και το ερωτημα ειναι
τι ειναι πιο επικινδυνο;
ανδρεικελα των Αμερικανων
ή επικινδυνες αλλα δημοκρατικα εκλεγμενες ηγεσιες;
Μιας και πιάσαμε τα ερωτήματα, πιστεύεις ότι θα έχουμε μετάβαση σε δημοκρατικά καθεστώτα με ανοιχτές εκλογές, ελευθερία λόγου και τα συναφή ή απλά αλλαγή δικτάτορα με ένα κατά τι φιλολαϊκότερο προσωπείο;
Οι ιρανοί ακόμη το φυσάνε και δεν κρυώνει...
Όσο για το τί είναι πιο επικίνδυνο, αποδείχθηκε ότι επικίνδυνες είναι οι δικτατορίες, κυρίως διότι οδηγούν νομοτελειακά σε βίαιες κοινωνικές εκρήξεις και σπανίως έχουν αίσιο τέλος...
Μιας και πιάσαμε το Σεφέρη, ένα άλλο πολύ καλό ποιήμα του, σχετικό με δικτατορίες.
"Επί ασπαλάθων ..."
Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού
πάλι με την άνοιξη.
Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χώμα κι ασπάλαθοι
δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
Απόμακρα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας αντηχούν ακόμη ...
Γαλήνη.
- Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;
Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ, χαμένη στου μυαλού τ' αυλάκια·
τ' όνομα του κίτρινου θάμνου
δεν άλλαξε από εκείνους τους καιρούς.
Το βράδυ βρήκα την περικοπή:
"Τον έδεσαν χειροπόδαρα" μας λέει
"τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν
απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους
και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο, κουρέλι".
Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του
ο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος.