...Βρισκόμασταν ήδη πάνω από τον Περσικό Κόλπο (με βάση τις οθόνες και όχι τη θέα, έτσι; ;) ) και ακόμη δεν είχα συνηδειτοποιήσει πότε το αποφάσισα, πότε ετοιμάστηκα και πότε βρέθηκα ήδη καθ' οδόν για την Neverland..
Η κάθοδος στο αεροδρόμιο με το όνομα σπαζοκεφαλιά έγινε νωρίς το πρωί της 01/09 υπό βροχή. Λίγο με ένοιαζε. Εντάξει λέω, δεν θα έχει και πολύ κόσμο στο immigration, να τελειώνουμε σβέλτα με τη φωτό και τη βίζα. Εσύ είσαι που το λες;;; Ούτε πορεία να είχε! Μια ατελείωτη ουρά κάθε λογής ανθρώπων από παντού και μεις...
Εκείνη η αναμονή μου φάνηκε ένας μήνας. Anyway, 09:15 είμαστε ήδη έξω από το αεροδρόμιο του Πουκέτ και τοποθετούμε τον ... εξοπλισμό στο δεξιοτίμονο υβριδικό Honda civic του μικροσκοπικού Τάι φίλου μας, ο οποίος είχε έρθει συστημένος από το χοτέλ.
Κάτι ο ήλιος που σε συνδυασμό με την υγρασία σου έκοβε την ανάσα, κάτι τα ακαταλαβίστικα γράμματα στις πινακίδες, κάτι τα πρώτα μπατ στα χέρια μου από το κλεψιμέικο ανταλλακτήριο του αεροδρομίου... Ε ναι λοιπόν, δεν κοιμάμαι και ονειρεύομαι. Είμαι εδώ!
Οφείλω να το πιστέψω επιτέλους!
Με το σώμα να κοιμάται, το πνεύμα να απουσιάζει και το μυαλό να βάζει σειρά προτεραιότητας στο τι θα πρωτοκάνω αυτές τις μέρες που θα μείνω - μια σειρά που έμεινε μέσα στο Honda civic... άλλωστε σειρά και Τάι δε συνάδουν - φτάνουμε στη διασταύρωση Sainam Yen ( ή κάπως έτσι ) και Nanai. Το δρομολόγιο πλέον γνωστότατο. Τα καλώδια... η μυρωδιά.. αυτή η αξέχαστη παράξενη μυρωδιά...
-"Ρε μαλάκα ιδέα μου είναι ή έχει μόνο μηχανάκια και καντινοειδή στο δρόμο; Πού είναι οι γυναίκες;" λέει ο νέος ακόλουθος.
- "Εσένα στο χωριό σου οι γυναίκες σουλατσάρουν στους δρόμους από τις 10 το πρωί; Αν είναι , να έρθω να πάρω κάνα σπίτι εκεί ρε!"
- "Ωχ κοίτα! Ένα μασσατζίδικο!" λέγει ο έταιρος νέος ακόλουθος.
- "Μπράβο ρε σκύλε! Καλά, πώς το βρήκες ρε συ; Μασσατζίδικο στην Πατόνγκ;"
Τακτοποιούμεθα στα δωμάτια του Μπάμπη, same room same number για μένα, οι λόγοι... συναισθηματικοί.
"Είναι 10 και κάτι το πρωί" , τους λέω, "θα κοιμηθούμε κάνα 8ωρο να έρθουμε στα ίσα μας και ξεκινάμε το πάρτυ, οκ?". Οκ.
Σε 3 ώρες ήμασταν προς ανεφοδιασμό δικύκλων. Πού ρε να κρατηθείς την πρώτη μέρα 8 ώρες στο δωμάτιο; Χάσιμο χρόνου
. Ιδίως όταν έχεις και προηγούμενες εικόνες.
Φουλάρισμα τα μηχανάκια, ήδη η SIM card από τα 7/11 τοποθετημένη στο κινητό μας και ... η πρώτη μέρα ξεκινά... ή ξαναξεκινά...
Συνεχίζεται...
... Τι Φιλιππίνες και μαλακίες; ...
... Εκεί όλες οι γκόμενες είναι χοντρές, άσχημες και πουτάνες ...
... Άσε που είναι πανάκριβα και επικίνδυνα ... :'( ... Απο φαγητά να πούμε; Ούτε στο σκύλο μου δεν θα το έδινα αυτό το "λετσόν" ... >
... Που δεν μιλάνε γρι αγγλικά που το πας; Θές μια μέρα να εξηγήσεις τι είπες στην πρώτη πρόταση που άρθρωσες ...
