Επειδή διαβάζουν και νέα παιδιά ως επισκέπτες παραθέτω την προσωπική μου εμπειρία και άποψη και αν είναι εκτός θέματος ας διαγραφεί από τους συντονιστές.
Δεν μετανιώνω εύκολα για τις επιλογές μου. Ωστόσο αυτό που σκυλομετάνιωσα και θα έκανε τη ζωή μου ανεκτή και ωραιότερη είναι που σπατάλησα πολλά από τα νεανικά μου χρόνια σε κολλήματα, νευρώσεις και προκαταλήψεις.
Μπράβο στα παιδιά που ρωτάνε για πρώτη φορά με επαγγελματία. Ο Φυλόβιος τα είπε όλα: Έχεις άλλο αέρα. Αναρωτιώμουν ενίοτε "μα καλά αυτός ενώ είναι έτσι έχει τόση αυτοπεποίθηση;". Εμ, η διαφορά ήταν ότι ο κάθε " αυτός" είχε σεξουαλική ζωή, έστω και με ιερόδουλες.
Μην μιζεριάζετε και μην περιμένετε να μιζεριάσετε αφηνοντας τις νεανικές σας καύλες αναξιοποίητες. Μην ακούτε τις υπεραπλουστευτικές γενικεύσεις: "η επίσκεψη στον οίκο ανοχής είναι βιασμός", με τις οποίες γαλουχούνται γενιές.
Στα 22 μου ξεπαρθενιάστηκα σε οίκο ανοχής, αγγίζοντας πρώτη φορά γυναίκα, και αυτό με ενοχές. Η ζωή μας μπορεί να γίνει πιο λεία με προσωπικές επιλογές και σπάσιμο ταμπού. Καλύτερα έτσι παρά να υποφέρεις από αϋπνίες, άγχος, νεύρα, αδυναμία συγκέντρωσης και ηθικό στο πάτωμα.
Με το που γαμήσεις και βγεις έξω ο τρόπος που περπατάς είναι διαφορετικός.