Τότε το Μόναχο να το λέμε "Μένχεν", το Λονδίνο, "Λόντον", τη Γερμανία " Ντόιτσλαντ", τη Μόσχα " Μασκβά" , όταν ξανααναφερθούμε στη Νέα Υόρκη να την προφέρουμε με ένα μπλαζέ " Νιου Γιορκ" και φυσικά την Κροατία με το γλωσσοδέτη... Χρβάτσκα! Ε μη γινόμαστε και κακοί εθνικιστές!
Συμφωνώ με τον κύριο.
Η γλωσσολογική ακρίβεια είναι σημαντική. Έχουμε φτάσει να παρεξηγούμε την εθνική μας ταυτότητα και να την οριοθετούμε ως ενθικισμό. Με τον φόβο αυτό που μας προκάλεσαν οι ακραίες τοποθετήσεις μερικών, καταλήξαμε να απαξιώνουμε την ιστορία μας και την γλώσσα. Κάτι που βέβαια ο κίσιγκερ είχε υποδείξει..
Την κωνσταντινούπολη μουνίτσα την ονομάζουμε κωνσταντινούπολη. Οχι ινσταμπουλ.
"Ανοίξαμε" υπερβολικά τα σύνορα της ανεκτικότητας μας χωρίς μέτρο και με μια ελευθεριότητα ευρωπαικής παγκοσμιοποίησης αλλά αν θέλουμε να έχουμε ταυτότητα και να προάγουμε πολιτισμό, γνωρίζουμε νομίζω και θεωρώ, όλοι πολύ καλά, ότι χρειάζεται ιστορική γνώση. Αν ανεξελεγκτα θεωρούμε οτι μπορούμε να προσαρτήσουμε την σημειολογική ταυτότητα του Πολίτη, τότε μπορούμε να ελπίζουμε σε μια αβρή θεώρηση απαξίωσης των εθνών. Πόσο μπορεί ένας άνθρωπος χωρίς ιστορική βάση να συμβάλλει σε ένα παγκόσμιο στερέωμα, και εννοώ σε κάθε επίπεδο πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό; Ας μην φερόμαστε με ασέβεια στο έθνος μας, για να μην βρεθεί η απέραντη μεσαία Ελλάδα στο λήγαργο της ασυμμετρίας. φτάσαμε να δαιμονοποιούμε την ιστορική μας ταυτότητα η να ζούμε με το παρελθόν, να μισούμε τα άντερά μας, τον εαυτό μας και να μην έχουμε περηφάνια, δικαίως φοβάμαι, για τα "έργα μας".
Η υπερβολές της εποχής μας..