29 Μαΐου - Η Πόλις εάλω

Στα @@ μας που επεσε το Βυζαντιο....δεν ειχε καμια σχεση με Ελλαδα

Ακριβώς αυτό, πάλι καλά που έπεσε να λες.

 

[yrret]

Η Πολη έπεσε γιατι οι φασιστες κωλοτούρκηδες δεν σεβαστηκαν το πανεπιστημιακο ασυλο και παραβιασαν την πορτα.

Η άλωση της πόλης National geographic

 

[apolyto_arseniko]

Ακριβώς αυτό, πάλι καλά που έπεσε να λες.

ηταν και σε καλο σημειο
καλο το οικοπεδο

 

[stabit]

Η άλωση της πόλης National geographic

Ευχαριστώ θερμα για το μάθημα ιστορίας, Ομως γιατι οι περισσοτεροι στην Ελλαδα μιλουν για το 1204 λες και φύτρωσε και δεν αναφέρουν τι οδηγησε στην πρώτη Αλλωση?

 

[Palios pounai alios]

σας θυμιζω οτι το βυζαντιο δεν ειχε καμμια σχεση με ελλαδα.αντιθετα προσπαθησε να καταλυσει οτιδηποτε ελληνικο

Δηλαδή τι γλώσσα μιλούσαν στο Βυζάντιο; Τούρκικα μήπως; Kαι επειδή η γλώσσα ενός έθνους είναι και η ψυχή του, η ψυχή και ο νους του Βυζαντίου ήταν πρωτίστως ελληνικές. Και το Βυζάντιο ήταν μία ολόκληρη αυτοκρατορία και σαν τέτοια είχε και αυτοκράτορες αρμένιας κ.λ.π. καταγωγής. Κάποιοι όμως ισχυρίζονται ότι επειδή το Βυζάντιο είχε κάποιους μη Ελληνικής καταγωγής αυτοκράτορες δεν ήταν Ελληνικό. Δηλαδή αναλογικά οι σημερινές ΗΠΑ δεν είναι "αμερικάνικες" αλλά Κενυάτικες επειδή ο πρόεδρος τους Ομπάμα κατάγεται από την Κένυα; 

Να υπενθυμίσω επίσης ότι η πνευματική αναγέννηση που σημειώθηκε στην Ιταλία και κατά συνέπεια σε ολόκληρη την Ευρώπη από τον 15ο αιώνα και έπειτα οφείλεται πρωτίστως στους Βυζαντινούς λόγιους που αναζήτησαν άσυλο στη Φλωρεντία, Βενετία, Ρώμη κ.λ.π. λόγιοι που μετέφεραν μαζί τους εκατοντάδες χειρόγραφα αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, επιστημόνων που επί μία χιλιετία αντέγραφαν και συντηρούσαν οι Βυζαντινοί λόγιοι, μοναχοί κ.λ.π.

 

[stabit]

Δηλαδή τι γλώσσα μιλούσαν στο Βυζάντιο; Τούρκικα μήπως; Kαι επειδή η γλώσσα ενός έθνους είναι και η ψυχή του, η ψυχή και ο νους του Βυζαντίου ήταν πρωτίστως ελληνικές.

Να σου υπενθυμίσω ότι η πνευματική αναγέννηση που σημειώθηκε στην Ιταλία και κατά συνέπεια σε ολόκληρη την Ευρώπη από τον 15ο αιώνα και έπειτα οφείλεται πρωτίστως στους Βυζαντινούς λόγιους που αναζήτησαν άσυλο στη Φλωρεντία, Βενετία, Ρώμη κ.λ.π. λόγιοι που μετέφεραν μαζί τους εκατοντάδες χειρόγραφα αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, επιστημόνων που επί μία χιλιετία αντέγραφαν και συντηρούσαν οι Βυζαντινοί λόγιοι, μοναχοί κ.λ.π.

Και οι Εβραιοι ελληνικα και ρωμα'ι'κα μιλουσαν
ε,οσο για την πνευματική Αναγεννηση που λες ξεκινησε απο την Ισπανια και έβαλαν οι άραβες το χερακι τους.

 

[aris63]

http://www.davlos.gr/webfiles/yearspec.php?id=7546&kod=9452&page=32

 

[Palios pounai alios]

Και οι Εβραιοι ελληνικα και ρωμα'ι'κα μιλουσαν
ε,οσο για την πνευματική Αναγεννηση που λες ξεκινησε απο την Ισπανια και έβαλαν οι άραβες το χερακι τους.

Προσωπικά δεν ξέρω γνωστούς Άραβες να δίδασκαν στη Φλωρεντία, Βενετία, Ρώμη κ.λ.π. την εποχή που ξεκίνησε η μεγάλη πνευματική αναγέννηση στην Ιταλία και στη συνέχεια στην Ευρώπη. Βυζαντινούς όμως ξέρω δεκάδες (Χρυσολωράς - Αργυρόπουλος ίσως οι πιο σπουδαίοι, τους ανθρώπους αυτούς τους τιμούν ακόμη και σήμερα οι Ιταλοί σαν εξαίρετους Έλληνες που συνέβαλαν στην Αναγέννηση της χώρας τους, ενώ εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες που είμαστε "πιο έξυπνοι" δεν τους θεωρούμε συμπατριώτες μας και ούτε θεωρούμε ότι είχε οποιαδήποτε σχέση το Βυζάντιο με την Ελλάδα)!

Όσο για τους Άραβες σίγουρα έπαιξαν ρόλο στην επαν-εισαγωγή της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας στην Ευρώπη. Όμως τα τελευταία χρόνια ανακαλύπτεται όλο και περισσότερο η τεράστια προσφορά του Βυζαντίου (των άμεσων συγγενών δηλαδή των αρχαίων ΕΛλήνων) στην επαν-εισαγωγή της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας στην Ιταλία και Ευρώπη, προσφορά που δεν είχε εκτιμηθεί δεόντως στο παρελθόν!

 

[stabit]

Προσωπικά δεν ξέρω γνωστούς Άραβες να δίδασκαν στη Φλωρεντία, Βενετία, Ρώμη κ.λ.π. την εποχή που ξεκίνησε η μεγάλη πνευματική αναγέννηση στην Ιταλία και στη συνέχεια στην Ευρώπη. Βυζαντινούς όμως ξέρω δεκάδες (Χρυσολωράς - Αργυρόπουλος ίσως οι πιο σπουδαίοι, τους ανθρώπους αυτούς τους τιμούν ακόμη και σήμερα οι Ιταλοί σαν εξαίρετους Έλληνες που συνέβαλαν στην Αναγέννηση της χώρας τους, ενώ εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες που είμαστε "πιο έξυπνοι" δεν τους θεωρούμε συμπατριώτες μας και ούτε θεωρούμε ότι είχε οποιαδήποτε σχέση το Βυζάντιο με την Ελλάδα)!

Όσο για τους Άραβες σίγουρα έπαιξαν ρόλο στην επαν-εισαγωγή της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας στην Ευρώπη. Όμως τα τελευταία χρόνια ανακαλύπτεται όλο και περισσότερο η τεράστια προσφορά του Βυζαντίου (των άμεσων συγγενών δηλαδή των αρχαίων ΕΛλήνων) στην επαν-εισαγωγή της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας στην Ιταλία και Ευρώπη, προσφορά που δεν είχε εκτιμηθεί δεόντως στο παρελθόν!

Παλιε δεν σου λεω οτι δεν υπηρξε Αναγεννηση στην Ιταλια ( θα ηταν και χοντρομαλακια ). Σου λεω οτι δεν ξεκινησε απο εκει. Αν ποτε βρεθεις στην Αλαμπρα θα συμφωνησεις

 

[Palios pounai alios]

Παλιε δεν σου λεω οτι δεν υπηρξε Αναγεννηση στην Ιταλια ( θα ηταν και χοντρομαλακια ). Σου λεω οτι δεν ξεκινησε απο εκει. Αν ποτε βρεθεις στην Αλαμπρα θα συμφωνησεις

Προηγήθηκαν στο Βυζάντιο φάσεις πνευματικής Αναγέννησης ανάλογης με αυτή που συνέβη στην Ιταλία - αιώνες πριν, ακόμη και πριν συμβεί η όποια "αναγέννηση" εννοείς εσύ στην Ισπανία.

 

[vothros]

Προηγήθηκαν στο Βυζάντιο φάσεις πνευματικής Αναγέννησης ανάλογης με αυτή που συνέβη στην Ιταλία - αιώνες πριν, ακόμη και πριν συμβεί η όποια "αναγέννηση" εννοείς εσύ στην Ισπανία.

αραβεσ τουσ λενε κε τα πεδακια κλενε

 

[stabit]

Προηγήθηκαν στο Βυζάντιο φάσεις πνευματικής Αναγέννησης ανάλογης με αυτή που συνέβη στην Ιταλία - αιώνες πριν, ακόμη και πριν συμβεί η όποια "αναγέννηση" εννοείς εσύ στην Ισπανία.

pALIE,κοψε την wikipedia και αρχισε να διαβάζεις κανενα βιβλιο για αλλαγη . Τοτε την οποια "ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ" εννοώ εγώ στην Ισπανια, θα σταματησεις να τη βάζεις σε εισαγωγικα

 

[sexoulas]

    Πεντακόσια πενήντα χρόνια πέρασαν από την αποφράδα εκείνη ημέρα της 29ης Μαϊου 1453. Τότε που ακούστηκε η κραυγή "Εάλω η Πόλις" καί η Βασιλεύουσα, η Πόλη των Αγίων, των Αυτοκρατόρων και των θρύλων, πέρασε υπό την κατοχή του Οθωμανού δυνάστη. Ετσι άρχισε η Τουρκοκρατία. Το Γένος απεβίωσε, αλλά η Κωνσταντινούπολις και η Αγιά Σοφιά παραμένουν σε ξένα χέρια. Σήμερα τιμούμε τους πεσόντες κατά την πολιορκία και κατά την Άλωση, διαβάζουμε τους θρήνους και τους θρύλους, συγκινούμεθα και διδασκόμεθα. Διότι αυτή είναι η αξία της ιστορικής μνήμης. Να αποτελεί μάθημα ες αεί για τις νεώτερες και τις απερχόμενες γενιές.

         1) Πρέπει να θυμόμαστε την Άλωση για να αποτίουμε ένα διαρκή και μεγάλο φόρο τιμής στο Βυζαντινό κράτος, την Ρωμανία όπως την αναφέρουν τα κείμενα της εποχής, το εκχριστιανισθέν Ρωμαϊκό κράτος του Ελληνικού Έθνους, όπως το χαρακτηρίζει ο νεώτερος βυζαντινολόγος Διονύσιος Ζακυνθηνός. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη Νέα Ρώμη άντεξε επί 11 αιώνες. Μετά την Άλωση από τους Σταυροφόρους το 1204 η εδαφική της έκταση και το σφρίγος της περιορίσθηκαν σημαντικά.Παρέμεινε όμως καθ' όλην την διάρκεια του βίου της το κράτος στο οποίο πραγματοποιήθηκε η επιτυχής και δημιουργική συνάντηση Χριστιανισμού και Ελληνισμού. Η Ελληνορθόδοξη παράδοση υπήρξε το αποτέλεσμα αυτής της συναντήσεως και το Βυζάντιο την διέδωσε με ειρηνικό τρόπο στους γειτονικούς λαούς. Αυτήν την ιεραποστολική δράση των Βυζαντινών προγόνων μας καταδεικνύουν και μαρτυρούν οι πολιτισμοί των σημερινών λαών της Ανατολικής Ευρώπης. Ο Ρώσος Πατριάρχης Αλέξιος παραδέχθηκε, όταν βρέθηκε το 1992 στην Αθήνα, ότι η Ρωσία είναι πνευματικό τέκνο του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού του Βυζαντίου. Ο Ρουμάνος Ιστορικός και πολιτικός του 20ου αιώνος Νικολάϊ Γιόργκα χαρακτήρισε την Μολδοβλαχία μετά την Άλωση ως "το Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο". Και το κυριλλικό ελληνογενές αλφάβητο που χρησιμοποιούν πολλοί σλαβικοί λαοί αποτελεί έμπρακτη επιβεβαίωση της ακτινοβολίας του Βυζαντινού πολιτισμού. Αυτόν, λοιπόν, τον πολιτισμό πρέπει να διδάσκουμε και να διδασκόμαστε εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες.

         2) Πρέπει να θυμόμαστε την Άλωση, διότι μέσα από τις διηγήσεις των ιστορικών της εποχής ξετυλίγεται η Ελληνική Διάρκεια, η διαχρονική πορεία των αξιών του Ελληνισμού. Η συγκλονιστική ομιλία του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στις 28 Μαϊου πριν από την τελική επίθεση των Οθωμανών μας διδάσκει γιατί αγωνιζόμαστε: Για την Πίστη, για την Πατρίδα, για τους συγγενείς μας. Προσθέτει και τον βασιλέα, διότι εκείνο ήταν το πολίτευμα της εποχής. Όμως το τρίπτυχο Πίστη, Πατρίδα, συγγενείς, που αναφέρει ο τελευταίος Αυτοκράτορας, μας συνδέει με τον όρκο των αρχαίων Αθηναίων εφήβων και με τον παιάνα των Σαλαμινομάχων, το "Ότε παίδες Ελλήνων" και φθάνει αυτή η Ελληνική Διάρκεια μέχρι την προκήρυξη του Αλεξάνδρου Υψηλάντη, που έγραφε τον Φεβρουάριο του 1821 "Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος", και μέχρι τά λόγια του Κολοκοτρώνη προς τους μαθητάς του πρώτου Γυμνασίου της Ελεύθερης πλέον Αθήνας: "Όταν πιάσαμε τ' άρματα είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και ύστερα υπέρ Πατρίδος" . Αυτές είναι οι διαχρονικές αξίες του Ελληνισμού. Αυτός ο ηθικός δεσμός ενώνει τον Παλαιολόγο με τους Σαλαμινομάχους και με τον Κολοκοτρόνη και με το 1940. Μαχόμεθα για την Πίστη, την Πατρίδα, την Οικογένεια όσο κι αν κάποιοι μας χαρακτηρίζουν ....αναχρονιστικούς. Τιμώντας την μνήμη των προδρόμων και των μαρτύρων της Ελληνικής Διαρκειας εμείς γι' αυτά θα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε!

         3) Θυμώμαστε τα γεγονότα της εποχής πριν και γύρω από την άλωση, διότι μας διδάσκουν την πολύτιμη συμβολή της Ορθοδόξου εκκλησίας μας στην επιβίωση του Γένους μας. Λίγες δεκαετίες προ της αλώσεως είχαμε μία έντονη και αυταρχική παρέμβαση της τότε Πολιτείας προς την εκκλησία. Η αυτοκρατορική εξουσία πίστεψε -φευ!- ότι αν υπογράψουμε την υποταγή της Ορθοδοξίας στον Πάπα, θα έχουμε μεγάλη βοήθεια από την Δύση κατά των Οθωμανών. Το 1438 -39 στην Φερράρα και στην Φλωρεντία σύρθηκαν με πιέσεις και εξευτελισμούς οι εκκλησιαστικοί ηγέτες στην υπογραφή της ψευδοενώσεως των εκκλησιών. Ο Μάρκος ο Ευγενικός, Επίσκοπος Εφέσου, αρνήθηκε να υπογράψει και έσωσε την τιμή της εκκλησίας. Προσέξτε: Δεν αρνήθηκε να συζητήσει, διότι η Ορθοδοξία δεν αρνείται τον διάλογο. Αρνείται την υποταγή. Και από αυτούς που υπέγραψαν μία μεγάλη μορφή απέσυρε την υπογραφή της μόλις επέστεψε στην Κωνσταντινούπολη. Πρόκειται για τον Γεώργιο Σχολάριο, τον μετέπειτα Γεννάδιο, πρώτο Πατριάρχη μετά την Άλωση.

         Ο λαός ακολούθησε τον Μάρκο και τον Σχολάριο. Οι ανθενωτικοί είχαν δίκαιο, διότι παρά την υπογραφή της ψευδοενώσεως τα καράβια του Πάπα δεν φάνηκαν ποτέ στην μαχόμενη Βασιλεύουσα. Ο Βρετανός ιστορικός Στήβεν Ράνσιμαν στο περισπούδαστο έργο του "Η Μεγάλη εκκλησία εν Αιχμαλωσία" δικαιώνει τους ανθενωτικούς λέγοντας ότι διάσωσαν την ενότητα της εκκλησίας και μόνον έτσι επεβίωσε ο Ελληνισμός. Και στο άλλο σπουδαίο έργο του, την "Άωση της Κωνσταντινουπόλως" διαψεύδει όλους τους επικριτές της εκκλησίας και του μοναχισμού τονίζοντας ότι στα θαλάσσια τείχη της Βασιλεύουσας έναν από τους πύργους τον υπεράσπιζαν Έλληνες μοναχοί.

         4) Θυμόμαστε την Άλωση , διότι η ιστορία μας διδάσκει ότι όταν οι λίγοι αποφασίσουν να αντισταθούν κατά των πολλών, μπορεί να ηττηθούν πρόσκαιρα, αλλά τελικά σε βάθος χρόνου κερδίζουν. Η αντίσταση στα τείχη της Βασιλεύουσας των 5000 χιλιάδων Ελλήνων και των 2000 ξένων συμμάχων τους έμεινε στις ψυχές των υποδούλων ως τίτλος τιμής καί δέσμευση για νέους αγώνες. Η θυσία του Κωνσταντίνου Παλιολόγου στη πύλη του Ρωμανού έθεσε τις βάσεις για το 1821. Τα δεκάδες κινήματα των υποδούλων ετράφησαν από τους θρύλους του Μαρμαρωμένου Βασιλιά και της Κόκκινης Μηλιάς. Αν είχαν παραδοθεί την 29η Μαϊου 1453, δεν θα υπήρχε αντίσταση και εθνεγερσία. Η συνθηκολόγηση θα ήταν ανεξήτηλη ντροπή. Ενώ η ηρωϊκή άμυνα γέννησε την υπομονή, την ελπίδα, την προσδοκία. Αυτή την ελπίδα εκφράζει και ο Ποντιακός θρήνος:

"...Η Ρωμανία πέρασεν, Η Ρωμανία πόρθεν,
Η Ρωμανία κι αν πέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο..."

         Άλλωστε και ο Θ. Κολοκοτρόνης έλεγε προς τους ξένους συνομιλητές του: "Ο βασιλεύς μας συνθήκην δεν έκαμε, η φρουρά του πολεμά ακόμη και το φρούριο του αντιστέκονται". Και εξηγούσε ότι αναφερόταν στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, στους κλεφταρματολούς, στο Σούλι και στην Μάνη. Οι πεσόντες κατά την άλωση μας δόρησαν το δικαίωμα στην Μεγάλη ιδέα. Και χωρίς Μεγάλες ιδέες τα έθνη δεν πάνε μπροστά.

         5) Η αντίσταση των τελευταίων μαχητών της Κωνσταντινουπόλεως και το "πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών" εμπνέει έκτοτε το ΟΧΙ του Ελληνισμού. Το 1940 κατά του Μουσσολίνι, το 1941 κατά του Χίτλερ, το 1955 στην Κύπρο κατά της αποικιοκρατίας και του αφελληνισμού. Σήμερα οφείλουμε να συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε με κάθε τρόπο. Οι σημερινές αλώσεις είναι μικρές και καθημερινές. Άρα ύπουλες και εξίσου επικίνδυνες. Η υπονόμευση της γλώσσας μας, η άγνοια της ιστορίας μας, η ξενομανία, οι συκοφαντίες κατά της Ελληνορθοδόξου Παραδόσεως μας, οι υποχωρήσεις απέναντι σε Τούρκους, Σκοπιανούς και Αλβανούς, όλα αυτά και πολλά άλλα αποτελούν μικρές αλώσεις που απαιτούν γνώση, αντίσταση και μαχητικότητα. Δεν αρνούμαστε την επικοινωνία και την συνεργασία με άλλους λαούς και πολιτισμούς. Ο Ελληνισμός ποτέ δε κλείστηκε στο καβούκι του. Θα αρνηθούμε όμως την αφομοίωση, την αλλοτρίωση, τις γκρίζες ζώνες στα εδάφη μας, στα πελάγη μας, στην Ταυτότητα μας και στις ταυτότητες μας. Θα αγωνισθούμε με όπλα πρωτίστως πνευματικά και ηθικά. Και θα διδασκόμαστε από την Παράδοση και το βίωμα της εκκλησίας μας. Η Άλωση και οι μετέπειτα εξελήξεις μας διδάσκουν ότι τελικά επιβιώσαμε μέχρι σήμερα χάρις στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Διότι η Ορθόδοξη Παράδοση είναι Σταυροαναστάσιμη. Μας θυμίζει ότι μετά την  κάθε Σταύρωση του Γένους ακολουθεί η Ανάσταση. Αρκεί να το πιστέψουμε! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ!!  

 

[sexoulas]

                                  !Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια,
Σημαίνει κι η αγιά Σοφιά, το μέγα μοναστήρι,
Με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες,
Κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.
Ψάλλει ζερβά ο Βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης,
Κι απ' την πολλή την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες.
Να μπούνε στο χερουβικό και να βγει ο Βασιλέας,
Φωνή τους ήρθε εξ' ουρανού κι απ'αρχαγγέλου στόμα.
«Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ'άγια,
παπάδες πάρτε τα γιερά και σεις κεριά σβηστείτε,
γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει.
Μόν'στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να.....
ρτούνε τρία καράβια
Το να να πάρει το Σταυρό και τ'άλλο το Βαγγέλιο,
Το τρίτο,το καλύτερο,την ΄Αγια Τράπεζά μας,
Μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας τη μαγαρίσουν».
Η Δέσποινα ταράχτηκε ,κι εδάκρυσαν οι εικόνες.
«ΣΩΠΑΣΕ ΚΥΡΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΟΛΥΔΑΚΡΥΖΕΙΣ,
ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ, ΠΑΛΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΘΑ ΝΑΙ»

 

[kosnik26]

[size=15pt]Ελύτης, Θάνατος και Ανάστασις του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου[/size]


Ι

Ἔτσι καθὼς ἐστέκονταν ὀρθὸς μπροστὰ στὴν Πύλη κι ἄπαρτος μὲς στὴ λύπη του

Μακριὰ τοῦ κόσμου ποὺ ἡ ψυχή του γύρευε νὰ λογαριάσει στὸ φάρδος Παραδείσου

Καὶ σκληρὸς πιὸ κι ἀπ” τὴν πέτρα ποὺ δὲν τὸν εἴχανε κοιτάξει τρυφερὰ ποτὲ – κάποτε τὰ στραβὰ δόντια του ἄσπριζαν παράξενα

Κι ὅπως περνοῦσε μὲ τὸ βλέμμα του λίγο πιὸ πάνω ἀπ” τοὺς ἀνθρώπους κι ἔβγανε ἀπ” ὅλους

Ἔναν ποὺ τοῦ χαμογελοῦσε τὸν

Ἀληθινόν ποὺ ὁ χάρος δὲν τὸν ἔπιανε

Πρόσεχε νὰ προφέρει καθαρὰ τὴ λέξη θάλασσα ἔτσι ποὺ νὰ γυαλίσουν μέσα της ὅλα τὰ δελφίνια

Κι ἡ ἐρημιὰ πολλὴ ποὺ νὰ χωρᾶ ὁ Θεός κι ἡ κάθε μιὰ σταγόνα σταθερὴ στὸν ἥλιο ν᾿ ἀνεβαίνει

Νέος ἀκόμα εἶχε δεῖ στοὺς ὤμους τῶν μεγάλων τὰ χρυσὰ νὰ λάμπουν καὶ νὰ φεύγουν

Καὶ μιὰ νύχτα θυμᾶται σ” ὥρα μεγάλης τρικυμίας βόγκηξε ὁ λαιμός τοῦ πόντου τόσο ποὺ θολώθη μὰ δὲν ἔστερξε νὰ τοῦ σταθεῖ

Βαρὺς ὁ κόσμος νὰ τὸν ζήσεις ὅμως γιὰ λίγη περηφάνια τὸ ἄξιζε.




II

Θεέ μου καὶ τώρα τί, Πού “χε μὲ χίλιους νὰ παλέψει χώρια μὲ τὴ μοναξιά του ποιός αὐτός, πού “ξερε μ” ἕνα λόγο του νὰ δώσει ὁλάκερης τῆς γῆς νὰ ξεδιψάσει τί

Ποὺ ὅλα του τά “χαν πάρει

Καὶ τὰ πέδιλά του τὰ σταυροδετὰ καὶ τὸ τρικράνι του τὸ μυτερὸ καὶ τὸ τοιχίο ποὺ καβαλοῦσε κάθε ἀπομεσήμερο νὰ κρατάει τὰ γκέμια ἐνάντια στὸν καιρὸ σὰν ζόρικο καὶ πηδηχτὸ βαρκάκι

Καὶ μία φούχτα λουίζα ποὺ τὴν εἶχε τρίψει στὰ μάγουλα ἑνὸς κοριτσιοῦ μεσάνυχτα νὰ τὸ φιλήσει (πῶς κουρναλίζαν τὰ νερά τοῦ φεγγαριοῦ στὰ πέτρινα τὰ σκαλοπάτια τρεῖς γκρεμοὺς πάνω ἀπ” τὴ θάλασσα…)

Μεσημέρι ἀπὸ νύχτα

Καὶ μήτ” ἕνας πλάι του

Μονάχα οἱ λέξεις του οἱ πιστὲς πού “σμιγαν ὅλα τους τὰ χρώματα ν᾿ ἀφήσουν μὲς στὸ χέρι του μιὰ λόγχη ἀπὸ ἄσπρο φῶς

Καὶ ἀντίκρυ σ᾿ ὅλο τῶν τειχῶν τὸ μάκρος μυρμηκιὰ οἱ χυμένες μὲς στὸ γύψο κεφαλὲς ὅσο ἔπαιρνε τὸ μάτι του

«Μεσημέρι ἀπὸ νύχτα – ὅλ᾿ ἡ ζωὴ μία λάμψη!» φώναξε κι ὅρμησε μὲς στὸ σωρό σύρνοντας πίσω του χρυσὴ γραμμὴ ἀτελεύτητη

Καὶ ἀμέσως ἔνιωσε ξεκινημένη ἀπὸ μακριά ἡ στερνὴ χλωμάδα νὰ τὸν κυριεύει.



III

Τώρα καθὼς τοῦ ἥλιου ἡ φτερωτὴ ὁλοένα γυρνοῦσε καὶ πιὸ γρήγορα οἱ αὐλὲς βουτοῦσαν μέσα στὸ χειμώνα κι ἔβγαιναν πάλι κατακόκκινες ἀπ᾿ τὰ γεράνια

Κι οἱ μικροὶ δροσεροὶ τροῦλοι ὅμοια μέδουσες γαλάζιες ἔφταναν κάθε φορὰ καὶ πιὸ ψηλὰ στ᾿ ἀσήμια ποὺ τὰ ψιλοδούλευε ὁ ἀγέρας γι᾿ ἄλλων καιρών πιὸ μακρινῶν τὸ εἰκόνισμα

Κόρες παρθένες φέγγοντας ἡ ἀγκαλιὰ τους ἕνα θερινὸ ξημέρωμα φρέσκα βαγιόφυλλα καὶ τῆς μυρσίνης τῆς ξεριζωμένης τῶν βυθῶν σταλάζοντας ἰώδιο τὰ κλωνάρια

Τοῦ ῾φερναν

Ἐνῶ κάτω ἀπ᾿ τὰ πόδια του ἄκουγε στὴ μεγάλη καταβόθρα νὰ καταποντίζονται πλῶρες μαύρων καραβιῶν τ᾿ ἀρχαῖα καὶ καπνισμένα ξύλα ὄθε μὲ στυλωμένο μάτι ὀρθὲς ἀκόμη Θεομήτορες ἐπιτιμούσανε

Ἀναποδογυρισμένα στὶς χωματερὲς ἀλόγατα σωρὸς τὰ χτίσματα μικρὰ μεγάλα θρουβαλιασμὸς καὶ σκόνης ἄναμμα μὲς στὸν ἀέρα

Πάντοτε μὲ μιὰ λέξη μὲς στὰ δόντια του ἄσπαστη κειτάμενος

Αὐτὸς

ὁ τελευταῖος Ἕλληνας!

 

[kosnik26]

Στις 21 Μαΐου, ο σουλτάνος έστειλε πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη. Ζητούσε την παράδοση της πόλης με την υπόσχεση να επιτρέψει στον Αυτοκράτορα και σε όσους το επιθυμούσαν να φύγουν με τα υπάρχοντά τους. Επίσης, θα αναγνώριζε τον Κωνσταντίνο ως ηγεμόνα της Πελοποννήσου. Τέλος, εγγυόταν για την ασφάλεια του πληθυσμού που θα παρέμενε στην πόλη. Οι αντιπροτάσεις του Κωνσταντίνου διαπνέονταν από πνεύμα αξιοπρέπειας και αποφασιστικότητας. Δέχονταν να πληρώσει υψηλότερους φόρους υποτέλειας και να παραμείνουν στα χέρια των Τούρκων όλα τα κάστρα και τα εδάφη που είχαν στο μεταξύ κατακτήσει. Για την Κωνσταντινούπολη όμως δήλωσε:

    «Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοὶ δοῦναι οὔτ' ἐμὸν ἐστίν οὔτ' ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ• κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως άποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν.»
 
Δηλαδή, σε σύγχρονη απόδοση:

« Το να σου (παρα)δώσω όμως την πόλη ούτε σε εμένα επαφίεται ούτε σε άλλον από τους κατοίκους της• διότι με κοινή απόφαση οι πάντες θα αποθάνουμε αυτοπροαίρετα και δεν θα υπολογίσομε τη ζωή μας.»

http://el.wikipedia.org/wiki/Άλωση_της_Κωνσταντινούπολης_(1453)

 

[S.F.E.]

560 χρονια μαστορα, οχι 550...

 

[sexoulas]

 ΑΛΗΤΕΣ- ΠΡΟΔΟΤΕΣ-ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ   ΟΠΟΣ ΤΟΤΕ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ! ΜΑΘΕΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΟΥΣΤΑΡΑΔΕΣ !! ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!

 

[sexoulas]

560 χρονια μαστορα, οχι 550...

δικιο εχεις  560 ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΝΑ

ξυπνησουμε
Όποιος δεν θυμάται το παρελθόν του, είναι καταδικασμένος, να το ξαναζήσει.

 

[geoMan]

τη Ρεπουση τη ρωτησατε αν εγιναν ετσι τα πραγματα ?