δεν ξερω τι να σ απαντησω επι τουτου
Μαν, πήρες (μέχρι στιγμής) 4 θετικές αντιδράσεις σε ένα ποστ που βγάζει περισσότερο εκτόνωση παρά επιλογή. Απορώ τι έχουν καταλάβει οι άλλοι που αδυνατώ να καταλάβω εγώ.
Σε τι να αναφερθώ; Στο ότι λες να γειώσουμε το μέλλον, ενώ βγάζεις 6 μεροκάματα το μήνα;
Στο ότι σε ρωτάνε γιατί άφησες τη Γερμανία, τι θα κάνεις στην Ελλάδα και τους θεωρείς μίζερους και τους λες ότι πας για χέσιμο;
Στο ότι δεν μπορείς να απαντήσεις για το αύριο, αλλά σου αρκεί που κοιμάσαι γεμάτος το βράδυ;
Μα αυτός ακριβώς είναι ο τρόπος σκέψης της εποχής των παχιών αγελάδων του πασόκ, που κοιτάγαν μόνο το σήμερα και είδες που κατάντησε η Ελλάδα. Με τη διαφορά ότι τότε υπήρχαν και τα δανεικά της ΕΟΚ.
Δεν υπάρχει τίποτα φυσιολογικό σε αυτό το ποστ σου. Κάτι σαν σαλτάρισμα μοιάζει και δεν είναι κατακριτέο, ανθρώπινο είναι. Όμως, άλλο το να εστιάζεις περισσότερο στο παρόν κι άλλο να θες να γειώσεις το μέλλον.
Η καραντίνα ενδέχεται να μας οδηγήσει σε μία νέα πραγματικότητα. Δεν νομίζω ότι είναι εποχή όπου μπορούμε να εστιάσουμε στο πώς θα βγάλουμε γούστα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα διασκεδάσουμε μετρημένα σαν άνθρωποι.
Εγώ δεν έχω πεισθεί ότι όλη αυτή η κατάσταση έχει να κάνει μόνο με τον ιό. Δεν θα το ρίξω στη συνομοσιολογία, αλλά τέτοιες εποχές ευνοούν για κοινωνικές ανακατατάξεις και δεν ξέρουμε τι μας περιμένει. Όποιος παραιτείται από σίγουρη δουλειά τέτοια εποχή, παίρνει τεράστιο κι ανώφελο ρίσκο. Εγώ παρόλο που έχω κάνει τα κουμάντα μου και είμαι σε ένα είδος προ-σύνταξης, είμαι σε επιφυλακή και μάλλον θα ξαναγυρίσω στη δραστηριότητά μου (ακίνητα), για να προλάβω καταστάσεις, γιατί έχω πέσει στο 1/3 των εισοδημάτων μου και η καθοδική πορεία συνεχίζεται. Ανασκουμπώνουμε μανίκια και ριχνόμαστε στη δουλειά, δεν είναι εποχές για παιχνίδια.
Δεν ξέρω πώς την είδες, και μάλιστα μου είσαι και πολύ συμπαθής από τότε που σε είδα στο νήμα για το Santiago de Compostella, όπου έχω κάνει κι ένα κομμάτι της διαδρομής (οι περισσότεροι το κάνουν τμηματικά) και κατάλαβα ότι ακολουθείς τη δική σου πορεία.
Αλλά έτσι που τα παρουσιάζεις, δηλαδή με αδιαφορία για το αύριο, πας κατευθείαν πάνω σε τοίχο.
Εννοείται ότι όλα αυτά φιλικά πάντα. Είμαστε σε φόρουμ και ανταλλάσσουμε απόψεις. Κάνε ό,τι νομίζεις και σου εύχομαι να τα καταφέρεις.