Το σεξ του κόσμου σε 80 ημέρες

[iuakoya]

Τα χρόνια περνούσαν και παρά την ομορφιά της, η Ψυχή δεν μπορούσε να παντρευτεί, ενώ οι αδερφές της είχαν δημιουργήσει οικογένεια και παιδιά. Τότε οι γονείς της, απελπισμένοι απευθύνθηκαν στο μαντείο των Δελφών. Ο χρησμός τους είπε ότι η Ψυχή θα παντρευόταν έναν αθάνατο και ότι έπρεπε να πάει ντυμένη νύφη στη κορυφή ενός βουνού και να περιμένει έναν δράκο. Αν και οι γονείς στενοχωρήθηκαν από τον χρησμό, αποφάσισαν να τον εκπληρώσουν. Η Ψυχή ανέβηκε θλιμμένη σε ένα βουνό και τότε ο Ζέφυρος, επειδή τη λυπήθηκε, φύσηξε δυνατά και την προσγείωσε σε μία καταπράσινη κοιλάδα. Τότε αντίκρισε μπροστά της ένα εντυπωσιακό παλάτι. Το είχε δημιουργήσει ο Έρωτας και κάθε βράδυ επισκεπτόταν την κοπέλα, χωρίς να της αποκαλύπτει το πρόσωπό του. Όταν οι αδερφές της Ψυχής έμαθαν ότι ζούσε πλουσιοπάροχα ζήλεψαν την τύχη της. Η Ψυχή τους εκμυστηρεύτηκε ότι δεν είχε δει το πρόσωπο του συζύγου της. Οι αδερφές της την ξεγέλασαν και της είπαν ότι ο μυστηριώδης άντρας που πλάγιαζε μαζί του κάθε βράδυ ήταν ο δράκος του χρησμού. Τα λόγια των αδερφών επηρέασαν την Ψυχή, η οποία αποφάσισε να τον σκοτώσει στον ύπνο του με μαχαίρι. Όταν αποκοιμήθηκε ο «αόρατος» σύζυγός, η Ψυχή πήρε ένα κερί και ετοιμάστηκε να τον σκοτώσει...

 

[iuakoya]

Το φως του κεριού αποκάλυψε το πρόσωπό του εραστή. Δίπλα της βρισκόταν η αρρενωπή μορφή του θεού Έρωτα. Το κερί έσταξε πάνω στον Έρωτα και τον ξύπνησε. Τρόμαξε και πέταξε μακριά της. Η Ψυχή κατάλαβε την παραπλάνηση των αδερφών της και μετάνιωσε για το κακό που παραλίγο να κάνει. Άρχισε να ψάχνει παντού τον Έρωτα, αλλά δεν μπορούσε να τον βρει γιατί η Αφροδίτη τον είχε φυλακίσει. Απελπισμένη εμφανίστηκε στη μητέρα του, τη θεά Αφροδίτη και της ζήτησε τη βοήθεια της. Η Αφροδίτη της είπε ότι για να ξαναβρεθεί με τον αγαπημένο της θα έπρεπε να αποδείξει την αγάπη της με τρεις δοκιμασίες. Η πρώτη ήταν να ταξινομήσει μια τεράστια ποσότητα οσπρίων, η δεύτερη να της φέρει χρυσό μαλλί από άγρια πρόβατα και η τρίτη και πιο δύσκολη να της φέρει από τον κάτω κόσμο το κουτί με την κρέμα ομορφιάς που χρησιμοποιούσε η Περσεφόνη. Τα στοιχεία της φύσης λυπήθηκαν την άμοιρη κοπέλα και τη βοήθησαν να φέρει εις πέρας όλες τις δοκιμασίες. Όταν όμως η Ψυχή άνοιξε το κουτί της Περσεφόνης έπεσε σε βαθύ ύπνο. Ο Έρωτας απεγνωσμένος από τις δοκιμασίες της αγαπημένης του, δραπέτευσε από τη φυλακή του και πήγε στον Όλυμπο για να ζητήσει την βοήθεια του Δία. Ο Δίας άκουσε τα παρακάλια του ερωτευμένου νέου και τους επέτρεψε να παντρευτούν, αφού πρώτα έκανε την Ψυχή αθάνατη...

 

[iuakoya]

Όταν το γήρας νίκησε τον έρωτα...

Αιώνια συντροφιά των καλοκαιρινών μας στιγμών το τζιτζίκι. Λέγεται πως το τζιτζίκι ήτανε κάποτε άνθρωπος, ο Τιθωνός. Η Ηώ, λοιπόν, ερωτεύτηκε τον Τιθωνό, τον απήγαγε και παρακάλεσε τον Δία να τον κάνει αθάνατο, αλλά λησμόνησε να του ζητήσει να του χαρίσει και την αιώνια νεότητα και έτσι ο Τιθωνός γέρασε πολύ, παρά τις προσπάθειες της Ηούς να τον κρατήσει νέο. Έτσι αρχικά, έζησαν ως ενθουσιώδεις εραστές, αλλά όταν τα μαλλιά του άρχισαν να ασπρίζουν, η Ηώς τον βαρέθηκε και παρότι τον φρόντιζε και τον έτρεφε με αμβροσία το Γήρας ήρθε σ’ αυτόν και σταδιακά έφθασε σε σημείο να μην μπορεί να κινηθεί. Ο Τιθωνός λοιπόν έφθασε σε έσχατο γήρας, κι έτσι η Ηώς, που ως θεά ήταν και αθάνατη και αιώνια στην ίδια ηλικία, δεν μπορούσε πια να τον βλέπει...

 

[iuakoya]

Με την παράλειψη της Ηούς να ζητήσει από τους θεούς μαζί με την αθανασία και την αιώνια νεότητα, ο Τιθωνός δεν μπορεί να πεθάνει, αλλά βρίσκεται σε διαδικασία διαρκούς γήρανσης. Γέρος, αδύνατος και εξασθενημένος, έφτασε σε μεγάλη ηλικία μετά από παράκληση της Ηούς, δεν διατήρησε όμως και την έξοχη ομορφιά του. Μόνο η φωνή του διατήρησε τη νεανικότητά της, γι’ αυτό και οι θεοί τον λυπήθηκαν και τον μεταμόρφωσαν σε τζιτζίκι. Σε ένα ζαρωμένο έντομο δηλαδή που απλώς μιλά ακατάπαυστα, ανίκανο για νεανική δράση. Όπως γράφει σε ένα από τα ποιήματά της η Σαπφώ: Λένε πως κάποτε τον Τιθωνό ροδόχερη η Αυγή από έρωτα γεμάτη έφτασε κουβαλώντας τον στις εσχατιές της γης. Όμορφος ήτανε και νιος, όμως κι αυτόν στην ώρα τους τα γκρίζα γηρατειά τον πιάσανε, κι ας είχε αθάνατη γυναίκα...

 

[iuakoya]

Φυλλίδα: η κόρη που μεταμορφώθηκε σε αμυγδαλιά...

Ο μύθος ξεκινά με την επιστροφή του Δημοφώντα, γιο του βασιλιά Θησέα,  στην Αθήνα μετά την λήξη του Τρωικού πολέμου, αλλά λόγω θαλασσοταραχής βρέθηκε στους Βισάλτες στην Θράκη. Στην ακρογιαλιά εκείνη έπαιζε μια παρέα κοριτσιών. Ανάμεσά τους ήταν και η Φυλλίδα. Ο Έρωτας δεν άργησε να έλθει. Τον γάμο των δυο νέων ευλόγησε ο βασιλιάς Σίθωνας εκτιμώντας το ήθος και την ευγενική καταγωγή του γαμπρού του. Ο Δημοφών όμως έπρεπε να επιστρέψει στην Αθήνα να βοηθήσει τον πατέρα του και αφού της ορκίστηκε πως θα γύριζε γρήγορα κοντά της, αυτή τον ξεπροβόδισε στις Εννέα Οδούς, την μεταγενέστερη Αμφίπολη. Από τότε όπως μαρτυρεί και ο Ηρόδοτος το τμήμα μεταξύ του όρους Παγγαίου και των ποταμών Αγγίτη και Στρυμόνα ονομαζόταν «Φυλλίς». Η Φυλλίς του έδωσε μαζί του  ένα κιβώτιο [κίστις], με τα ιερά αντικείμενα της λατρείας της Ρέας, ζητώντας του να το ανοίξει μόνο αν και όταν θα είχε χάσει κάθε ελπίδα ότι θα επέστρεφε σε εκείνη...

 

[iuakoya]

Ο Δημοφώντας κατέληξε στην Κύπρο, διότι φεύγοντας από τη Θράκη, μια τρικυμία τον παρέσυρε εκεί. Λέγεται πως παντρεύτηκε μια άλλη γυναίκα. Την ορισμένη μέρα της επιστροφής, η Φυλλίδα, εννέα φορές κατέβηκε στο λιμάνι, εξού και η ονομασία της περιοχής Εννέα οδοί. Αλλά καθώς εκείνος δεν επέστρεφε, η Φυλλίδα, απελπισμένη, τον καταράστηκε και απαγχονίστηκε. Στο μεταξύ, σύμφωνα με την ίδια εκδοχή, ο Δημοφών, μετά από καιρό, βέβαιος πια ότι δεν επρόκειτο να γυρίσει στη Φυλλίδα, άνοιξε το κουτί που αυτή του είχε δώσει και τότε είδε ένα όραμα -ή φάντασμα- που τον συνεπήρε κάνοντάς τον να ιππεύσει το άλογό του και, καλπάζοντας ορμητικά, να πέσει, κατά λάθος, επάνω στο σπαθί του που κρατούσε και να σκοτωθεί, ενώ οι δικοί του άνθρωποι εγκαταστάθηκαν, πλέον, οριστικά στην Κύπρο. Από τότε, το δέντρο στο οποίο κρεμάστηκε ή ίσως και όλα τα δέντρα της περιοχής, από τη θλίψη τους για το φριχτό τέλος της Φυλλίδας, δεν κρατούσαν ποτέ τα φύλλα τους. Το ίδιο συνέβαινε και με τα δένδρα που οι γονείς της φύτεψαν στον τάφο της...

 

[iuakoya]

Μόνο στα όνειρα;

Όλα άρχισαν από κάτι περίεργα όνειρα, όταν η Ιώ ήταν ιέρεια στο Ηραίον του Άργους. Τα όνειρά της, της σιγοψιθύριζαν τον φλογερό έρωτα που αισθανόταν ο Δίας για κείνη και την συμβούλευαν να πάει προς τα λιβάδια της Λέρνας, εκεί όπου έβοσκαν τα βόδια και τα πρόβατα του πατέρα της. Όχι πια ιέρεια αφιερωμένη στην θεά, αλλά ζώο αφιερωμένο στον θεό, όπως εκείνα που γύριζαν ελεύθερα στους περίφρακτους χώρους του Ναού. Έτσι την ήθελαν τα όνειρά της. Εκεί για να την προφυλάξει από τη ζήλεια της Ήρας, ο Δίας μεταμόρφωσε την Ιώ σε λευκή αγελάδα...

 

[iuakoya]

Η θεά Ήρα όμως, που ζήλευε πάντα τον σύζυγό της Δία και τις ερωμένες του, για να εκδικηθεί την Ιώ της έστειλε μια βοϊδόμυγα (η αλογόμυγα), που την τσιμπούσε συνεχώς στο πλευρό. Η βοϊδόμυγα, ο οίστρος, κολλημένη στα πλευρά της τη βασάνιζε. Τρελή από μανία η Ιώ άρχισε να τρέχει πέρα δώθε σε μια απέλπιδα προσπάθεια να απαλλαχτεί από τη μύγα. Στην αγχώδη και χωρίς ανάπαυλα περιπλάνησή της διέσχισε όλες τις θάλασσες, κυριολεκτικά είχε τη μύγα και μυγιάστηκε Στην Αίγυπτο ο Δίας την αγγίζει και της ξαναδίνει την ανθρώπινη μορφή της. Από αυτό το άγγιγμα εκεί στις όχθες του Νείλου γεννήθηκε ο Έπαφος. Ο Επαφώμενος, αυτός που προέκυψε από το άγγιγμα - την αφή του Διός...

 

[iuakoya]

Οι ερωμένες του Ήλιου...

Η ιστορία της Ωκεανίδας Κλυτίας και της αντίζηλού της Λευκοθόης είναι μια ιστορία έρωτα, στην οποία ενεπλάκησαν χωρίς να ευθύνονται. Ερωτευμένη με τον Ήλιο η Κλυτία κι εκείνος μαζί της, κάποια στιγμή την άφησε για τον έρωτα της Λευκοθόης, κόρης του βασιλιά της Περσίας, Όρχαμου και της Ευρυνόμης. Μα ούτε και ο Ήλιος ευθυνόταν γι' αυτήν την προδοσία. Τη φλόγα του πόθου του την έβαλε η Αφροδίτη, για να τον εκδικηθεί που φανέρωσε στον σύζυγό της Ήφαιστο και τους άλλους Ολύμπιους την κρυφή εξωσυζυγική της σχέση με τον Άρη. Για να την πλησιάσει ο Ήλιος μεταμορφώθηκε στη μητέρα της και της είπε να διώξει τις φίλες της για να της πει ένα μυστικό. Της εξομολογήθηκε τον έρωτά του κι εκείνη ενέδωσε. Από τον μυστικό έρωτα του Ήλιου και της Λευκοθόης γεννήθηκε ο Θερσάνορας, ο Αργοναύτης από την Άνδρο...

 

[iuakoya]

Η Κλυτία, από ζήλια, φανέρωσε την ιστορία στον πατέρα της κοπέλας, που τη φυλάκισε σε μια βαθιά και σκοτεινή τάφρο για να μην βλέπει καθόλου το φως του αγαπημένου της Ήλιου, μέχρι που πέθανε. Ο Ήλιος τη λυπήθηκε και για να να τιμήσει τη μνήμη της την περιέχυσε με αμβροσία και πότισε τη γη γύρω της λέγοντας: «Θα κάνω τουλάχιστον ό,τι χρειάζεται για να ανέβεις στον ουρανό» και έκανε το σώμα της να αποκτήσει ρίζες, απ' όπου ξεπετάχτηκε ο θάμνος απ' όπου βγαίνει το λιβάνι. Το κάψιμο του λιβανιού ως θυμίαμα αποδίδεται συμβολικά στην πνευματική ανάταση και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος θρησκευτικών και κοινωνικών τελετών για χιλιετίες...

 

[iuakoya]

Η Λευκοθόη πέθανε αλλά ο Ήλιος ούτε που ξαναγύρισε να κοιτάξει την Κλυτία. Η Κλυτία τιμωρήθηκε και αυτή. Από τη θλίψη της μαράζωσε αλλά, καθώς μεταμορφώθηκε σε ηλιοτρόπιο, στρέφει συνέχεια το πρόσωπο προς τον χαμένο εραστή, τον Ήλιο. Επειδή εγκαταλείφθηκε από τον Ήλιο θέλησε να πεθάνει από πείνα. Αλλά ο Ήλιος-Απόλλων τη μεταμόρφωσε σε ηλιοτρόπιο. Εκείνη έμεινε ασάλευτη, ατάιστη κι απότιστη για εννιά μέρες και, σύμφωνα με τις «Μεταμορφώσεις» του Οβιδίου, η κοπέλα μεταμορφώθηκε σε φυτό που ακολουθεί πιστά όσο κανένα άλλο την πορεία του Ήλιου, κάθε μέρα, στρέφοντας αργά-αργά το κεφάλι του όσο εκείνος λάμπει αδιάφορα από πάνω του. Το γνωστό μας ηλιοτρόπιο...

 

[jimy.m.]

 

[iuakoya]

 

[iuakoya]

Αυτό θα πει ανεκπλήρωτος έρωτας...

Ο Αίσακος μια μέρα συνάντησε τη νύμφη Εσπερία να παίζει ξέγνοιαστη και του φάνηκε πιο όμορφη από όλα τα λουλούδια. Την ερωτεύθηκε αμέσως. Από εκείνη την ημέρα δεν έβλεπε την ώρα να τη συναντήσει. Την ακολουθούσε παντού, ήθελε να την βλέπει κάθε στιγμή, ζητώντας ανταπόκριση στον έρωτά του. Εκείνη όμως ήταν ντροπαλή και φοβισμένη. Κρυβόταν κάθε φορά που τον έβλεπε. Μια μέρα, καθώς αποζητούσε την παρουσία της ο ερωτευμένος νέος την είδε να λιάζεται στις όχθες του Έβρου. Εκείνη αιφνιδιάστηκε και έτρεξε να κρυφτεί.Ο Αίσακος την ακολούθησε. Έτρεχε μπροστά η νέα κοπέλα, πίσω της ακολουθούσε ο ερωτευμένος νέος. Ξαφνικά την βλέπει από μακριά να πέφτει. Τρέχει να δει τι συμβαίνει. Ένα φίδι είχε δαγκώσει την γυναίκα και πότισε με το δηλητήριο το αίμα της. Απελπισμένος αγκάλιασε το άψυχο σώμα της. Δεν άντεχε τον πόνο της απώλειας...

 

[iuakoya]

Απαρηγόρητος θέλησε να πληρώσει με τη ζωή του για τον θάνατο της κοπέλας που άθελά του προκάλεσε. Ο θρήνος του για τον θάνατό της απέραντος. Έτσι ρίχτηκε από ένα ψηλό βράχο στη θάλασσα, στα μανιασμένα κύματα  για να συναντήσει στον άλλο κόσμο την αγαπημένη του. Όμως, μάταια προσπαθούσε να βουλιάξει. Όσο εκείνος προσπαθούσε να βυθιστεί τόσο τα φτερά του τον έφερναν στην επιφάνεια. Οι θεοί τον λυπήθηκαν ή κατά τον Οβίδιο η θεά Θέτιδα και τον μεταμόρφωσαν σε πουλί, την αίθυια επιδέξιος βουτηχτής (γι' αυτό και σήμερα λέγεται και βουτήχτρα). Από τότε συνεχώς προσπαθεί να βυθιστεί στη θάλασσα, αλλά πάντα επιστρέφει στη ζωή... 

 

[Διαγραμμένο μέλος 172663]

ωραιοι μυθοι εμαθα και για το χωριο μου λοιπον που είναι στην περιοχη του αγγιτη-στρυμονα-παγγαιου που λες και γιατι λεγεται εννεα οδοι η αρχαια αμφιπολη.

και πολλοι θρακες-βισαλτες και εβριτες στην μυθολογια και κατι παπαρες μας λενε ότι δεν ηταν ελληνικα εκεινα τα μερη στην αρχαιοτητα, ουτε φυλετικα διαφερουμε ισα ισα οι αρχαιοι θρακες ηταν συγγενεις των αθηναιων και οι αρχαιοι μακεδονες των σπαρτιατών, αν ηταν ξενοι θα ηταν συγγενείς μεταξυ τους λογω εγγύτητας και όχι με ελληνες του νοτου.

 

[iuakoya]

ωραιοι μυθοι εμαθα και για το χωριο μου λοιπον που είναι στην περιοχη του αγγιτη-στρυμονα-παγγαιου που λες και γιατι λεγεται εννεα οδοι η αρχαια αμφιπολη.

και πολλοι θρακες-βισαλτες και εβριτες στην μυθολογια και κατι παπαρες μας λενε ότι δεν ηταν ελληνικα εκεινα τα μερη στην αρχαιοτητα, ουτε φυλετικα διαφερουμε ισα ισα οι αρχαιοι θρακες ηταν συγγενεις των αθηναιων και οι αρχαιοι μακεδονες των σπαρτιατών, αν ηταν ξενοι θα ηταν συγγενείς μεταξυ τους λογω εγγύτητας και όχι με ελληνες του νοτου.

Πάντα μία φυλή ήμασταν φίλε, μπορεί να μη μονοιάζουμε εύκολα αλλά είμαστε ένα

 

[iuakoya]

Άσχημο πράγμα η ζήλια...

Η σχέση του Κέφαλου και της Πρόκριδας υπήρξε θυελλώδης. Το ζευγάρι πέρασε από σαράντα κύματα και χώρισε αρκετές φορές μέχρι να βρει την ευτυχία και να ζήσει μονιασμένο, πριν συμβεί η τραγωδία που τους χώρισε για πάντα. Μία από τις πολλές περιπέτειες ξεκίνησε όταν η Ηώ, η θεά της αυγής γοητεύτηκε από τον όμορφο νέο και γιο του βασιλιά της Φωκίδας. Παρά τις προσπάθειές της να τον αποκτήσει,  ο νεόνυμφος Κέφαλος έμενε πιστός στη νεαρή γυναίκα του Πρόκριδα, κόρη του βασιλιά των Αθηνών Ερεχθέα. Η Ηώ βλέποντας πόσο ερωτευμένο ήταν το ζευγάρι αποφάσισε να εγκαταλείψει τις προσπάθειες, αφού όμως πρώτα φρόντισε να δημιουργήσει αμφιβολίες στον Κέφαλο για την πίστη της Πρόκριδας. Ο Κέφαλος έφυγε από το σπιτικό τους κι έμεινε μακριά της για πολύ καιρό, θέλοντας να δοκιμάσει την γυναίκα του...

 

[iuakoya]

Όταν επέστρεψε είχε μεταμορφωθεί, με τη βοήθεια της θεάς, σε έναν γοητευτικό ξένο και επιχείρησε να αποπλανήσει την μοναχική και όμορφη σύζυγό του. Εκείνη όμως κράτησε χαρακτήρα και δεν ενέδωσε στα πλούσια δώρα του, μένοντας πιστή στον αγαπημένο της. Όταν όμως της πρόσφερε μια τεράστια περιουσία για μια νύχτα πάθους, εκείνη  άρχισε να το σκέφτεται. Τότε ο Κέφαλος αποκάλυψε την πραγματική του ταυτότητα και ακολούθησε μεγάλος καυγάς. Η Πρόκριδα έφυγε για την εξοχή όπου αφιέρωσε τον εαυτό της στην Άρτεμη και στην τέχνη του κυνηγιού ώσπου ο ερωτευμένος Κέφαλος την ικέτεψε να γυρίσει. Το ζευγάρι έζησε για πολλά χρόνια μαζί, έχοντας ξεπεράσει τις δυσκολίες και πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας...

 

[iuakoya]

Ο Κέφαλος συχνά πήγαινε για κυνήγι έχοντας μαζί του έναν  σκύλο κι ένα ακόντιο. Και τα δύο ήταν δώρα της γυναίκας του που της είχε χαρίσει η Άρτεμη και τα οποία είχαν τεράστια δύναμη. Από τον σκύλο δεν ξέφευγε κανένα θήραμα και το ακόντιο έβρισκε πάντα τον στόχο του. Μια μέρα κι ενώ ο Κέφαλος ξεκουραζόταν και ψελλίζοντας λέξεις για την δροσερή πνοή του ανέμου, ένας σάτυρος  τον κρυφάκουσε και έβγαλε το συμπέρασμα ότι ο Κέφαλος ερωτοτροπούσε με μια νύμφη καθώς τα λόγια που έλεγε ο Κέφαλος έμοιαζαν με ερωτόλογα. Αμέσως ο σάτυρος έτρεξε να τον πει στην Πρόκριδα. Την επόμενη ημέρα η νεαρή γυναίκα που ήθελε να βεβαιωθεί ακολούθησε κρυφά τον άντρα της στο κυνήγι...