Η συνεύρεση με τη τσατσά σε έναν τέτοιο χώρο αποκτά μια ιδιαίτερη, ακανθώδη διάσταση, όπου το αντικείμενο της επιθυμίας αναδύεται μέσα από τη σύνθεση του ανομολόγητου και του απρόσμενου. Η ίδια η τσατσά, ως φύλακας του κατωφλιού ενός κόσμου γεμάτου αντιφάσεις, προσφέρει κάτι που ξεπερνά την απλή ανταλλαγή σωματικής απόλαυσης: μια πρόκληση που υπερβαίνει το καθιερωμένο, μια αίσθηση ελευθερίας και κατεδάφισης των κοινωνικών ορίων, η οποία αποκαλύπτεται μόνο μέσα από την έκθεση της επιθυμίας σε συνθήκες που δεν υπόκεινται στους παραδοσιακούς ηθικούς κώδικες του μπουρδέλου. Η χαρά αυτής της συνάντησης, γεμάτη απρόβλεπτες απολαύσεις, έρχεται ως μια αναπάντεχη έκρηξη, δίχως να επιδιώκει την κοινωνική αποδοχή ή την ερμηνεία, αλλά απλώς την ελευθερία να υπάρχει, να είναι και να απολαμβάνει τον στιγμιαίο ερεθισμό της.
Και αν τελικά γαμήσεις τη τσατσά, τουλάχιστον να θυμάσαι: η χαρά της στιγμής είναι σαν το μπουρδέλο – σύντομη, αλλά αξέχαστη. Ειδικά αν η τσατσά είναι τραβέλι...