Παράθεση από: popov στις σήμερα στις 19:39
Παράθεση από: Mindreader στις σήμερα στις 10:06
Ρε φιλαράκο ειλικρινά τώρα, στο σχολείο στην έκθεση τι βαθμό έπαιρνες ???
Μόνο ο αντιπρόεδρος του Εδεσαικού μπορεί να σε καταλάβει
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Τουλάχιστον, ο συνάδελφος kavlomenos leon φαίνεται ότι έχει καλή καρδιά και μέσα στην ασάφειά του, βγάζει μια χαριτωμένη, παιδική αθωότητα
που έχουν όσοι Κύπριοι έχω γνωρίσει (αν κατάλαβα σωστά, είναι Κύπριος - στην Κύπρο θα δεί κάποιος σε χρήση ονόματα, όπως: Ανθούλης, Γιαννάκης, κλπ. αναφερόμενα σε μεγάλους ανθρώπους που τα φέρουν με χαρά και καμάρι δίχως κόμπλεξ, μην τυχόν τους πάρουν για ελαφρούς).
Επίσης, αυτή η αοριστολογία και η χαοτικότητα, δεν έχει να κάνει, νομίζω, τόσο με τον εν λόγω συνάδελφο και τις επιδόσεις του στο σχολείο, όσο με τον κυπριακό τρόπο του εκφράζεσθαι. Τον διαβάζω και μου έρχονται στο μυαλό ανάλογες περιπτώσεις Κυπρίων που γνωρίζω.
Ο συνάδελφος αυτός, μου είναι συμπαθής, και δεν ενδιαφέρει κανέναν το γεγονός αν λέγεται στην κανονική ζωή του, Χάρης, Πάνος ή Κατσιμίχας.
Κάποιοι, φαίνεται, μπερδεύουν την real life με τη virtual reality, όπως ο θλιβερός Δημητράκης, που λόγω έλλειψης personality στην κανονική ζωή, προσπαθεί να χτίσει μια persona (έστω και γραφική), για να έχει λόγο ύπαρξης.
Εμενα
εχουν ερθει και εχουν δει οτι δεν ειμαι καθολου θλιβερος και οτι δεν εχω καμια σχεση μ'αυτους τους φουκαράδες
Υπαρχουν τα παλια ποστ
που εγραψαν οσοι ηρθαν και με βρηκαν εδω και ειδαν αν μετραω ή οχι.
Δημητράκη, ξέρω ότι μερικές αλήθειες είναι οδυνηρές. Όταν γίνουν αποδεκτές, σιωπηλά έστω, μπορεί να οδηγήσουν στη λύτρωση και στην προσωπική απελευθέρωση. Κατά βάθος, μέσα σου, ξέρεις ότι έχω δίκιο. Μάλλον, σωστότερα, όπως λέει ένα αρχαίο βουδιστικό απόφθεγμα αλληλογνωσίας, που οδηγεί και τις δύο πλευρές, στην αμοιβαία σιωπή της κατανόησης: "Ξέρω, ότι ξέρεις, ότι ξέρω, ότι ξέρεις".
Όποιος έχει διαμορφώσει προσωπικότητα, δεν μπορεί να είναι θλιβερός, διότι καλύτερα να είσαι αποτυχημένος με βάση τους δικούς σου, προσωπικούς όρους, παρά "επιτυχημένος" στους όρους και στο παιχνίδι των άλλων. Κι εσύ, δυστυχώς, φίλε μου, κάπου εκεί μέσα, έχεις εγκλωβιστεί. Είσαι ο Δημητράκης ο Πορνομετανάστης. Σκέψου το λιγάκι, πόσο θλιβερό είναι...
Σκέψου, ότι με όλη αυτή τη γραφικότητα και την ανάγκη να αποδείξεις κάτι, οδηγήσε μακριά από ό,τι ονομάζουμε personality σε έναν άνθρωπο. Γίνεσαι μια persona, καρικατούρα του εαυτού σου. Καταλαβαίνεις τώρα τι εννοώ λέγοντας ότι είσαι θλιβερός;
Διότι αν ήσουν μόνο καλοπροαίρετος σαλτιμπάγκος και διασκεδαστής, με κάποια χοντροκομμένα, έστω, βιντεάκια στο youtube, τότε μπορεί και να μου ήσουν συμπαθής. Διαπιστώνω, όμως, πολλές φορές από τα γραφόμενά σου και τη στάση σου απέναντι στους άλλους, ότι είσαι κομπλεξικός, αλαζόνας, μικρόψυχος, αγενής, ξερόλας, μίζερος, προσβλητικός, κακεντρεχής, χυδαίος, κουτοπόνηρος και πολλά άλλα, που δεν χρειάζεται να μου τα αντικρούσουν ή να με πείσουν για το αντίθετο, όσοι
σε είδαν ή
σε γνώρισαν εκεί που βρίσκεσαι. Έχω δικά μου μάτια και δικά μου κριτήρια για να κρίνω. Κάτι άλλο έχεις να μας πείς ή να μας δείξεις για τη ζωή σου; Κάποιο αξιόλογο έργο, επίτευγμα, ή ό,τι πραγματικά χρήσιμο και άξιο μετράει στην κοινωνία και φανερώνει την υψηλή προσωπικότητα ενός άντρα;
Να σου βγάλω, τότε, το καπέλο και να πώ, ο τύπος έχει και μια άλλη όψη και δεν είναι μόνο σαχλαμάρας...
Και πάλι σου ξαναλέω, πάντα φιλικά και χωρίς κακή πρόθεση: μείνε, τουλάχιστον, μόνο διασκεδαστής, διότι έτσι θα είσαι πιο συνεπής απέναντι
στον εαυτό σου (ελλείψει προσωπικότητας) και λιγότερο αποκρουστικός στους άλλους. Να είσαι καλά και σου εύχομαι κάθε καλό στη ζωή σου.