Το σεξ του κόσμου σε 80 ημέρες

[iuakoya]

Σε μέρη ειδικά, όπου τα δίδακτρα είναι πολύ ακριβά και τα φοιτητικά δάνεια φαντάζουν όνειρο απατηλό, το κενό έρχονται να καλύψουν πρόθυμοι «μπαμπάδες από ζάχαρη» που καλύπτουν τις σπουδές και το γενικό κόστος ζωής νεαρών που θέλουν να σπουδάσουν με αντάλλαγμα λίγη συντροφιά. Ειδικά σάιτ γνωριμιών που λειτουργούν και ως γραφεία συνοικεσίων, φέρνουν σε επαφή τους υποψήφιους «sugar daddies» με τα «sugar babies». Ο sugar daddy και η sugar mama έρχονται να προσφέρουν διεξόδους και εύκολες λύσεις αναλαμβάνοντας μέρος ή το σύνολο των οικονομικών υποχρεώσεων ενός νεαρού ατόμου κατά την περίοδο των σπουδών του. Και οι δύο πλευρές αποποιούνται τον όρο πορνεία και τονίζουν ότι πρόκειται για μία οικονομική συναλλαγή, για ένα φιλικό διακανονισμό που κρατάει ικανοποιημένες και τις δύο πλευρές. Όπως σπεύδουν να εξηγήσουν, δεν συνεπάγεται ότι θα αναπτυχθεί απαραίτητα σεξουαλική σχέση. Προτιμούν τους όρους αφοσίωση, φιλία, οικονομική συμφωνία για να περιγράψουν την ιδιαίτερη σχέση που έχει αναπτυχθεί ανάμεσά τους...

 

[iuakoya]

Η 20χρονη που βγαίνει με μεγαλύτερους άντρες με αντάλλαγμα ακριβά δώρα...

Η 20χρονη φοιτήτρια Colver Pittilla, παρά το νεαρό της ηλικίας, δηλώνει απογοητευμένη από τους άντρες της ηλικίας της και «ψηφίζει» δαγκωτό άντρες μεγαλύτερης ηλικίας που την λούζουν με λεφτά και δώρα και την πηγαίνουν σε top εστιατόρια. Η Clover διαφημίζει online τον εαυτό της ως «sugar baby» και από το 2014 έχει βγει ραντεβού με 11 άνδρες μεγαλύτερους σε ηλικία. Ένας από τους συνοδούς της προθυμοποιήθηκε να πληρώσει τα δίδακτρα μέχρι να πάρει το πτυχίο της και να της δώσει και ένα δικό της διαμέρισμα στο Λονδίνο, αλλά εκείνη αρνήθηκε γιατί φοβόταν ότι αυτό θα συνοδευόταν από άλλους είδους υποχρεώσεις από την μεριά της 

 

[iuakoya]

Η φοιτήτρια με τους 10 «sugar daddies» και ο έρωτας...

Η 27χρονη Lara χρησιμοποιούσε το διαβόητο σάιτ γνωριμιών για τρία χρόνια προκειμένου να πληρώνει τα δίδακτρα της. «Όταν μετακόμισα στο Λονδίνο έπαθα σοκ με το κόστος ζωής. Όλα ήταν τόσο ακριβά» λέει η ίδια. Η Lara έκανε σχέσεις με 10 «sugar daddies» και σήμερα έχει σχέση με έναν από αυτούς, έναν 36χρονο οικονομολόγο. Η ίδια λέει ότι της στέλνει 1.000 λίρες το μήνα για να πληρώνει τις σπουδές της, ο ίδιος πληρώνει το ενοίκιο της και τα καθημερινά της έξοδα. Επίσης πλήρωσε ένα ταξίδι της στην Ταιλάνδη και στην Ελλάδα και πληρώνει τη δασκάλα της γιόγκα. Έρωτας  όχι αστεία 

 

[iuakoya]

Η 18χρονη Maya και η «καριέρα» της ως «sugar baby»

Η 18χρονη Maya δέχεται χρήματα, δώρα και προσκαλείται σε ακριβές εξόδους για να περνά χρόνο με μεγαλύτερους άνδρες. «Αν ξεμείνω από μονάδες στο κινητό μου γράφω online δυο κουβέντες και εμφανίζονται 100 άτομα πρόθυμα να πληρώσουν γι’ αυτό», περιγράφει στη Daily Mail, «αυτή τη στιγμή είμαι σε μια BMW με ένα ραντεβού μου, θα με αφήσει στο σπίτι της μαμάς μου».Η Maya άρχισε την «καριέρα» της ως Sugar Baby πριν λίγους μήνες και έχει ήδη προσφέρει τις «υπηρεσίες» της με αντάλλαγμα πολλά ακριβά δείπνα, ταξίδια εντός Αυστραλίας και βόλτες με ωραία αυτοκίνητα. Οι άνδρες που θέλουν τη συντροφιά της μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί της, να της πληρώσουν το εισιτήριο για να τους επισκεφθεί ή και να ταξιδέψουν εκείνοι στην πόλη της και να τη βγάλουν έξω...

 

[iuakoya]

Ταξίδεψε 5.000 μίλια για να γνωρίσει τον sugar daddy

Η Lauren Levy, 35 ετών, ταξίδεψε 5.000 μίλια για να γνωρίσει από κοντά τον δικό της sugar daddy τον οποίο γνώρισε διαδικτυακά και από εκείνη τη στιγμή ταξιδεύουν μαζί σε όλον τον κόσμο με εκείνον να πληρώνει εξ ολοκλήρου τα έξοδα. Έχουν επισκεφθεί τρεις χώρες σε 10 μήνες με εκείνον να αναλαμβάνει το κόστος του πολύμηνου ταξιδιού που του στοίχισε περίπου 35.000 δολάρια. Μαζί ταξίδεψαν σε Άμστερνταμ, Ντουμπάι και Ταϊλάνδη. Η ίδια δηλώνει ότι είναι αστείος και περνάει καλά μαζί του ενώ την πάει στα καλύτερα εστιατόρια και σε ξενοδοχεία πολλών αστέρων. Όσο για το αν έχουν υπάρχει κάτι παραπάνω μεταξύ τους; Υποστηρίζουν ότι δεν έχουν σχέση απλά τους αρέσει να ταξιδεύουν μαζί...

 

[iuakoya]

Η νεαρή που γυρνάει τον κόσμο με όλα τα έξοδα πληρωμένα

Η Monica Lynn, μέχρι τα 25 της, δεν είχε φύγει από την Αμερική. Η τσέπη της δεν της επέτρεπε να κάνει ταξίδια μέχρι που έκανε εγγραφή σε ένα σάιτ γνωριμιών και κάποιος «ευεργέτης» προθυμοποιήθηκε να της πληρώνει τα έξοδα για να γνωρίσει τον κόσμο. Κάποια στιγμή γνώρισε έναν ιταλό επιχειρηματία με τον οποίο ταίριαξαν, όπως λέει, από την πρώτη στιγμή κι έτσι αποφάσισαν να κάνουν τα ταξίδια τους παρέα αλλά και να γίνουν μονογαμικοί τύποι...

 

[iuakoya]

Επιστροφή στις ΗΠΑ...

Ήταν το 1897 όταν το δημοτικό συμβούλιο της Νέας Ορλεάνης αφιέρωσε 16 οικοδομικά τετράγωνα της γαλλικής συνοικίας για να φτιαχτούν τα «κόκκινα φανάρια» της πόλης. Ο τεράστιος αυτός ενήλικος παιδότοπος πήρε το παρατσούκλι «Storyville» (από το όνομα του δημοτικού συμβούλου που κατέβασε την τροπολογία προς ψήφιση, Alderman Sidney Story) και δεν ήταν παρά μια πρώτη προσπάθεια να μαντρωθούν οι οίκοι ανοχής σε μια ελεγχόμενη περιοχή που θα μπορούσε να επιτηρεί ευκολότερα η Αστυνομία. Οι «ροζ» υπηρεσίες άνθισαν εκεί στα τέλη του 19ου αιώνα μετατρέποντας τη Νέα Ορλέανη στον απόλυτο σεξοτουριστικό προορισμό των ΗΠΑ: 2.000 πόρνες και 40 οίκοι ανοχής ψυχαγωγούσαν τώρα τον ανδρικό πληθυσμό της Αμερικής που συνέρρεε στην πόλη για λίγες μέρες ενήλικης αναψυχής...

 

[iuakoya]

Όσο για τον τζίρο που έκαναν τα κόκκινα φανάρια, υπολογιζόταν σε 15 εκατ. δολάρια ετησίως, ποσό που σε σημερινά μεγέθη υπερβαίνει τα 360 εκατομμύρια! Η οικονομική άνθηση της πόλης, που διαχεόταν αναγκαστικά σε όλη την τοπική κοινωνία, ανάγκασε τις πολιτειακές αρχές να προστατεύουν σαν τα μάτια τους το κύκλωμα της πορνείας, κάνοντας τα πάντα για να το κρατήσουν επικερδές. Μέσα στην εκρηκτική κοινότητα του διαβόητου Storyville, ένα προβεβλημένο μέλος του μελισσιού αυτού θα μετατρεπόταν σε αφεντικό του διασημότερου «σπιτιού» της περιοχής, η «μαντάμ» Λούλου Γουάιτ! Η πόρνη που έγινε επιχειρηματίας σφράγισε με τη ζωή της τον μύθο του αμερικανικού ονείρου, καθώς ανέβηκε από τα χαμηλότερα σκαλιά της κοινωνίας σε δόξες δυσθεώρητες, ελέγχοντας πια περισσότερα από 40 κορίτσια που της απέφεραν καθημερινά παχυλά ποσά...

 

[iuakoya]

Ο δικός της οίκος ανοχής δεν ήταν όμως συνηθισμένος. Εκεί συνέρρεαν όσοι λάτρευαν την πειραματική τζαζ και ήθελαν να εξερευνήσουν τα πέντε σαλόνια και τα 15 δωμάτια που εγγυούνταν ανείπωτες ηδονές. Η έγχρωμη μαστροπός, που ήταν βίος και πολιτεία, έζησε την άνοδο αλλά και την πτώση, όταν η Νέα Ορλεάνη αποφάσισε να επιδοθεί σε διακρίσεις φύλου και να την αναγκάσει να κλείσει τη θρυλική επιχείρησή της το 1917. Το όνομά της δεν θα το ξεχνούσε ωστόσο κανείς στην Αμερική και αυτό θα το φρόντιζε ο ίδιος ο τζαζίστας Λούις Άρμστρονγκ, όταν την ανέφερε στο τραγούδι που έγραψε για το μυθικό «μαγαζί» της Mahogany Hall («Mahogany Hall Stomp» ήταν ο τίτλος του κομματιού). Ως φόρο τιμής μάλιστα σε όσα έκανε η Γουάιτ για την προαγωγή της τζαζ μουσικής, ένα επίσης διάσημο τζαζ κλαμπ της Βοστόνης θα έπαιρνε το όνομά της...

 

[iuakoya]

Πρώτα χρόνια...

Η Λούλου Γουάιτ γεννιέται ως Λούλου Χέντλεϊ λίγο πριν το 1870 (πιθανότατα το 1868) σε μια φάρμα κοντά στην επίσης θρυλική Σέλμα της Αλαμπάμα. Η κοπέλα ήταν εξόφθαλμα μια ανοιχτόχρωμη μιγάδα, αν και η ίδια ισχυριζόταν λυσσαλέα πως καταγόταν από τις Δυτικές Ινδίες και δεν κυλούσε «ούτε σταγόνα νέγρικου αίματος» στο σώμα της παρά το γεγονός ότι κανείς απ’ όσους τη γνώριζαν δεν το πίστευε αυτό. Η «μετανάστρια των Δυτικών Ινδιών», γέννημα-θρέμμα της Αλαμπάμα δηλαδή, ενδέχεται να ήταν ακόμα και Κρεολή, καθώς τόσο η ημερομηνία της γέννησής της όσο και η καταγωγή της έχουν αποτελέσει καυτά θέματα συζήτησης για τους βιογράφους της. Όπως κι αν ήταν, η μιγάδα απόλαυσε για ένα διάστημα πλούτη και δόξες που σπανίως έβλεπε ο έγχρωμος πληθυσμός των ΗΠΑ...

 

[iuakoya]

Τη Λούλου την πρωτοσυναντάμε στις αρχές της δεκαετίας του 1880, όταν καταφτάνει με έναν μεγαλύτερο ηλικιακά μαύρο άντρα στη Νέα Ορλεάνη και πιάνει αμέσως δουλειά ως ιερόδουλη. Ο άντρας πιστεύεται ότι ήταν ο πατριός της, αν και πάλι δεν υπάρχει συναίνεση για το ποιόν του. Παρά το κοινό παρουσιαστικό της και την έλλειψη αξιοσημείωτων χαρακτηριστικών, η φιλόδοξη γητεύτρα καταφέρνει να προσελκύσει έναν καλό αριθμό ευκατάστατων πελατών που έπιναν πια νερό στο όνομά της. Σύντομα η πελατεία της περιλαμβάνει πολύ μεγάλα ονόματα της τοπικής κοινωνίας, όπως έναν ζάμπλουτο πετρελαιά, έναν κροίσο των σιδηροδρόμων αλλά και έναν μεγιστάνα ιδιοκτήτη εμπορικών κέντρων! Τέτοια ήταν η επιτυχία της στη «ροζ» βιομηχανία που μέσα σε λιγότερο από 10 χρόνια (στα τέλη του 1880 δηλαδή) η πρώην πόρνη είναι τώρα ιδιοκτήτρια του δικού της «σπιτιού»...

 

[iuakoya]

Πλέον κρατά τα χαρίσματά της για επιλεγμένους πελάτες που δαπανούν τεράστια ποσά για τις αποκλειστικές της υπηρεσίες. Όσο για την ίδια, λατρεύει τα ακριβά ρούχα και τα κοσμήματα και κάνει τα πάντα για να τα προσθέτει στην γκαρνταρόμπα της, γινόμενη όσο πιο εκκεντρική μπορούσε. Η Λούλου είχε μπόλικες συλλήψεις στο ενεργητικό της και έναν ογκωδέστατο φάκελο στην τοπική αστυνομία, που περιλάμβανε από συλλήψεις για πορνεία και απρεπή συμπεριφορά μέχρι και υπόθαλψη εγκληματία. Παρά τις καταδικαστικές αποφάσεις καθ’ όλη τη δεκαετία του 1880 απολάμβανε όμως μια παράξενη πολιτική ασυλία, όντας λες στο απυρόβλητο του νόμου. Όλοι ήξεραν ότι αυτό γινόταν γιατί οι πελάτες της ήταν η πολιτική και οικονομική ελίτ της Νέας Ορλεάνης...

 

[iuakoya]

Χαρακτηριστικό εδώ είναι το γεγονός ότι το 1892 η φορολογία που πλήρωνε για την ιδιόκτητη έπαυλή της αντιστοιχούσε σε οίκημα η αξία του οποίου εκτιμήθηκε στα 300 δολάρια. Το πολύ μικρότερο παράπηγμα που βρισκόταν απέναντι από τη βίλα της είχε αντικειμενική αξία στα 1.200 δολάρια! Ήταν ξεκάθαρο ότι το αφεντικό του αισθησιακού Mahogany Hall ήταν υπεράνω του νόμου, φροντίζοντας πάντως να ξεπληρώνει τα στραβά μάτια των δημοτικών αρχών και με το παραπάνω. Το διάσημο «σπίτι» της στο Storyville ήταν ένα πραγματικά τεραστίων διαστάσεων τετραώροφο κτίσμα που έχτισε με ίδια κεφάλαια. Όσο για το κόστος της κατασκευής του, υπερέβαινε τα 40.000 δολάρια (περισσότερα από 1 εκατ. δολάρια σήμερα), ενώ η εσωτερική του διακόσμηση κόστιζε άλλα και άλλα τόσα, με τους τεράστιους πολυελαίους, τα πανάκριβα ξυλόγλυπτα έπιπλα και την εκτεταμένη πινακοθήκη!

 

[iuakoya]

Το Mahogany Hall ήταν έτοιμο πάνω στην ώρα για τη δημιουργία του red light district της πόλης το 1897, καθώς η πληροφόρηση της Λούλου από υψηλόβαθμους δημοτικούς αξιωματούχους ήταν πάντοτε αξιόπιστη. Οι λατίνες και μαύρες κοπέλες του Mahogany Hall εξασφάλιζαν στη «μαντάμ» αμύθητα ποσά, τα οποία σπαταλούσε εκείνη σε πολυτέλειες και χλιδές. Όσο για τους πιανίστες και τους μουσικούς που ψυχαγωγούσαν την υψηλή της πελατεία, έμελλε να είναι η αφρόκρεμα της αμερικανικής τζαζ! Όταν οι βιογράφοι της έπιασαν δουλειά, ζούσαν ακόμα αρκετοί πρώην πελάτες της που ανακαλούσαν ολοζώντανες αναμνήσεις από τη Λούλου να κατεβαίνει την κεντρική μαονένια σκάλα του οίκου ανοχής της (από την οποία είχε πάρει το «σπίτι» το όνομά του) μοστράροντας τα πετράδια και τα πανάκριβα φορέματά της. Μέσα στην κατακόκκινη περούκα της -θυμούνταν οι γεροντότεροι- και τα επίσημα φουστάνια της, η Λούλου επεδείκνυε με καμάρι τα διαμαντένια δαχτυλίδια που έφερε σε κάθε δάχτυλό της (περιλαμβανομένων των αντιχείρων!), τα διαμαντένια κολιέ στον λαιμό της, τις διαμαντένιες τιάρες της κεφαλής της...

 

[iuakoya]

Τα κορίτσια της Λούλου ήταν τα καλύτερα της πόλης και ένα από αυτά, η περίφημη Victoria Hall, ήταν τόσο αξιαγάπητη που η Λούλου δανείστηκε τη φωτογραφία της για τη διαφημιστική ρεκλάμα του οίκου ανοχής της το 1906. Στην μπροσούρα που κυκλοφόρησε για το Mahogany Hall, η μαστροπός ισχυρίστηκε ψευδώς ότι ήταν 31 ετών, κάτι που θα την έκανε «μαντάμ» πριν κλείσει τα 15 χρόνια της ζωής της. Η Λούλου έβγαλε καραβιές χρημάτων, καθώς γνώριζε καλά την αγορά και έκανε τα πάντα για να μένει ικανοποιημένη η δύστροπη πελατεία της. Ταυτοχρόνως, έψαχνε συνεχώς νέες επαγγελματικές ευκαιρίες να επεκταθεί, αν και συνήθως οι απόπειρές της σε άλλους κλάδους στέφονταν από αποτυχία. Το 1906, για παράδειγμα, πήγε με το ιδιωτικό βαγόνι της επαγγελματικό ταξιδάκι στο Χόλιγουντ για να διερευνήσει τις προοπτικές μιας νέας ανθρώπινης δραστηριότητας που έλεγαν «κινηματογράφο»!

 

[iuakoya]

Σε μια αναπάντεχη τροπή της κινηματογραφικής ιστορίας, η Λούλου θα ήταν μια από τις πρώτες και μεγαλύτερες κινηματογραφικές παραγωγούς των ΗΠΑ αν δεν εμπιστευόταν τον λάθος άνθρωπο. Αφού υπέγραψε λοιπόν μια μεγάλη συμφωνία να αγοράσει μια τεράστια έκταση για να χτίσει ένα από τα πρώτα στούντιο του Χόλιγουντ (το μεγαλύτερο σε διαστάσεις της εποχής!), επέστρεψε στη Νέα Ορλεάνη για να μαζέψει το σεβαστότατο ποσό. Εμπιστεύτηκε όμως τον εντελώς λάθος άνθρωπο: τον εδώ και χρόνια εραστή της George Killshaw. Παρά το γεγονός ότι ήταν έγχρωμος, εκείνος ήταν ιδιαιτέρως ανοιχτόχρωμος και πολύ ελκυστικός άντρας που περνούσε εύκολα για λευκός. Κι έτσι όταν η Λούλου τον ξαπέστειλε στην Καλιφόρνια με 150.000 δολάρια μετρητό (κάπου 3,6 εκατ. δολάρια σε σημερινές τιμές!), εκείνος αποφάσισε να ξεκινήσει μια καινούρια ζωή ως λευκός Αμερικανός κάπου αλλού...

 

[iuakoya]

Η Λούλου δεν τον αναζήτησε μάλιστα ούτε πήγε στις Αρχές, πιθανότατα λόγω της παροιμιώδους απέχθειας που έτρεφε για την αστυνομία της Νέας Ορλεάνης. Παρά το στραπάτσο, δεν σταμάτησε να επενδύει δεξιά και αριστερά, αν και τώρα τα επαγγελματικά της πλάνα ήταν αναγκαστικά μετριοπαθέστερα, μιας και είχε χάσει ένα πολύ καλό μέρος της προσωπικής της περιουσίας και τώρα χρωστούσε σε όποιον είχε περάσει ποτέ το κατώφλι της επιχείρησής της. Το 1908, για παράδειγμα, άνοιξε ένα σαλούν δίπλα στον λαμπρό οίκο ανοχής της που γνώρισε τις δικές του δόξες. Το μαγαζί χτιζόταν για τέσσερα ολόκληρα χρόνια, καθώς τίποτα δεν άρεσε στη Λούλου και άλλαζε συνέχεια την εσωτερική διακόσμηση! Το μπαρ της έγινε πάντως δημοφιλέστατο, μέχρι το 1919 τουλάχιστον και την έλευση της Ποτοαπαγόρευσης στη Νέα Ορλεάνη, που το μετέτρεψε σε αναψυκτήριο...

 

[Νίο]

Το φαινόμενο sugar daddy...

To φαινόμενο grandfather.. 
Όλες φωτογραφίζονται στο κόττερο, μα ποτέ με τον ιδιοκτήτη του.. 

 

[iuakoya]

Τελευταία χρόνια...

Η Λούλου βαρέθηκε κάποια στιγμή να παλεύει με τον νόμο και τους εκπροσώπους του κι έτσι πούλησε το αναψυκτήριο το 1929. Όλο το οικοδομικό τετράγωνο των επιχειρήσεών της γκρεμίστηκε στη δεκαετία του 1930 για να φτιαχτούν εργατικές πολυκατοικίες. Η ιστορία της θρυλικής «μαντάμ» σταματά αναπάντεχα το 1931, όταν εγκαταλείπει τη Νέα Ορλεάνη και εξαφανίζεται από προσώπου γης. Παρά ταύτα, πρέπει να ήταν ζωντανή ακόμα και δέκα χρόνια αργότερα, καθώς ο τραπεζικός της λογαριασμός ήταν ενεργός και σε μια ανάληψή της το 1941 την αναγνώρισε ο ταμίας. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που θα την ξανάβλεπε ή θα την αναγνώριζε κάποιος, αν και μέχρι τότε ήταν στα εβδομήντα της. Παρά το γεγονός ότι κάποιοι έλεγαν πως επέστρεψε στη γενέτειρά της να πεθάνει, κανένα πιστοποιητικό θανάτου της δεν εκδόθηκε ούτε στην Αλαμπάμα ούτε στη Λουιζιάνα...

 

[iuakoya]

To φαινόμενο grandfather.. 
Όλες φωτογραφίζονται στο κόττερο, μα ποτέ με τον ιδιοκτήτη του..