ΣΟΣ! Βοήθεια !

[tasko]

Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1985

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια
γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να
περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό
ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο
το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.
Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε
ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το
«σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια
και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα
χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες
χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές
γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.
Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες
κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε
ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν
έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε
όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα
φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν
κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος
για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με
πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και
όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να
κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο
ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως
κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια
νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα.
Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν
πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες
με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να
βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά
βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό,
κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας
έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.
Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση,
όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.
Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν
ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους
φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους
γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν
υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε
να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο
άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να
περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες
στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς
μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην
άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια
κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο
chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά
μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα σημερινά
παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να
μεγαλώσεις σαν παιδί...

 

[studian]

Μάλλον σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1980 πρέπει να το αφιερώσεις. Τι μου θύμισες!! Πόσους αντιτετανικούς είχα κάνει γιατί πατούσα καρφιά συνέχεια. Τις τουαλέτες στο σχολείο που βρωμούσαν σε ακτίνα 20 μέτρων και εμείς εκεί καθόμαστε. Την βρύση που στην κυριολεξία πιπώναμε για να μην χάσουμε σταγόνα νερού μετά το παιχνίδι. Και ο επόμενος έκανε το ίδιο και ο μεθεπόμενος. Τα ταξίδια με λεωφορεία που όλοι κάπνιζαν και στο τέλος ζαλιζόσουν από την πολλή κάπνα. Τα σχολεία αρρένων που στο τέλος της εβδομάδας η τάξη πρέπει να έζεχνε από την απλυσιά και την βαρβατίλα. Τώρα το σκέφτομαι γιατί τότε δεν το καταλαβαίναμε.

Που το βρήκες το κείμενο;

 

[teras1956]

μεγάλε τι μου θύμισες.... (κλάση 56) ... μεγάλωσα σαν παιδί και παραμένω έφηβος..

 

[leon23]

σε ευχαριστω που μου θυμισες ολα αυτα τα ωραια πραγματα τα ειχα σχεδον ξεχασει!!!!!!

 

[Che Guevara]

tasko respect... πολυ ωραιο κειμενο! ισως θα μπορουσες να γραψεις ενα δικο σου μανιφεστο καποτε..
studian προσπαθεις απο οτι βλεπω να γραψεις κι εσυ μανιφεστο για την ελευθερια και τα περι σωματος δικαιωματα ε? σου εθεσε κανεις αυτα που ονομαζεις ιδεοληψιες και πειθαναγκασμους? μου φαινεται πολυ ακυρη η παραθεση αυτη.
το να σχολιαζεις την αποψη καποιου (οπως εκανα) ειναι εκτος θεματος με τα το "μανιφεστο" σου περι δικαιωματων.
Ως επίσης το να εισαι κατα της ακαποτης και ταυτοχρονα να επικροτεις αλλους να το κανουν μου φαινεται εκτος θεματος..

 

[studian]

Ρε Τσε μεγάλε και τρανέ. Χαμπαριάζεις τίποτα από αυτά που σου γράφω ή τα γράφω στον βρόντο. Απαντάω σε αυτά που γράφεις. Εσύ άρχισες να σχολιάζεις όχι εγώ. Εγώ απάντησα στον μαχητή ο οποίος ήρθε εδώ και ζήτησε την γνώμη μας. Ο ίδιος δεν στράβωσε με αυτά που λέω. Που θα μπορούσε κιόλας.

Τεκμηριώνω ότι η άποψη μου δεν είναι δείγμα απολίτιστου αλλά αντιθέτως πολιτισμένου και εσύ μου ανταπαντάς "τρία πουλάκια κάθονται" έτσι για να πεις κάτι και να περιαυτολογήσεις ότι και καλά είσαι γνώστης της ευρύτερης φιλοσοφικής συζήτησης περί ελευθερίας και δικαιωμάτων.

Πότε επικρότησα εγώ κάποιον που του παίρνουν ακάποτη πίπα; Εγώ είπα ότι είναι δικαίωμα του να κάνει ότι θέλει αφού λάβει υπόψιν του τις παραμέτρους.

Επαναλαμβάνω ότι το θέμα του μαχητή είναι άλλο. Ο ΦΟΒΟΣ του και η αναζήτηση ασφάλειας σε κάτι που πρέπει να είναι ευχαρίστηση. Γι' αυτό και το σχόλιο του tasko χτυπάει το κέντρο της συζήτησης.

Τι κόλλημα έχετε εδώ πολλοί με το αν κάποιος φοράει καπότα ή δεν φοράει.  Ήμαρτον πια!!!

 

[Ropaloforos]

Μάγκες ο αθλητισμός έχει και ρίσκα. Αλλιώς, απο την TV. Εντάξει όχι να μην προσέχουμε το AIDS, πάντα χώσιμο με ποτακά, αλλά επειδή μία μας τον έγλυψε λίγο ή τον πινελιάσαμε εδώ και εκεί, άν είναι και κολλήσαμε παράσημο, θα φανεί. Τότε θα πάμε στο γιατρό άν έγεινε κάποιο ατύχημα. Δεν θα πεθάνουμε λόγω του ίσως εντωμεταξύ! Άν είναι να πάμε κάπου να είναι το Α. Συγγρός, όχι Ψ.Α.Ν. πτέρυγα Κουρέτα! Όχι άλλο τρίπ.

 

[Maxitis]

Διαβασα με προσοχη ολα τα μηνυματα σας κ σας ευχαριστω ολους για τις συμβουλες σας!

Λογω οτι εχω λαβει αρκετα pm απο πολλους χρηστες που μου ζητανε τα στοιχεια της εν λογω κυριας, θα ηθελα να σας πω οτι πρεπει να σεβαστω την επιθυμια της να μεινω εχεμυθος.Δεν θελω να στεναχωρησω κανεναν ! Απλα δεν θελω να παραβω την επιθυμια της.

Παντως απο τα στοιχεια που εχω δωσει πιστευω οτι οι περισσοτεροι θα καταλαβατε. Οποιος καταλαβε κ θελει να της στειλει μηνυμα παρακαλω να μην αναφερει οτιδηποτε για το αρθρο αυτο η για εμενα.

Ευχαριστω.

 

τελικα ξεμουνιασες την γιαγια?