Ώρα για σοβαρό ποστ,ύστερα από τρολιές:
Οι όροι "καλό παιδί" και "κακό παιδί" είναι ηλιθιες ταμπέλες που κατασκεύασαν τα ΜΜΕ.
Ότι δηλαδή είναι μαλακία να είσαι καλός και αν είσαι κακός,χαίρεις άκρας εκτίμησης.
Πρώτα από όλα,από πότε ο καλός θεωρείται μαλθακός,άβουλος,χωρίς αυτοεκτίμησης κλπ ενώ ο κακός διακαταχεται από τα ακριβώς αντίθετα?
Πολλοί έχετε μπερδέψει τις έννοιες.Θεωρείτε απαραίτητα πως ο καλός είναι κομπλεξικός,παθητικός χαρακτήρας και με έλλειψη δυναμισμού.Το βασικότερο θεωρείτε πως ο καλός είναι χαζός,κάτι που δεν ισχύει ενώ ο κακός έχει κατά την γνώμη σας,όσα λείπουν από τον καλό.
Να το κάνω πιο λιανά?
Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στον μαλθακό ή (και) χαζό και στον καλό.Πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που φαντάζεστε.Το ίδιο ισχύει και για κάποιον με αυτοεκτίμηση και κάποιον (πραγματικά) κακό.
Οπότε μην κάνετε βεβιασμένες γενικεύσεις.