Προσωπικά πιστεύω ότι έχει μεγάλη αξία να κατανοείς και να συνειδητοποιείς τι αισθάνεσαι. Καθαρίζει τη προοπτική σου και σε βοηθάει σημαντικά ώς προς το να ξέρεις τι σου γίνεται.
Αν ρωτήσεις ανθρώπους να σου πουν αν ποτέ ερωτεύθηκαν στη ζωή τους οι περισσότεροι θα σου πουν ναι, και θα εννοούν διαφορετικά πράγματα ο κάθενας. Οι δυο- τρείς απο αυτούς που θα σου πουν ''δεν ξέρω'' μάλλον είναι πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα.
Ιδίως οι άντρες που οι περισσότεροι πάσχουν απο συναισθηματική αχρωματοψία και όλα τους τα συναισθήματα τα εντάσουν με μια λογική άσπρου - μαύρου, στο δίπολο γουστάρω - δε γουστάρω. Ευαρέσκεια - δυσαρέσκεια δηλαδή και ενδιαμέσως τίποτα. Οι λόγοι για αυτό είναι ότι η κοινή γνώμη πολύ μαλακισμένα συνδέει τον αντρισμό με την περιφρόνηση των συναισθημάτων. Απο μικρά αγοράκια οι περισσότεροι μαθαίνουμε ότι οι άντρες δεν πονάνε, δεν κρυωνουν, δεν κουράζονται δεν κλαίνε ( προς θεού !!). Αποτέλεσμα πολύ δικαιολογημένα οι περισσότεροι άντρες να μην ξέρουν τι αισθάνονται, να εχουν δηλαδή πολύ περιορισμένη συναισθηματική νοημοσύνη ( για να δούμε και το ψυχολογικό όρο ). Ομως άντρας δεν είναι αυτός που δεν πονάει ( για παράδειγμα ) αλλά αυτός που ξέρει πολύ καλα τι νοιώθει, και ελέγχει το πως το εκφράζει και πωε το αντιμετωπίζει αποτελεσματικά με το σωστό ''αντρικό''τρόπο.
Αντε τώρα να καταλάβει ένας τέτοιος άντρας κάτι αρκετά πολύπλοκο όπως ο έρωτας. Ετσι οι περισσότεροι άντρες ερμηνεύουν ώς ερωτα τη σεξουαλική έλξη που νοιώθουν για μια γυναίκα. Στην απλή ερώτηση του τύπου, ''σεξουαλική έλξη νοιώθεις και για πολλές απο τις πουτάνες, είσαι ερωτευμένος με όλες τους ?? '' οι περισσότεροι απλά κολάνε. Χρειάζεται ένα σκούντημα για να αρχίσεις να δουλεύεις στο κεφάλι σου πράγματα που θεωρείς αρχικά ασήμαντα, μέχρι να τη φας τη χλαπάτσα και να το φυσάς και να μην κρυώνει. Διότι πολλοί σε κάποια φαση ''θα τη δαγκώσουν τη λαμαρίνα'', και ο έρωτας έχει και το στοιχείο της ''αρρώστιας'' όπως παρακάτω θα δούμε, αρα μόνο ασήμαντο δεν το λες.
Και πολλές γυναίκες όμως, αν και έχουν πολύ πιο βελτιωμένη επαφή με τα συναισθήματα τους πάλι στραμπουλάνε μέσα στο κεφάλι τους παρεμφερή μεμονωμένα συναισθήματα και έννοιες, και μπερδεύουν τον έρωτα με διάφορα άλλα συναισθήματα όπως τη κτητικότητα την αγάπη τη σεξουαλική αποκλειστικότητα κλπ.
Δεν θα κάνω ιστορικές αναδρομές ούτε θα αναλύσω το τι εννοούσαν διάφοροι φιλόσοφοι η ποιητές με τη λέξη έρωτας, γιατί οι εννοιολογικές προσεγγίσεις σε διαφορετικές εποχές ήταν διαφορετικές απο τις σημερινές ,και έτσι το θέμα θα πλατιάσει πολύ και θα χάσει τη στόχευσή του. Προτείνω να ασχοληθούμε με τη σημερινή σύγχρονη έννοια του όρου μόνο.
Θα προσπαθήσω εδώ για να βάλω μια βάση συζήτησης να δώσω ένα ορισμό για τον έρωτα και να ξεκινήσει απο εκεί η κουβέντα. Ο έρωτας λοιπον δεν είναι ένα αμιγές συναίσθημα. Είναι μια πολυσυνθετη ψυχολογική κατάσταση αποτελούμενη απο πολλά συναισθήματα που κάποιες φορές είναι και μεταξύ τους αντιφατικά. Κεντρικό συναίσθημα είναι η σεξουαλική έλξη, αλλά προφανώς δεν φθάνει αυτό όπως ήδη παραπάνω εξήγησα με το παράδειγμα για τις πουτάνες. Συναισθήματα όπως η εκτίμηση, η ζήλια, η στοργή, η ένταση, ο θαυμασμός η κτητικότητα, η αγωνία, η αμφιβολία, η ανησυχία, η οργή το πάθος, η εμμονή, η αγάπη, κλπ είναι μερικά απο τα συστατικά αυτής της συναισθηματικής ''σούπας'' στη ψυχή του ερωτευμένου.
Και προφανώς για να εκτιμήσεις ( δίνω τυχαία ένα συναίσθημα για παράδειγμα ) σε πρώτη φάση κάποια ώστε να την ερωτευθείς σε δεύτερη φαση, πρέπει πρώτα να την γνωρίσεις. Αρα παπαριές του τύπου '' Ερωτας απο τη πρώτη ματιά '' μπορεί να συναντούνται σε ''ερωτικα'' μαλακοδιηγήματα που κάνουν σαραντάρες όψιμες κυρίες να αναστενάζουν όλο πάθος, αλλα σχέση με τη πραγματικότητα δεν έχουν.
Είπαμε αλλο πράγμα η σεξουαλική έλξη ( που τη αισθάνεσαι ενστικτωδώς σε 5-6 δευτερόλεπτα απο τη γνωριμία κάποιου ανθρωπου, εξ'ου και εμπειρικά ο ανάλογος χρόνος σαλωναρίσματος στα μπουρδέλα ) άλλο ο έρωτας. Δεν είναι μαλλιά τα γένια όπως έλεγε ο Τσιφόρος.
( ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ )
