Το σεξ του κόσμου σε 80 ημέρες

[iuakoya]

Ο ιαπωνικός Όμιλος Διασκέδασης και Αναψυχής...

Καθώς ο Β’ Παγκόσμιος έφτανε στο τέλος του, η Ιαπωνία κεραυνοβολήθηκε από το ενδεχόμενο των μαζικών βιασμών των γυναικών της από τους υποτιθέμενους ερωτύλους Αμερικανούς κατακτητές. Τόσα χρόνια προπαγάνδας εξάλλου που απεικόνιζε τον δυτικό εχθρό ως δαιμονισμένο άγριο είχαν αποδώσει και οι γυναίκες της χώρας ήταν κατατρομαγμένες όταν αποβιβάστηκαν τα αμερικανικά στρατεύματα στην Ιαπωνία. Μια πρώτη ένδειξη για τον τρόμο ήρθε μετά τη Μάχη της Οκινάουα, όταν τόσες και τόσες γυναίκες αυτοκτόνησαν μπροστά στο ενδεχόμενο του σεξουαλικού ατιμασμού τους. Κι έτσι όταν κατέφτασε ο αμερικανός κατακτητής, πάμπολλοι Ιάπωνες έστειλαν τις γυναίκες και τις κόρες τους στην απομακρυσμένη ύπαιθρο, την ίδια ώρα που γυναικείος όμιλος είχε εφοδιάσει πολλές από αυτές με κάψουλες δηλητηρίου ώστε να αποφύγουν οι κυρίες τον ατιμασμό. Μέσα στο ζοφερό αυτό πλαίσιο έστησε η ιαπωνική κυβέρνηση τον Όμιλο Διασκέδασης και Αναψυχής, μια εταιρία-βιτρίνα για μια σειρά από οίκους ανοχής που άνοιξαν τις πύλες τους τον Αύγουστο του 1945, αμέσως μετά την παράδοση της Ιαπωνίας δηλαδή...

 

[iuakoya]

Ο σκοπός του ομίλου ήταν η προστασία του ιαπωνικού αίματος (καθώς οι Ιάπωνες φοβούνταν ιδιαίτερα τις επιμειξίες με τους Αφρο-Αμερικανούς) και η αγνότητα των γυναικών, προσφέροντας σεξουαλικές λύσεις στους Γιάνκηδες ώστε να αφήσουν ανέγγιχτο τον υπόλοιπο γυναικείο πληθυσμό. Αρχικά, ο όμιλος απαρτιζόταν από ιερόδουλες, αν και σύντομα προστέθηκαν στις τάξεις του χήρες πολέμου και άπορες γυναίκες, φτάνοντας τελικά να διαθέτει περισσότερες από 70.000 ιερόδουλες πλήρους απασχόλησης. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι πολλές από αυτές είχαν εξαναγκαστεί στην πορνεία ή είχαν πέσει θύματα πατριωτικής προπαγάνδας, ενώ δεν έλειπαν και περιστατικά βίας για να παραμείνουν στον όμιλο. Μία έφηβη αυτοκτόνησε μάλιστα πέφτοντας στις γραμμές του τρένου έπειτα από λίγες μέρες εξαναγκασμένης πορνείας. Όσο για τον Αμερικανό κατακτητή, απόλαυσε ολόθερμα τις φιλόξενες ιαπωνικές υπηρεσίες για αρκετούς μήνες και ήταν μάλιστα τα αφροδίσια νοσήματα που θέρισαν κάποια στιγμή το στράτευμα που ανάγκασαν τον στρατηγό Ντάγκλας ΜακΆρθουρ να απαγορεύσει την πρακτική τον Μάρτιο του 1946...

 

[iuakoya]

Το Σπίτι της Κίτι...

Η Κίτι Σμιντ ήταν «μαντάμ» σε έναν πολυτελέστατο οίκο ανοχής του Βερολίνου και κατάφερε να μαζέψει σχετικά γρήγορα μια μικρή περιουσία. Κι έτσι όταν ανέβηκαν στην εξουσία οι Ναζί του Χίτλερ, η ίδια θέλησε να βγει πρόωρα στη σύνταξη εγκαταλείποντας τη χώρα, αφού είχε βγάλει πρώτα τα λεφτά της από τη Γερμανία. Περνώντας όμως τα γερμανο-ολλανδικά σύνορα, τη συνέλαβαν και τη μετέφεραν στο αρχηγείο της Γκεστάπο, όπου την ανέκρινε ένα πρωτοπαλίκαρο των SS. Για να αποφύγει τα χειρότερα, η Κίτι δέχτηκε να επιτρέψει στους Ναζί να εγκαταστήσουν εξοπλισμό παρακολούθησης στον οίκο ανοχής της και επέστρεψε τάχιστα στα διοικητικά της καθήκοντά, κάτω από το ακοίμητο πια βλέμμα των Ναζί. Το «σπίτι» της ήταν εξάλλου χώρος συγκέντρωσης υψηλόβαθμων αξιωματούχων του κόμματος και του Γ’ Ράιχ, αλλά και ξένων διπλωματών κι έτσι παρείχε άπλετες ευκαιρίες στους Ναζί να παρακολουθούν τα «ροζ» καμώματα των πελατών ώστε να τους εκβιάσουν αν χρειαστεί. Ενδεικτικά, ο γαμπρός του Μουσολίνι και ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών καταγράφηκαν κάποια στιγμή στον οίκο ανοχής να σπάνε πλάκα με τον Χίτλερ...

 

[iuakoya]

Αν και τελικά το πράγμα θα γυρνούσε μπούμερανγκ στους Ναζί, μιας και η πολυτιμότερη πληροφορία που αποσπάστηκε μέσα στο Σπίτι της Κίτι ήταν για λογαριασμό των Συμμάχων! Η Κίτι επικοινώνησε κάποια στιγμή με βρετανικό σύνδεσμο στο Βερολίνο και οι Βρετανοί εγκατέστησαν τις δικές τους συσκευές παρακολούθησης στον περίφημο οίκο ανοχής, κι έτσι άκουσαν τη συνομιλία μεταξύ του υπουργού Εξωτερικών του Γ’ Ράιχ, φον Ρίμπεντροπ, και του Ισπανού ομολόγου του για πιθανή γερμανική επίθεση στο Γιβραλτάρ. Ως εκ τούτου, οι Σύμμαχοι οχύρωσαν τις θέσεις τους στην ισπανική χερσόνησο, κάτι που απέτρεψε τελικά τη ναζιστική εισβολή στο Γιβραλτάρ. Πολλές ακόμα απόρρητες πληροφορίες αποσπάστηκαν από τον οίκο της «μαντάμ» Κίτι για λογαριασμό των Συμμάχων, κάτω ακριβώς από τη μύτη του Χίτλερ και της εγκληματικής παρέας του. Όσο για τον οίκο ανοχής, καταστράφηκε στους εκτεταμένους βομβαρδισμούς του Βερολίνου...

 

[iuakoya]

Ρόζα Χένσον...

Η Μαρία Ρόζα Λούνα Χένσον γεννήθηκε στις Φιλιππίνες το 1927 ως αποτέλεσμα του συστηματικού βιασμού της μητέρας της από τον σπιτονοικοκύρη. Η μικρή μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια και την ανέχεια και όταν οι Ιάπωνες εισέβαλαν στο νησί το 1942 και τη βίασαν ομαδικά, εντάχθηκε στην Αντίσταση. Την επόμενη χρονιά συνελήφθη βέβαια σε ιαπωνικό έλεγχο, όταν και ξεκίνησε η πιο τραγική περίοδο της ζωής της. Τη μετέφεραν σε μια μικρή κλινική που είχε μετατραπεί σε «σταθμό ανακούφισης», όπως ονόμαζε ο Iάπωνας κατακτητής τους οίκους ανοχής με τις σκλάβες του σεξ. Την πρώτη της μέρα εκεί, βιάστηκε από 24 άντρες, σε κάτι που έμελλε να είναι πια η καθημερινότητά της, αλλά και των άλλων έξι κοριτσιών που ήταν έγκλειστες εκεί. Οι «υπηρεσίες» που προσέφερε το 16χρονο κορίτσι σε 30 περίπου στρατιώτες την ημέρα δεν είχαν μάλιστα ρεπό ούτε διάλειμμα, την ίδια ώρα που οι Iάπωνες φαντάροι την κακοποιούσαν με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, αφήνοντάς τη συχνά μεταξύ ζωής και θανάτου...

 

[Διαγραμμένο μέλος 181264]

Εξαιρετικό νήμα, τα θερμά μου συγχαρητήρια & ευχαριστίες στον Iuakoya !

 

[iuakoya]

Στους 9 μήνες που πέρασε εκεί μέτρησε αναρίθμητα αφροδίσια νοσήματα αλλά και μια αποβολή. Κάποια στιγμή η Αντίσταση επιτέθηκε στην κλινική και ελευθέρωσε τα ανήλικα κορίτσια, δίνοντας έτσι τέλος στο απίστευτο μαρτύριο. Η Χένσον πέρασε όλη της τη ζωή αναλογιζόμενη αν θα έπρεπε να αποκαλύψει τις φρικαλεότητες που είχε ζήσει και το έκανε τελικά το 1992, όντας η πρώτη ποτέ Φιλιππινέζα που έφερε στο φως τη ζοφερή αυτή πτυχή της ιαπωνικής κατοχής στο νησί. Αφού έγραψε τα απομνημονεύματά της για να μην ξεχαστεί η ιστορία της, έκανε μήνυση στην ιαπωνική κυβέρνηση και φυσικά δικαιώθηκε. Το παράδειγμά της μιμήθηκαν μερικές ακόμα επιζήσασες του πολέμου, αποκαλύπτοντας άλλο ένα σιωπηλό έγκλημα πολέμου του Αυτοκρατορικού Στρατού. Η Χένσον πέθανε το 1997, σε ηλικία 69 ετών, μέσα στο σπιτάκι που έφτιαξε στη Μανίλα από την αποζημίωση που της επιδικάστηκε...

 

[iuakoya]

Οι αφρικανές «νοσοκόμες» της Ινδοκίνας...

Νεαρές γυναίκες από απομακρυσμένες περιοχές της Αλγερίας συνήθιζαν να δουλεύουν ως ιερόδουλες για να φτιάξουν την προίκα τους, σε μια ιδιαίτερη τοπική παράδοση της χώρας. Την ίδια ώρα, ο αποικιοκρατικός δυνάστης της Αλγερίας, η Γαλλία, είχε στρατοπεδευμένο στη χώρα ένα ιατρικό τάγμα, το οποίο μετατράπηκε ωστόσο σύντομα σε κινητό οίκο ανοχής. Παρά τις επικρίσεις, το τάγμα συνέχισε τη λειτουργία του κανονικά, καθώς επιτελούσε ένα ομολογουμένως αναγκαίο έργο, την ελεγχόμενη σεξουαλική ανακούφιση των στρατιωτών, η οποία υποτίθεται πως θα έριχνε τα ποσοστά τόσο των βιασμών όσο και των αφροδίσιων νοσημάτων. Στο Βιετνάμ μάλιστα το τάγμα του έρωτα αποδείχθηκε ιδιαιτέρως χρήσιμο. Για τον εχθρό! Κι αυτό γιατί οι ντόπιες ιερόδουλες που επιστρατεύονταν ως νοσοκόμες της ηδονής είχαν την τάση να προδίδουν τις γαλλικές βάσεις εκ των έσω!

 

[iuakoya]

Από την άλλη, οι Αφρικανές που στελέχωναν το εν λόγω «ροζ» τάγμα τα πήγαν ιδιαιτέρως καλά κατά τον πόλεμο των Γάλλων στην Ινδοκίνα. Δύο μάλιστα κορίτσια είχαν προταθεί και για παράσημο ανδρείας, όταν ταξίδεψαν δυο μέρες μέσα στα εδάφη και τις σφαίρες του εχθρού για να ανεβάσουν το ηθικό των στρατιωτών που πολεμούσαν σε μια απομονωμένη γωνιά της χώρας. Η ιδέα απορρίφθηκε τελικά όχι γιατί την έβρισκαν ανάρμοστη οι Γάλλοι επιτελάρχες, αλλά εξαιτίας της κακής δημοσιότητας που θα αποκτούσε στα μάτια των σεμνότυφων Αμερικανών, που χρηματοδοτούσαν άλλωστε την πολεμική προσπάθεια των Γάλλων. Όταν ο πόλεμος της Ινδοκίνας έφτασε στον κολοφώνα του, ήταν δύο τάγματα του έρωτα που λειτουργούσαν μέσα στη βάση της Ντιεν Μπιεν Φου, αποτελούμενα από έντεκα Αλγερινές και έξι Βιετναμέζες. Πέρα από τα ανακουφιστικά καθήκοντά τους, οι γυναίκες υπηρετούσαν πράγματι και ως νοσοκόμες, παρέχοντας διάφορες υπηρεσίες στο στράτευμα. Πολλές μάλιστα έχασαν τη ζωή τους στις μάχες και τις ενέδρες, αν και όσες επιβίωσαν ήταν μεταξύ των τελευταίων υπερασπιστών της γαλλικής βάσης που παραδόθηκαν τον Μάιο του 1954, έχοντας υπομείνει καρτερικά πολιορκία δύο σχεδόν μηνών...

 

[iuakoya]

Εξαιρετικό νήμα, τα θερμά μου συγχαρητήρια & ευχαριστίες στον Iuakoya !

Σ΄ευχαριστώ φίλε για τα καλά σου λόγια

 

[iuakoya]

Η λάγνα κατάσκοπος Μάτα Χάρι...

Χορεύτρια αισθησιακών θεαμάτων και επαγγελματίας ερωμένη, η πανώρια κατάσκοπος της γαλλικής κυβέρνησης στα ταραγμένα χρόνια του Α’ Παγκοσμίου έμεινε θρύλος θηλυκότητας αλλά και κατασκοπικής σαγήνης. Οι περιπέτειες βέβαια με την κατασκοπεία θα της στερούσαν τη ζωή, καθώς εκτελέστηκε το 1917 όταν θεωρήθηκε διπλή κατάσκοπος, σε μια υπόθεση που παραμένει ανεξιχνίαστη. Οι κατακτήσεις της πάντως και τα απόρρητα ντοκουμέντα που παρέδιδε στον γαλλικό στρατό παραμένουν αναντίρρητα, με την εξωτικής ομορφιάς σκουρόχρωμη μελαχρινή με τα αισθησιακά χείλη και τα μεγάλα μαύρα μάτια να γίνεται σύμβολο εκρηκτικού ερωτικού ταμπεραμέντου. Η χορεύτρια των παρισινών καμπαρέ που απέκτησε φήμη ζηλευτή και έμεινε γνωστή ως Μάτα Χάρι αξιοποίησε στο έπακρο το διεθνές δίκτυο των εραστών της αποπλανώντας τους γερμανούς στόχους της. «Ανέκαθεν λάτρευα τους αξιωματικούς. Προτιμούσα πάντα να είμαι η ερωμένη ενός αδέκαρου στρατιωτικού παρά ενός πλούσιου τραπεζίτη. Η μεγαλύτερη απόλαυση για μένα είναι να κάνω έρωτα μαζί τους δίχως να σκέφτομαι τα χρήματα. Επιπλέον, μου αρέσει να τους συγκρίνω μεταξύ τους, αναλόγως εθνικοτήτων», έλεγε η Μάτα Χάρι...

 

[iuakoya]

Πρώτα χρόνια...

Η Margaretha Geertruida Zelle γεννιέται στις 7 Αυγούστου 1876 σε πόλη της Ολλανδίας. Ο πατέρας της ήταν καπελάς που πτώχευσε λίγο αργότερα και η μητέρα της μεγάλωνε τα τρία της παιδιά όπως μπορούσε, μέχρι τον θάνατό της τουλάχιστον όταν η Μάτα Χάρι ήταν 15 ετών. Τότε ήταν που τα παιδιά χωρίστηκαν και στάλθηκαν να ζήσουν με συγγενείς. Το ερωτικό της ταμπεραμέντο φάνηκε από πολύ νωρίς, όταν εκδιώχθηκε από το σχολείο επειδή συνελήφθη να ερωτοτροπεί με τον διευθυντή! Η σεξουαλικότητα έπαιξε από νωρίς ρόλο στη ζωή της: στα μέσα της δεκαετίας του 1890, έφηβη ακόμα, απάντησε θαρραλέα στην αγγελία του Σκοτσέζου αξιωματικού Rudolf MacLeod, ο οποίος έψαχνε νύφη να πάρει μαζί του στις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες...

 

[iuakoya]

Παρά τη διαφορά των 21 ετών, ο γάμος έλαβε χώρα στις 11 Ιουλίου 1895, με τη 19χρονη Μάτα να περνά κοντά του 9 χρόνια δύσκολου γάμου, αποκτώντας ταυτοχρόνως και δύο παιδιά, αν και ο γιος της θα πέθαινε το 1899 όταν δηλητηριάστηκε κάτω από ανεξιχνίαστες συνθήκες. Τόσο η ζήλεια του αξιωματικού όσο και ο αλκοολισμός του ανάγκασαν την κοπέλα να τον χωρίσει: εκείνος πήρε την κόρη τους και έφυγε και η Μάτα βρήκε καταφύγιο στο Παρίσι, όπου θα συνδεθεί ερωτικά με διπλωμάτη, ο οποίος θα της σφυρίξει την ιδέα να υποστηρίζει οικονομικά τον εαυτό της γινόμενη χορεύτρια καμπαρέ...

 

[iuakoya]

Στριπτιζέζ και ερωμένη...

Τα εξωτικά χαρίσματα της μελαχρινής καλλονής έδεσαν αρμονικά με το Παρίσι του 1905, που έψαχνε σαν τρελό την ανατολίτικη ομορφιά. Η Μάτα Χάρι άδραξε την ευκαιρία από τα μούτρα με τη χαρακτηριστική της γενναιότητα: έφτιαξε μια περσόνα με εξωτικό άρωμα Ινδίας, τυλιγμένη σε τούλια, και κυριάρχησε στις τολμηρές σκηνές των καμπαρέ! Και βέβαια, στη μεταμόρφωσή της από σύζυγος στρατιωτικού σε «Σειρήνα της Ανατολής» δεν παρέλειψε να υιοθετήσει το καλλιτεχνικό όνομα «Μάτα Χάρι», που στην ινδονησιακή διάλεκτο σήμαινε «Μάτι μιας Νέας Αυγής». Αφού κατέκτησε τη βραδινή ζωή του Παρισιού, έβαλε κατόπιν πλώρη να μεταφέρει τον αισθησιασμό της και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, αν και μέσα σε λίγα μόλις χρόνια η εντύπωση που είχε κάνει θα ξεθώριαζε...

 

[iuakoya]

Κι έτσι, την ώρα που δύσκολα εξασφάλιζε πια αισθησιακές εμφανίσεις σε καμπαρέ, έβγαζε πια τα προς το ζην αποπλανώντας κυβερνητικούς και στρατιωτικούς αξιωματούχους, με το σεξ να γίνεται ακρογωνιαίος λίθος του επαγγέλματός της. Και βέβαια όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος, η ίδια, ως υπήκοος ουδέτερης χώρας, μπορούσε να μετακινείται ελεύθερα στην πολεμοκρατούμενη Ευρώπη, με τις σχέσεις της να μην κάνουν διακρίσεις σε εθνικότητες. Κάτι που σύντομα θα έμπαινε φυσικά στο στόχαστρο τόσο της βρετανικής όσο και της γαλλικής αντικατασκοπείας, με τους εφήμερους δεσμούς με Γερμανούς και τα απανωτά ειδύλλια της Μάτα Χάρι να καλούν σε μόνιμη πια παρακολούθησή της...

 

[iuakoya]

Κατάσκοπος των Γάλλων...

Κοντά στα 40 πλέον και με τις ένδοξες χορευτικές μέρες να αποτελούν παρελθόν, η Μάτα Χάρι ερωτεύτηκε έναν 21χρονο Ρώσο αξιωματικό, τον Vladimir de Masloff, το 1916. Οι περιπέτειες του εραστή όμως στο μέτωπο τον άφησαν τυφλό από το ένα μάτι, γι’ αυτό και αποδέχτηκε η Μάτα Χάρι την ιδιαιτέρως επικερδή πρόταση της γαλλικής κυβέρνησης να γίνει κατάσκοπός της, για να συντηρεί τον νεαρό μνηστήρα της. Ο Γάλλος λοχαγός Georges Ladoux της πρότεινε να δουλέψει για την αντικατασκοπεία της χώρας του, να χρησιμοποιήσει δηλαδή τους συνδέσμους της στον γερμανικό στρατό και να αποπλανήσει τα ανώτερα στελέχη της ιεραρχίας, αποσπώντας μυστικά. Ποτέ βέβαια δεν θα έφτανε τόσο ψηλά. Πήγε πάντως αρκετά καλά...

 

[iuakoya]

Κάποια στιγμή βέβαια αποπλάνησε γερμανό στρατιωτικό ακόλουθο, προκειμένου να του εκμαιεύσει απόρρητα σχέδια, κι εκείνος υπονόησε μέσω τηλεγραφήματος στους δικούς του στο Βερολίνο ότι η Μάτα Χάρι αποδέχθηκε την πρότασή του να δουλέψει προς όφελος της Γερμανίας. Το τηλεγράφημα υποκλάπηκε από τη γαλλική αντικατασκοπεία και η ίδια φάνταζε πια διπλή πράκτορας! Κι έτσι η Μάτα Χάρι συνελήφθη από τις γαλλικές αρχές για κατασκοπεία στο Παρίσι στις 13 Φεβρουαρίου 1917 και ρίχτηκε σε μπουντρούμι παρισινής φυλακής. Παρά το γεγονός ότι ορκιζόταν στους ανακριτές της: «Εταίρα; Το παραδέχομαι. Κατάσκοπος; Ποτέ!» και ότι «έζησα πάντα για χάρη του έρωτα και των απολαύσεων», εκείνοι δεν την πίστεψαν παρά την απουσία ενοχοποιητικών στοιχείων (αδιάσειστων τουλάχιστον)...

 

[iuakoya]

Δίκη και εκτέλεση...

Σε μια εποχή που η κατασκοπεία ήταν ο αποδιοπομπαίος τράγος για τις στρατιωτικές απώλειες των Συμμάχων, η Μάτα Χάρι καταδικάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες όταν η γαλλική αντικατασκοπεία και ο ίδιος ο σύνδεσμός της, λοχαγός Georges Ladoux, παρουσίασαν στο δικαστήριο τις αποδείξεις με τέτοιο τρόπο που να την ενοχοποιούν περισσότερο. Ο αμοραλιστικός τρόπος ζωής της ήταν όμως που την καταδίκασε, καθώς τα πάρε-δώσε της με τους γερμανούς αξιωματούχους θεωρήθηκαν ύποπτα: «συνηθισμένη καθώς είναι να χρησιμοποιεί τους άντρες, είναι ακριβώς ο τύπος της γυναίκας που είναι γεννημένη κατάσκοπος», κατέληξε ο εισαγγελέας. Κι έτσι, σε μόλις 45 λεπτά της ώρας, το στρατοδικείο έβγαλε απόφαση: την καταδίκασε για διπλή πράκτορα, υπεύθυνη μάλιστα για τον θάνατο χιλιάδων στρατιωτών! Η Μάτα Χάρι εκτελέστηκε στο απόσπασμα στις 15 Οκτωβρίου 1917, χαρίζοντας από μακριά ένα φιλί στους στρατιώτες που περίμεναν με τα όπλα στο χέρι να τη σκοτώσουν...

 

[iuakoya]

Ήταν η Μαρία Μαγδαληνή πόρνη πριν ακολουθήσει τον Ιησού;

Η ταύτισή της Μαγδαληνής με την πόρνη που μύρωσε το κεφάλι και τα πόδια του Ιησού είναι μια παρανόηση που ούτε και η ορθόδοξη διδασκαλία, αλλά ούτε και οι υποστηρικτές της θεώρησης της Μαρίας ως συζύγου του Ιησού αποδέχονται. Η προαναφερθείσα αμαρτωλή γυναίκα δεν κατονομάζεται στα Ευαγγέλια. Αντιθέτως το περιστατικό με τη μετανοημένη ιερόδουλη, στο σπίτι του Σίμωνα του Φαρισαίου, απλά περιγράφεται από τον Λουκά. Αντιθέτως, η ταύτισή της Μαγδαληνής με τη μετανοημένη πόρνη που μύρωσε τον Ιησού προέρχεται από την παράδοση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Όσο για την Ορθόδοξη Εκκλησία, κηρύσσει πως η Μαγδαληνή υπήρξε δια βίου παρθένος...

 

[iuakoya]

Η σύγχυση με τη συσχέτιση των δύο γυναικών ίσως προέρχεται από την περιγραφή του Λουκά και του Μάρκου που αναφέρουν ότι ο Ιησούς έδιωξε επτά δαιμόνια από τη Μαγδαληνή. Αν και εσφαλμένα θεωρήθηκε ότι προέρχονταν από πορνεία, σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας πρόκειται για τα πάθη της ψυχής που αντιτίθενται στο πνεύμα του Θεού. Η στάση των Καθολικών εκκινεί κατά κύριο λόγο από τον Πάπα Γρηγόριο το Μέγα (540-604), ο οποίος όρισε την θεώρηση για τη Μαγδαληνή που έμελλε να εδραιωθεί, βασιζόμενος σε μια εν πολλοίς υποκειμενική επιλογή τμημάτων των Ευαγγελίων: «Αυτή που ο Λουκάς καλεί αμαρτωλή γυναίκα, που ο Ιωάννης καλεί Μαρία, πιστεύουμε ότι ήταν η Μαρία από την οποία επτά δαιμόνια εκδιώχθηκαν σύμφωνα με το Μάρκο. Και τι συμβολίζουν αυτά τα επτά δαιμόνια, εάν όχι όλες τις αμαρτίες;». Όπως ο ίδιος την όρισε: «Είναι ξεκάθαρο, αδελφοί μου, ότι η γυναίκα προηγουμένως χρησιμοποιούσε το λάδι για να αρωματίσει τη σάρκα της σε απαγορευμένες πράξεις. Αυτό που ως εκ τούτου (τότε) παρουσίαζε σκανδαλωδώς, το προσέφερε τώρα στο Θεό με έναν πιο αξιέπαινο τρόπο. […] Έτσι, για κάθε απόλαυση που είχε προσφέρει στον εαυτό της, είχε τώρα θυσιάσει τον εαυτό της. Μετέτρεψε το σύνολο των αμαρτιών της σε αρετές, προκειμένου να υπηρετήσει το Θεό εξ ολοκλήρου σε μετάνοια»...