chantal-99
Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Οκτ 2011
- Μηνύματα
- 5.269
- Like
- 45
- Πόντοι
- 66
Εκλεισα το κινητο και εκνευρισμενη το πεταξα πανω στη θεση του συνοδηγου…
Οι κουβεντες λεπιδες, οι φωνες σαν σειρηνες, το μυαλο θολο. Εσκυψα, εφτασα το τηλεφωνο ξανα και πηρα παλι το νουμερο « Ενταξει θα ‘ρθω. Φευγω με την τελευταια πτηση....μια παρα θα ειμαι εκει» …
Σε ειδα στην αιθουσα αναμονης, την παγωμενη σου εκφραση, τα σφιγμενα σου χειλη , καταλαβα ότι δεν σηκωνες κουβεντα . Βασικα θα μπορουσα να περιμενω στο αεροδρομιο για την πρωτη πρωινη πτηση , η συνατηση μας δεν θα ειχε κανενα αποτελεσμα. Αμιλητος.
Ο δρομος για το ξενοδοχειο ατελειωτος. Η ατμοσφαιρα φορτωμενη, κάθε λαθος εκφραση μια πληγη, κάθε περιττη κινηση ανυποφορη.
Ανεβαινοντας με στο ασανσερ για τη σουιτα θελησα αμηχανα να αποφυγω το διαπεραστικο σου βλεμμα και μου πηρες το προσωπο απ’το πηγουνι και μου το σηκωσες να σε κοιταξω στα ματια. Αδιεξοδο. Δεν υπηρχε διαφυγη.
Η ελξη αναμεσα μας δεν επηρεαζοταν από τα λογια που ειχαμε ανταλλαξει τις τελευταιες μερες… ισα ισα ειχε διογκωθει σαν θεριο .
Μεσα στη σουιτα με το που εκλεισε η πορτα πισω μας μου αρπαξες τους καρπους και μου γυρισες βιαια τα χερια πισω στην πλατη. Νιωθωντας εγκλοβισμενη θελησα να τραβηχτω αλλα καταλαβα πως με ειχες σφιξει τοσο που η παραμικρη κινηση πονουσε. Όπως ημουν με κολλησες στον τοιχο, το δεξι μου αυτι πιεζοταν στην αναγλυφη και αγρια επιφανεια και στην αριστερη μου πλευρα το αυτι μου καιγοταν από την ανασα σου, από αυτά που ψιθηρηζες και γλυκα με πονουσαν τα δαγκωματα σου.
Το ένα σου χερι με κρατουσε ακινητοποιημενη και το άλλο μου τραβουσες το κεφαλι απ ‘τα μαλλια προς τα πισω. Ειχες πιεστει επανω μου και μ’ εσπρωχνες με τη δυναμη του σωματος σου πανω στον τοιχο. Η ενταση ολων των ημερων, τα τηλεφωνηματα χωρις αποτελεσμα, οι φωνες και οι κατηγοριες, οι δικαιολογιες, οι εξηγησεις και τα νευρα όλα ειχαν γινει ένα μεσα στο μυαλο μου και ξεθοριαζαν σιγα σιγα αφου στη θεση τους ερχοταν η καυτη σου γλωσσα στο λαιμο μου, η ανασα σου στον αυχενα μου και το χερι σου που εμπαινε κατω απ’τα ρουχα μου και με μανια προχωρουσε…
Με τραβηξες μερικα βηματα πιο πισω, δυο βαθια φιλια μου θυμισαν τη γευση σου, η γλωσσα μου μπλεχτηκε με τη δικη σου, που σκληρη και αυστηρη διεκδικουσε ολο μου το στομα. Το φιλι σου μου ρουφηξε τα μυαλα, μ’εκανε να ριγισω και μου θυμησε πως κυλας μες στο αιμα μου . Χανομουν… στηριχτηκα πανω σου, εμπηξα τα νυχια μου μες στην σαρκα σου και αφεθηκα…
Πλησιασα και σου ψιθηρισα στ’αυτι ποσο σε εχω αναγκη να σε νιωσω μεσα μου… ότι σε επιθυμησα και ηθελα να σε γευτω, να σε ρουφηξω, να με κανεις να δακρυσω και το μουνακι μου να πλυμμηρισει.
«Γαμημενη, σκασε και πεσε στα τεσσερα, τωρα» μουγκρισες.
Με 2-3 κινησεις με απελευθερωσες από τα ρουχα μου, μου τα τραβηξες απ’το κορμι και με πεταξες πανω στη
δερματινη chaise-longue .
«Ναι. ανοιξε το, το τελειο κωλαρακι σου και με τα δυο χερια σου, να παω καρφι μεσα σου να σε τιμωρησω οπως μονο εγω μπορω»
«Ελα μωρο μου και καιγομαι να σε νιωσω»
«Μη βιαζεσαι, θα μπω οταν θελω εγω, μη βιαζεσαι …»
Εκεινη τη στιγμη γονατισες από πισω μου
«Ελα καυλα, πρωτα θελω να γευτω την τελεια μικρη τρυπουλα σου. Χαιδεψε εσυ το μουνακι σου οπως ειμαι σκυμμενος και σε γλυφω»
Δεν βιαζομουν απλα , καιγομουν και σε εκλιπαρουσα να με γλυψεις, να με κανεις με τη γλωσσα σου να τρελλαθω, να παραδοθω..
«Αν βαλω τωρα το χερι μου στο μουνακι μου, θα σε πλυμμηρισω… αν τ’αγγιξω εστω, νομιζω θα εκραγω …»
Η γλωσσα σου επεξεργαζοταν την πισω μου τρυπουλα και τα δαχτυλα σου κατακτουσαν το μουνακι μου.
«Βαλε το χερι σου, ελα, να μου δωσεις τα πρωτα σου υγρα… ανυπομονω»
Εσκυψες μπροστα και κρατηθηκες από το στηθος μου, μου τσιμπησες δυνατα τις ρωγες…
Ενοιωθα τη γλωσσα σου γρηγορη και σκληρη να διεκδικει τα παντα και αγγιξα με τα ακροδαχτυλα την κλειτοριδα μου… οι κινησεις πλεον ανεξελεγκτες, δυναμικες με τα δαχτυλα μου να γλυστρανε πανω στα υγρα μου μουνοχειλα..και εσυ με τη γλωσσα σου να εισαι κοντα και να με γαμας αγρια με τα δαχτυλα σου και στις δυο τρυπες ταυτοχρονα.
«θα το φτιαξω εγω και απαλα και αγρια και θα σου χυσω στην καυλωμενη σου φατσα. Όλα να τα ρουφηξεις...»
Τα βογγητα μου γινοταν ολο και πιο δυνατα, ο ελεγχος μου ξεφευγε…
«Ελα καυλιαρα μου , χυσε με αρρωστα και δυνατα, φωναξε να σ’ακουσω, να μπω μεσα σου και να με ξαναχυσεις… και παλι ..και παλι..»
Με αρπαξες από τα μαλλια με το ένα χερι και με το άλλο μου εσφιγγες το λαιμο σε σημειο που μου κοβοταν η ανασα και δακρυζανε τα ματια μου από την πιεση…
«Θα σου τα βγαλω εξω τα ματια, θα σε γαμησω τοσο δυνατα που για αλλη μια φορα , θα με παρακαλας να σταματησω , και εγω θα επιταχυνω και το κωλαρακι σου θα στο κανω κοκκινο «
Οι ξυλιες που ακουγοταν να σκανε πανω στα κωλομαγουλα μου, ετσουζαν αρχικα, καιγανε μετα και μου κοβαν την ανασα κυριολεκτικα.
«Ασε με να σε παρακαλαω, εσυ συνεχισε, σκισε με, μουδιασε τα ολα.. .ελα καυλιαρη μου δυνατα, πες μου, ποτε εισαι ετοιμος και εγω τα ξερω τα κουμπια μου...
Θα γυρισω να σε κοιταξω στα ματια...ελα τραβηξε με κοντα σου…και χωσου ολοκληρος μεσα μου...»
«Δεν θα σταματησω να σε σκιζω μωρο μου, οχι μεχρι να χυσουμε μαζι, θα χτυπαω τη μητρα σου μεχρι να κλαψεις απο την ηδονη ...»
Ο ρυθμος μας κοινος, αγριος και απελπισμενος καλπαζοντας προς την κορυφωση.
Οι κραυγες τρελλες και απο τους δυο μας, ο ιδρωτας μας ετρεχε παντου και τα κορμια μας καιγανε , το ένα κυμα χανοταν, το άλλο πλησιαζε…με τραβηξες απ’τα μαλλια, με γονατισες κατω με μια κινηση και εχυσες τα καυτα σου υγρα πανω στο καυλωμενο μου προσωπο και στο λαιμο μου…
Όλα χαθηκαν μες στη σιωπη και μεσα από πυκνη ομιχλη και παιρνοντας δυο ανασες διεκρινα τα τσιγαρα σου πανω στο τραπεζακι. Ετσι απλωσα το χερι μου και σου αναψα ένα τσιγαρο, σαλιωνοντας το φιλτρο με τις γευσεις μας.
Κουρνιασα στην αγκαλια σου … και σιγοεσβηνα…
Ο χτυπος της καρδιας παντου…εκκωφαντικος
Ξαπλωσαμε προχειρα πανω στη chaise-longue να παρουμε μια ανασα…Η ωρα μπορει να ειχει παει και τρεις και ενιωθα τα ματια μου να κλεινουν… μετα από λιγο όμως αισθανθηκα τις κινησεις σου να γινονται πιο εντονες , τα χερια σου να ψαχνουν τα δικα μου, φιλια σε ολο το κορμι, τα γενια σου να γδερνουν τις θυλες μου, δαγκωματα στους ωμους και στην πλατη…
Όπως ημασταν ξαπλωμενοι πισωκολλητα και στο πλαι , καταλαβα ότι ησουν ετοιμος για βαθια διεισδυση, μια που η ψωλη σου μου χωριζε τα κωλομαγουλα όπως τριβοσουν επανω μου…σηκωσα το ποδι μου, πηρα αρκετα από τα υγρα μου που εσταζαν απ’το νινι και υγραινα αρκετα καλά την πισω τρυπα…το χερι μου επιασε το καυλι σου και το καθοδηγησε , η εισοδος ηταν αναμενομενα αργη και δυσκολη αλλα αρρωστα καυλωτικη , μια που με το ένα σου χερι πιεσμενο πανω στην ηβη με καρφωνες πανω στον πουτσο σου, και με το άλλο με επνιγες και μ’αφηνες ν’ανασανω μονο οταν καταλαβαινες ότι φτανω στα ορια…
Αφου προχωρησες και το καβλι σου εξαφανιστηκε ολο μεσα μου, με σφηροκοπησες ανελεητα χωρις να δινεις και πολλη σημασια στις φωνες μου.
Ακουμπησες πισω στη chaise-longue και με ανεβασες πανω σου με την πλατη μου στο στερνο σου και τα δαχτυλα σου να παιζουν με τις ρωγες μου, να τις τσιμπανε, να με ζημωνουν και εγω να ανεβοκατεβαινω πανω σου ακουμπωντας απλα και μονο με τις μυτες των ποδιων μου πανω στο καθισμα…
Αρχισες να χαιδευεις την κλειτοριδα μου και εγω γαμιομουν σαν αφηνιασμενο αλογο πανω στην ψωλη σου που με ξεσκιζε…
...οι ηχοι ερχοταν από μακρια, τα κορμια γυαλιζαν απ’τον ιδρωτα στα φωτα της νυχτας που φωτιζαν το χωρο και οι ρυθμοι μας προδιδαν το τελος…
Αστραπιαια με κατεβασες στο πλαι με αρπαξες απ’τα μαλλια μου, που ηταν μουσκεμα απ’τον ιδρωτα και ειχαν κολλησει πανω στην πλατη μου και τελειωσες δυνατα και αγρια αφου μου τα εριξες όλα στο στηθος μου και μεσα στο στομα.
Με τα χερια μου πασαλειψα τα χυσια σου πανω στο δερμα μου και καταπια οσα ειχα γευτει.
Ένα βλεμμα σου αρκουσε για να καταλαβω ότι ισως ηταν και η τελευταια φορα … η ενταση της στιγμης φανερωνε αγρια συναισθηματα αλλα γνωριζαμε ότι οι αδιαλλακτες διαφορες και οι πληγες του παρελθοντος μας οδηγουσαν απλα σε παραλληλες ζωες.
Κατά την πτηση της επιστροφης το πρωι, ενοιωθα σ’ολο το κορμι μου έναν γλυκο πονο, εβλεπα σημαδια από τα χερια σου, ειχα τη μυρωδια σου και την γευση σου…
Οταν προσγειωθηκε το αεροπλανο και εφυγα βιαστικα να παρω ταξι, με το που μπηκα μεσα ακουσα απ’το ραδιακι τη φωνη του Στρατου να τραγουδαει «Κυριος ηρθα και Κυριος φευγω’ και ειδα ότι ειχε βγει δυνατος Βαρδαρης στην πολη…τελικα με ειχες ακολουθησει…
γιατι εισαι αερας και εισαι παντου.-
για τον Νιο16
Εισαι αερας δυνατος και 'γω μικρο λουλουδι
που με φυσας και γινεται η ερημια τραγουδι
Οι κουβεντες λεπιδες, οι φωνες σαν σειρηνες, το μυαλο θολο. Εσκυψα, εφτασα το τηλεφωνο ξανα και πηρα παλι το νουμερο « Ενταξει θα ‘ρθω. Φευγω με την τελευταια πτηση....μια παρα θα ειμαι εκει» …
Σε ειδα στην αιθουσα αναμονης, την παγωμενη σου εκφραση, τα σφιγμενα σου χειλη , καταλαβα ότι δεν σηκωνες κουβεντα . Βασικα θα μπορουσα να περιμενω στο αεροδρομιο για την πρωτη πρωινη πτηση , η συνατηση μας δεν θα ειχε κανενα αποτελεσμα. Αμιλητος.
Ο δρομος για το ξενοδοχειο ατελειωτος. Η ατμοσφαιρα φορτωμενη, κάθε λαθος εκφραση μια πληγη, κάθε περιττη κινηση ανυποφορη.
Ανεβαινοντας με στο ασανσερ για τη σουιτα θελησα αμηχανα να αποφυγω το διαπεραστικο σου βλεμμα και μου πηρες το προσωπο απ’το πηγουνι και μου το σηκωσες να σε κοιταξω στα ματια. Αδιεξοδο. Δεν υπηρχε διαφυγη.
Η ελξη αναμεσα μας δεν επηρεαζοταν από τα λογια που ειχαμε ανταλλαξει τις τελευταιες μερες… ισα ισα ειχε διογκωθει σαν θεριο .
Μεσα στη σουιτα με το που εκλεισε η πορτα πισω μας μου αρπαξες τους καρπους και μου γυρισες βιαια τα χερια πισω στην πλατη. Νιωθωντας εγκλοβισμενη θελησα να τραβηχτω αλλα καταλαβα πως με ειχες σφιξει τοσο που η παραμικρη κινηση πονουσε. Όπως ημουν με κολλησες στον τοιχο, το δεξι μου αυτι πιεζοταν στην αναγλυφη και αγρια επιφανεια και στην αριστερη μου πλευρα το αυτι μου καιγοταν από την ανασα σου, από αυτά που ψιθηρηζες και γλυκα με πονουσαν τα δαγκωματα σου.
Το ένα σου χερι με κρατουσε ακινητοποιημενη και το άλλο μου τραβουσες το κεφαλι απ ‘τα μαλλια προς τα πισω. Ειχες πιεστει επανω μου και μ’ εσπρωχνες με τη δυναμη του σωματος σου πανω στον τοιχο. Η ενταση ολων των ημερων, τα τηλεφωνηματα χωρις αποτελεσμα, οι φωνες και οι κατηγοριες, οι δικαιολογιες, οι εξηγησεις και τα νευρα όλα ειχαν γινει ένα μεσα στο μυαλο μου και ξεθοριαζαν σιγα σιγα αφου στη θεση τους ερχοταν η καυτη σου γλωσσα στο λαιμο μου, η ανασα σου στον αυχενα μου και το χερι σου που εμπαινε κατω απ’τα ρουχα μου και με μανια προχωρουσε…
Με τραβηξες μερικα βηματα πιο πισω, δυο βαθια φιλια μου θυμισαν τη γευση σου, η γλωσσα μου μπλεχτηκε με τη δικη σου, που σκληρη και αυστηρη διεκδικουσε ολο μου το στομα. Το φιλι σου μου ρουφηξε τα μυαλα, μ’εκανε να ριγισω και μου θυμησε πως κυλας μες στο αιμα μου . Χανομουν… στηριχτηκα πανω σου, εμπηξα τα νυχια μου μες στην σαρκα σου και αφεθηκα…
Πλησιασα και σου ψιθηρισα στ’αυτι ποσο σε εχω αναγκη να σε νιωσω μεσα μου… ότι σε επιθυμησα και ηθελα να σε γευτω, να σε ρουφηξω, να με κανεις να δακρυσω και το μουνακι μου να πλυμμηρισει.
«Γαμημενη, σκασε και πεσε στα τεσσερα, τωρα» μουγκρισες.
Με 2-3 κινησεις με απελευθερωσες από τα ρουχα μου, μου τα τραβηξες απ’το κορμι και με πεταξες πανω στη
δερματινη chaise-longue .
«Ναι. ανοιξε το, το τελειο κωλαρακι σου και με τα δυο χερια σου, να παω καρφι μεσα σου να σε τιμωρησω οπως μονο εγω μπορω»
«Ελα μωρο μου και καιγομαι να σε νιωσω»
«Μη βιαζεσαι, θα μπω οταν θελω εγω, μη βιαζεσαι …»
Εκεινη τη στιγμη γονατισες από πισω μου
«Ελα καυλα, πρωτα θελω να γευτω την τελεια μικρη τρυπουλα σου. Χαιδεψε εσυ το μουνακι σου οπως ειμαι σκυμμενος και σε γλυφω»
Δεν βιαζομουν απλα , καιγομουν και σε εκλιπαρουσα να με γλυψεις, να με κανεις με τη γλωσσα σου να τρελλαθω, να παραδοθω..
«Αν βαλω τωρα το χερι μου στο μουνακι μου, θα σε πλυμμηρισω… αν τ’αγγιξω εστω, νομιζω θα εκραγω …»
Η γλωσσα σου επεξεργαζοταν την πισω μου τρυπουλα και τα δαχτυλα σου κατακτουσαν το μουνακι μου.
«Βαλε το χερι σου, ελα, να μου δωσεις τα πρωτα σου υγρα… ανυπομονω»
Εσκυψες μπροστα και κρατηθηκες από το στηθος μου, μου τσιμπησες δυνατα τις ρωγες…
Ενοιωθα τη γλωσσα σου γρηγορη και σκληρη να διεκδικει τα παντα και αγγιξα με τα ακροδαχτυλα την κλειτοριδα μου… οι κινησεις πλεον ανεξελεγκτες, δυναμικες με τα δαχτυλα μου να γλυστρανε πανω στα υγρα μου μουνοχειλα..και εσυ με τη γλωσσα σου να εισαι κοντα και να με γαμας αγρια με τα δαχτυλα σου και στις δυο τρυπες ταυτοχρονα.
«θα το φτιαξω εγω και απαλα και αγρια και θα σου χυσω στην καυλωμενη σου φατσα. Όλα να τα ρουφηξεις...»
Τα βογγητα μου γινοταν ολο και πιο δυνατα, ο ελεγχος μου ξεφευγε…
«Ελα καυλιαρα μου , χυσε με αρρωστα και δυνατα, φωναξε να σ’ακουσω, να μπω μεσα σου και να με ξαναχυσεις… και παλι ..και παλι..»
Με αρπαξες από τα μαλλια με το ένα χερι και με το άλλο μου εσφιγγες το λαιμο σε σημειο που μου κοβοταν η ανασα και δακρυζανε τα ματια μου από την πιεση…
«Θα σου τα βγαλω εξω τα ματια, θα σε γαμησω τοσο δυνατα που για αλλη μια φορα , θα με παρακαλας να σταματησω , και εγω θα επιταχυνω και το κωλαρακι σου θα στο κανω κοκκινο «
Οι ξυλιες που ακουγοταν να σκανε πανω στα κωλομαγουλα μου, ετσουζαν αρχικα, καιγανε μετα και μου κοβαν την ανασα κυριολεκτικα.
«Ασε με να σε παρακαλαω, εσυ συνεχισε, σκισε με, μουδιασε τα ολα.. .ελα καυλιαρη μου δυνατα, πες μου, ποτε εισαι ετοιμος και εγω τα ξερω τα κουμπια μου...
Θα γυρισω να σε κοιταξω στα ματια...ελα τραβηξε με κοντα σου…και χωσου ολοκληρος μεσα μου...»
«Δεν θα σταματησω να σε σκιζω μωρο μου, οχι μεχρι να χυσουμε μαζι, θα χτυπαω τη μητρα σου μεχρι να κλαψεις απο την ηδονη ...»
Ο ρυθμος μας κοινος, αγριος και απελπισμενος καλπαζοντας προς την κορυφωση.
Οι κραυγες τρελλες και απο τους δυο μας, ο ιδρωτας μας ετρεχε παντου και τα κορμια μας καιγανε , το ένα κυμα χανοταν, το άλλο πλησιαζε…με τραβηξες απ’τα μαλλια, με γονατισες κατω με μια κινηση και εχυσες τα καυτα σου υγρα πανω στο καυλωμενο μου προσωπο και στο λαιμο μου…
Όλα χαθηκαν μες στη σιωπη και μεσα από πυκνη ομιχλη και παιρνοντας δυο ανασες διεκρινα τα τσιγαρα σου πανω στο τραπεζακι. Ετσι απλωσα το χερι μου και σου αναψα ένα τσιγαρο, σαλιωνοντας το φιλτρο με τις γευσεις μας.
Κουρνιασα στην αγκαλια σου … και σιγοεσβηνα…
Ο χτυπος της καρδιας παντου…εκκωφαντικος
Ξαπλωσαμε προχειρα πανω στη chaise-longue να παρουμε μια ανασα…Η ωρα μπορει να ειχει παει και τρεις και ενιωθα τα ματια μου να κλεινουν… μετα από λιγο όμως αισθανθηκα τις κινησεις σου να γινονται πιο εντονες , τα χερια σου να ψαχνουν τα δικα μου, φιλια σε ολο το κορμι, τα γενια σου να γδερνουν τις θυλες μου, δαγκωματα στους ωμους και στην πλατη…
Όπως ημασταν ξαπλωμενοι πισωκολλητα και στο πλαι , καταλαβα ότι ησουν ετοιμος για βαθια διεισδυση, μια που η ψωλη σου μου χωριζε τα κωλομαγουλα όπως τριβοσουν επανω μου…σηκωσα το ποδι μου, πηρα αρκετα από τα υγρα μου που εσταζαν απ’το νινι και υγραινα αρκετα καλά την πισω τρυπα…το χερι μου επιασε το καυλι σου και το καθοδηγησε , η εισοδος ηταν αναμενομενα αργη και δυσκολη αλλα αρρωστα καυλωτικη , μια που με το ένα σου χερι πιεσμενο πανω στην ηβη με καρφωνες πανω στον πουτσο σου, και με το άλλο με επνιγες και μ’αφηνες ν’ανασανω μονο οταν καταλαβαινες ότι φτανω στα ορια…
Αφου προχωρησες και το καβλι σου εξαφανιστηκε ολο μεσα μου, με σφηροκοπησες ανελεητα χωρις να δινεις και πολλη σημασια στις φωνες μου.
Ακουμπησες πισω στη chaise-longue και με ανεβασες πανω σου με την πλατη μου στο στερνο σου και τα δαχτυλα σου να παιζουν με τις ρωγες μου, να τις τσιμπανε, να με ζημωνουν και εγω να ανεβοκατεβαινω πανω σου ακουμπωντας απλα και μονο με τις μυτες των ποδιων μου πανω στο καθισμα…
Αρχισες να χαιδευεις την κλειτοριδα μου και εγω γαμιομουν σαν αφηνιασμενο αλογο πανω στην ψωλη σου που με ξεσκιζε…
...οι ηχοι ερχοταν από μακρια, τα κορμια γυαλιζαν απ’τον ιδρωτα στα φωτα της νυχτας που φωτιζαν το χωρο και οι ρυθμοι μας προδιδαν το τελος…
Αστραπιαια με κατεβασες στο πλαι με αρπαξες απ’τα μαλλια μου, που ηταν μουσκεμα απ’τον ιδρωτα και ειχαν κολλησει πανω στην πλατη μου και τελειωσες δυνατα και αγρια αφου μου τα εριξες όλα στο στηθος μου και μεσα στο στομα.
Με τα χερια μου πασαλειψα τα χυσια σου πανω στο δερμα μου και καταπια οσα ειχα γευτει.
Ένα βλεμμα σου αρκουσε για να καταλαβω ότι ισως ηταν και η τελευταια φορα … η ενταση της στιγμης φανερωνε αγρια συναισθηματα αλλα γνωριζαμε ότι οι αδιαλλακτες διαφορες και οι πληγες του παρελθοντος μας οδηγουσαν απλα σε παραλληλες ζωες.
Κατά την πτηση της επιστροφης το πρωι, ενοιωθα σ’ολο το κορμι μου έναν γλυκο πονο, εβλεπα σημαδια από τα χερια σου, ειχα τη μυρωδια σου και την γευση σου…
Οταν προσγειωθηκε το αεροπλανο και εφυγα βιαστικα να παρω ταξι, με το που μπηκα μεσα ακουσα απ’το ραδιακι τη φωνη του Στρατου να τραγουδαει «Κυριος ηρθα και Κυριος φευγω’ και ειδα ότι ειχε βγει δυνατος Βαρδαρης στην πολη…τελικα με ειχες ακολουθησει…
γιατι εισαι αερας και εισαι παντου.-
για τον Νιο16
Εισαι αερας δυνατος και 'γω μικρο λουλουδι
που με φυσας και γινεται η ερημια τραγουδι
