Ρεμπέτικα....και μόνον!!!

[κωλο-γερος]

 

[κωλο-γερος]

 

[κωλο-γερος]

 

[κωλο-γερος]

 

[talladmirer]

 

[Sapakias]

Ο Ανέστης Δελιάς και η Κούλα η Σκουλαρικού.

Η παράβολη ε... συγνώμη, η ιστορία ήθελα να πω που ακολουθεί είναι αληθινή.

1938. Ο Ανέστης Δελιάς ήταν ένα νέο κι όμορφο παλληκάρια που έπαιζε μπουζούκι , έγραψε λίγα άλλα σπουδαία τραγούδια κι επίσης ήταν κι εξαιρετικός ερμηνευτής.
Ήταν ένας από τους τέσσερις της περίφημης "τετραδίου της ξακουστής του Πειραιώς".

Η μοίρα τα φερε έτσι, ώστε να γνωρίσει κάποτε μια όμορφη γυναικά με το παρατσούκλι "Κούλα Σκουλαρικιού". Ο Δελιας την ερωτεύτηκε κι αποφάσισε να ζήσει μαζί της.
Η Σκουλαρικιού όμως ήτανε ρεζουμέ. Έπαιρνε ηρωίνη.
Από φόβο μήπως ο Δελιάς κάποια μέρα την εγκαταλείψει, κατέστρωσε ένα σατανικό σχέδιο. Αποφάσισε να τον κάνει κι εκείνον πρεζάκια, βάζοντας τον να εισπνέει ηρωίνη κάθε νύχτα στον ύπνο του. Η μέθοδος ήταν αυτί:
Μόλις αποκοιμιζόταν ο Δελιάς , έφτιαχνε ένα χάρτινο χωνάκι και στη βάση του έριχνε μια πρέζα ηρωίνης. Ύστερα έβαζε το χωνάκι μπροστά στη μύτη του Δελια. Κι εκείνος αναπνέοντας έπαιρνε τη δόση του. Έτσι μέσα σε λίγο καιρό κατάντησε κι εκείνος πρεζάκιας.
Ο Δόλιας έγινε απολυτά εξαρτημένος απ το ναρκωτικό άλλα και από την Σκουλαρικιού που ήξερε τις πιάτσες και προμηθευόταν το φαρμάκι.

Ο Δελιας άρχισε να παραπαίει.
Τα ποδιά του δεν τον σηκώνανε στο πάλκο.
Η ειρωνεία ήταν ότι το χάλι του ο Δελιάς το είχε περιγράψει προφητικά δυο χρονιά πριν το 1936 στο περίφημο τραγούδι του "ο πόνος του πρεζάκια", αναφερόμενος φυσικά στους δυστυχείς πεζεβέγκηδες που έβλεπε γύρω του.
Ακολούθησε η εξορία του στην Ιο το '39 και όταν ξέσπασε ο πόλεμος το '40 ντύθηκε στο χακί. Εκεί ούτε τσιγάρο δεν είχε να καπνίσει. Σιγά σιγά μπήκε στον δρόμο της απεξάρτησης. Όταν επέστρεψε όμως στην Αθήνα και προσπάθησε να κρυφτεί απ την Σκουλαρικιού για να μην ξαναπέσει στην πρέζα , αυτή τον ανακάλυψε σε κάποιο μπουζουξίδικο του Θησείου όπου δούλευε με τον Κηρομύτη για να βγάλει κάνα φράγκο και τον έβαλε ξανά στο φαράγγι του θανάτου.

Ο Δελιάς βρέθηκε τελικά νεκρός το καλοκαίρι του '44 έξω από τον τεκέ του Ντανακούλη στο Μεταξουργείο. Το πρωί τον μάζεψαν με το κάρο της αστυνομίας.
Η Κατερίνα , έτσι ήταν το όνομα της περίφημης Κούλας Σκουλαρικιού, κατά τραγική ειρωνεία έφυγε απ τη ζωή πενήντα χρονιά μετά...

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Η Σκουλαρικού ήταν εργαζόμενη, και όχι απλώς μια όμορφη κοπέλα, έστω ολίγον αλανιάρα.
Από τον Γενίτσαρη γνωρίζω (ήταν φίλος του Δελιά) ότι είχε τατουάζ ένα μικρό σταυρό, ανάμεσα στα φρύδια της.
Αυτά για την ιστορία. Ο Ανέστος, ήταν γόνος μουσικής οικογένειας. Το δεύτερο παρατσούκλι "μαύρη γάτα" το κληρονόμησε
από τον πατέρα του.

 

[koproni65]

Η Σκουλαρικού ήταν εργαζόμενη, και όχι απλώς μια όμορφη κοπέλα, έστω ολίγον αλανιάρα.
Από τον Γενίτσαρη γνωρίζω (ήταν φίλος του Δελιά) ότι είχε τατουάζ ένα μικρό σταυρό, ανάμεσα στα φρύδια της.
Αυτά για την ιστορία. Ο Ανέστος, ήταν γόνος μουσικής οικογένειας. Το δεύτερο παρατσούκλι "μαύρη γάτα" το κληρονόμησε
από τον πατέρα του.

μιλάμε για το μεγαλύτερο ταλέντο ....κατα τους ειδικούς
εμένα προσωπικά ολη η τετραδα η ξακουστη ειναι αστέρια......τι να μπείς για τον μπάτη που ηταν τουλάχιστον 20 χρόνια μεγαλύτερος απο τους άλλους με καφενειο που μαζευόντουσαν
όλοι...
πέθανε παμτωχος και η γλυκερία πούλησε 600000 δίσκους 40 χρόνια μετά...απο την  γυφτοπούλα...

 

[koproni65]

Ο Ανέστης Δελιάς και η Κούλα η Σκουλαρικού.

Η παράβολη ε... συγνώμη, η ιστορία ήθελα να πω που ακολουθεί είναι αληθινή.

1938. Ο Ανέστης Δελιάς ήταν ένα νέο κι όμορφο παλληκάρια που έπαιζε μπουζούκι , έγραψε λίγα άλλα σπουδαία τραγούδια κι επίσης ήταν κι εξαιρετικός ερμηνευτής.
Ήταν ένας από τους τέσσερις της περίφημης "τετραδίου της ξακουστής του Πειραιώς".

Η μοίρα τα φερε έτσι, ώστε να γνωρίσει κάποτε μια όμορφη γυναικά με το παρατσούκλι "Κούλα Σκουλαρικιού". Ο Δελιας την ερωτεύτηκε κι αποφάσισε να ζήσει μαζί της.
Η Σκουλαρικιού όμως ήτανε ρεζουμέ. Έπαιρνε ηρωίνη.
Από φόβο μήπως ο Δελιάς κάποια μέρα την εγκαταλείψει, κατέστρωσε ένα σατανικό σχέδιο. Αποφάσισε να τον κάνει κι εκείνον πρεζάκια, βάζοντας τον να εισπνέει ηρωίνη κάθε νύχτα στον ύπνο του. Η μέθοδος ήταν αυτί:
Μόλις αποκοιμιζόταν ο Δελιάς , έφτιαχνε ένα χάρτινο χωνάκι και στη βάση του έριχνε μια πρέζα ηρωίνης. Ύστερα έβαζε το χωνάκι μπροστά στη μύτη του Δελια. Κι εκείνος αναπνέοντας έπαιρνε τη δόση του. Έτσι μέσα σε λίγο καιρό κατάντησε κι εκείνος πρεζάκιας.
Ο Δόλιας έγινε απολυτά εξαρτημένος απ το ναρκωτικό άλλα και από την Σκουλαρικιού που ήξερε τις πιάτσες και προμηθευόταν το φαρμάκι.

Ο Δελιας άρχισε να παραπαίει.
Τα ποδιά του δεν τον σηκώνανε στο πάλκο.
Η ειρωνεία ήταν ότι το χάλι του ο Δελιάς το είχε περιγράψει προφητικά δυο χρονιά πριν το 1936 στο περίφημο τραγούδι του "ο πόνος του πρεζάκια", αναφερόμενος φυσικά στους δυστυχείς πεζεβέγκηδες που έβλεπε γύρω του.
Ακολούθησε η εξορία του στην Ιο το '39 και όταν ξέσπασε ο πόλεμος το '40 ντύθηκε στο χακί. Εκεί ούτε τσιγάρο δεν είχε να καπνίσει. Σιγά σιγά μπήκε στον δρόμο της απεξάρτησης. Όταν επέστρεψε όμως στην Αθήνα και προσπάθησε να κρυφτεί απ την Σκουλαρικιού για να μην ξαναπέσει στην πρέζα , αυτή τον ανακάλυψε σε κάποιο μπουζουξίδικο του Θησείου όπου δούλευε με τον Κηρομύτη για να βγάλει κάνα φράγκο και τον έβαλε ξανά στο φαράγγι του θανάτου.

Ο Δελιάς βρέθηκε τελικά νεκρός το καλοκαίρι του '44 έξω από τον τεκέ του Ντανακούλη στο Μεταξουργείο. Το πρωί τον μάζεψαν με το κάρο της αστυνομίας.
Η Κατερίνα , έτσι ήταν το όνομα της περίφημης Κούλας Σκουλαρικιού, κατά τραγική ειρωνεία έφυγε απ τη ζωή πενήντα χρονιά μετά...

πολυ ωραιο τραγουδι και επίκαιρο....τόχω ακουσει σε καλύτερη εκτελεση στο youtube

 

[Alexis_cool]

 

το μπαγλαμαδακι παψε -  με τον εκπληκτικο Μαριο Παπαδεα στο σαντουρι και τη φωνη...

 

[pussy wagon]

 

[Alexis_cool]

 

Μαρκος -  το 1912

 

[pussy wagon]

 

[pussy wagon]

 

[pussy wagon]

 

[pussy wagon]

 

[Alexis_cool]

 

η περιφημη Βαρβαρα που απαγορευτηκε απο την Δικτατορια του Μεταξα και οι συντελεστες δικαστηκαν...

 

[pussy wagon]

 

[Alexis_cool]

Στέλιος Κερομύτης - Ο Παμεινώντας

 

[pussy wagon]