[size=14pt]
Πολεμική μηχανή με αστερίσκους[/size]
Λίγες μόνο ώρες μετά από τη στέψη του Πρωταθλητή Ελλάδας για το 2015, στις αρχές του καλοκαιριού, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος εξέφραζε την πρόθεσή του για τις λιγότερες δυνατές αλλαγές στο ρόστερ για τον Ολυμπιακό της νέας χρονιάς.
"Δεν θα πάρουμε πολλούς νέους, μόνο αν χαλάσει κάτι απ’ τον κορμό μας, που δεν το πιστεύω"
Τότε κανείς δεν περίμενε ότι ο Ολυμπιακός θα άλλαζε τη μισή του ομάδα.
Ο Μπράιαντ Ντάνστον προτίμησε την πρόταση της Εφές και ο Κώστας Σλούκας την προοπτική της Φενέρ.
Στους Όλιβερ Λαφαγιέτ, Τρεμέλ Ντάρντεν και Μπρεντ Πέτγουει δεν έγινε καν πρόταση αλλά από τις πέντε συνολικά αποχωρήσεις παιχτών που ήταν μέσα στο rotation, μόνο εκείνη του Σλούκα πόνεσε το κλαμπ.
Η πρώτη έκπληξη ήταν οι αρκετές αποχωρήσεις.
Η άλλη, ότι η ομάδα δεν απέκτησε αντίστοιχους αντικαταστάτες στις ίδιες θέσεις αλλά προτίμησε να δώσει την ευκαιρία στον Ιωάννη Παπαπέτρου και τον Δημήτρη Αγραβάνη να ανέβουν ένα ακόμα σκαλάκι στην ιεραρχία.
Στον μεν Παπαπέτρου ο μόνος αστερίσκος είναι η υγεία. Στον δε Αγραβάνη οι ενδοιασμοί είναι περισσότεροι όπως και το ρίσκο.
Ο Ντι Τζέι Στρόμπερι άνοιξε τον χορό των σημαντικών μεταγραφών για τους ξένους παίχτες και ο Νίκολα Μιλουτίνοφ τον έκλεισε.
Ενδιάμεσα, οι Πάτρικ Γιανγκ και Ντάνιελ Χάκετ δεν ήταν μόνο οι πιο ηχηρές προσθήκες, αλλά και εκείνες που ο κόσμος έχει και τις πιο πολλές προσδοκίες.
Θες ότι είναι μία από τις πιο γνωστές φιγούρες των Ευρωπαικών γηπέδων, θες ότι τον έχουμε βρει αντίπαλο αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια, έχω την εντύπωση ότι ο Χάκετ συζητήθηκε λιγότερο από όλους από τη στιγμή που ανακοινώθηκε.
Όχι πως πέρασε απαρατήρητος σαν impact της μεταγραφής ή σαν ικανοποίηση από τον κόσμο, το αντίθετο, αλλά μπασκετικά - το τι φέρνει, πώς θα κολλήσει.
Τα προσόντα του είναι γνωστά, δεν είναι νέο ότι ο Χάκετ είναι εξαιρετικός αμυντικός.
Ακόμα και αν υπάρχουν μεμονωμένες στιγμές που μακριά από τη μπάλα θα ξεχαστεί, ένα διαπιστωμένο πρόβλημα που έβγαζε με μεγαλύτερη συχνότητα πιο παλιά, ...