ΝΑ ΤΗ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ
ΕΛΣΤΑΤ: 3,9 εκατομμύρια σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού
Σύμφωνα με την έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ για το 2013 (κατάσταση το 2012), σε αυτή την κατηγορία ανήκουν 3.903.800 πολίτες έναντι 3.795.100 ένα χρόνο πριν.
Αυξήθηκε στο 35,7% από 34,6% ένα χρόνο πριν το ποσοστό των πολιτών που ζουν υπό τον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Σύμφωνα με την έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ για το 2013 (κατάσταση το 2012), σε αυτή την κατηγορία ανήκουν 3.903.800 πολίτες έναντι 3.795.100 ένα χρόνο πριν.Η επίδοση είναι η δεύτερη χειρότερη πανευρωπαϊκά μετά την Βουλγαρία (48%) και με την Κύπρο να έχει ποσοστό πολιτών σε κίνδυνο φτώχεια μόνο στο 14,7%.
Το 20% των πλουσιότερων Ελλήνων, έχει 6,6 φορές υψηλότερο εισόδημα από το 20% των φτωχότερων συμπολιτών, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ.
Το πρόβλημα της ανισότητας παρέμεινε αμετάβλητο το 2013, αλλά και το μεγαλύτερο πανευρωπαϊκά μαζί με αυτό της Βουλγαρίας.
Έπονται με χάσμα φτωχών πλουσίων 6,3 η Λετονία και η Ισπανία, ενώ στη Νορβηγία η ανισότητα είναι μόνο 3,3.
Το… κατώφλι της φτώχειας διαμορφώθηκε σε ετήσιο εισόδημα 5.023 ευρώ για άγαμο και σε 10.547 ευρώ για τετραμελή οικογένεια.
Με βάση αυτά τα δεδομένα, το 23,1% του πληθυσμού ζει σε συνθήκες φτώχειας. Ο λόγος για 892.763 νοικοκυριά με 2,5 εκατ. μέλη.
Στις μονογονεϊκές η φτώχεια φτάνει στο 37%, ενώ τα παιδιά που ζουν σε φτωχιές οικογένειες ανέρχονται στο 28,8% του συνόλου.
Τι στερούνται οι Έλληνες στην κρίση
Από την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) ανακοινώθηκαν οι δείκτες συνθηκών διαβίωσης του πληθυσμού της Χώρας που προκύπτουν από τα στοιχεία της δειγματοληπτικής Έρευνας Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών, έτους 2013.
Α. Βασικές διαπιστώσεις
Από τη μελέτη των δεικτών για τις συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού της Χώρας προκύπτει ότι η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών (δυσκολία ικανοποίησης έκτακτων οικονομικών αναγκών, αδυναμία κάλυψης εξόδων για διακοπές μίας εβδομάδας το χρόνο, αδυναμία διατροφής που να περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ημέρα κοτόπουλο, κρέας ή ψάρι, αδυναμία πληρωμής για ικανοποιητική θέρμανση της κατοικίας, έλλειψη βασικών αγαθών όπως πλυντήριο ρούχων, έγχρωμη τηλεόραση, τηλέφωνο ή αυτοκίνητο, αδυναμία αποπληρωμής δανείων ή αγορών με δόσεις, δυσκολίες στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών), δεν αφορά μόνο το φτωχό πληθυσμό αλλά και μέρος του μη φτωχού πληθυσμού.
• Κατά τη διάρκεια των 4 τελευταίων ετών (2010-2013), υπάρχει αύξηση της υλικής στέρησης (δηλαδή αύξηση του πληθυσμού που, λόγω οικονομικών δυσκολιών, στερείται τεσσάρων τουλάχιστον βασικών αγαθών και υπηρεσιών από αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω).
Η αύξηση αυτή είναι μεγαλύτερη στα άτομα ηλικίας έως 64 ετών, από ότι στα άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω. Πιο συγκεκριμένα, το ποσοστό του πληθυσμού που αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες με αποτέλεσμα να στερείται, τουλάχιστον, τέσσερις (4) από τις εννέα (9), συνολικά, διαστάσεις της υλικής στέρησης ανέρχεται σε 20,3% το 2013, ενώ το ποσοστό αυτό ήταν 19,5% το 2012, 15,2 % το 2011, και 11,6% το 2010.
Β. Αποτελέσματα
• Ο πληθυσμός που αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες με αποτέλεσμα να στερείται, τουλάχιστον, τέσσερις από τις εννέα, συνολικά, διαστάσεις της υλικής στέρησης είναι :
■ 23,3% των παιδιών ηλικίας κάτω των 18 ετών.
■ 35,2% του πληθυσμού ηλικίας 18 έως 59 ετών που έχει ολοκληρώσει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
■ 21,6% του πληθυσμού ηλικίας 18 έως 64 ετών.
■ 9,4% του πληθυσμού ηλικίας 18 έως 59 ετών που έχει ολοκληρώσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
■ 13,7% του πληθυσμού ηλικίας 65 ετών και άνω.
■ 15,0% γυναίκες ηλικίας 65 ετών και άνω.
■ 12,1% άνδρες ηλικίας 65 ετών και άνω.
• Ο μέσος όρος αγαθών και υπηρεσιών που στερείται το σύνολο των νοικοκυριών, από τις εννέα, συνολικά, διαστάσεις της υλικής στέρησης, εκτιμάται σε 3,9.
• Τα νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν ελλείψεις βασικών ανέσεων, στην κύρια κατοικία κατατάσσονται, κατά καθεστώς ιδιοκτησίας, ως εξής:
■ 3,7% των νοικοκυριών με ιδιόκτητη κατοικία με οικονομικές υποχρεώσεις (δάνειο, υποθήκη, κλπ.)
■ 6,7% των νοικοκυριών με ιδιόκτητη κατοικία χωρίς οικονομικές υποχρεώσεις (δάνειο, υποθήκη, κλπ.)
■ 9,9% σε ενοικιασμένη κατοικία
■9,6% σε παραχωρημένη δωρεάν κατοικία
• Το ποσοστό του πληθυσμού που διαβιεί σε κατοικία με στενότητα χώρου ανέρχεται σε 27,3% για το σύνολο του πληθυσμού, σε 22,9% για τον μη φτωχό πληθυσμό και σε 42,0% για τον φτωχό πληθυσμό.
• Τα νοικοκυριά που δηλώνουν ότι επιβαρύνονται από το κόστος στέγασης ανέρχονται σε 36,9% για το σύνολο του πληθυσμού, σε 19,9% για τον μη φτωχό πληθυσμό και 93,1% για τον φτωχό πληθυσμό.
• Το 41,5% του φτωχού πληθυσμού δηλώνει ότι στερείται διατροφής που περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ημέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του μη φτωχού πληθυσμού εκτιμάται σε 4,7%.
• Το 79,1% του φτωχού πληθυσμού και το 39,1% του μη φτωχού δηλώνει οικονομική δυσκολία να αντιμετωπίσει έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες ύψους, περίπου, 550 ευρώ.
• Περιβαλλοντικά προβλήματα από παρακείμενη βιομηχανία ή προβλήματα από την κυκλοφορία αυτοκινήτων δηλώνει ότι αντιμετωπίζει το 26,6% του συνολικού πληθυσμού, ενώ ποσοστό 19,4% του ίδιου πληθυσμού αναφέρει ως πρόβλημα τους βανδαλισμούς και την εγκληματικότητα στην περιοχή του.
• Το ποσοστό του συνολικού πληθυσμού που δηλώνει οικονομική αδυναμία να έχει ικανοποιητική θέρμανσηανέρχεται σε 29,4%, ενώ είναι 48,6% για το φτωχό πληθυσμό και 24,3% για το μη φτωχό πληθυσμό.
• Το 37,4% του μη φτωχού πληθυσμού δηλώνει ότι επιβαρύνεται πάρα πολύ από τις συνολικές δαπάνες στέγασης4, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για το φτωχό πληθυσμό εκτιμάται σε 60,3%.
• Το 36,8% του πληθυσμού που έχει λάβει καταναλωτικό δάνειο για αγορά αγαθών και υπηρεσιών, δηλώνει ότι δυσκολεύεται πάρα πολύ στην αποπληρωμή αυτού ή των δόσεων.
• Το 57,9% του φτωχού πληθυσμού δηλώνει δυσκολία στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών εγκαίρως , όπως αυτών του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού, του φυσικού αερίου, κλπ.
• Το 59,0% του φτωχού πληθυσμού αναφέρει μεγάλη δυσκολία στην αντιμετώπιση των συνήθων αναγκών του με το συνολικό μηνιαίο ή εβδομαδιαίο εισόδημά του.
• Το ελάχιστο μέσο καθαρό μηνιαίο εισόδημα για την αντιμετώπιση των αναγκών των νοικοκυριών της Χώρας ανέρχεται, κατά δήλωσή τους, σε 1.784 ευρώ. Τα φτωχά νοικοκυριά χρειάζονται 1.428 ευρώ, ενώ τα μη φτωχά νοικοκυριά 1.879 ευρώ.
Το 22,8% του φτωχού πληθυσμού, το 9,0% του μη φτωχού πληθυσμού και το 11,9% του συνολικού πληθυσμού δε διαθέτουν ένα τουλάχιστον ΙΧ επιβατηγό αυτοκίνητο, ενώ το 18,1% των φτωχών νοικοκυριών, το 9,4% των μη φτωχών και το 11,3% του συνόλου των νοικοκυριών δε διαθέτουν προσωπικό ηλεκτρονικό υπολογιστή, αν και το χρειάζονται, λόγω οικονομικής αδυναμίας.
ΠΗΓΗ
