...Σταμάταει δίπλα μου ένα λευκό σκούτερ με αναβάτριες τις δύο φίλες...
-"Come on! Come with us!" Μου λέει η οδηγός, η τύπισσα που έκανε όλη την φασαρία πριν, κάνοντάς μου ταυτόχρονα νόημα να ανέβω στο σκούτερ τους τρικάβαλο.. Παραλίγο θα πάθαινα εγκεφαλικό μιλάμε!
Μα, έχω το μηχανάκι μου τους λέω εδώ κάτω. Μπλόκαρα μιλάμε. Ρε τι πόλη είναι αυτή! Στα 4 δευτερόλεπτα που έκανα να αποφασίσω αν θα ανέβω στο μηχανάκι μαζί τους ή όχι, σκέφτηκα διάφορα τεχνικά θέματα που θα επακολουθούσαν...
...
Δεν ξέρω γιατί αλλά επέμενα να πάρω το μηχανάκι μου μαζί, αν και το σώμα μου δεν ηθελε να κατέβει καθόλου. Όποιος μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του τρικάβαλο σε σκούτερ, ανάμεσα σε δύο φωτοβολίδες, με το... κατάρτι του στις πλήρεις επάλξεις, ας μου πει με τι κουράγιο θα κατέβαινε από το σκούτερ. Κ όμως σταματάμε κοντά στο Rock Bar , παραλαβάνω το μηχανάκι μου και τις ακολουθώ, όπως μου υποδεικνύουν! Μια χαρά ο Shadow01! Μα μια χαρά!!!! Η μαγεία του Βούδα..!.
Με οδήγησαν σε ένα μικροσκοπικό στενό, κάπου πάνω από την Nanai, σαν αυτά που έκανε οδοιπορικά ο Τάσος Δούσης ...
. Παρκάρουμε τα μηχανάκια. Κάτι δεν μ'αρέσει...
Κατεβαίνει η μεθυσμένη της υπόθεσης και βαράει τις πόρτες σε ένα ισόγειο διαμέρισμα. Ο δρόμος χωμάτινος, λάσπες γύρω, κάτι κοτόπουλα να τριγυρνούν, δυο υπερίληκες αγουροξυπνημένοι να κάθονται απέναντι με απλανές βλέμμα. Η γκόμενα που θυμόμουν από παλαιότερα, να κάθεται ακόμη πάνω στο σκούτερ. Ανοίγει την πόρτα μια αναμαλλιασμένη.. μια είπα.. ένας ήταν.. δε κατάλαβα καλά. Ladyboy 100% . Ε όχι ρε πούστη λέω, quartetto με guest star τράβελο??!! Βρε μην φάμε καμιά ήττα?! Γεροδεμένη φαίνεται η γαλιάνδρα! Ξανά κάνει νόημα η πιωμένη να κατέβουμε επιτέλους από τα μηχανάκια και να μπούμε στο διαμέρισμα. Τώρα μπαίνεις ή όχι;
Ο ήλιος είχε βγει για τα καλά. Ρε που είμαι!! Ρε τι μπορεί να σου συμβεί εδώ πέρα!! Μήπως κοιμάμαι ο μαλάκας και φαντάζομαι?? Μα τόσο μπέρδεμα??
Συνεχίζεται..
