Το σεξ του κόσμου σε 80 ημέρες

[iuakoya]

Η αρρενωπότητα σχετίστηκε με την ενεργητικότητα και η θηλυκότητα με την παθητικότητα. Οι άντρες ήταν κυρίαρχοι και στην ερωτική συνεύρεση αφού στις κοινωνικές αντιλήψεις της εποχής ήταν ανώτεροι των γυναικών και διακατέχονταν από σοφία και δύναμη. Αντίθετα οι γυναίκες θεωρούνταν κατώτερες με περιορισμένη ευφυία. Οποιαδήποτε απόκλιση από αυτή τη διχοτόμηση θεωρούνταν ότι ήταν πράξη κοινωνικά επαναστατική αφού θα διαταρασσότταν η ίδια η δομή της μεσαιωνικής κοινωνίας. Η ανδρική υπεροχή πάνω στη σεξουαλική πράξη γινόταν αντιληπτή με επιθετική πρόθεση προς τις γυναίκες όμως δεν ήταν κατακριτέο όσο η κοινωνική ηρεμία δεν κλονιζόταν. Αντίθετα οι γυναίκες, που θεωρούνταν εκ φύσεως λάγνες, έπρεπε να αντιστέκονται στις σεξουαλικές επιθυμίες με σκοπό τη διατήρηση της ηθικής τους αφού η ατίμωσή τους επηρέαζε αρνητικά και τον περίγυρό τους. Η μόνη αποδεκτή κοινωνική ταυτότητα των γυναικών που ταίριαζε στην κοινωνική θέση τους ήταν η παρθενία, ο γάμος και η χηρεία...

 

[iuakoya]

Υπήρχε όμως και μια πιο σκοτεινή πτυχή της σεξουαλικότητας και αφορούσε κυρίως τις γυναίκες και τα παιδιά της περιόδου. Οι γυναίκες δε μπορούσαν να ταξιδεύουν μόνες χωρίς αντρική παρουσία γιατί υπήρχε ο κίνδυνος σεξουαλικής παρενόχλησης. Τα κορίτσια έπρεπε να παντρευτούν όταν τους εμφανιζόταν η πρώτη έμμηνος ρύση και πολλά αγόρια κακοποιούνταν από ιερείς κάτω από τον εκπαιδευτικό τους μανδύα. Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, οι χριστιανοί τουλάχιστον τους πρώτους αιώνες, χρησιμοποίησαν σεξουαλικά μαρτύρια για να προσηλυτίσουν παγανιστές και μετέπειτα τα χρησιμοποίησαν ως ποινές σε παραβατικές συμπεριφορές σεξουαλικών αμαρτιών. Δύο από τα βασανιστήρια που χρησιμοποιούνταν ήταν το μαρτύριο του στήθους και το μαρτύριο του αχλαδιού της οδύνης...

 

[iuakoya]

Το μαρτύριο του στήθους...

Το μαρτύριο του στήθους ήταν το μαρτύριο που οι βασανιστές επεφύλασσαν για τις γυναίκες που συλλαμβάνονταν. Πέρα από τον βιασμό και τον δημόσιο σεξουαλικό εξευτελισμό, φρόντιζαν να μαρκάρουν τα στήθη τους ή να τα αφαιρούν, συχνά με ένα όργανο που ονομαζόταν ‘breast ripper’ που έμοιαζε με γάντζο και "παγίδευε" σφιχτά το στήθος και με ένα τράβηγμα το ξέσχιζε. Μια παραλλαγή του, συχνά χρησιμοποιούμενο για γυναίκες που τιμωρούνταν επειδή είχαν αποβάλει, ονομαζόταν "η Αράχνη" και ήταν παρόμοιος γάντζος, ο οποίος ήταν στερεωμένος σε τοίχο. Αφού προσαρμοζόταν στο γυναικείο στήθος, ο βασανιστής μπορούσε να τραβά κατά βούληση το σώμα του θύματος προς τα πίσω μέχρι να πετύχει το σκοπό του. Η τεχνική χρησιμοποιούνταν ευρέως ως κρατική τιμωρία ή ανακριτική μέθοδος στη Βαυαρία ακόμα και το 1599, ενώ επιβίωσε σε άλλα τμήματα της Γερμανίας και της Γαλλίας μέχρι και τον 19ο αιώνα...

 

[iuakoya]

Το μαρτύριο του αχλαδιού...

Ήταν ένα χάλκινο όργανο σε σχήμα μεγάλου αχλαδιού που δια της βίας έμπαινε από τον βασανιστή στις οπές του θύματος, στο στόμα για τους βλάσφημους και τους ψεύτες, στον πρωκτό για τους ομοφυλόφιλους και στον κόλπο για τις γυναίκες. Με τη βοήθεια μιας βίδας που γυρνούσε ο βασανιστής το αχλάδι άνοιγε και στη συνέχεια έσκιζε το θύμα προκαλώντας του τρομερές παραμορφώσεις. Η συσκευή σπάνια αποδεικνυόταν θανατηφόρα, ενώ επίσης σπανίως χρησιμοποιούνταν μόνη της: ακολουθούσαν μια σειρά από εξίσου φρικιαστικά βασανιστήρια ειδικά σχεδιασμένα για γυναίκες...

 

[iuakoya]

Ο κύριος ρυθμιστής το Μεσαίωνα και στο θέμα της σεξουαλικότητας ήταν η Καθολική Εκκλησία. Σε όλη τη μεσαιωνική περίοδο διακρίνουμε την κατάπνιξη της σεξουαλικής επιθυμίας. Ειδικά τους πρώτους αιώνες ο χριστιανισμός προσπαθούσε να σπάσει κάθε δεσμό με τον αρχαίο παγανιστικό κόσμο και η σεξουαλικότητα ήταν ένα από αυτά τα στοιχεία. Οποιαδήποτε σεξουαλική δραστηριότητα ή επιθυμία θεωρούνταν αμαρτία και επιβάλλονταν ποινές αναλόγως. Σταδιακά η Εκκλησία άρχισε να ελέγχει ολοκληρωτικά τη σεξουαλική δραστηριότητα. Ακόμα και μέσα στο γάμο, το σεξ για λόγους αναπαραγωγής άρχισε να θεωρείται οριακά ανεκτό. Θεωρούσαν ότι η ίδια η επιθυμία της σεξουαλικότητας απειλούσε την ανθρώπινη ψυχή και τη σωτηρία της και η ευχαρίστηση ήταν δύναμη κακού...

 

[iuakoya]

Η μεσαιωνική Ευρώπη άρχισε λοιπόν να αποκτά μια πλήρως αρνητική στάση όσον αφορά το σεξ. Σχεδόν κάθε εκδήλωση της σεξουαλικότητας ήταν δυνατόν να επιφέρει βαριά τιμωρία από τους εκκλησιαστικούς φορείς, η αγνότητα θεωρούνταν ιερή ενώ εκθειαζόταν ακόμα και η αυτοτιμωρία ως μέσο ποινής από τους ίδιους τους πιστούς. Οι θεολόγοι αλλά και οι ιερείς και μοναχοί καθύβριζαν το σώμα με τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης ν’ αναφέρει χαρακτηριστικά για το σώμα: «ότι πρέπει να το μισούμε επειδή επιθυμεί μια σαρκική ζωή». Η σεξουαλική επιθυμία έπρεπε λοιπόν, να καταπολεμηθεί μ’ οποιοδήποτε κόστος και στέρηση τόσο σωματική και πνευματική όσο και σε προσωπικό επίπεδο για τον κάθε πιστό αφού ήταν μίασμα και απειλή για τη ψυχή...

 

[Jim25jim]

Παρα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία Λιακο 

 

[iuakoya]

Παρα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία Λιακο 

Σ' ευχαριστώ φίλε, η ιστορία πιο πικάντικη και σέξι από ποτέ ;)

 

[iuakoya]

Τον 13ο αιώνα οι Πατέρες της Εκκλησίας είχαν ήδη αρχίσει να φτιάχνουν τους κανονισμούς της ορθής σεξουαλικότητας. Υπήρξε εκστρατεία ενάντια στην ομοφυλοφιλία, ο γάμος άρχισε να θεωρείται ιερό μυστήριο και οι ιερόδουλες άρχισαν να διαχωρίζονται από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Επιπλέον δημιουργήθηκε ο κανονισμός της πνευματικότητας, ότι ο κλήρος δηλαδή κατέχει τη μοναδική δυνατότητα επικοινωνίας με το Θεό. Έτσι η Εκκλησία άρχισε να εδραιώνεται στην ηθική και πνευματική ζωή των μεσαιωνικών ανθρώπων η οποία περιέγραφε και διατύπωνε, εκτός των άλλων, ποιες σεξουαλικές πράξεις οι άνθρωποι επιτρέπονταν να πραγματοποιούν καθώς και να υποδηλώνουν το χώρο, το χρόνο και με ποιο σύντροφο...

 

[iuakoya]

Οι δάσκαλοι της Εκκλησίας δίδασκαν ότι η αγνότητα και η αγαμία είναι οι υπέρτατες μορφές ζωής. Το σεξ θεωρούνταν αναγκαίο κακό, αφού ήταν ο μόνος τρόπος αναπαραγωγής όμως συνέχιζαν να πιστεύουν ότι η αληθινή αποστολή του ανθρώπου είναι η αναζήτηση της πνευματικής τελειότητας η οποία ήταν μη-σεξουαλική αφού έπρεπε να υπερβεί τη σάρκα. Ο Άνσελμος του Canterbury αναφέρει: «Ω αγαπημένε Ιησού Χριστέ, κάνε με να προσευχηθώ σ’ εσένα, από αγάπη και επιθυμία για σένα, να παραμερίσω το βάρος των σαρκικών επιθυμιών και τις γήινες διαμάχες. Άσε τη ψυχή μου να κυριαρχήσει επί της σάρκας και στη συνέχεια υπόταξέ με τόσο προς τα έσω όσο και προς τα έξω ως Εσύ επιθυμείς...

 

[iuakoya]

Ο Άγιος Αυγουστίνος ήταν πιο σκληρός στις διδαχές του περί της σεξουαλικής συνεύρεσης αφού θεωρούσε ότι το σεξ είναι μίασμα εξαιτίας του προπατορικού αμαρτήματος και αυτό τον οδήγησε να θεωρεί κάθε ερωτική πράξη αμαρτωλή. Κατά τον Αυγουστίνο η βούληση του ανθρώπου ήταν ανίσχυρη. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να επιθυμεί την αμαρτία αλλά πάντα θα υποκύπτει σ’ αυτήν. Ανέφερε χαρακτηριστικά, «Κύριε, χάρισέ μου αγνότητα και εγκράτεια αλλά όχι ακόμα». Για τον Αυγουστίνο ο άνθρωπος δε μπορούσε να επιλέξει παρά μόνο το κακό. Αυτές οι θέσεις του Αυγουστίνου είχαν άμεσες συνέπειες στις απόψεις του τόσο για τη λειτουργία της επιθυμίας όσο και για την ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Αυτά τα συνέδεσε με την επιθυμία της σάρκας που ήταν έργο του διαβόλου. Με την εδραίωση των απόψεων του Αυγουστίνου, οι κήρυκες οι εξομολογητές και οι ιερείς άρχισαν να κάνουν και αυτοί με τη σειρά τους την εξίσωση ότι το σεξ είναι απόρροια του προπατορικού αμαρτήματος. Μέσω αυτών πέρασε και στην αντίληψη των απλών ανθρώπων...

 

[iuakoya]

Υπήρχε όπως και μια άλλη όψη τόσο της Εκκλησίας όσο και της κοινωνίας εκείνη την περίοδο. Ιερείς που αποπλανούσαν γυναίκες, παράνομοι δεσμοί, ομοφυλοφιλία, βία προς τις γυναίκες. Όλα αυτά δείχνουν ότι δεν αποδέχονταν όλοι πλήρως την επίσημη θέση της Εκκλησίας στα θέματα της σεξουαλικότητας καθώς και την υποκρισία που η ίδια έκρυβε και αρκετοί ήταν αυτοί που αγνοούσαν το κήρυγμα της στην καθημερινή ζωή τους...

 

[iuakoya]

Η Καθολική Εκκλησία όμως υπαγόρευσε και τον τρόπο τέλεσης της συνουσίας. O μόνος επιτρεπτός τρόπος ήταν αυτό που σήμερα ονομάζουμε ιεραποστολική στάση. Οποιαδήποτε άλλη μορφή σεξουαλικής στάσης τιμωρούνταν. Η πρωκτική συνουσία επέσυρε επτά χρόνια ποινής, η συνουσία με τη γυναίκα πλάτη και τον άντρα από πίσω της τρία χρόνια και την ίδια ποινή είχε και η στάση με τη γυναίκα από πάνω γιατί πίστευαν ότι ήταν ενάντια στη φύση αφού ο άντρας ακόμα και στη συνεύρεση έπρεπε να κρατά κυρίαρχη θέση. Επίσης τρία χρόνια ποινή είχε και το στοματικό σεξ και η ετεροφυλική σεξουαλική πράξη που σήμερα λέγεται ‘στάση στα τέσσερα’ γιατί κατέβαζε τον άνδρα στο επίπεδο του κτήνους επειδή ήταν ο τρόπος των ζώων να συνουσιάζονται με αυτό τον τρόπο. Το στοματικό και πρωκτικό σεξ, εκτός των άλλων, θεωρούνταν καταδικαστέο γιατί ήταν και ‘αντισυλληπτικό’ αφού το σπέρμα σπαταλιόταν. Για τα παντρεμένα ζευγάρια υπήρχε η προτροπή να συνουσιάζονται μόνο κατά τις βραδινές ώρες και μερικώς γδυμένοι αφού το σεξ θεωρούνταν μια υποχρέωση που προκαλούσε ντροπή...

 

[iuakoya]

Όσον αφορά άλλα σεξουαλικά αδικήματα ποίκιλαν οι ποινές ανάλογα το εγχειρίδιο σωφρονισμού που ο ιερέας συμβουλευόταν. Για τον αυνανισμό στον άνδρα με το χέρι υπήρχε ποινή για δέκα μέρες μόνο με ψωμί και νερό ενώ σε άλλο εγχειρίδιο για αυνανισμό η τιμωρία είναι σαράντα ημέρες. Η ποινή έφτανε μέχρι και ένα χρόνο ανάλογα με την ηλικία και την κοινωνική θέση του παραβάτη καθώς και τη συχνότητα που τη διέπραττε, ενώ για χρησιμοποίηση διάτρητου κομματιού ξύλου είκοσι μέρες. Αυτές ήταν οι λιγότερο σοβαρές αμαρτίες και φαινόταν ξεκάθαρα η άποψη της κοινωνίας σχετικά με τις σεξουαλικές αμαρτίες που αφορούσαν νέους άνδρες. Ποινή δέκα ημερών με ψωμί και νερό δίνονταν σε κάποιον που έκανε έρωτα με τη γυναίκα κάποιου άλλου σε απαγορευμένη θέση ή αν ήταν έγκυος ή είχε έμμηνο ρύση. Τέσσερις μέρες ψωμί και νερό αν έκανε σεξ τις θρησκευτικές αργίες όπως τα Χριστούγεννα, η Ανάληψη, η Πεντηκοστή και η Κοίμηση της Θεοτόκου. Όμως η ποινή μειωνόταν στο μισό αν ο σύζυγος ήταν μεθυσμένος αφού δεν είχε επίγνωση των πράξεων του...

 

[iuakoya]

Οι μεγαλύτερες ποινές δίνονταν για αιμομιξία, σοδομία και κτηνοβασία. Δεκαπέντε χρόνια δίνονταν για συχνούς παραβάτες υπήρχαν όμως και ποινές πιο μικρές για άλλες ομοφυλοφιλικές πράξεις όπως ο από κοινού αυνανισμός ή σεξ ανάμεσα στους μηρούς με δύο ή τρία χρόνια και με λιγότερο καιρό ακόμα μικρότερα, κυρίως ομοφυλοφιλικά, αδικήματα. Τέλος, τα αγόρια τιμωρούνταν πιο ελαφρά από ότι οι άνδρες. Οι ποινές διέφεραν και για τη γυναικεία σεξουαλικότητα. Αν είχαν χρησιμοποιήσει αφροδισιακά για να σαγηνεύσουν τον άνδρα δίνονταν ποινή δύο χρόνια, αν έχουν τελέσει λεσβιακές πράξεις πέντε χρόνια, αν συνουσιάστηκαν με ζώα επτά χρόνια, αν συνουσιάστηκαν με τεχνητό βοήθημα η ποινή ήταν ένας χρόνος γιατί θεωρούνταν πιο σοβαρό αδίκημα από του άνδρα, η ηθελημένη έκτρωση με δέκα χρόνια και αν έβαζαν το αίμα της εμμήνου ρύσεως στο φαγητό ή στο ποτό του άνδρα που θέλανε να αποπλανήσουν τιμωρούνταν με πέντε χρόνια. Σιγα σιγά οι αμαρτίες άρχισαν να  κατηγοριοποιούνται και να κρίνονται με βάση κάποια κριτήρια όπως με το αν η αμαρτία παρέμενε μυστική από την κοινωνία ή είχε μαθευτεί με κάποιο τρόπο, αν ήταν συνεχιζόμενη ή διακοπτόμενη, αν ήταν για μια μόνο φορά και τέλος αν περιλάμβανε ένα σύντροφο ή πολλούς...

 

[iuakoya]

O αυνανισμός 

Στον Πρώιμο Μεσαίωνα θεωρούνταν μια αρκετά ασήμαντη αμαρτία ενώ μέχρι τον Ύστερο Μεσαίωνα είχε μετατραπεί σε μια αρκετά σοβαρή αμαρτία. Από τον απλό ιερέα που ήταν υπεύθυνος στην αρχή, κατέληξε να ασχολείται με την συγκεκριμένη σεξουαλική αμαρτία ο αρχιεπίσκοπος της περιοχής που θεωρούνταν πιο κατάλληλος ώστε να αποδώσει τις σωστές ποινές. Παρ’ όλ’ αυτά πολλοί νέοι κυλούσαν σε αυτή την αμαρτία ειδικά στην εφηβεία λίγο πριν περάσουν στις σεξουαλικές επαφές εκτός γάμου. Οι ιερείς παρότρυναν τους γονείς θεραπείες όπως κρύα μπάνια, μαστίγωμα, εγκράτεια, προσευχή και καλή παρέα. Ο αυνανισμός κατέληξε να θεωρείται βαριά αμαρτία επειδή πίστευαν ότι αν γίνονταν σε τακτά χρονικά διαστήματα μπορούσε να οδηγήσει σε ακόμα πιο σοβαρές αμαρτίες που ήταν ενάντια στη φύση όπως η κτηνοβασία, η σοδομία και η απόκλιση από τις υπαγορευμένες στάσεις για συνουσία που είχε θεσπίσει η Εκκλησία, επειδή ματαίωναν το φυσικό σκοπό του σεξ, την αναπαραγωγή...

 

[iuakoya]

Ο βιασμός...

Στη μεσαιωνική εποχή η πρώτη σημασία του όρου [rape] ήταν η σεξουαλική βία ενάντια σε ανύπαντρη ή παντρεμένη γυναίκα. Η άλλη σημασία του όρου [raptus] σήμαινε την απαγωγή μιας γυναίκας κατά την οποία δεν ήταν απαραίτητο να περιλαμβάνει σεξουαλική συνεύρεση. Το αδίκημα ήταν ένα έγκλημα ιδιοκτησίας απέναντι στους γονείς μιας ανύπαντρης γυναίκας ή του συζύγου σε μια παντρεμένη γυναίκα. Ο Γρατιανός όμως όταν έκανε την κωδικοποίηση του εκκλησιαστικού δικαίου όρισε το βιασμό και με τις δύο έννοιες ως σεξουαλικό αδίκημα ενάντια σε ανύπαντρες γυναίκες, χήρες και μοναχές και επέφερε τη θανατική ποινή. Παρ’ όλ’ αυτά οι εκκλησιαστικές αρχές δεν αποδέχονταν ότι ένας σύζυγος μπορούσε να βιάσει τη σύζυγό του αφού με το να δώσει τη συγκατάθεση της για γάμο, είχε δώσει συγκατάθεση και για τη σεξουαλική συνεύρεση όποτε όριζε ο σύζυγος. Επιπλέον δενήταν δυνατόν να βιάσεις μια ιερόδουλη, αφού το ίδιο το επάγγελμά της περιλάμβανε το σεξ και δεν είχε καμία δικαιολογία να αρνηθεί σε κάποιον...

 

[iuakoya]

Σε πολλές πόλεις της Ευρώπης υπήρχε ένα ‘έθιμο’ μεταξύ νεαρών ανδρών που γύρναγαν ασκόπως το βράδυ αναζητώντας να περάσουν την ώρα τους. Χλεύαζαν τη φρουρά, δημιουργούσαν συμμορίες και άρπαζαν γυναίκες από τα σπίτια στους και τις βίαζαν. Στη πόλη της Dijon 125 βιασμοί καταγράφηκαν μεταξύ 1436 και 1486  και είναι πιθανόν να είναι μόνο ένα μέρος αφού δεν καταγγέλλονταν όλοι οι βιασμοί. Οι συμμορίες εισέρχονταν μέσα στα σπίτια, έσερναν έξω τις νεαρές γυναίκες και επιδίδονταν σε σεξουαλικές πράξεις. Τα αρχεία δείχνουν ότι το 85% των παραβατών ήταν ανύπαντροι άνδρες με τους μισούς από αυτούς να είναι μεταξύ 18–24 ετών. Αυτή η δραστηριότητα μπορούσε να συμβεί και δυο φορές το μήνα και θεωρούνταν κοινό χαρακτηριστικό στη ζωή του νέου. Οι γυναίκες που επιλέγονταν ήταν κυρίως αυτές που θεωρούνταν ήδη ‘μολυσμένες’ άρα «δίκαιο θήραμα». Αυτές ήταν οι ερωμένες ιερέων, κορίτσια με κακή φήμη, χήρες ή διαζευγμένες γυναίκες (που είχαν μια φήμη παραδοσιακά προς το φλερτ) καθώς και υπηρέτριες που πιστεύονταν ότι ήταν ερωμένες των αφεντών τους. Σπάνια ήταν αξιοσέβαστες γυναίκες και μικρά κορίτσια και ακόμα πιο σπάνια γυναίκες αριστοκρατικής καταγωγής...

 

[iuakoya]

Αρχικά η τιμωρία για το βιασμό κάποιας γυναίκας, αν το θύμα δεν ήταν επιφανές, ήταν απλά ένα πρόστιμο ή ένα σύντομο πέρασμα από τη φυλακή. Η πιο βαριά τιμωρία δινόταν συνήθως αν το θύμα ανήκε στις ανώτερες τάξεις. Η ίδια η κοινωνία ενθάρρυνε τους άντρες να χρησιμοποιούν τα πορνεία με σκοπό να μειωθεί αυτό το ‘έθιμο’. Αυτό συνέβαινε γιατί αν αθώες και αξιοσέβαστες γυναίκες έπεφταν θύματα βιασμού έχαναν αυτόματα την κοινωνική τους θέση και την καταλληλόλητα τους για γάμο και συχνά οδηγούνταν και αυτές στην πορνεία. Έτσι τόσο τα κοσμικά όσο και τα εκκλησιαστικά δικαστήρια άρχισαν να επιβάλουν ποινές στους δράστες. Αυτές περιλάμβαναν αφορισμούς, δημόσια μετάνοια, φυλάκιση, μαστιγώματα και πρόστιμα ανάλογα με το πόση βία χρησιμοποιήθηκε καθώς και την έκταση της προηγούμενης έκθεσης μεταξύ του ζευγαριού. Επίσης η δέσμευση σε γάμο πριν ή μετά το βιασμό μετρίαζε την ποινή...

 

[iuakoya]

Παράλληλα υπήρχε και η ανησυχία για τις αντισυλληπτικές πρακτικές που διέπρατταν οι γυναίκες και κυρίως την coitus interruptus, δηλαδή την διακοπτόμενη συνουσία. Η αντισύλληψη στο Μεσαίωνα γίνονταν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως και στην αρχαιότητα. Υπήρχαν διάφορες μορφές αντισύλληψης όπως τα φίλτρα αποσταγμένα από διάφορα φυτά, γυμναστικές ασκήσεις που γίνονταν μετά τη συνουσία, κρέμες που απλώνονταν στα ανδρικά γεννητικά όργανα ή υγρά που εισάγονταν στη μήτρα πριν ή μετά τη συνουσία ή ακόμα και ένα μικρό εμπόδιο που εισάγονταν στον κόλπο και δρούσε το ίδιο σαν αντισυλληπτικό. Επιπλέον κυκλοφορούσαν και διάφορα μαγικά φυλαχτά με σκοπό να αποτρέψουν είτε τη σύλληψη είτε την πρακτική της ανολοκλήρωτης συνουσίας. Με τον ίδιο τρόπο στη μεσαιωνική εποχή γίνονταν και οι αποβολές. Γυμναστικές ασκήσεις, μεταφορές βαριών φορτίων, ζεστά μπάνια, υγρά που εισάγονται στη μήτρα, φίλτρα και άλλου τέτοιου είδους αμβλώσεις που οφείλονταν σε φάρμακα ή σκευάσματα...