Επισκέπτης
Ποιος λαός είναι καλύτερος στις ξένες γλώσσες
Οι κάτοικοι μιας περιοχής στην Αμαζονία κατέχουν το ανεπίσημο παγκόσμιο ρεκόρ στη γλωσσομάθεια. Εδώ κάθε χωριό έχει τη δική του γλώσσα και, σύμφωνα με τους κανόνες που ισχύουν στην κοινωνία τους, απαγορεύεται να παντρευτεί κανείς άτομο που μιλάει την ίδια γλώσσα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι κάτοικοι αυτής της περιοχής, εκτός από τη δική τους γλώσσα και τη γλώσσα των συζύγων τους, να κατέχουν συχνά και πολλές άλλες γλώσσες, που μιλιούνται στο σόι τους.
Σε επίπεδο κρατών, οι πλέον γλωσσομαθείς είναι οι κάτοικοι του Μαυρίκιου στον Ινδικό ωκεανό. Εδώ κάθε κάτοικος γνωρίζει κατά μέσο όρο 3,78 γλώσσες. Οι πιο διαδεδομένες είναι τα γαλλικά, τα αγγλικά και τα κρεόλ, αλλά και πολλές ινδικές γλώσσες. Αυτός ο γλωσσικός πλούτος οφείλεται στην πολυεθνική σύνθεση του πληθυσμού του νησιού, καθώς και στις εμπορικές συναλλαγές ειδικά με την Ινδία.
Στην Ευρώπη, στην πρώτη θέση βρίσκεται το Λουξεμβούργο, του οποίου οι κάτοικοι μιλάνε κατά μέσο όρο 3,24 γλώσσες. Οι σκανδιναβικές χώρες έχουν ένα μέσο όρο περίπου δύο γλωσσών, δηλαδή κάθε κάτοικος μιλάει μια ακόμη γλώσσα εκτός από τη μητρική του. Αντίθετα, οι κάτοικοι των μεγάλων, αγγλόφωνων κυρίως χωρών, δεν είναι τόσο γλωσσομαθείς, μια και δεν έχουν ιδιαίτερο κίνητρο να μάθουν ξένες γλώσσες.
Η έρευνα αυτή, η οποία έγινε από το Σουηδό γλωσσολόγο Mikael Parkvall, απέδειξε επίσης ότι δεν υπάρχει συσχετισμός ανάμεσα στη σχολική εκπαίδευση και τη γνώση ξένων γλωσσών. Το μόνο που έχει σημασία για τη γλωσσομάθεια ενός πληθυσμού είναι το κατά πόσο η μητρική γλώσσα είναι διαδεδομένη ή όχι σε παγκόσμιο επίπεδο.
scienceillustrated.gr
Οι κάτοικοι μιας περιοχής στην Αμαζονία κατέχουν το ανεπίσημο παγκόσμιο ρεκόρ στη γλωσσομάθεια. Εδώ κάθε χωριό έχει τη δική του γλώσσα και, σύμφωνα με τους κανόνες που ισχύουν στην κοινωνία τους, απαγορεύεται να παντρευτεί κανείς άτομο που μιλάει την ίδια γλώσσα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι κάτοικοι αυτής της περιοχής, εκτός από τη δική τους γλώσσα και τη γλώσσα των συζύγων τους, να κατέχουν συχνά και πολλές άλλες γλώσσες, που μιλιούνται στο σόι τους.
Σε επίπεδο κρατών, οι πλέον γλωσσομαθείς είναι οι κάτοικοι του Μαυρίκιου στον Ινδικό ωκεανό. Εδώ κάθε κάτοικος γνωρίζει κατά μέσο όρο 3,78 γλώσσες. Οι πιο διαδεδομένες είναι τα γαλλικά, τα αγγλικά και τα κρεόλ, αλλά και πολλές ινδικές γλώσσες. Αυτός ο γλωσσικός πλούτος οφείλεται στην πολυεθνική σύνθεση του πληθυσμού του νησιού, καθώς και στις εμπορικές συναλλαγές ειδικά με την Ινδία.
Στην Ευρώπη, στην πρώτη θέση βρίσκεται το Λουξεμβούργο, του οποίου οι κάτοικοι μιλάνε κατά μέσο όρο 3,24 γλώσσες. Οι σκανδιναβικές χώρες έχουν ένα μέσο όρο περίπου δύο γλωσσών, δηλαδή κάθε κάτοικος μιλάει μια ακόμη γλώσσα εκτός από τη μητρική του. Αντίθετα, οι κάτοικοι των μεγάλων, αγγλόφωνων κυρίως χωρών, δεν είναι τόσο γλωσσομαθείς, μια και δεν έχουν ιδιαίτερο κίνητρο να μάθουν ξένες γλώσσες.
Η έρευνα αυτή, η οποία έγινε από το Σουηδό γλωσσολόγο Mikael Parkvall, απέδειξε επίσης ότι δεν υπάρχει συσχετισμός ανάμεσα στη σχολική εκπαίδευση και τη γνώση ξένων γλωσσών. Το μόνο που έχει σημασία για τη γλωσσομάθεια ενός πληθυσμού είναι το κατά πόσο η μητρική γλώσσα είναι διαδεδομένη ή όχι σε παγκόσμιο επίπεδο.
scienceillustrated.gr
Επισκέπτης
Πόσο ψηλά βρίσκονται τα σύννεφα;
Τα περισσότερα είδη νεφών βρίσκονται σχετικά κοντά στην επιφάνεια της Γης. Τα λεγόμενα νυχτερινά φωτεινά νέφη (noctilucenta), όμως, εμφανίζονται ακόμη και 80 με 100 χλμ. πάνω από το έδαφος. Από τα 100 χιλιόμετρα αρχίζει το διάστημα.
Απ’ όσο γνωρίζουμε, τα νυχτερινά φωτεινά νέφη παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά το 1885 από τον Άγγλο αστρονόμο Τ.W. Backhouse, και ενδέχεται να μην υπήρχαν παλαιότερα. Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1883, εξερράγη το ηφαίστειο Κρακατόα στην Ινδονησία και η στάχτη εκτινάχθηκε ψηλά στην ατμόσφαιρα. Σωματίδια από την τρομακτική αυτή έκρηξη παρέμειναν στην ατμόσφαιρα και σχημάτισαν, πιθανότατα, τα πρώτα νυχτερινά φωτεινά νέφη. Έκτοτε, το φαινόμενο επεκτάθηκε λόγω της βιομηχανικής επανάστασης και της αυξημένης έκλυσης αερίων όπως το μεθάνιο στην ατμόσφαιρα. Στα υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας παράγονται υδρατμοί από τη διάσπαση του μεθανίου, κάτι που συντελεί στο σχηματισμό και τη διατήρηση αυτών των νεφών. Επιπλέον, φαίνεται πως επεκτείνονται και γεωγραφικά. Την εποχή του Backhouse, τα νυχτερινά φωτεινά νέφη ήταν ορατά μόνο από τον 50ό παράλληλο και βορειότερα, ενώ σήμερα παρατηρούνται και από τον 40ό παράλληλο. Τα σύννεφα είναι ορατά μόνο λίγο πριν από την ανατολή και μετά τη δύση, όταν φωτίζονται υπό μια ορισμένη γωνία από τον Ήλιο.
scienceillustrated.gr
Τα περισσότερα είδη νεφών βρίσκονται σχετικά κοντά στην επιφάνεια της Γης. Τα λεγόμενα νυχτερινά φωτεινά νέφη (noctilucenta), όμως, εμφανίζονται ακόμη και 80 με 100 χλμ. πάνω από το έδαφος. Από τα 100 χιλιόμετρα αρχίζει το διάστημα.
Απ’ όσο γνωρίζουμε, τα νυχτερινά φωτεινά νέφη παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά το 1885 από τον Άγγλο αστρονόμο Τ.W. Backhouse, και ενδέχεται να μην υπήρχαν παλαιότερα. Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1883, εξερράγη το ηφαίστειο Κρακατόα στην Ινδονησία και η στάχτη εκτινάχθηκε ψηλά στην ατμόσφαιρα. Σωματίδια από την τρομακτική αυτή έκρηξη παρέμειναν στην ατμόσφαιρα και σχημάτισαν, πιθανότατα, τα πρώτα νυχτερινά φωτεινά νέφη. Έκτοτε, το φαινόμενο επεκτάθηκε λόγω της βιομηχανικής επανάστασης και της αυξημένης έκλυσης αερίων όπως το μεθάνιο στην ατμόσφαιρα. Στα υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας παράγονται υδρατμοί από τη διάσπαση του μεθανίου, κάτι που συντελεί στο σχηματισμό και τη διατήρηση αυτών των νεφών. Επιπλέον, φαίνεται πως επεκτείνονται και γεωγραφικά. Την εποχή του Backhouse, τα νυχτερινά φωτεινά νέφη ήταν ορατά μόνο από τον 50ό παράλληλο και βορειότερα, ενώ σήμερα παρατηρούνται και από τον 40ό παράλληλο. Τα σύννεφα είναι ορατά μόνο λίγο πριν από την ανατολή και μετά τη δύση, όταν φωτίζονται υπό μια ορισμένη γωνία από τον Ήλιο.
scienceillustrated.gr
Τι ειναι οι γλυνες;
Οι γλυνες στην παραλια του γερακα ειναι λασπη απο Αργυλο.Ειναι μοναδικο γεωλογικο φαινομενο που δεν συνανταται
πουθενα αλλου στον κοσμο.Πολλοι πιστευουν οτι κανει καλο στο δερμα γι αυτο και το καλοκαιρι οι τουριστες αλοιφωνται με αυτην την λασπη την αφηνουν 30'πανω τους και ξεπλενονται.Πιο παλια ντοπιοι παιρνανε ολοκληρα
κομματια σε σακουλες για το σπιτι τους.Βεβαια αυτο μετα το 2000 εχει σταματησει γιατι βρισκεται υπο την προστασια του ΕΘΠΖ και κανει οτι ειναι δυνατο για την διαφυλαξη τους .Συγκεκριμενα το ενθετο του ΕΘΠΖ για τις γλυνες αναφερει΄..
<<ΟΙ Γλυνες στην παραλια του Γερακα αποτελει μοναδικο Γεωλογικο φαινομενο της περιοχης.Η Φυση χρειαστηκε ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ για να τις δημιουργησει.Ειναι κριμα να καταστρεφονται απο τον ανθρωπο μεσα ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ.
Η Αφαιρεση κομματιων απο τις γλυνες αποτελει μη φιλικη παρεμβαση προς το περιβαλλον.>>
Οι γλυνες στην παραλια του γερακα ειναι λασπη απο Αργυλο.Ειναι μοναδικο γεωλογικο φαινομενο που δεν συνανταται
πουθενα αλλου στον κοσμο.Πολλοι πιστευουν οτι κανει καλο στο δερμα γι αυτο και το καλοκαιρι οι τουριστες αλοιφωνται με αυτην την λασπη την αφηνουν 30'πανω τους και ξεπλενονται.Πιο παλια ντοπιοι παιρνανε ολοκληρα
κομματια σε σακουλες για το σπιτι τους.Βεβαια αυτο μετα το 2000 εχει σταματησει γιατι βρισκεται υπο την προστασια του ΕΘΠΖ και κανει οτι ειναι δυνατο για την διαφυλαξη τους .Συγκεκριμενα το ενθετο του ΕΘΠΖ για τις γλυνες αναφερει΄..
<<ΟΙ Γλυνες στην παραλια του Γερακα αποτελει μοναδικο Γεωλογικο φαινομενο της περιοχης.Η Φυση χρειαστηκε ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ για να τις δημιουργησει.Ειναι κριμα να καταστρεφονται απο τον ανθρωπο μεσα ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ.
Η Αφαιρεση κομματιων απο τις γλυνες αποτελει μη φιλικη παρεμβαση προς το περιβαλλον.>>
Επισκέπτης
Είναι η χειμερινή κολύμβηση υγιεινή συνήθεια;
Όταν ένας χειμερινός κολυμβητής πέφτει στο παγωμένο νερό, στο σώμα του απελευθερώνονται οι λεγόμενες ενδορφίνες, που είναι η μορφίνη του ανθρώπινου οργανισμού. Οι ενδορφίνες έχουν γενικά αναλγητικές ιδιότητες, που διαρκούν από 2 έως 4 ώρες. Έτσι, οι βουτιές σε πολύ κρύο νερό έχουν θετική επίδραση σε πολλές επώδυνες παθήσεις. Επιπλέον, οι ενδορφίνες έχουν και αντικαταθλιπτικές ιδιότητες. Έτσι, η χειμερινή κολύμβηση βελτιώνει τη διάθεση και μπορεί να καταστείλει την κατάθλιψη ελαφράς μορφής. Πολλοί χειμερινοί κολυμβητές υποστηρίζουν ότι «το αίμα κυλάει πιο γρήγορα στις φλέβες» μετά από μια βουτιά. Ακριβώς αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα, σύμφωνα με μια έρευνα του ο Φινλανδού γιατρού Kyllikki Kauppinen. Όταν το δέρμα μας έρχεται σε επαφή με το κρύο νερό, τα αιμοφόρα αγγεία συστέλλονται για να διατηρήσουν τη θερμοκρασία του σώματος, ενώ η πίεση αυξάνεται, για να εμποδίσει το αίμα να παγώσει. Μερικές έρευνες, μάλιστα, υποδεικνύουν ότι τα χειμερινά μπάνια ανακουφίζουν από τις ενοχλήσεις στις αρθρώσεις, όμως αυτό εξακολουθεί να αμφισβητείται στους κύκλους των ειδικών της αρθρίτιδας.
scienceillustrated.gr
Όταν ένας χειμερινός κολυμβητής πέφτει στο παγωμένο νερό, στο σώμα του απελευθερώνονται οι λεγόμενες ενδορφίνες, που είναι η μορφίνη του ανθρώπινου οργανισμού. Οι ενδορφίνες έχουν γενικά αναλγητικές ιδιότητες, που διαρκούν από 2 έως 4 ώρες. Έτσι, οι βουτιές σε πολύ κρύο νερό έχουν θετική επίδραση σε πολλές επώδυνες παθήσεις. Επιπλέον, οι ενδορφίνες έχουν και αντικαταθλιπτικές ιδιότητες. Έτσι, η χειμερινή κολύμβηση βελτιώνει τη διάθεση και μπορεί να καταστείλει την κατάθλιψη ελαφράς μορφής. Πολλοί χειμερινοί κολυμβητές υποστηρίζουν ότι «το αίμα κυλάει πιο γρήγορα στις φλέβες» μετά από μια βουτιά. Ακριβώς αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα, σύμφωνα με μια έρευνα του ο Φινλανδού γιατρού Kyllikki Kauppinen. Όταν το δέρμα μας έρχεται σε επαφή με το κρύο νερό, τα αιμοφόρα αγγεία συστέλλονται για να διατηρήσουν τη θερμοκρασία του σώματος, ενώ η πίεση αυξάνεται, για να εμποδίσει το αίμα να παγώσει. Μερικές έρευνες, μάλιστα, υποδεικνύουν ότι τα χειμερινά μπάνια ανακουφίζουν από τις ενοχλήσεις στις αρθρώσεις, όμως αυτό εξακολουθεί να αμφισβητείται στους κύκλους των ειδικών της αρθρίτιδας.
scienceillustrated.gr
Επισκέπτης
Γιατί η ταχύτητα πιέζει το πλοίο προς τα κάτω;
Όταν τα μεγάλα πλοία πλέουν σε σχετικά μικρά βάθη και οι μηχανές τους δουλεύουν στο φουλ, κατά κάποιο τρόπο τα «τραβά» ο βυθός. Αυτού του είδους η βύθιση οφείλεται στο λεγόμενο «φαινόμενο Βεντούρι». Το νερό κάτω από το πλοίο συμπιέζεται και ρέει ταχύτερα από το κανονικό. Όταν η ταχύτητα του νερού αυξάνεται, η πίεση πέφτει και το σκάφος βυθίζεται ελαφρώς. Στο φαινόμενο αυτό σημαντικό ρόλο παίζουν το βάθος της θάλασσας και η ταχύτητα του πλοίου. Το φαινόμενο μπορεί, ανάλογα με την περίπτωση, να είναι επικίνδυνο ή ωφέλιμο. Αρκετά πλοία έχουν υποστεί ζημιές επειδή οι πλοίαρχοι δεν το πήραν υπ’ όψη τους. Αυτό, για παράδειγμα, συνέβη το 1992 με το περίφημο κρουαζιερόπλοιο Queen Elizabeth II. Από την άλλη, το φαινόμενο διευκολύνει τη διέλευση πλοίων κάτω από γέφυρες, όπως συνέβη όταν το μεγάλο κρουαζιερόπλοιο Liberty of the Seas πέρασε κάτω από τη γέφυρα του Great Belt στη Δανία. Ο καπετάνιος και ο πλοηγός επέλεξαν το πλοίο να περάσει από κάτω με τη μέγιστη ταχύτητα. Το πλοίο βυθίστηκε ελαφρώς, τόσο όσο χρειαζόταν για να αυξηθεί η απόσταση ανάμεσα στο άκρο του καταρτιού του πλοίου και το κάτω μέρος του καταστρώματος της γέφυρας. Τα αγωνιστικά σκάφη, σε μεγάλες ταχύτητες, σηκώνονται στον αέρα αντί να βυθίζονται, αλλά αυτό οφείλεται στο κύτος τους, που είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό των μεγάλων πλοίων. Τα ταχύπλοα έχουν αεροδυναμικό σκαρί, που είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να τα σηκώνει από το νερό και, σε πολύ υψηλές ταχύτητες, να τα κάνει σχεδόν να γλιστρούν στην επιφάνεια.
Η ταχύτητα πιέζει το πλοίο προς τα κάτω
Όταν το κύτος του πλοίου συμπιέζει το νερό από κάτω του, αυξάνεται η ταχύτητα του νερού – πρόκειται για το «φαινόμενο Βεντούρι», όπως λέγεται. Η μειωμένη πίεση του νερού δίνει στο πλοίο μικρότερη ανυψωτική δύναμη κι έτσι αυτό βυθίζεται ελαφρώς στο νερό. Όσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητα τόσο εντονότερο είναι το φαινόμενο.
scienceillustrated.gr
Όταν τα μεγάλα πλοία πλέουν σε σχετικά μικρά βάθη και οι μηχανές τους δουλεύουν στο φουλ, κατά κάποιο τρόπο τα «τραβά» ο βυθός. Αυτού του είδους η βύθιση οφείλεται στο λεγόμενο «φαινόμενο Βεντούρι». Το νερό κάτω από το πλοίο συμπιέζεται και ρέει ταχύτερα από το κανονικό. Όταν η ταχύτητα του νερού αυξάνεται, η πίεση πέφτει και το σκάφος βυθίζεται ελαφρώς. Στο φαινόμενο αυτό σημαντικό ρόλο παίζουν το βάθος της θάλασσας και η ταχύτητα του πλοίου. Το φαινόμενο μπορεί, ανάλογα με την περίπτωση, να είναι επικίνδυνο ή ωφέλιμο. Αρκετά πλοία έχουν υποστεί ζημιές επειδή οι πλοίαρχοι δεν το πήραν υπ’ όψη τους. Αυτό, για παράδειγμα, συνέβη το 1992 με το περίφημο κρουαζιερόπλοιο Queen Elizabeth II. Από την άλλη, το φαινόμενο διευκολύνει τη διέλευση πλοίων κάτω από γέφυρες, όπως συνέβη όταν το μεγάλο κρουαζιερόπλοιο Liberty of the Seas πέρασε κάτω από τη γέφυρα του Great Belt στη Δανία. Ο καπετάνιος και ο πλοηγός επέλεξαν το πλοίο να περάσει από κάτω με τη μέγιστη ταχύτητα. Το πλοίο βυθίστηκε ελαφρώς, τόσο όσο χρειαζόταν για να αυξηθεί η απόσταση ανάμεσα στο άκρο του καταρτιού του πλοίου και το κάτω μέρος του καταστρώματος της γέφυρας. Τα αγωνιστικά σκάφη, σε μεγάλες ταχύτητες, σηκώνονται στον αέρα αντί να βυθίζονται, αλλά αυτό οφείλεται στο κύτος τους, που είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό των μεγάλων πλοίων. Τα ταχύπλοα έχουν αεροδυναμικό σκαρί, που είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να τα σηκώνει από το νερό και, σε πολύ υψηλές ταχύτητες, να τα κάνει σχεδόν να γλιστρούν στην επιφάνεια.
Η ταχύτητα πιέζει το πλοίο προς τα κάτω
Όταν το κύτος του πλοίου συμπιέζει το νερό από κάτω του, αυξάνεται η ταχύτητα του νερού – πρόκειται για το «φαινόμενο Βεντούρι», όπως λέγεται. Η μειωμένη πίεση του νερού δίνει στο πλοίο μικρότερη ανυψωτική δύναμη κι έτσι αυτό βυθίζεται ελαφρώς στο νερό. Όσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητα τόσο εντονότερο είναι το φαινόμενο.
scienceillustrated.gr
Επισκέπτης
Πειραματικό ρολόι μένει ακριβές για 200 εκατομμύρια χρόνια
Αμερικανοί φυσικοί παρουσίασαν ένα νέο είδος ατομικού ρολογιού το οποίο λειτουργεί παγιδεύοντας άτομα μέσα σε φως και δεν χάνει δευτερόλεπτο ακόμα και για περισσότερο από 200 εκατ. χρόνια.
Το πειραματικό ρολόι, που παρουσιάζεται στο περιοδικό Science, ξεπερνά σημαντικά σε επιδόσεις το επίσημο ατομικό ρολόι του αμερικανικού Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST), το οποίο υπόσχεται να δείχνει το χρόνο με ακρίβεια δευτερολέπτου για 80 εκατ. χρόνια.
Το μυστικό για να βελτιώσει κανείς την ακρίβεια ενός ρολογιού είναι να αυξήσει τη συχνότητα των «χτύπων», εξηγεί στο Reuters ο Γιον Γε, δημιουργός της συσκευής στο Κοινό Ινστιτούτο Εργαστηριακής Αστροφυσικής, μια συνεργασία του NIST με το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο.
Το νέο ρολόι είναι τόσο ακριβές επειδή «χτυπά» 400 τρισ. φορές το δευτερόλεπτο.
Ρολόγια τέτοιας ακρίβειας είναι απαραίτητα σε συστήματα δορυφορικής πλοήγησης, στις τηλεπικοινωνίες, σε οπλικά συστήματα ακριβείας αλλά και σε διαστημικές αποστολές στο βαθύ διάστημα.
Αντί για εκρεμές, η νέα συσκευή περιέχει μερικές χιλιάδες άτομα στρόντιου, τα οποία αιωρούνται παδιδευμένα μέσα σε πλέγματα από ακτίνες λέιζερ. Η διάταξη αυτή επιτρέπει τη μέτρηση των ενεργειακών μεταπτώσεων στα άτομα.
«Ουσιαστικά μετράμε την ενεργειακή δομή του ατόμου» εξηγεί ο Γε. «Μετράμε πώς τα ηλεκτρόνια πραγματοποιούν μεταπτώσεις ανάμεσα σε δεδομένα επίπεδα ενέργειας».
«Αυτή είναι η χρονική κλίμακα που φτιάχτηκε από το Σύμπαν. Είναι πολύ σταθερή».
Το επίπεδο ακρίβειας του ρολογιού εκτιμήθηκε σε σύγκριση με ένα άλλο ατομικό ρολόι, το οποίο βασίζεται σε ιόντα ασβεστίου και δίνει εξαιρετικά ακριβείς χρονομετρήσεις, για σύντομο όμως χρονικό διάστημα.
Πατά τις εντυπωσιακές επιδόσεις του, το ρολόι στροντίου ακόμα δεν φτάνει σε ακρίβεια τον απόλυτο πρωταθλητή, ένα ρολόι υδραργύρου που αναπτύχθηκε στο ίδιο εργαστήριο το 2006 και μένει ακριβές για 400 εκατ. χρόνια.
Το μειονέκτημα εκείνου του ρολογιού είναι ότι περιέχει μόνο ένα άτομο υδραργύρου και γι' αυτό δίνει σχετικά ασθενές σήμα. Ο Γε εκτιμά τώρα ότι η δική του προσέγγιση θα αποδειχθεί ακριβέστερη αλλά και πιο αξιόπιστη.
Αμερικανοί φυσικοί παρουσίασαν ένα νέο είδος ατομικού ρολογιού το οποίο λειτουργεί παγιδεύοντας άτομα μέσα σε φως και δεν χάνει δευτερόλεπτο ακόμα και για περισσότερο από 200 εκατ. χρόνια.
Το πειραματικό ρολόι, που παρουσιάζεται στο περιοδικό Science, ξεπερνά σημαντικά σε επιδόσεις το επίσημο ατομικό ρολόι του αμερικανικού Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST), το οποίο υπόσχεται να δείχνει το χρόνο με ακρίβεια δευτερολέπτου για 80 εκατ. χρόνια.
Το μυστικό για να βελτιώσει κανείς την ακρίβεια ενός ρολογιού είναι να αυξήσει τη συχνότητα των «χτύπων», εξηγεί στο Reuters ο Γιον Γε, δημιουργός της συσκευής στο Κοινό Ινστιτούτο Εργαστηριακής Αστροφυσικής, μια συνεργασία του NIST με το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο.
Το νέο ρολόι είναι τόσο ακριβές επειδή «χτυπά» 400 τρισ. φορές το δευτερόλεπτο.
Ρολόγια τέτοιας ακρίβειας είναι απαραίτητα σε συστήματα δορυφορικής πλοήγησης, στις τηλεπικοινωνίες, σε οπλικά συστήματα ακριβείας αλλά και σε διαστημικές αποστολές στο βαθύ διάστημα.
Αντί για εκρεμές, η νέα συσκευή περιέχει μερικές χιλιάδες άτομα στρόντιου, τα οποία αιωρούνται παδιδευμένα μέσα σε πλέγματα από ακτίνες λέιζερ. Η διάταξη αυτή επιτρέπει τη μέτρηση των ενεργειακών μεταπτώσεων στα άτομα.
«Ουσιαστικά μετράμε την ενεργειακή δομή του ατόμου» εξηγεί ο Γε. «Μετράμε πώς τα ηλεκτρόνια πραγματοποιούν μεταπτώσεις ανάμεσα σε δεδομένα επίπεδα ενέργειας».
«Αυτή είναι η χρονική κλίμακα που φτιάχτηκε από το Σύμπαν. Είναι πολύ σταθερή».
Το επίπεδο ακρίβειας του ρολογιού εκτιμήθηκε σε σύγκριση με ένα άλλο ατομικό ρολόι, το οποίο βασίζεται σε ιόντα ασβεστίου και δίνει εξαιρετικά ακριβείς χρονομετρήσεις, για σύντομο όμως χρονικό διάστημα.
Πατά τις εντυπωσιακές επιδόσεις του, το ρολόι στροντίου ακόμα δεν φτάνει σε ακρίβεια τον απόλυτο πρωταθλητή, ένα ρολόι υδραργύρου που αναπτύχθηκε στο ίδιο εργαστήριο το 2006 και μένει ακριβές για 400 εκατ. χρόνια.
Το μειονέκτημα εκείνου του ρολογιού είναι ότι περιέχει μόνο ένα άτομο υδραργύρου και γι' αυτό δίνει σχετικά ασθενές σήμα. Ο Γε εκτιμά τώρα ότι η δική του προσέγγιση θα αποδειχθεί ακριβέστερη αλλά και πιο αξιόπιστη.
Επισκέπτης
Πώς στρίβει η γάτα το σώμα της στον αέρα;
Η γάτα μας έχει πέσει αμέτρητες φορές από ψηλά, αλλά σχεδόν πάντα προσγειώνεται στα πόδια της. Πώς το καταφέρνει αυτό;
Όταν πέφτει μια γάτα, στο σώμα της επιδρά μόνο η βαρύτητα – αν εξαιρέσουμε την αντίσταση του αέρα. Θεωρητικά, δε θα έπρεπε να μπορεί να στρίβει στον αέρα. Το ότι, παρ’ όλα αυτά, οι γάτες μπορούν και κάνουν τέτοια ακροβατικά οφείλεται, πρωτίστως, στο μικρό τους βάρος, στην εξαιρετικά εύκαμπτη σπονδυλική τους στήλη και στους ευέλικτους μυς τους. Έτσι, στρέφοντας κατάλληλα το σώμα τους στον αέρα, οι γάτες μπορούν να πετύχουν μία πλήρη περιστροφή γύρω από τον άξονά τους. Ταυτόχρονα, επειδή διαθέτουν μια πολύ εξελιγμένη αίσθηση προσανατολισμού, ξέρουν πάντα πού είναι το πάνω και το κάτω όταν πέφτουν.
Ερευνητές της συμπεριφοράς των ζώων διεξήγαγαν πειράματα, στα οποία άφηναν γάτες να πέφτουν από διάφορα ύψη. Διαπίστωσαν ότι οι γάτες προλάβαιναν να κάνουν μια περιστροφή ακόμη και από ύψος μισού μέτρου πάνω από το έδαφος.
Επίσης, κτηνίατροι στις ΗΠΑ παρατήρησαν γάτες που έπεφταν από διάφορα ύψη και έκαναν στατιστικούς υπολογισμούς. Αποδείχθηκε ότι οι γάτες τραυματίζονται πιο δύσκολα όταν πέφτουν από μεγάλα ύψη – προφανώς επειδή προλαβαίνουν να μειώσουν την ταχύτητα πτώσης απλώνοντας το σώμα τους στον αέρα.
scienceillustrated.gr
Η γάτα μας έχει πέσει αμέτρητες φορές από ψηλά, αλλά σχεδόν πάντα προσγειώνεται στα πόδια της. Πώς το καταφέρνει αυτό;
Όταν πέφτει μια γάτα, στο σώμα της επιδρά μόνο η βαρύτητα – αν εξαιρέσουμε την αντίσταση του αέρα. Θεωρητικά, δε θα έπρεπε να μπορεί να στρίβει στον αέρα. Το ότι, παρ’ όλα αυτά, οι γάτες μπορούν και κάνουν τέτοια ακροβατικά οφείλεται, πρωτίστως, στο μικρό τους βάρος, στην εξαιρετικά εύκαμπτη σπονδυλική τους στήλη και στους ευέλικτους μυς τους. Έτσι, στρέφοντας κατάλληλα το σώμα τους στον αέρα, οι γάτες μπορούν να πετύχουν μία πλήρη περιστροφή γύρω από τον άξονά τους. Ταυτόχρονα, επειδή διαθέτουν μια πολύ εξελιγμένη αίσθηση προσανατολισμού, ξέρουν πάντα πού είναι το πάνω και το κάτω όταν πέφτουν.
Ερευνητές της συμπεριφοράς των ζώων διεξήγαγαν πειράματα, στα οποία άφηναν γάτες να πέφτουν από διάφορα ύψη. Διαπίστωσαν ότι οι γάτες προλάβαιναν να κάνουν μια περιστροφή ακόμη και από ύψος μισού μέτρου πάνω από το έδαφος.
Επίσης, κτηνίατροι στις ΗΠΑ παρατήρησαν γάτες που έπεφταν από διάφορα ύψη και έκαναν στατιστικούς υπολογισμούς. Αποδείχθηκε ότι οι γάτες τραυματίζονται πιο δύσκολα όταν πέφτουν από μεγάλα ύψη – προφανώς επειδή προλαβαίνουν να μειώσουν την ταχύτητα πτώσης απλώνοντας το σώμα τους στον αέρα.
scienceillustrated.gr
Επισκέπτης
Μαύρη τρύπα βαρέων βαρών
Η βαρύτερη μαύρη τρύπα που σχηματίστηκε από την κατάρρευση ενός και μοναδικού άστρου ζυγίζει όσο 23-33 Ήλιοι και διπλασιάζει το προηγούμενο ρεκόρ, επιβεβαιώνουν πρόσφατες μετρήσεις.
http://[URL unfurl="true"]www.focusmag.gr/articles/pictures/81860254/ic10x-1.jpg[/img[/URL]]
[i]Η μεγαλύτερη γνωστή μαύρη τρύπα, αποτέλεσμα της κατάρρευσης ενός άστρου, βρίσκεται 1,8 εκατομμύρια έρη φωτός μακριά από τη Γη, στον γαλαξία νάνο IC 10. (Εικόνα: Adam Block/NOAO/AURA/NSF)[/i]
Οι μαύρες τρύπες απαντώνται σε ποικιλία διαστάσεων, από μεγαθήρια που ζυγίζουν όσο δισεκατομμύρια Ήλιοι μέχρι ουράνια σώματα που ζυγίζουν όσο λίγες φορές τη μάζα του Ήλιου. Αυτά τα μικρότερα σώματα δημιουργούνται όταν ένα άστρο πεθαίνει και καταρρέει ο πυρήνας του. Η μάζα της μαύρης τρύπας που προκύπτει, εξαρτάται από τη μάζα και τη χημική σύνθεση του άστρου.
Το προηγούμενο ρεκόρ κατείχε μία μαύρη τρύπα στον κοντινό γαλαξία M33. Η M33-Χ7 είχε μάζα ίση με τη μάζα του Ήλιου επί 16.
Στα τέλη του 2007, αστρονόμοι με επικεφαλής την Andrea Prestwich από το Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics, υποστήριξαν ότι μια μαύρη τρύπα, ονόματι IC 10 X-1, ήταν ακόμη βαρύτερη, υπολογίζοντας ότι η μάζα της ισοδυναμούσε με 24-33 φορές τη μάζα του Ήλιου. Ωστόσο, επειδή οι υπολογισμοί τους είχαν στηριχθεί στην τροχιά ενός συντρόφου άστρου, το συμπέρασμα ήταν αβέβαιο.
Τώρα οι αστρονόμοι Jeffrey Silverman και Alexei Filippenko από το University of California, επιβεβαιώνουν το αποτέλεσμα, μετά τη μέτρηση της κίνησης του συντρόφου άστρου, μέσω φασμάτων που έλαβαν από το τηλεσκόπιο Keck I στη Χαβάη. Οι παρατηρήσεις τους υποδεικνύουν ότι η μάζα της μαύρης τρύπας ισοδυναμεί με 23-33 φορές τη μάζα του Ήλιου. Ο αριθμός δεν είναι ακριβής γιατί οι αστρονόμοι δεν γνωρίζουν με ακρίβεια τη μάζα του συντρόφου άστρου.
Ποιο είναι, όμως, το ανώτατο όριο που μπορεί να φθάσει η μάζα μιας μαύρης τρύπας που γεννιέται από τον θάνατο ενός άστρου; Υπάρχουν άστρα των οποίων η μάζα είναι εκατονταπλάσια από αυτή του Ήλιου, αλλά με την πάροδο του χρόνου χάνουν κάποια από την ύλη τους στο διάστημα. Η ποσότητα που χάνουν, εξαρτάται από τη χημική τους σύσταση – ακόμη και τα μεγαλύτερα άστρα μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα μια μαύρη τρύπα με μόλις 16 φορές τη μάζα του Ήλιου, αν η σύστασή τους είναι παρόμοια με αυτή του Ήλιου.
Τα άστρα, ωστόσο, που δεν διαθέτουν σε μεγάλη ποσότητα στοιχεία βαρύτερα από το υδρογόνο και το ήλιο, χάνουν υλικό πιο δύσκολα και επομένως μπορούν, όταν πεθάνουν, να σχηματίσουν μαύρη τρύπα με μάζα ίση έως και 42 φορές τη μάζα του Ήλιου, εξηγεί ο αστροφυσικός Stanford Woosley από το University of California. Όπως αποδεικνύεται, ο γειτονικός γαλαξίας-νάνος IC 10, ο οποίος φιλοξενεί τη μαύρη τρύπα, περιέχει πολύ λίγα «βαριά» στοιχεία.
[URL unfurl="true"]www.focusmag.gr[/URL]
Η βαρύτερη μαύρη τρύπα που σχηματίστηκε από την κατάρρευση ενός και μοναδικού άστρου ζυγίζει όσο 23-33 Ήλιοι και διπλασιάζει το προηγούμενο ρεκόρ, επιβεβαιώνουν πρόσφατες μετρήσεις.
http://[URL unfurl="true"]www.focusmag.gr/articles/pictures/81860254/ic10x-1.jpg[/img[/URL]]
[i]Η μεγαλύτερη γνωστή μαύρη τρύπα, αποτέλεσμα της κατάρρευσης ενός άστρου, βρίσκεται 1,8 εκατομμύρια έρη φωτός μακριά από τη Γη, στον γαλαξία νάνο IC 10. (Εικόνα: Adam Block/NOAO/AURA/NSF)[/i]
Οι μαύρες τρύπες απαντώνται σε ποικιλία διαστάσεων, από μεγαθήρια που ζυγίζουν όσο δισεκατομμύρια Ήλιοι μέχρι ουράνια σώματα που ζυγίζουν όσο λίγες φορές τη μάζα του Ήλιου. Αυτά τα μικρότερα σώματα δημιουργούνται όταν ένα άστρο πεθαίνει και καταρρέει ο πυρήνας του. Η μάζα της μαύρης τρύπας που προκύπτει, εξαρτάται από τη μάζα και τη χημική σύνθεση του άστρου.
Το προηγούμενο ρεκόρ κατείχε μία μαύρη τρύπα στον κοντινό γαλαξία M33. Η M33-Χ7 είχε μάζα ίση με τη μάζα του Ήλιου επί 16.
Στα τέλη του 2007, αστρονόμοι με επικεφαλής την Andrea Prestwich από το Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics, υποστήριξαν ότι μια μαύρη τρύπα, ονόματι IC 10 X-1, ήταν ακόμη βαρύτερη, υπολογίζοντας ότι η μάζα της ισοδυναμούσε με 24-33 φορές τη μάζα του Ήλιου. Ωστόσο, επειδή οι υπολογισμοί τους είχαν στηριχθεί στην τροχιά ενός συντρόφου άστρου, το συμπέρασμα ήταν αβέβαιο.
Τώρα οι αστρονόμοι Jeffrey Silverman και Alexei Filippenko από το University of California, επιβεβαιώνουν το αποτέλεσμα, μετά τη μέτρηση της κίνησης του συντρόφου άστρου, μέσω φασμάτων που έλαβαν από το τηλεσκόπιο Keck I στη Χαβάη. Οι παρατηρήσεις τους υποδεικνύουν ότι η μάζα της μαύρης τρύπας ισοδυναμεί με 23-33 φορές τη μάζα του Ήλιου. Ο αριθμός δεν είναι ακριβής γιατί οι αστρονόμοι δεν γνωρίζουν με ακρίβεια τη μάζα του συντρόφου άστρου.
Ποιο είναι, όμως, το ανώτατο όριο που μπορεί να φθάσει η μάζα μιας μαύρης τρύπας που γεννιέται από τον θάνατο ενός άστρου; Υπάρχουν άστρα των οποίων η μάζα είναι εκατονταπλάσια από αυτή του Ήλιου, αλλά με την πάροδο του χρόνου χάνουν κάποια από την ύλη τους στο διάστημα. Η ποσότητα που χάνουν, εξαρτάται από τη χημική τους σύσταση – ακόμη και τα μεγαλύτερα άστρα μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα μια μαύρη τρύπα με μόλις 16 φορές τη μάζα του Ήλιου, αν η σύστασή τους είναι παρόμοια με αυτή του Ήλιου.
Τα άστρα, ωστόσο, που δεν διαθέτουν σε μεγάλη ποσότητα στοιχεία βαρύτερα από το υδρογόνο και το ήλιο, χάνουν υλικό πιο δύσκολα και επομένως μπορούν, όταν πεθάνουν, να σχηματίσουν μαύρη τρύπα με μάζα ίση έως και 42 φορές τη μάζα του Ήλιου, εξηγεί ο αστροφυσικός Stanford Woosley από το University of California. Όπως αποδεικνύεται, ο γειτονικός γαλαξίας-νάνος IC 10, ο οποίος φιλοξενεί τη μαύρη τρύπα, περιέχει πολύ λίγα «βαριά» στοιχεία.
[URL unfurl="true"]www.focusmag.gr[/URL]
Επισκέπτης
Γιατί τα ηδύποτα με γλυκάνισο γίνονται λευκά όταν αραιώνονται με νερό;
Τα ηδύποτα με γλυκάνισο, όπως το ούζο, οφείλουν τη γεύση τους στους υδρογονάνθρακες, που είναι το βασικό στοιχείο των αιθέριων ελαίων και ονομάζονται τερπένια.
Τα τερπένια διαλύονται στο αλκοόλ, αλλά όχι στο νερό. Το αλκοόλ που περιέχεται σ' αυτά τα ποτά, περίπου το 40%, διατηρεί τα τερπένια σε διάλυση, αναμεμειγμένα με τα υπόλοιπα συστατικά. Με άλλα λόγια, το ηδύποτο είναι διαφανές.
Προσθέτοντας φρέσκο νερό στο ποτήρι η ποσότητα του αλκοόλ μειώνεται και δεν είναι πια σε θέση να διατηρήσει τα τερπένια σε διάλυση. Αυτά τότε παίρνουν τη μορφή αιωρούμενων σταγονιδίων και δεν αναμειγνύονται με το νερό. Το φως που πέφτει στα σταγονίδια αντανακλάται προς όλες τις κατευθύνσεις -πρόκειται για το λεγόμενο φαινόμενο της διάθλασης του φωτός-, προσδίδοντας στο ποτό την τυπική γαλακτώδη όψη.
Το λευκό χρώμα λοιπόν οφείλεται στο ότι η διάθλαση επενεργεί με τον ίδιο τρόπο σε όλο το μήκος των κυμάτων που σχηματίζουν το ορατό φως. Στη συνέχεια τα χρώματα αναμειγνύονται και σχηματίζεται ένα γαλακτώδες φως. Στο ίδιο φαινόμενο οφείλεται και το γεγονός ότι τα σύννεφα στον ουρανό μάς φαίνονται λευκά.
Τα ηδύποτα με γλυκάνισο, όπως το ούζο, οφείλουν τη γεύση τους στους υδρογονάνθρακες, που είναι το βασικό στοιχείο των αιθέριων ελαίων και ονομάζονται τερπένια.
Τα τερπένια διαλύονται στο αλκοόλ, αλλά όχι στο νερό. Το αλκοόλ που περιέχεται σ' αυτά τα ποτά, περίπου το 40%, διατηρεί τα τερπένια σε διάλυση, αναμεμειγμένα με τα υπόλοιπα συστατικά. Με άλλα λόγια, το ηδύποτο είναι διαφανές.
Προσθέτοντας φρέσκο νερό στο ποτήρι η ποσότητα του αλκοόλ μειώνεται και δεν είναι πια σε θέση να διατηρήσει τα τερπένια σε διάλυση. Αυτά τότε παίρνουν τη μορφή αιωρούμενων σταγονιδίων και δεν αναμειγνύονται με το νερό. Το φως που πέφτει στα σταγονίδια αντανακλάται προς όλες τις κατευθύνσεις -πρόκειται για το λεγόμενο φαινόμενο της διάθλασης του φωτός-, προσδίδοντας στο ποτό την τυπική γαλακτώδη όψη.
Το λευκό χρώμα λοιπόν οφείλεται στο ότι η διάθλαση επενεργεί με τον ίδιο τρόπο σε όλο το μήκος των κυμάτων που σχηματίζουν το ορατό φως. Στη συνέχεια τα χρώματα αναμειγνύονται και σχηματίζεται ένα γαλακτώδες φως. Στο ίδιο φαινόμενο οφείλεται και το γεγονός ότι τα σύννεφα στον ουρανό μάς φαίνονται λευκά.
Επισκέπτης
Ένα μέλος τα έχει μαζέψει και τα έκανε βιβλιαράκι!πολύ το γουστάρω αυτό το topic. αν ποτέ πάρουμε μέρος σε τηλεπαιχνίδι πρέπει να το κάνουμε print
Επισκέπτης
Έχω ποικιλία όμως δεν μπορείς να πεις!ταρατσα,γουσταρω που αναμεσα σε τραβελια και προτασεις για στοιχημα πετας κι ενα post για τη μαυρη τρυπα βαρεων βαρων.
Και λιγότερο. Και από τα 20cm προλαβαίνει. Δοκιμασμένο. Νιάρ.
doritis spermatos
Μέλος
- Εγγρ.
- 26 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 9.863
- Κριτικές
- 2
- Like
- 4
- Πόντοι
- 66
παντως αν προσεξατε και εδω τα ποστ του ταρατσα κρυβουν τις ανωμαλιες του
απο τις μαυρες τρυπες παει σε γατακια και απ'οτι εμαθα αυτα που ειναι 22cm δεν προλαβαινει να τους ξεφυγει κανεις,ποσο μαλλον για περιστροφη
πολυ καλο θρεντ ταρατσα,αν και ειμαι συνδρομητης στο science ειναι ωραιο να τα ξαναδιαβαζω η να μαθαινω καινουριες πληροφοριες
ΕΥΓΕ
απο τις μαυρες τρυπες παει σε γατακια και απ'οτι εμαθα αυτα που ειναι 22cm δεν προλαβαινει να τους ξεφυγει κανεις,ποσο μαλλον για περιστροφη
πολυ καλο θρεντ ταρατσα,αν και ειμαι συνδρομητης στο science ειναι ωραιο να τα ξαναδιαβαζω η να μαθαινω καινουριες πληροφοριες
ΕΥΓΕ
Επισκέπτης
Σύλλογος… ψηλών προδιαγραφών
Ενας νέος σύλλογος… υψηλών προσδοκιών γεννιέται στη χώρα μας. Πρόκειται για τον Πανελλήνιο Σύλλογο Υψηλόσωμων, που αριθμεί ήδη περί τα 100 μέλη και έχει στόχο να κινητοποιήσει τους ψηλούς της Ελλάδας προκειμένου να διεκδικήσουν όλοι μαζί από υπηρεσίες και προϊόντα να πάψουν να τους αγνοούν.
Στο σύλλογο γίνονται δεκτοί άντρες με ύψος πάνω από [glow=red,2,300]1,88 μ[/glow]. και γυναίκες ψηλότερες από [glow=red,2,300]1,78 μ[/glow]. «Tall Clubs υπάρχουν σε όλο τον κόσμο, στην Ελλάδα όμως είναι η πρώτη φορά που οργανωνόμαστε», σημειώνει ο πρόεδρος του συλλόγου, κ. Βασίλης Ντάκουρης. «Και είναι φυσικό, αφού ζούμε σε μία κοινωνία του μέσου όρου, η οποία καταπιέζει οτιδήποτε ‘‘ξεχωρίζει’’. Για παράδειγμα, εμείς, περπατώντας στο δρόμο αναγκαζόμαστε να κάνουμε εκατοντάδες επικύψεις.
Μερικές φορές επειδή δεν τηρείται ο νόμος που προβλέπει την τοποθέτηση των πινακίδων του ΚΟΚ και της οδοσήμανσης σε ύψος πάνω από τα 2.20 μ. Αντίθετα, οι πινακίδες αυτές τοποθετούνται συχνά κάτω από τα φανάρια. Και τις περισσότερες φορές επειδή προσπαθούμε να αποφύγουμε τα σκέπαστρα των περιπτέρων, το πάνω μέρος των τηλεφωνικών θαλάμων, τις οροφές των ΑΤΜ, τις διαφημιστικές πινακίδες, ακόμα και τις τέντες ή τα μπαλκόνια των ημιωρόφων… Το ίδιο συμβαίνει για να περάσουμε από μία πόρτα δημόσιου κτιρίου, που πολλές φορές είναι κοντύτερη και από δύο μέτρα -κόντρα στη νομοθεσία- ή για να μετακινηθούμε με ασανσέρ, όπου ακόμα και αν μας χωράει όρθιους, κινδυνεύουμε να μας κάψει τα μαλλιά…», καταλήγει με δικαιολογημένο παράπονο ο κ. Ντάκουρης.
Τα προβλήματα όμως των υψηλόσωμων ανθρώπων δεν σταματούν εδώ. Το κόστος της ζωής τους είναι μεγαλύτερο κατά 20-40% σε σχέση με των υπολοίπων, αφού είναι ιδιαίτερα δύσκολο να βρουν ρούχα και παπούτσια στα μέτρα τους, να οδηγήσουν μικρό Ι.Χ., να μετακινηθούν με ΚΤΕΛ ή αστικό λεωφορείο ή να ταξιδέψουν σε κάτι λιγότερο από θέση «business class» στο αεροπλάνο.
Αν σε αυτά προστεθεί ότι παρακολουθούν θέατρο και κινηματογράφο πάντα στην τελευταία θέση και δίπλα στο διάδρομο ώστε να χωράνε τα πόδια τους ή ότι σκέφτονται ανά πάσα στιγμή αν χωρούν να περάσουν κάτω από ένα δέντρο, ένα μπαλκόνι, μία στάση λεωφορείου ή από τις πινακίδες των προσφορών στα καταστήματα, τότε εύκολα τους κατατάσσει κανείς… σε «ειδικές» κατηγορίες πολιτών: «Το αστικό περιβάλλον της πόλης δεν μας θέλει. Ζούμε σε πόλεις -και ακόμα χειρότερα σε χωριά- που μας απορρίπτουν και δεν καταλαβαίνουμε το γιατί», σχολιάζει ο κ. Ντάκουρης, που έχει βάλει σκοπό να βρει τις ισχύουσες διατάξεις και να απαιτήσει μαζί με άλλους ψηλούς από την Πολιτεία να τις εφαρμόσει. «Υπάρχει ένας μεγάλος προβληματισμός. Επικοινωνούμε με διάφορους φορείς και τους εκφράζουμε τις ανησυχίες μας. Κάποιοι από αυτούς αδιαφορούν, αλλά και κάποιοι ανταποκρίνονται θετικά, όπως η ΕΘΕΛ που μας ζήτησε συγγνώμη και ξεκίνησε ήδη την αφαίρεση των σκεπάστρων πάνω από τα παράθυρα επικοινωνίας και την τοποθέτηση των κλιματιστικών στην οροφή των οικίσκων. Το ενδιαφέρον μας προς το παρόν είναι να κινητοποιήσουμε τους ψηλούς, που γνωστοποιώντας τα προβλήματά τους ίσως αλλάξουν τη νοοτροπία των δημόσιων φορέων. Για την καλύτερη μάλιστα επικοινωνία μεταξύ μας κατασκευάζεται και μία ιστοσελίδα (), όπου θα διακινείται το ‘‘know how’’ στην αντιμετώπιση καθημερινών προβλημάτων», σημειώνει ο ίδιος.
Πρέπει να γίνω μέλος μου φαίνεται εκεί γιατί η κατάσταση έχει παραγίνει στην Ελλάδα!
Εσεις οι κοντοί δεν μπορείτε να καταλάβετε το πρόβλημα!
Ενας νέος σύλλογος… υψηλών προσδοκιών γεννιέται στη χώρα μας. Πρόκειται για τον Πανελλήνιο Σύλλογο Υψηλόσωμων, που αριθμεί ήδη περί τα 100 μέλη και έχει στόχο να κινητοποιήσει τους ψηλούς της Ελλάδας προκειμένου να διεκδικήσουν όλοι μαζί από υπηρεσίες και προϊόντα να πάψουν να τους αγνοούν.
Στο σύλλογο γίνονται δεκτοί άντρες με ύψος πάνω από [glow=red,2,300]1,88 μ[/glow]. και γυναίκες ψηλότερες από [glow=red,2,300]1,78 μ[/glow]. «Tall Clubs υπάρχουν σε όλο τον κόσμο, στην Ελλάδα όμως είναι η πρώτη φορά που οργανωνόμαστε», σημειώνει ο πρόεδρος του συλλόγου, κ. Βασίλης Ντάκουρης. «Και είναι φυσικό, αφού ζούμε σε μία κοινωνία του μέσου όρου, η οποία καταπιέζει οτιδήποτε ‘‘ξεχωρίζει’’. Για παράδειγμα, εμείς, περπατώντας στο δρόμο αναγκαζόμαστε να κάνουμε εκατοντάδες επικύψεις.
Μερικές φορές επειδή δεν τηρείται ο νόμος που προβλέπει την τοποθέτηση των πινακίδων του ΚΟΚ και της οδοσήμανσης σε ύψος πάνω από τα 2.20 μ. Αντίθετα, οι πινακίδες αυτές τοποθετούνται συχνά κάτω από τα φανάρια. Και τις περισσότερες φορές επειδή προσπαθούμε να αποφύγουμε τα σκέπαστρα των περιπτέρων, το πάνω μέρος των τηλεφωνικών θαλάμων, τις οροφές των ΑΤΜ, τις διαφημιστικές πινακίδες, ακόμα και τις τέντες ή τα μπαλκόνια των ημιωρόφων… Το ίδιο συμβαίνει για να περάσουμε από μία πόρτα δημόσιου κτιρίου, που πολλές φορές είναι κοντύτερη και από δύο μέτρα -κόντρα στη νομοθεσία- ή για να μετακινηθούμε με ασανσέρ, όπου ακόμα και αν μας χωράει όρθιους, κινδυνεύουμε να μας κάψει τα μαλλιά…», καταλήγει με δικαιολογημένο παράπονο ο κ. Ντάκουρης.
Τα προβλήματα όμως των υψηλόσωμων ανθρώπων δεν σταματούν εδώ. Το κόστος της ζωής τους είναι μεγαλύτερο κατά 20-40% σε σχέση με των υπολοίπων, αφού είναι ιδιαίτερα δύσκολο να βρουν ρούχα και παπούτσια στα μέτρα τους, να οδηγήσουν μικρό Ι.Χ., να μετακινηθούν με ΚΤΕΛ ή αστικό λεωφορείο ή να ταξιδέψουν σε κάτι λιγότερο από θέση «business class» στο αεροπλάνο.
Αν σε αυτά προστεθεί ότι παρακολουθούν θέατρο και κινηματογράφο πάντα στην τελευταία θέση και δίπλα στο διάδρομο ώστε να χωράνε τα πόδια τους ή ότι σκέφτονται ανά πάσα στιγμή αν χωρούν να περάσουν κάτω από ένα δέντρο, ένα μπαλκόνι, μία στάση λεωφορείου ή από τις πινακίδες των προσφορών στα καταστήματα, τότε εύκολα τους κατατάσσει κανείς… σε «ειδικές» κατηγορίες πολιτών: «Το αστικό περιβάλλον της πόλης δεν μας θέλει. Ζούμε σε πόλεις -και ακόμα χειρότερα σε χωριά- που μας απορρίπτουν και δεν καταλαβαίνουμε το γιατί», σχολιάζει ο κ. Ντάκουρης, που έχει βάλει σκοπό να βρει τις ισχύουσες διατάξεις και να απαιτήσει μαζί με άλλους ψηλούς από την Πολιτεία να τις εφαρμόσει. «Υπάρχει ένας μεγάλος προβληματισμός. Επικοινωνούμε με διάφορους φορείς και τους εκφράζουμε τις ανησυχίες μας. Κάποιοι από αυτούς αδιαφορούν, αλλά και κάποιοι ανταποκρίνονται θετικά, όπως η ΕΘΕΛ που μας ζήτησε συγγνώμη και ξεκίνησε ήδη την αφαίρεση των σκεπάστρων πάνω από τα παράθυρα επικοινωνίας και την τοποθέτηση των κλιματιστικών στην οροφή των οικίσκων. Το ενδιαφέρον μας προς το παρόν είναι να κινητοποιήσουμε τους ψηλούς, που γνωστοποιώντας τα προβλήματά τους ίσως αλλάξουν τη νοοτροπία των δημόσιων φορέων. Για την καλύτερη μάλιστα επικοινωνία μεταξύ μας κατασκευάζεται και μία ιστοσελίδα (), όπου θα διακινείται το ‘‘know how’’ στην αντιμετώπιση καθημερινών προβλημάτων», σημειώνει ο ίδιος.
Πρέπει να γίνω μέλος μου φαίνεται εκεί γιατί η κατάσταση έχει παραγίνει στην Ελλάδα!
Εσεις οι κοντοί δεν μπορείτε να καταλάβετε το πρόβλημα!
Εσυ να σταματησεις να φορας ψιλοτακουνες γοβες και θα εισαι μια χαρα.Σύλλογος… ψηλών προδιαγραφών
Πρέπει να γίνω μέλος μου φαίνεται εκεί γιατί η κατάσταση έχει παραγίνει στην Ελλάδα!
Εσεις οι κοντοί δεν μπορείτε να καταλάβετε το πρόβλημα!
Επισκέπτης
Πλακα πλάκα δεν μπορεις να καταλάβεις τα προβλήματα που έχουν οι ψηλοί!Εσυ να σταματησεις να φορας ψιλοτακουνες γοβες και θα εισαι μια χαρα.
Υ.Γ Δυσκολεύομαι να βρω και γόβες 53 νούμερο!
Κάτω η αδικία στις γόβες!
Παρόμοια θέματα
