Ο λόγος που κάνουμε στόχευση είναι για να ανεβάσουμε τα ποσοστά επιτυχίας. Μέσα σε ένα σύνολο γυναικών, υπάρχουν κάποιες που θα ενδιαφέρονται. Αυτό δεν μπορείς να το δεις πέφτοντας αδιάκριτα σε γυναίκες με τις οποίες η μόνη επαφή διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα, όπως πχ το να τους λες κάτι στο δρόμο.
Η στόχευση απαιτεί ένα ευνοικό context, δηλαδή μία ευνοική συγκυρία ή έναν ευνοικό χώρο. Το κλειδί είναι η λέξη «ευνοικό», που αυτό μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα, αλλά γενικά προυποθέτει να έχεις τη δυνατότητα για λίγο παραπάνω χρόνο, ώστε να μπορέσεις να κάνεις το παιγνίδι σου.
Θα στο δώσω με ένα παράδειγμα. Μπαίνεις σε ένα σταθμό τρένων. Υπάρχουν πάρα πολλές γυναίκες, αλλά είναι διερχόμενες, διασταυρώνεσαι με αυτές σε κλάσματα δευτερολέπτου κι απομακρύνονται.
Μετά μπαίνεις στο τρένο και στις διπλανές θέσεις έχει γυναίκες. Είναι λίγες, αλλά θα είναι εκεί για πολλή ώρα, όσο θα διαρκέσει το ταξίδι και μπορείς να κάνεις παιγνίδι. Είναι ένα ευνοικό context, γιατί έχεις το χρόνο να τις βολιδοσκοπήσεις, να δεις συμπεριφορές και συζητήσεις και να αποφασίζεις πώς θα ενεργήσεις. Εκεί έχεις το χρόνο να πεις το παραμύθι σου.