Για να είσαι ελεύθερος Γάσπαρη, πρέπει να μάθεις να πειθαρχείς πάνω στα συναισθήματα σου. Ούτε να τα εγκλωβίζεις γιατί θα γίνεις δυστυχισμένος, αλλά ούτε και να τα αφήνεις ανεξέλεγκτα και να γίνεσαι έρμαιο αυτών (να σκέφτεσαι με το πουλί σου στην προκειμένη) γιατί πάλι θα καταντήσεις δυστυχισμένος και προβληματικός και αυτό είναι κανόνας. Η πειθαρχία πάνω στα συναισθήματα οδηγεί σε αυτοέλεγχο, το βασικό χαρακτηριστικό ενός δυνατού ανθρώπου.
Ο vril είπε παραπάνω ότι πρέπει να προσέχεις και να μην αφήνεις τον εαυτό σου να εμπλακεί πολύ συναισθηματικά. Όσο λογικοφανές και αν φαίνεται, όλο το ζουμί είναι στην λέξη ΠΟΛΥ. Αντί δηλαδή να ξεχωρίσει στο μυαλό του για ποιαν δουλειά βρίσκονται εκεί οι πουτάνες (που δεν είναι η κάλυψη των συναισθηματικών αναγκών μας) θεωρεί ότι είναι σε θέση να παίζει με τα συναισθήματα του και να τα χαλιναγωγεί (εδώ δώσε λίγο συναίσθημα, εκεί δώσε πολύ κοκ). Υπάρχει άραγε κανένα ανθρώπινο πλάσμα στον κόσμο που να το καταφέρνει αυτό; Και γι' αυτό λέω ότι είναι σίγουρα πολύ πιτσιρικάς.