Ράδιο bourdela.com

[Christos Savvidis]

 

[kappa_fi]

μέσα σ' όλα αυτά οι pink floyd μιλάνε για μια ιστορία που 'χω ξεχάσει από καιρό

https://youtu.be/SPBfx4_WT-w

 

[Christos Savvidis]

 

[kappa_fi]

Θα 'βαζα μια άλλη τραγουδάρα που τα λέει έξω απ' τα δόντια, αλλά έχε χάρη που μιλάμε εμπιστευτικά.

Αυτό το όριο κανείς δεν μπορεί να το ξεπεράσει.

https://youtu.be/qybF15E5X3A

 

[kappa_fi]

Μια ζαλάδα, μια θολούρα κι ένας πονοκέφαλος...

https://youtu.be/yHoY9NqZ29k

 

[Anderssen_]

Frederic Chopin, born March 1810 in Zelazowa Wola, Poland

https://youtu.be/_hyAOYMUVDs?t=58

 

[Christos Savvidis]

 

[kappa_fi]

Εδώ ολόκληρος Οδυσσέας και δεν μαζευότανε, που γυρίζοντας στην Ιθάκη πήρε το κουπί του επ' ώμου και γύρευε στα βουνά τον ξωμάχο εκείνο που δεν ήξερε τίποτα από θάλασσα, και θα μαζευτούμε εμείς, που γνωρίζουμε για την έννοια της επιστροφής λιγότερα απ' όσα γνωρίζουμε για τη σκοτεινή ύλη;

https://youtu.be/eFoxndxltPI

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

 

[kappa_fi]

Σήμερα πέτυχα στο δρόμο δυο βέσπες που οι οδηγοί τους είχανε για συνεπιβάτη, μπροστά στα πόδια τους, από έναν σκύλο.

Όχι γατάκι, σκύλο.

https://youtu.be/Ga0Z41hfl8w

Ο καθένας και η σκιά του, σκέφτηκα...

 

[kappa_fi]

Οι μεγάλοι χωρισμοί γεννούν τα μεγάλα τραγούδια. Ο Jim Morrison θα νοστάλγησε σίγουρα μέχρι θανάτου την ερωμένη του, σαν ένας άλλος σύγχρονος Οδυσσέας που 'χει αποκλειστεί στο νησί της Καλυψώς - το οποίο είναι όλη η υφήλιος.

https://youtu.be/uxP8KM0eRlo

 

[kappa_fi]

Η μουσική που μ' ενθουσιάζει είναι μεσαιωνική.

https://youtu.be/-7xQSlZLsj4

Αλλιώς, έλκει την καταγωγή της από τους τόπους μιας εποχής όπου το κατώφλι της αιδούς και της αποστροφής δεν ήταν τόσο προχωρημένο όσο είναι σήμερα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν καθυστερημένο: στον έρωτα φερ' ειπείν, στη γενετήσια πράξη αυτή καθαυτή, το εν λόγω κατώφλι απλά δεν υφίσταται.

Η έννοια της καθυστέρησης εξυπηρετεί τους σκοπούς της άρχουσας τάξης στην οποία ανήκει όλο το δυτικό στερέωμα και, σχεδόν, σύμπασα η υφήλιος.

Στάχτη και μπούρμπερη...

 

[alex71]

 

[Christos Savvidis]

 

[kappa_fi]

Στην καρδιά της μυθικής πραγματικότητας που νοσταλγούμε όλοι (γιατί αυτό είμαστε, νοσταλγοί, είτε το ξέρουμε είτε όχι), κρύβεται ένα ατύχημα.

Αυτός είναι ο λόγος που η μυθική πραγματικότητα είναι παντελώς ασύμβατη με τη δημιουργικότητά μας.

Η ασυμβατότητα αυτή όμως μπορεί να προσεγγιστεί πλαγίως, κι η εν λόγω πλαγιοδρόμηση, στη θεοποιημένη της μορφή, δεν παραπέμπει πουθενά αλλού παρά στον Λοξία, στον Θεό εκείνον που θανάτωσε το γήινο πνεύμα, την πεζή πραγματικότητα, τον πύθωνα, κι εγκαταστάθηκε στους Δελφούς. Παραπέμπει δηλαδή στον Απόλλωνα.

Σε κατοπινό μας τραγούδι θα μιλήσουμε για την Ελευσίνα.

Ή για τον Οιδίποδα.

https://youtu.be/VlkTI45Q670

 

[kappa_fi]

Αν με ρωτούσε ένας νέος μουσικός που θα ήθελε να πειραματιστεί με την τέχνη του να του δώσω μια συμβουλή, θα του έλεγα να μάθει μποξ. Εμένα ο κόσμος με έδερνε όταν έβγαινα στο δρόμο μ' αυτά που έγραφα.

Τάδε έφη Άστορ.

https://youtu.be/z5SLbNid2E4

 

[kappa_fi]

Μερικές φορές δεν ξέρεις πώς να φερθείς στον άλλον, γιατί η σχέση σας δεν έχει συνδημιουργηθεί από κοινού. Είναι φτιαγμένη με μια μέθοδο και από υλικά που σας είναι οικεία και ταυτόχρονα εντελώς άγνωστα, ώστε κερδισμένος να βγαίνει όχι εκείνος που μπορεί να διαφωτίσει και να εξηγήσει τους όρους σύμφωνα με τους οποίους συλλειτουργείτε, αλλά αυτός που τους έχει αποδεχτεί σιωπηρά χωρίς να χρειάζεται να δώσει εξηγήσεις.

Το να είσαι υποχρεωμένος να δώσεις εξηγήσεις χωρίς να 'χεις αποδεχτεί τους όρους κάτω απ' τους οποίους τις δίνεις, παίζει να είναι η ανώτατη μορφή ενοχής.

Πάντοτε κάτι αποδεχόμαστε.

Γι' αυτό, τις περισσότερες φορές που ακούμε ή διαβάζουμε κάποιον να δίνει εξηγήσεις, είναι σχεδόν σίγουρο ότι έχει αποδεχτεί τους συγκεκριμένους (ή κάποιους άλλους) όρους κάτω απ' τους οποίους τις δίνει.

Το φορτίο της ενοχής δεν είναι βαρύ αυτό καθαυτό: είναι ο άλλος που δεν προσέχει τη δίαιτά του, αναγκάζοντάς μας να δίνουμε μεγάλη προσοχή στο τι τρώμε.

Τρώμε λοιπόν το δικό μας φαΐ,  και τελειώνει εκεί η ιστορία.

"Α μα πια".

https://youtu.be/p50k_kklM7g

 

[kappa_fi]

Το να κάνεις τη δουλειά σου με άλλα λόγια, χωρίς να φορτώνεσαι τους όρους μιας συμφωνίας που έχεις συνάψει με τους πάντες στο πρόσωπο του κάθε μαλάκα, δεν είναι μικρή υπόθεση. Είναι μια ολόκληρη τέχνη, που όντας επιτυχής και διαδεδομένη, περνάει απαρατήρητη. Είναι η τέχνη που μοιράζονται όλα τα στρώματα του πληθυσμού στις σύγχρονες κοινωνίες, ανώτερη κι από εκείνη της επιβίωσης.

Αυτό εννοούσε η Μαλβίνα όταν μας φώναζε "απενοχοποιηθείτε!": να ξεφορτωθούμε τον κάθε μαλάκα στο πρόσωπο του οποίου ενσαρκώνονται κάποιοι ανεξιχνίαστοι όροι συνύπαρξης, και να κάνουμε τη δουλειά μας.

Να θέσουμε τους δικούς μας όρους: τους ίδιους ακριβώς δηλαδή μ' αυτούς του μαλάκα.

https://youtu.be/DT-dxG4WWf4

 

[kappa_fi]

Δεν είναι απλό πράγμα να ενεργείς, να πράττεις και να ζεις σύμφωνα με αλλότριες πεποιθήσεις.

Ολόκληρες ιστορίες λαών έχουν γραφτεί έτσι, και συνεχίζουν να γράφονται ακάθεκτα μέχρι σήμερα.

Ο λαός βέβαια είναι μια έννοια που φλερτάρει με τον λαϊκισμό, αλλά ας μην προχωρήσουμε...

Το ζήτημα είμαστε εμείς.

Λίγος μεσαίωνας το λοιπόν δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, κι ας ήταν και πολύς:

https://youtu.be/zfxABY5b7Sw

Όσον αφορά τους ύμνους στη θεοτόκο, εδώ:

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Cantigas_de_Santa_Maria