Πάνε αυτές οι εποχές! Όταν γινόταν μέχρι και τριολε με τσατσαδες, είτε η τσατσά πολλές φόρες για να μη χάσει πελατονια αδρατε την ευκαιρία και σε στριμωχνε αυτή και πιεστικά κιόλας. Άλλες φορές έτσι για την καύλα, αν σε γουσταρε βέβαια. Η ήσουν τακτικός πελάτης. Βέβαια τότε η καλοβαλμενες τσατσαδες και αυτές που θα γουστάρεις ήταν λίγες. Έχω πάρει τσατσά σε πρωινή τσάρκα που την πέρασα για τη πουτανα. Χαβαλες που κατέληξε σε κανονική βίζιτα. Και μάλιστα φτάσαμε σε τριολε με μια από τις γυναίκες, σε άλλη μέρα και φαση. Κι άλλη φάση στην Αγησιλάου που δεν άρεσε η γυναίκα και φεύγοντας στριμωγμα από τσατσά και γυναίκας με χοντρό χουφτωμα. Το πιο ωραίο είναι στη Μυλλέρου εκεί που μετά έγινε τεαβελοσπιτο, που πήρα με κολλητό τσατσά και τανα μαζί στο ίδιο δωμάτιο! Ο κολλητός το είχε άχτι κι έδωσε τότε θυμάμαι έναν Κολοκοτρώνη (δεκαχιλιαρο). Το λέω γιατί τότε το εισιτήριο ήτανε τριλιχιλιαρο. Ναι δραχμές εννοώ. Εσείς που ακούτε έννοιες και λέξεις άγνωστες απλά ήταν πριν γεννηθειτε η μεγαλώσετε αρκετά για μπουρδελοτσαρκα. Αν υπάρχουν παλιοί που θυμούνται το μπουρδέλο στου Ψυρρή πάνω από τους "Μεθυστανες" . Στο στενό απέναντι από θέατρο Αποθήκη. Εκεί δουλευε, μετά δικό της η Τζένη. Ξανθιά κοντή μιλφαρα. Ήμουνα 18αρης και στα ντουζενια, δούλευα στην Ευριπίδου και όταν σχολαγα Παρασκευή με το βδομαδιατικο έκανα επίσκεψη για ξεχαρμανιασμα. Εκεί έκανα το πρώτο τρίο μου με την Τζένη και μια τύπισσα που την είχε σαν υπηρεσια-τσατσα. Άλλες εποχές άλλα γούστα, περασμένα μεγαλεία.