Το θέμα είναι πιο βαθύ.
Αν ο μέσος Έλληνας πάει στην Ουκρανία ή γενικά σε σε χωρες με υψηλό μέσο όρο εμφάνισης γυναικών,μπαίνει σε άλλο mood.
Ειδικά όταν καταλάβει πως εξαιτίας της αφθονίας όμορφων γυναικων,της απουσίας φεμιναζί και του σφιχτού κρατήματος των χαλιναριων των ντόπιων στις γυναίκες,θα απολαύσει μια άλλη εμπειρία απο το φλερτ μέχρι και το πληρωμένο.
Είναι ηδονικό να προσγειώνεσαι στο αεροδρόμιο Μακεδονία ενώ μόλις λίγες ώρες πριν έχεις βρεξει το πουλί σου σε νεανικό ροζ Σλαβικό μουνάκι.
Να σε κοζάρει η κάθε σαπιοκώλα ντίβα του Κορδελιού,αλλά εσύ να είσαι χορτάτος και μάλιστα χορτάτος από χαβιάρι.Να την βλέπεις που το παίζει ιστορία και απλά να γελάς:ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!
Nα συναντάς τον ξάδερφο που παντρεύτηκε όποια βρήκε μπροστα του για να μην τον πούνε ανίκανο στη γειτονιά του και όταν σε ρωτάει:"Μα,είσαι 35,έχεις καλή δουλειά,πως και δεν παντρεύτηκες ακόμη;"
Και εσύ απλά να τον κοιτάς,μετά να κοιτάς και την πάλαι ποτέ εξάρι γυναίκα του η οποία μετά από 2 προ 5ατίας γέννες παραμένει με τα +20 κιλά που είχε πάρει και απλά να προσπαθείς να μη γελάσεις.
Ζήτω η βαριά βιομηχανία Σλαβικων μουνιών
Λευτεριά στον πούτσο μας
Υ.Γ.ΜΠΡΑΒΟ ρε Τάσο.Αυτά είναι!!!