Σακτά ζούσαν
στις φοιτητικές εστίες με την τουαλέτα στο διάδρομο και το ντους στον πρώτο όροφο,ήταν βέβαια όλα τσάμπα αλλά είχε ουρά γιά να τα πάρεις και φυσικά δεν είχε πουθενά να πας.Οι περισσότεροι ήταν από φτωχές οικογένειες κομμουνιστών της επαρχίας και από το σπίτι ελάχιστα λεφτά τους έστελναν.Μέχρι το 1987 δεν ήταν εύκολο να έρθεις σε επαφή με ντόπιους,υπήρχε και ένας νόμος που απαγόρευε οι ντόπιοι να μιλάνε με τους ξένους.
Το μεγαλύτερο αρνητικό ήταν οι ελλείψεις που υπήρχαν π.χ. δεν υπήρχε πουθενά κωλόχαρτο
οι φοιτητές πηγαίναν στα ξενοδοχεία,έμπαινεν μέσα δείχνοντας το Ελληνικό διαβατήριο ότι είναι ξένοι και πήγαιναν στην τουαλέτα και βούταγαν το κωλόχαρτο
.Ειχε ουρά γιά τα πάντα!Εγώ πρόλαβα την ουρά γιά ψωμί στις 10-11 δεν είχε κανέναν το απόγευμα η ουρά ήταν έξω στο δρόμο!
το ψωμί στο μαγαζί είχε 10-12 ρούβλια το μαύρο,το άσπρο το χτεσινό είχε 12-13 και το σημερινό 20 ρούβλια το 1$ είχε γύρω στα 400 ρούβλια.Οταν πήγα 9 νοεμβριου 1992 το $ είχε 440 ρούβλια μετά 400,κάποια στιγμή έπεσε στα 370 και μετά προς το νέο έτος είχε 500-600.Το Μά'ι'ο του 1993 είχε 1250 μετά το καλοκαίρι 1000-1100 και μετά έπεσε το Σεπτέβρη στα 2.500.
ΟΙ μισθοί ηταν 4.000 ρούβλια και οι συντάξεις 2.000 δηλαδή 10$ και 5 $
(νοέμβριος 1992). μετά οι μισθοί πήγαν στα 100 $ (αυγουστος σεπτέβιος 1993) ΑΛΛΑ όλα ακρίβηναν πάρα πολύ σε σχέση με το 1992!π.χ. ένα λίτρο βενζίνη είχε 49 ρούβλια το νοέμβριο του 1992 μετά ξαφνικά δεν είχε πουθενά βεζίνη εκτός απο τη NESTE που πλήρωνες με $ και οι τιμες ηταν εξωπραγματικές
και μετά από 10 μερες η βενζινη πηγε 200 ρούβλια το λίτρο
.
Όταν εγώ πήγα τα πράγματα δεν ήταν τόσο τραγικά γιατί είχε κάτι πάγκους στο μετρό και οι γριες πουλαγαν τα πάντα με άλλες τιμές βέβαια αλλά χωρίς να περιμένεις στην ουρά!Το λευκό ψωμί είχε 50-60 ρούβλια φρεσκό όμως και ζεστό!.
Οι ΚΚΈδες όμως δεν καλοπέρναγαν έμεναν στις εστίες και περιμεναν στις ουρές!εμένα στ'αρχήδια μου,γιά μένα ήταν όλα τσάμπα