χρηστος1011
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 19 Οκτ 2013
- Μηνύματα
- 14.811
- Like
- 2.648
- Πόντοι
- 606
Βαθαίνει και επιδεινώνεται χρόνο με τον χρόνο η οικονομική ανισότητα στον κόσμο. Οι 62 πλουσιότεροι κατέχουν περισσότερο πλούτο απ’ ό,τι τα φτωχότερα 3,6 δισ. των ανθρώπων στη Γη. Στη σχετική έκθεσή της η Οxfam, η διεθνής οργάνωση για την καταπολέμηση της φτώχειας, αναφέρει ως βασικούς λόγους τον μηχανισμό εξουσίας και τα προνόμια που στρεβλώνουν το οικονομικό σύστημα, διευρύνοντας το χάσμα μεταξύ των πάμπλουτων και των υπολοίπων. Δυσμενώς λειτουργεί και το διεθνές δίκτυο φορολογικών παραδείσων, το οποίο διευκολύνει τους πάμπλουτους να αποκρύπτουν 7,6 τρισ. δολάρια, δηλαδή όσο το ΑΕΠ της Γερμανίας και της Βρετανίας μαζί. Σύμφωνα με την Credit Suisse, το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει περισσότερο πλούτο από όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
Η δραματική ανισότητα αποτυπώνεται και στο εξής: το 2010 ήταν 388 τα άτομα τα οποία είχαν πλούτο ισοδύναμο με εκείνον των 3,6 δισ. ανθρώπων του πλανήτη, έναντι των 62 σήμερα. Εκτοτε ο πλούτος τους εκτινάχθηκε 44%, δηλαδή άνω των 500 δισ. δολαρίων, όταν αντίστοιχα τα 3,6 δισ. άνθρωποι υπέστησαν μείωση 41%, δηλαδή άνω του 1 τρισ. δολαρίων. Η Oxfam επισημαίνει ότι η διογκούμενη οικονομική ανισότητα βλάπτει τους πάντες.
Χάσμα
Χωρίς να παραβλέπει ότι την περίοδο 1990-2010 μειώθηκε σε παγκόσμια κλίμακα ο αριθμός όσων ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, παρατηρεί ότι εντός κάθε χώρας οξύνθηκε η ανισότητα. Εάν δεν είχε συμβεί αυτό, 200-700 εκατ. άνθρωποι επιπλέον θα είχαν διασωθεί από τη φτώχεια. Στο πλαίσιο αυτό σε όλες σχεδόν τις πλούσιες χώρες και στις περισσότερες αναπτυσσόμενες το μερίδιο του εθνικού εισοδήματος που διοχετεύεται στους εργαζόμενους συρρικνώνεται. Εντός του κόσμου της εργασίας, επιπλέον, το χάσμα είναι τεράστιο. Οι επικεφαλής των αμερικανικών εταιρειών την τελευταία εξαετία είχαν αύξηση 54,3% στον μισθό τους, όταν ο μέσος μισθός των υπαλλήλων τους μόλις που μεταβλήθηκε.
Επιπλέον, από τις 200 μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου, που εξέτασε η Οxfam, διαπίστωσε ότι 9 στις 10 είναι παρούσες σε τουλάχιστον έναν φορολογικό παράδεισο. Αυτό το σύστημα φοροαποφυγής απομυζά το κράτος πρόνοιας στη Δύση και αφαιρεί από τις φτωχές χώρες τούς πόρους για την καταπολέμηση της φτώχειας, επισημαίνει η διεθνής οργάνωση. Λόγου χάριν, το 30% του πλούτου των πάμπλουτων Αφρικανών –σχεδόν 500 δισ. δολάρια– βρίσκεται σε φορολογικούς παραδείσους, δημιουργώντας απώλειες 14 δισ. δολαρίων σε φορολογικά έσοδα. Εάν δεν υπήρχε αυτή η ζημία, θα σώζονταν οι ζωές 4 εκατ. παιδιών και θα προσλαμβάνονταν αρκετοί δάσκαλοι, ώστε κάθε παιδί στην Αφρική να πάει σχολείο.
Η δραματική ανισότητα αποτυπώνεται και στο εξής: το 2010 ήταν 388 τα άτομα τα οποία είχαν πλούτο ισοδύναμο με εκείνον των 3,6 δισ. ανθρώπων του πλανήτη, έναντι των 62 σήμερα. Εκτοτε ο πλούτος τους εκτινάχθηκε 44%, δηλαδή άνω των 500 δισ. δολαρίων, όταν αντίστοιχα τα 3,6 δισ. άνθρωποι υπέστησαν μείωση 41%, δηλαδή άνω του 1 τρισ. δολαρίων. Η Oxfam επισημαίνει ότι η διογκούμενη οικονομική ανισότητα βλάπτει τους πάντες.
Χάσμα
Χωρίς να παραβλέπει ότι την περίοδο 1990-2010 μειώθηκε σε παγκόσμια κλίμακα ο αριθμός όσων ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, παρατηρεί ότι εντός κάθε χώρας οξύνθηκε η ανισότητα. Εάν δεν είχε συμβεί αυτό, 200-700 εκατ. άνθρωποι επιπλέον θα είχαν διασωθεί από τη φτώχεια. Στο πλαίσιο αυτό σε όλες σχεδόν τις πλούσιες χώρες και στις περισσότερες αναπτυσσόμενες το μερίδιο του εθνικού εισοδήματος που διοχετεύεται στους εργαζόμενους συρρικνώνεται. Εντός του κόσμου της εργασίας, επιπλέον, το χάσμα είναι τεράστιο. Οι επικεφαλής των αμερικανικών εταιρειών την τελευταία εξαετία είχαν αύξηση 54,3% στον μισθό τους, όταν ο μέσος μισθός των υπαλλήλων τους μόλις που μεταβλήθηκε.
Επιπλέον, από τις 200 μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου, που εξέτασε η Οxfam, διαπίστωσε ότι 9 στις 10 είναι παρούσες σε τουλάχιστον έναν φορολογικό παράδεισο. Αυτό το σύστημα φοροαποφυγής απομυζά το κράτος πρόνοιας στη Δύση και αφαιρεί από τις φτωχές χώρες τούς πόρους για την καταπολέμηση της φτώχειας, επισημαίνει η διεθνής οργάνωση. Λόγου χάριν, το 30% του πλούτου των πάμπλουτων Αφρικανών –σχεδόν 500 δισ. δολάρια– βρίσκεται σε φορολογικούς παραδείσους, δημιουργώντας απώλειες 14 δισ. δολαρίων σε φορολογικά έσοδα. Εάν δεν υπήρχε αυτή η ζημία, θα σώζονταν οι ζωές 4 εκατ. παιδιών και θα προσλαμβάνονταν αρκετοί δάσκαλοι, ώστε κάθε παιδί στην Αφρική να πάει σχολείο.