Συνάδελφε, μην βρίζεις τον καημένο τον Δημητράκη, αρκετή κατάντια του φόρτωσε ο Θεούλης.
Το σοβαρότερο πρόβλημα που έχει, και το τόνισα άλλωστε, δεν είναι τόσο οι φανταστικοί κλώνοι
που βλέπει παντού τριγύρω του (στην επιστημονική ορολογία ονομάζεται, "σύνδρομο καταδίωξης")
αλλά το γεγονός ότι ο ίδιος, είναι κλώνος του εαυτού που δεν έχει, και έτσι γίνεται καθημερινά ρεζίλι από μόνος του.
Δεν έχει ανάγκη τους δήθεν κλώνους να τον ξεμπροστιάζουν. Το δομικό του πρόβλημα, με κάθε "μή συμφέρουσα άποψη"
εξισούται με το γνωστό ρητό του "πατερούλη": Есть человек — есть проблема, нет человека — нет проблемы.
Γράφει ο καημένος, ότι απαξίωσε την Σάσα Μπάστα. Βλέποντας το σχετικό βιντεάκι, όπου τον έχουν βάλει να χορεύει σαν την αρκουδίτσα,
ενώ σπάνε πλάκα μαζί του, καταλαβαίνει κανείς, απολύτως, πως εκλαμβάνεται αυτή η απαξίωση.
Οποιοσδήποτε άντρας, θα είχε μπροστά του π.χ. τη Σάσα Μπάστα ή κάποια ανάλογη, κάνοντας "επίδειξη", θα είχε και το κοντάρι του συνεχώς όρθιο. Στην περίπτωση του πεσμένου σπιρτόξυλου με το οποίο τον καταδίκασε ο Θεούλης, φαίνεται ακριβώς αυτή η "απαξίωση".
Οπότε και μαλάκα να τον πείς, του δίνεις αξία, καθώς, μάλλον, ούτε να τον παίξει δεν είναι ικανός.
Και για να τελειώνουμε, επειδή μπορώ να τον ταπώνω καθημερινά σε όποιο ύφος (σοβαρό ή αστείο) επιθυμεί, καλό θα ήταν να διαβάσει ξανά, προσεκτικά όσα του έχω γράψει, διότι κατά βάθος, τα γράφω για το καλό του. Το ξέρει, φυσικά, και ο ίδιος όσο και αν δεν το παραδέχεται.
Επειδή, όμως, πολύ τον πικράναμε τον καημένο, και το νήμα είναι του Κιέβου, του βάζω εδώ μια ωραία ντόπια συνταγή για τούρτα Κιέβου,
μήπως γλυκαθεί λιγάκι, και ηρεμήσει και μαλακώσει (...όχι μαλακέψει, να μην παρεξηγούμαστε).