Μα εκτος απο τις πουτανες της Πατταγια,της Πατονγκ,των αλλων σεξοτουριστικων περιοχων (καθως και ελαχιστων αλλων εξαιρεσεων),ΟΛΕΣ οι αλλες Ταυλανδεζες,ετσι δεν ειναι?
Η μηπως μας λενε μαλακιες ορισμενοι εδω μεσα?
Ειλικρινα δε ξερω τι να πιστεψω..
Γιατι εγω δε μπορω να εχω αποψη..Μονο με πουτανες συναναστρεφομαι..
Ας ξεκινήσουμε απο τα βασικά.Βασικός κανόνας. Οποιαδήποτε γενίκευση εμπεριέχει το στοιχείο της ανακρίβειας αν όχι της βλακείας. Αρα γενικεύσεις του τύπου οι ελληνες είναι έτσι οι ταυλανδοί είναι αλλοιώς, οι ταυλανδέζες είναι παραlλοιώς, είναι σε μεγάλο βαθμό ανακριβείς και βλακώδεις.
Οσο περισσότερο προχωράς απο το γενικό στο ειδικό τόσο πιο ακριβής και λιγότερο βλακώδης γίνεται η διαπίστωσή σου. Για παράδειγμα η έκφραση ''όλες οι επαγγελματίες ταυλανδέζες πουτάνες κάνουν αυτό η το άλλο'', έχει αρκετά μεγαλύτερη σχέση με τη πραγματικότητα διότι περιορίζει σημαντικά τη γενίκευση σε μια ''επαγγελματική'' ομάδα δεν παύει όμως ακόμη και αυτή να είναι μέχρι κάποιου σημείου γενίκευση.
Οι λόγοι που όλοι ποστάρουμε στα διάφορα thread είναι για να μοιραστούμε γνώμες και εμπειρίες ώστε να μην πάμε ξεβράκωτοι στα αγγούρια όταν για παράδειγμα κάνουμε ένα ταξίδι σε μια χώρα τόσο διαφορετική ( και για αυτό ελκυστική ) όπως η ταυλάνδη.
Το να περιγράφει λοιπόν κανείς την εμπειρία σου και τη γνώμη σου είναι απολύτως θεμιτό. Το να τη γενικεύει όμως σε επίπεδο κανόνα είναι κάτι άλλο. Ακόμη και αν 3-4 φορές σου έχει συμβεί κάτι παρόμοιο πως είσαι σίγουρος οτι αυτό δεν οφείλεται σε δική σου ενέργεια συμπεριφορά η και μαλακία, αλλά οφείλεται στη γενικότερη νοοτροπία ενός λαού.
Ισως λοιπόν θα ήταν πιο θεμιτό αλλά και χρήσιμο ο καθένας να περιγράφει την εμπειρία του και την διαπίστωσή του και να μένει εκεί, χωρίς να τη γενικεύει. Δεν διεκδικεί κανείς εδώ βραβείο ακρίβειας, ούτε θα δοθούν διδακτορικά σε ταυλανδέζικη πουτανολογία μέσω του thread.
Και οι συνεχείς αντιπαραθέσεις ( όπως και πριν έχω γράψει ) για τους περισσότερους είναι εντελώς βαρετές και άσκοπες.
Συμπερασματκά καλό είναι να ακούς και να διαβάζεις τους πάντες να διαμορφώνεις γνώμη, αλλά και να αφήνεις πάντα ( σαν πιθανότητα ) και λίγο χώρο και στην εξαίρεση.