Σεξ στη θάλασσα...
Αν σας ζητήσουν να περιγράψετε με λίγες λέξεις την περίοδο του καλοκαιριού, είναι σίγουρο ότι θα απαντήσετε με όρους όπως, ήλιος, θάλασσα, κέφι, χαλάρωση, ανεμελιά...
Όχι αδικαιολόγητα, αφού το καλοκαιράκι αυξάνει τη θετική διάθεση αλλά και... τη λίμπιντο, με αποτέλεσμα η σεξουαλική επιθυμία να εκφράζεται τόσο έξω, όσο και μέσα στο νερό.
Όμως, πόσο ασφαλής είναι η ερωτική επαφή στο υγρό στοιχείο; Μήπως υπάρχουν κάποια πράγματα που θα πρέπει να προσέξουμε ώστε να μη βρεθούμε προ εκπλήξεων; Σίγουρα, οι συνθήκες απόλυτης χαλάρωσης που επικρατούν ιδίως κατά την περίοδο των διακοπών αφήνουν "ελεύθερο χώρο" για πολλά ερωτικά παιχνίδια. Η δροσιά της θάλασσας αποτελεί "καταφύγιο" για πολλούς επίδοξους εραστές, ωστόσο υπάρχουν μικροί κίνδυνοι που μπορούν να γίνουν μεγάλοι αν οι σεξουαλικοί σύντροφοι δεν ακολουθήσουν μερικούς στοιχειώδεις κανόνες προφύλαξης.
Ας δούμε, όμως, το θέμα πιο αναλυτικά:
Μια πρώτη προσέγγιση
Το νερό από μόνο του δημιουργεί μια πανέμορφη αίσθηση σε οποιονδήποτε βρίσκεται μέσα σε αυτό. Αναλόγως των συνθηκών, το υγρό στοιχείο, είτε πρόκειται για πισίνα, για το μπάνιο ενός σπιτιού ή τη θάλασσα, μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία ευεξίας ή να αποτελέσει έως και μέσο ίασης από σωματικές παθήσεις. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η χρήση του νερού είτε ως υποβοηθητικού μέσου της σωματικής άσκησης, είτε ως τρόπου απαλλαγής από σωματικά άλγη, ιδίως μεταξύ των ηλικιωμένων πασχόντων από νοσήματα ορθοπεδικής φύσεως. Η σεξουαλική επαφή μέσα στο υγρό στοιχείο, όμως, αποτελεί από μόνη της μια ξεχωριστή εμπειρία. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων επέρχεται ως αποτέλεσμα μιας ιδιαίτερης αίσθησης ελευθερίας που προκύπτει όχι μόνο από την περίσσεια ελεύθερου χρόνου αλλά και από την άμεση οπτική επικοινωνία των εραστών μεταξύ τους. Ωστόσο, η πολλές φορές έντονη ερωτική διάθεση μέσα στο νερό εξηγείται και από οργανικής απόψεως, καθώς έχει αποδειχθεί ότι όταν το ανθρώπινο σώμα βρίσκεται μέσα σε υγρό περιβάλλον σε ηρεμία οι καρδιακές σφύξεις είναι έως και 50% λιγότερες, ευνοώντας έτσι όχι μόνο τη χαλάρωση αλλά και την σεξουαλική διάθεση.
Μύθοι και αλήθειες
Η πιο διαδεδομένη απορία των οπαδών της "υγρής ερωτικής επαφής" σχετίζεται με την πιθανότητα εκδήλωσης κολεόσπασμου. Δεν πρόκειται παρά για τη σύσπαση των μυών που βρίσκονται στην είσοδο του κόλπου, με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό του πέους μέσα σε αυτόν. Με άλλα λόγια, οι σεξουαλικοί σύντροφοι παραμένουν "κολλημένοι" και απαιτείται ιατρική παρέμβαση προκειμένου να αποκολληθούν. Το παραπάνω φαινόμενο, αν και προκαλεί έντονο φόβο στους επίδοξους καλοκαιρινούς εραστές, είναι μάλλον σπάνιο.
Τα περιστατικά που έχουν αναφερθεί στο παρελθόν είναι ελάχιστα και, κατά γενική ομολογία, προκλήθηκαν είτε εξαιτίας παραγόντων που αύξαναν ούτως ή άλλως την πιθανότητα εκδήλωσής τους και στην ξηρά (στενότητα κόλπου, φυσική έλλειψη λίπανσης της περιοχής κ.λπ.), είτε λόγω πολύ ιδιαίτερων εξωτερικών συνθηκών (εισχώρηση μεγαλύτερης της δέουσας ποσότητας κρύου νερού στον κόλπο, με αποτέλεσμα την αντιδραστική σύσπασή του). Με βάση τα παραπάνω, οι ερωτικοί σύντροφοι δεν θα πρέπει να φοβούνται ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αν και οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί όσον αφορά και άλλους παράγοντες, όπως τη στενότητα του κόλπου και την ισχύ της διείσδυσης του πέους. Αυτό σημαίνει ότι στην περίπτωση που εκδηλωθεί πόνος κατά την έναρξη της συνουσίας ή κατά την πρώτη εισχώρηση του ανδρικού μορίου, η ερωτική επαφή θα πρέπει να διακοπεί άμεσα, αφού ο κίνδυνος εμφάνισης κολεόσπασμου ή άλλης οργανικής βλάβης είναι μεγάλος.
Προσβολή από λοιμώξεις
Παρότι ο κολεόσπασμος είναι ένα σπάνιο φαινόμενο, δεν ισχύει το ίδιο με την πιθανότητα εκδήλωσης κάποιας λοίμωξης. Πολλοί πιστεύουν ότι το νερό καθαρίζει και απολυμαίνει από μόνο του το ανθρώπινο σώμα, ωστόσο κάτι τέτοιο είναι περισσότερο ένας μύθος, παρά μια πραγματικότητα. Ο λόγος είναι πολύ απλός: το νερό περιέχει μικροοργανισμούς, οι οποίοι εισβάλλουν στο γυναικείο σώμα μέσω της σεξουαλικής επαφής και συγκεκριμένα μέσω του νερού που εισχωρεί στον κόλπο, ο οποίος λειτουργεί κατά τη συνουσία σαν "αντλία νερού". Έτσι στην καλύτερη των περιπτώσεων, οι εκπρόσωποι του "ασθενούς φύλου" μπορούν να προσβληθούν από κολπίτιδα ή ακόμη και σαλπιγγίτιδα, δεδομένου ότι το νερό κατά τη διάρκεια της συνουσίας μπορεί να φτάσει σε μεγάλο βάθος στο εσωτερικό του κόλπου. Εξίσου πιθανή είναι και η προσβολή από άλλα μικρόβια που παραμένουν στο θαλασσινό νερό, ιδίως αν η παραλία είναι πολυσύχναστη, αν δεν είναι ιδιαίτερα καθαρή ή αν βρίσκεται κοντά σε λιμάνι. Σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα Ο πιο σοβαρός κίνδυνος που καραδοκεί για τους "εραστές του καλοκαιριού" είναι τα αφροδίσια ή κοινώς σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Ο έρπητας, η σύφιλη, η βλεννόρροια, τα χλαμύδια, το μαλακό έλκος αλλά και σοβαρότερα νοσήματα, όπως η ηπατίτιδα Β και ο ιός HIV αποτελούν μερικές μόνο από τις ασθένειες που μπορούν να πλήξουν τους ερωτικούς συντρόφους μέσα στον νερό, όπως ακριβώς και έξω από αυτό. Μέσα σε όλα αυτά θα πρέπει να επισημάνουμε πως ο κίνδυνος παραμένει μεγάλος είτε πρόκειται για το νερό μιας πισίνας, είτε το θαλασσινό νερό. Πολλοί πιστεύουν ότι το χλώριο που περιέχεται στις πισίνες μπορεί να λειτουργήσει ως απολυμαντική ουσία και πράγματι δεν έχουν άδικο. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής, όπως η καθαριότητα του σώματος πριν από την είσοδο στην πισίνα και λεπτομερής καθαρισμός της τελευταίας σε τακτά χρονιά διαστήματα. Για το λόγο αυτό οι ειδικοί συνιστούν τη χρήση προφυλακτικού ακόμη και κατά την "υγρή" σεξουαλική επαφή. Βεβαίως, κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου εύκολο, καθώς οι συνθήκες που επικρατούν κάτω από την επιφάνεια του νερού δεν είναι ικανές να στηρίξουν το εν λόγω μέσο αντισύλληψης στη θέση του.
Επιπλέον, η τοποθέτηση του προφυλακτικού υπό αυτές τις συνθήκες αυξάνει τον κίνδυνο καταστροφής του, αφού το νερό απομακρύνει τη λιπαντική ουσία που προστατεύει το εν λόγω μέσο αντισύλληψης από τις φθορές και ευνοεί με τον τρόπο αυτό την ανάπτυξη εξωτερικών ερεθισμών στο αιδοίο της συντρόφου. Ωστόσο, η πλειονότητα των ειδικών εξακολουθούν να συνιστούν τη χρήση του προφυλακτικού κατά την "υγρή συνουσία", όπως ακριβώς και κατά τη σεξουαλική επαφή στην ξηρά, ιδίως στη περίπτωση των περιστασιακών σχέσεων.
Μια πιθανή μέθοδος χρήσης του προφυλακτικού είναι η τοποθέτησή του σε ρηχό νερό, πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ώστε να εφαρμόσει σωστά και στη συνέχεια η διατήρησή του με τα δάκτυλα στην επιφάνεια του πέους καθ' όλη τη διάρκεια της ερωτικής επαφής...
Αν σας ζητήσουν να περιγράψετε με λίγες λέξεις την περίοδο του καλοκαιριού, είναι σίγουρο ότι θα απαντήσετε με όρους όπως, ήλιος, θάλασσα, κέφι, χαλάρωση, ανεμελιά...
Όχι αδικαιολόγητα, αφού το καλοκαιράκι αυξάνει τη θετική διάθεση αλλά και... τη λίμπιντο, με αποτέλεσμα η σεξουαλική επιθυμία να εκφράζεται τόσο έξω, όσο και μέσα στο νερό.
Όμως, πόσο ασφαλής είναι η ερωτική επαφή στο υγρό στοιχείο; Μήπως υπάρχουν κάποια πράγματα που θα πρέπει να προσέξουμε ώστε να μη βρεθούμε προ εκπλήξεων; Σίγουρα, οι συνθήκες απόλυτης χαλάρωσης που επικρατούν ιδίως κατά την περίοδο των διακοπών αφήνουν "ελεύθερο χώρο" για πολλά ερωτικά παιχνίδια. Η δροσιά της θάλασσας αποτελεί "καταφύγιο" για πολλούς επίδοξους εραστές, ωστόσο υπάρχουν μικροί κίνδυνοι που μπορούν να γίνουν μεγάλοι αν οι σεξουαλικοί σύντροφοι δεν ακολουθήσουν μερικούς στοιχειώδεις κανόνες προφύλαξης.
Ας δούμε, όμως, το θέμα πιο αναλυτικά:
Μια πρώτη προσέγγιση
Το νερό από μόνο του δημιουργεί μια πανέμορφη αίσθηση σε οποιονδήποτε βρίσκεται μέσα σε αυτό. Αναλόγως των συνθηκών, το υγρό στοιχείο, είτε πρόκειται για πισίνα, για το μπάνιο ενός σπιτιού ή τη θάλασσα, μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία ευεξίας ή να αποτελέσει έως και μέσο ίασης από σωματικές παθήσεις. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η χρήση του νερού είτε ως υποβοηθητικού μέσου της σωματικής άσκησης, είτε ως τρόπου απαλλαγής από σωματικά άλγη, ιδίως μεταξύ των ηλικιωμένων πασχόντων από νοσήματα ορθοπεδικής φύσεως. Η σεξουαλική επαφή μέσα στο υγρό στοιχείο, όμως, αποτελεί από μόνη της μια ξεχωριστή εμπειρία. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων επέρχεται ως αποτέλεσμα μιας ιδιαίτερης αίσθησης ελευθερίας που προκύπτει όχι μόνο από την περίσσεια ελεύθερου χρόνου αλλά και από την άμεση οπτική επικοινωνία των εραστών μεταξύ τους. Ωστόσο, η πολλές φορές έντονη ερωτική διάθεση μέσα στο νερό εξηγείται και από οργανικής απόψεως, καθώς έχει αποδειχθεί ότι όταν το ανθρώπινο σώμα βρίσκεται μέσα σε υγρό περιβάλλον σε ηρεμία οι καρδιακές σφύξεις είναι έως και 50% λιγότερες, ευνοώντας έτσι όχι μόνο τη χαλάρωση αλλά και την σεξουαλική διάθεση.
Μύθοι και αλήθειες
Η πιο διαδεδομένη απορία των οπαδών της "υγρής ερωτικής επαφής" σχετίζεται με την πιθανότητα εκδήλωσης κολεόσπασμου. Δεν πρόκειται παρά για τη σύσπαση των μυών που βρίσκονται στην είσοδο του κόλπου, με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό του πέους μέσα σε αυτόν. Με άλλα λόγια, οι σεξουαλικοί σύντροφοι παραμένουν "κολλημένοι" και απαιτείται ιατρική παρέμβαση προκειμένου να αποκολληθούν. Το παραπάνω φαινόμενο, αν και προκαλεί έντονο φόβο στους επίδοξους καλοκαιρινούς εραστές, είναι μάλλον σπάνιο.
Τα περιστατικά που έχουν αναφερθεί στο παρελθόν είναι ελάχιστα και, κατά γενική ομολογία, προκλήθηκαν είτε εξαιτίας παραγόντων που αύξαναν ούτως ή άλλως την πιθανότητα εκδήλωσής τους και στην ξηρά (στενότητα κόλπου, φυσική έλλειψη λίπανσης της περιοχής κ.λπ.), είτε λόγω πολύ ιδιαίτερων εξωτερικών συνθηκών (εισχώρηση μεγαλύτερης της δέουσας ποσότητας κρύου νερού στον κόλπο, με αποτέλεσμα την αντιδραστική σύσπασή του). Με βάση τα παραπάνω, οι ερωτικοί σύντροφοι δεν θα πρέπει να φοβούνται ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αν και οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί όσον αφορά και άλλους παράγοντες, όπως τη στενότητα του κόλπου και την ισχύ της διείσδυσης του πέους. Αυτό σημαίνει ότι στην περίπτωση που εκδηλωθεί πόνος κατά την έναρξη της συνουσίας ή κατά την πρώτη εισχώρηση του ανδρικού μορίου, η ερωτική επαφή θα πρέπει να διακοπεί άμεσα, αφού ο κίνδυνος εμφάνισης κολεόσπασμου ή άλλης οργανικής βλάβης είναι μεγάλος.
Προσβολή από λοιμώξεις
Παρότι ο κολεόσπασμος είναι ένα σπάνιο φαινόμενο, δεν ισχύει το ίδιο με την πιθανότητα εκδήλωσης κάποιας λοίμωξης. Πολλοί πιστεύουν ότι το νερό καθαρίζει και απολυμαίνει από μόνο του το ανθρώπινο σώμα, ωστόσο κάτι τέτοιο είναι περισσότερο ένας μύθος, παρά μια πραγματικότητα. Ο λόγος είναι πολύ απλός: το νερό περιέχει μικροοργανισμούς, οι οποίοι εισβάλλουν στο γυναικείο σώμα μέσω της σεξουαλικής επαφής και συγκεκριμένα μέσω του νερού που εισχωρεί στον κόλπο, ο οποίος λειτουργεί κατά τη συνουσία σαν "αντλία νερού". Έτσι στην καλύτερη των περιπτώσεων, οι εκπρόσωποι του "ασθενούς φύλου" μπορούν να προσβληθούν από κολπίτιδα ή ακόμη και σαλπιγγίτιδα, δεδομένου ότι το νερό κατά τη διάρκεια της συνουσίας μπορεί να φτάσει σε μεγάλο βάθος στο εσωτερικό του κόλπου. Εξίσου πιθανή είναι και η προσβολή από άλλα μικρόβια που παραμένουν στο θαλασσινό νερό, ιδίως αν η παραλία είναι πολυσύχναστη, αν δεν είναι ιδιαίτερα καθαρή ή αν βρίσκεται κοντά σε λιμάνι. Σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα Ο πιο σοβαρός κίνδυνος που καραδοκεί για τους "εραστές του καλοκαιριού" είναι τα αφροδίσια ή κοινώς σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Ο έρπητας, η σύφιλη, η βλεννόρροια, τα χλαμύδια, το μαλακό έλκος αλλά και σοβαρότερα νοσήματα, όπως η ηπατίτιδα Β και ο ιός HIV αποτελούν μερικές μόνο από τις ασθένειες που μπορούν να πλήξουν τους ερωτικούς συντρόφους μέσα στον νερό, όπως ακριβώς και έξω από αυτό. Μέσα σε όλα αυτά θα πρέπει να επισημάνουμε πως ο κίνδυνος παραμένει μεγάλος είτε πρόκειται για το νερό μιας πισίνας, είτε το θαλασσινό νερό. Πολλοί πιστεύουν ότι το χλώριο που περιέχεται στις πισίνες μπορεί να λειτουργήσει ως απολυμαντική ουσία και πράγματι δεν έχουν άδικο. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής, όπως η καθαριότητα του σώματος πριν από την είσοδο στην πισίνα και λεπτομερής καθαρισμός της τελευταίας σε τακτά χρονιά διαστήματα. Για το λόγο αυτό οι ειδικοί συνιστούν τη χρήση προφυλακτικού ακόμη και κατά την "υγρή" σεξουαλική επαφή. Βεβαίως, κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου εύκολο, καθώς οι συνθήκες που επικρατούν κάτω από την επιφάνεια του νερού δεν είναι ικανές να στηρίξουν το εν λόγω μέσο αντισύλληψης στη θέση του.
Επιπλέον, η τοποθέτηση του προφυλακτικού υπό αυτές τις συνθήκες αυξάνει τον κίνδυνο καταστροφής του, αφού το νερό απομακρύνει τη λιπαντική ουσία που προστατεύει το εν λόγω μέσο αντισύλληψης από τις φθορές και ευνοεί με τον τρόπο αυτό την ανάπτυξη εξωτερικών ερεθισμών στο αιδοίο της συντρόφου. Ωστόσο, η πλειονότητα των ειδικών εξακολουθούν να συνιστούν τη χρήση του προφυλακτικού κατά την "υγρή συνουσία", όπως ακριβώς και κατά τη σεξουαλική επαφή στην ξηρά, ιδίως στη περίπτωση των περιστασιακών σχέσεων.
Μια πιθανή μέθοδος χρήσης του προφυλακτικού είναι η τοποθέτησή του σε ρηχό νερό, πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ώστε να εφαρμόσει σωστά και στη συνέχεια η διατήρησή του με τα δάκτυλα στην επιφάνεια του πέους καθ' όλη τη διάρκεια της ερωτικής επαφής...
,που να τον δεις ρε eri..?
