( ΣΥΝΕΧΕΙΑ)
Οι πιο ''παλιοί'' φίλοι του site ( τους οποίους σε κάθε περίπτωση ευχαριστώ ), με βοήθησαν να καταλάβω ότι ακόμη και στις χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας που αναφέρομαι το κύμα του ''μαλακοφεμινισμού'' που παραπάνω περιέγραψα έχει διεισδύσει και προχωράει. Επίσης μου έδωσαν να καταλάβω ότι η συγκεκριμένη γυναικεία συμπεριφορά ιδίως των ''επαγγελματιών'' του χώρου δεν είναι τίποτα περισσότερο από ''το παιχνίδι ενός ρόλου'' στο πλαίσιο του να γίνονται αρεστές στους ''πελάτες'' τους. Μια ψευδαίσθηση δημιουργούν δηλαδή για να ''πουλάνε''. Το καταλαβαίνω, και θα συμφωνήσω, αλλά έχω και δυο αιτιάσεις ( όχι ενστάσεις ) στη παραπάνω θέση.
Πρώτη. Ακόμη και αν ''παίζουν οι επαγγελματίες το ρόλο τους'' υπάρχει κάτι θεμελιωδώς διαφορετικό σε σχέση με τη δύση. Για να τον παίξουν τόσο καλά και τόσο επιδέξια το ρόλο πάει να πει ότι τον ξέρουν. Και τον ξέρουν, που να πάρει ο διάολος, πολύ καλά. Τους επέτρεψαν οι κοινωνικές δομές των χωρών τους να τον καταλάβουν το ρόλο και να μπει στο ψυχολογικό τους ''DNA'' σαν απόσταγμα συμπεριφοράς πολλών γενεών σχετικά με το τι είναι θυληκότητα. Οι δυτικές ούτε καν τον φαντάζονται το ρόλο, για αυτό ακόμη και αν ήθελαν δεν θα μπορούσαν πια να τον παίξουν. Έτσι απλά οι δυτικές περιορίζονται σε βαρύγδουπες μαλακοδιαπιστώσεις του τύπου ''Δεν υπάρχουν πια άντρες''. Επιπλέον ακόμη και οι ''ψαγμένοι'' έμπειροι δυτικοί που ξέρουν τι τους γίνεται συνεχίζουν να πηγαίνουν σε αυτές τις χώρες και να απολαμβάνουν τη συγκεκριμένη συμπεριφορά, παρόλο που ξέρουν ότι πρόκειται για μια ψευδαίσθηση. Αν το καλοσκεφτείς πόσες φορές στη ζωή μας αρκούμαστε σε ψευδαισθήσεις για να χαλαρώσουμε και να ικανοποιηθούμε. Είναι ένας ψυχολογικός αμυντικός μηχανισμός, όπως για παράδειγμα και το χιούμορ, μια και αν τα πέρναμε ολα στα σοβαρά θα τρελαινόμαστε.
Δεύτερη. Μπορεί οι επαγγελματίες πράγματι να το κάνουν στη βάση του να κρατούν τους πελάτες τους ευχαριστημένους, στα πλαίσια του ''ρόλου'' που παίζουν. Οι μη επαγγελματίες τότε γιατί το κάνουν ?? Και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό με βάση τη προσωπική δική μου τουλάχιστον εμπειρία. Και το κυριότερο χωρίς ''χορηγίες'' σε πολλές περιπτώσεις. Ίσως να είναι μέρος ενός παιχνιδιού που δεν έχει ακόμη τελειώσει και δεν το ξέρω ακόμα. Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου, κρατάω πισινή, και το ψάχνω.
Για κάτι άλλο όμως είμαι σίγουρος. Στο νικ μου γράφω "Εμπνεύσου στη ψευδαίσθηση, δούλεψε στη λογική''. Αυτή τη ψευδαίσθηση σα βάση έμπνευσης, μου έδωσαν απλόχερα ( άλλοτε ανιδιοτελώς, και άλλοτε όχι ) οι ασιάτισσες κοπέλες της Ταϊλάνδης, και της Ινδονησίας όπου συχνά πυκνά συνδύαζα τις διακοπές μου η τη δουλειά μου, με τις εγκεφαλικές καταιγίδες που κατά καιρούς με ''δέρνουν'' και κάποιες φορές καταλήγουν σε αυτά τα ''σεντόνια'' που γράφω.
Πραγματικά τις ευχαριστώ τις κοπέλες αυτές γιατί με βοηθάνε να καλλιεργώ τις ψευδαισθήσεις μου. Αυτό γιατί πιστεύω ότι:
''Ο άνθρωπος μέχρι κάποιου βαθμού οφείλει να καλλιεργεί τις ψευδαισθήσεις του αν θέλει η ζωή του να φαίνεται ότι έχει έστω κάποιο νόημα''.
Αυτά από εμένα.
Καλά ταξίδια σε όλους, ''νοητικά'' και πραγματικά !!!
Για όποιον τα παραπάνω σεντόνια δεν του φτάνουν και θέλει παραπάνω ανάλυση στο θέμα ας κοιτάξει εδώ:
όπου το ψάχνω λίγο παραπάνω, και έχω πάρει και απαντήσεις από συναγωνιστές.