπορεί να μεγαλώσει δυστυχισμένο ή να γίνει ακόμα και εγκληματίας γιατί δε σκοτώνουμε τα απανταχού ορφανά και δυστυχισμένα παιδιά ειδικά του Τρίτου Κόσμου; Επειδή δηλαδή αυτά συμπλήρωσαν όλα τα 24ωρα των 9 μηνών και πρόλαβαν να βγουν έχουν περισσότερα δικαιώματα; ʼρα πάλι καταλήγουμε στο ρολόι;
ΕΡΩΤΗΣΗ 3η
Ποιος είναι αυτός που θα κρίνει αν αυτή η ..."μύξα" έχει δικαίωμα ζωής ή όχι; Επειδή δηλαδή ο κρίνων χρωστάει την ύπαρξή του στη μεγαλοψυχία των δικών του που δεν τον είδαν ως "μύξα" αλλά ως εν δυνάμει άνθρωπο, πατέρα, ευεργέτη, καλλιτέχνη ή - απευκταίο- ακόμη κι εγκληματία; Μπορεί δηλαδή αυτός να δώσει ζωή από το πουθενά ώστε να μπορεί να τη στερεί;
Προσωπικό συμπέρασμα:
ΚΑΝΕΝΑΣ μα ΚΑΝΕΝΑΣ δεν έχει δικαίωμα να καταστρέφει ο,τιδήποτε κρύβει όχι ζωή, αλλά έστω και υπόνοια ζωής διότι ο άνθρωπος μπορεί να κάνει πολλά αλλά δεν μπορεί να κάνει δύο πράγματα, να αναστήσει νεκρούς ή να δημιουργήσει ζωή. Και δε νομίζω κανένα από τα δύο να χρειάζεται ιδιαίτερα επιχειρήματα για αν πιστοποιηθεί. Όλα τα υπόλοιπα είναι προφάσεις και δικαιολογίες για τα λάθη μας που αποφεύγουμε να αποδεχτούμε.
Σόρυ φιλαράκι, καλά μας το άρχισες αλλά το χάλασες εκεί
που πήγες να ορίσεις τα αξιώματά σου.
*1: Το ότι ο άνθρωπος "έχει" ψυχή ΔΕΝ είναι γεγονός. Είναι υπόθεση,
θεώρηση. Γεγονός είναι ό,τι έχει αποδειχτεί επιστημονικά. Η ύπαρξη
της ψυχής δεν έχει αποδειχτεί κατ' αυτόν τον τρόπο, κ' κατ' εμέ
δεν θα αποδεικτεί ποτές μιας και το ερώτημα "υπάρχει ψυχή ή όχι?"
δεν είναι επιστημονικό αλλά μεταφυσικό.
Εφόσον η αρχική σου υπόθεση στην οποία βασίζεις την επιχειρηματολογία σου είναι σαθρή, δεν ασχολούμαι καν με τις ερωτήσεις...
Παρόλαυτά επειδή είμαι καλό παιδί και περίεργος, θα σου απαντήσω:
Απάντηση στην Ερώτηση 1: την έδωσα πιο πάνω (*1)
Απάντηση στην Ερ 2: Ναι, επειδή συμπλήρωσαν το 9 μηνο δεν μπορείς να τα σκοτώσεις κτλ κτλ κτλ.
Απάντηση στην Ερ 3: Αυτός που σκέφτεται για τα ήδη αρκετά προβλήματα αυτού του γαμ/νου πλανήτη όπως υπερπληθυσμός. Ακόμη
αυτός που αν παρατήσει το παιδί του στους 3 δρόμους επειδή δεν θα μπορεί να το τρέφει θα τον πούνε εγκληματία κ' θα φάει μηνύσεις από το κράτος. Ακόμη αυτός ο μαλάκας που δεν προσέχει όταν γαμάει.
Απάντηση στο προσωπικό συμπέρασμα:
Καλά τα λες,κανείς δεν έχει αυτό το δικαίωμα αν βασίσουμε την απόφασή μας στο ότι 'αφού δεν μπορείς να δημιουργήσεις ζωή με ποιο δικαίωμα
την καταστρέφεις'. Και όχι δεν θεωρώ πως μου έκαναν χάρη οι γονείς μου
που με γέννησαν. Από οσο γνωρίζω ήμουν προγραμματισμένος να γεννηθώ και δεν ήμουν αποτέλεσμα ενός ατυχήματος που ενδεχομένως
θα έφερνε πάνω κάτω την ζωή των απρόσεχτων γονιών μου.
