Καλησπέρα. Δεν ξέρω σε πόσους έχει τύχει αλλά νομίζω ότι θα είναι αρκετοί αυτοί που θα έχουν κλείσει ραντεβού με Ταιλανδή και να φτύσαν αίμα μέχρι την συνάντηση. Είναι απίστευτο τελικά το πόσο δύσκολο είναι να συνεννοηθείς για να συναντηθείς, πιο ευκολα πηδάς παρά κλείνεις ραντεβού. Δεν είναι θέμα γλώσσας, δεν είναι θέμα αντίληψης, παιδείας,προσανατολισμού και δεν ξέρω γω τι. Ίσως όλα μαζί και άλλα τόσα. Θα ήθελα να ακούσω την γνώμη των expats.
Για παραδειγμα λες σε μια γκόμενα ραντεβού στους τσολιάδες στο Σύνταγμα . Η γκόμενα θα βγεί από το μετρό στο Συνταγμα θα περάσει από τους τσολιάδες που θα κοντεύουν να την πατήσουν και είτε ανηφορίζοντας θα φτάσει Χίλτον είτε θα πάρει την κατηφόρα για Μοναστηράκι...... Εκεί θα ανακαλύψει ότι χάθηκε και θα πάρει τηλέφωνο να τα ψάλλει γιατί δεν υπάρχει Σύνταγμα και τσολιάδες. Την πάτησα άπειρες φορές με αποκορύφωμα πέρσι που περίμενα μία από Bkk στο Central mall στην Παττάγια.Δύο ώρες μέσα στο λιοπίρι ψήθηκαν και τα αρχίδια μου δύο ώρες στο περίμενε με πάνω από 20 τηλέφωνα από την γκόμενα σε δέκα λεπτά έρχομαι. Τα ίδια και χειρότερα φέτος αλλά είχα πάρει το μήνυμα. Ραντεβου στο ξενοδοχείο μου, δροσιές, καφεδάκι και tv εγώ και όποτε τις φωτίσει ο Βούδας ας έλθουν.......
Με την πρώτη που είχα ραντεβού, στο ξενοδοχείο φυσικά, είχαμε πει στις έξι το απόγευμα και έφτασε καταιδρωμένη εννιά παρά τέταρτο. Αυτή είχε και αυτοκίνητο τρομάρα της. " Darling I'm near near.Ten minutes" είπε στις έπτά παρα και έστειλε το ίδιο μήνυμα άλλες δέκα φορές μέχρι να δεήσει να έρθει. Βέβαια εμένα στ' αρχίδια μου ήμουνα ξάπλα στο κρεββάτι με το κλιματισικό στο φουλ και φρεντάκι στο χέρι.
Αντε να την ψάχνεις στα σόγια της Sukhumvit που τα περισσότερα καταλήγουν σε αδιέξοδο. "Τριάντα μέτρα από την Sukhumvit στο σοι11 της λέω η ταμπέλα με το όνομα του ξενοδοχείου ήταν 20 τετραγωνικά και έβγαζε μάτια πως χάθηκες;" Παιρνει το γνωστό ηλίθιο βλέμμα και χαμογελώντας λέει "Νοt see". Μπορεί και να πέρασε 10 φορές από μπροστά. αλλά not see.
Η δεύτερη παρα λίγο να κάνει την έκπληξη αλλά κατέληξε σε χειρότερο φιάσκο. Αφού της έστειλα την πλήρη διεύθυνση , φωτογραφία της ταμπέλας μέχρι και φωτογραφίες με τα μαγαζιά του δρόμου λαμβάνω το συνηθες μήνυμα " Don't worry baby. Me many times there. I know everything" Ε λέω αφού τα ξέρει όλα δεν θα αργήσει πάνω από ώρα. Και τελικά είχα δίκιο. Δέκα λεπτά μετά τις οκτώ που είχαμε ραντεβού η κλίση στο line χτυπάει και με κόβει στα δύο από ένα αυτοκρατορικό χέσιμο. Βλέπω τη φάτσα της μέσα στην τρελή χαρά και μου λέει" Darling I'm outside hotel. Coming. What's your room number?" Με το axe ανα χείρας να αδειάζει για να κόψει τη βρώμα της απαντάω " My room number is 607. Waiting baby" . Περνάνε πέντε λεπτά και ακόμα να φανεί. Αρχίζω και ανησυχώ. Κακώς όμως. Βιντεοκλήση ξανά στο line " Baby I'm outside the door. Room 607." Μαζευόντας τα τελευταία πεταμένα ρούχα προχωράω και ανοίγω την πόρτα. Κανένας απ' έξω..... Δεν προλαβαίνω να συνέλθω και βιντεοκλήση ξανά. " Baby room 607 is a black man. You are not black.!!!!!!" Τι να της απαντήσω ; Η ηλίθια είχε πάει σε ένα ξενοδοχείο παρακάτω. Το όνομα του ήταν GRAND BUSSINES και το δικό μου λεγόταν GRAND SWISS. Πήρε και άνετη το ασανσέρ και ανέβηκε στο 607.Καλά της λέω αφού τελικά βρεθήκαμε με το ζόρι δεν σου έγραψα πέντε φορές Grand Swiss ; "Sorry baby taxi driver stop at the other hotel and told me Grand is here" Σήκωσα ψηλά τα χέρια. Ευτυχώς τελικά γιατι παραπάνω υπηρχε και ένα Grand President και μια πινακίδα για ένα Grand Palace. Αν τα είχε πάρει χαμπάρι θα είχα πάρει τα βουνά για να την βρω........ Ετσι και αλλιώς για άλλη δουλειά είχε έρθει και ευτυχώς ήταν αρκετά καλή.Την τρίτη και τελευταία την άφησα εντελώς στη μοίρα της αφού της έστειλα όλο το πακέτο με διευθύνσεις και φωτογραφίες.. Μια ώρα και ένα τέταρτο μετά τις οκτώ που ήταν το ραντεβού με ξύπνησε το τηλεφώνημα από την ρεσεψιόν . Δεν ρώτησα και δεν ήθελα να μάθω πως και γιατί.
Σήμερα το πρωί λίγο πριν την κάνω για το χωριό έπεινα το καφεδάκι μου στην πισίνα και τσεκάρω ένα καλό μωρο στο thaifriendly . Της στέλνω μήνυμα και απαντάω Πήγαμε line και αρχίσαμε τις ερωταπαντήσεις για τις συστάσεις. Με ρωτάει που μένω. Της απαντάω σοι 11 ."Soi 11 is my job. I'm working massage there" μου απαντάει γεμάτη χαρά και έκπληξη. " Where is your hotel? " συνεχίζει και της απαντάω με το όνομα του ξενοδοχείου. " No hotel with this name here" ανταπαντάει και της στέλνω τις φωτογραφίες με το δρόμο και τις τεράστιες φωτιζόμενες ταμπέλες "Never see this" μου λέει γεμάτη εμπιστοσύνη για την μαλακία της. Την ρωτάω για ένα restaurant με το όνομα Zanzibar που ήταν ακριβώς απέναντι." Darling this restaurant is 20 meters from my job" μου είπε και με έστειλε αδιάβαστο. Πιθανό στις φωτογραφίες του δρόμου που της έστειλα να είχε και το μαγαζί της......
Την χαιρέτησα βιαστηκα και την έστειλα.... Όταν επιστρέψω στην Bangkok θα μείνω 500 μέτρα παραπάνω στο Asoke station. Αν της κλείσω κανα ραντεβού θα έχουμε καμιά τρελή Οδύσσεια. Να λείπει το βύσσινο........
