easyrider77
Μέλος
- Εγγρ.
- 6 Ιαν 2007
- Μηνύματα
- 5.860
- Κριτικές
- 6
- Like
- 242
- Πόντοι
- 86
Απο το www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=897715]in.gr [/URL] 07/05/08 15:59
Ισχύς με ρίσκο
[size=11pt]Επανέρχεται διεθνώς το δίλημμα της πυρηνικής ενέργειας[/size]
«Πράσινη» η πυρηνική ενέργεια; Η Ευρώπη παραμένει διχασμένη.
Έπειτα από μια 20ετία στασιμότητας λόγω της τραγωδίας του Τσερνομπίλ το 1986, η πυρηνική ενέργεια αναβιώνει τώρα σε παγκόσμιο επίπεδο. Μια λύση για άφθονη ενέργεια χωρίς καυσαέρια, παρά το ρίσκο ραδιενεργού μόλυνσης το οποίο θα παραμείνει για χιλιετίες.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σήμερα διχασμένη όσον αφορά τη χρήση αντιδραστήρων, με ορισμένες χώρες να κατασκευάζουν νέες μονάδες και άλλες να απαγορεύουν εντελώς τη χρήση τους.
«Κάθε κράτος μέλος αποφασίζει κατά περίπτωση εάν θα χρησιμοποιήσει ή όχι πυρηνική ενέργεια» απάντησε στα μέσα Ιανουαρίου ο επίτροπος Περιβάλλοντος της ΕΕ Σταύρος Δήμας σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δημ. Παπαδημούλη. Την ίδια απάντηση έδωσε εκ νέου την Τετάρτη στον κ. Παπαδημούλη ο επίτροπος Ενέργειας κ. Πίμπαλγκς.
Στη γειτονιά της Ελλάδας, η Βουλγαρία ξεκινά την κατασκευή και δεύτερου πυρηνικού σταθμού, η Τουρκία έχει αποφασίσει την κατασκευή τουλάχιστον μίας μονάδας, η Αλβανία ανακοίνωσε τα δικά της σχέδια τον Οκτώβριο και η Αίγυπτος στρέφεται στην ίδια επιλογή. Σε ελαφρώς μεγαλύτερη απόσταση, Γαλλία, Φινλανδία και Βρετανία θα κατασκευάζουν νέους σταθμούς, ενώ στη Γερμανία το θέμα εξετάζεται.
Ενεργό πρόγραμμα πυρηνικών εργοστασίων διατηρεί και η σεισμογενής Ιαπωνία, αν και η πυρηνική της βιομηχανία σπιλώθηκε πέρυσι από τις αλλεπάλληλες διαρροές και τις προσπάθειες υποβάθμισης των επιπτώσεων από τον σεισμό των 6,8 Ρίχτερ που χτύπησε τη μονάδα του Κασιβαζάκι-Καρίβα, τη μεγαλύτερη του κόσμου.
Ζυγαριά
Τα πυρηνικά εργοστάσια προσφέρουν μεγάλη ισχύ χωρίς να απαιτούν απέραντες εγκαταστάσεις όπως τα αιολικά και ηλιακά πάρκα. Εκπέμπουν ελάχιστο διοξείδιο του άνθρακα και το υλικό με το οποίο λειτουργούν δεν κινδυνεύει να εξαντληθεί τις επόμενες δεκαετίες, όπως τα ορυκτά καύσιμα.
Για τις κυβερνήσεις, αυτά τα πλεονεκτήματα, όπως και οι οικονομικές παράμετροι του θέματος, συγκρίνονται με άλλες τεχνολογίες χαμηλού άνθρακα και μπαίνουν στη ζυγαριά μαζί με τον δυνητικό κίνδυνο ραδιενεργού διαρροής.
Φέτος τον Ιανουάριο ανακοινώθηκαν τα νέα πυρηνικά σχέδια της Βρετανίας, με τον υπουργό Βιομηχανίας Τζον Χάτον να δηλώνει ότι οι αντιδραστήρες είναι μια «δοκιμασμένη και ασφαλής» πηγή ενέργειας που θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και άλλες καθαρές τεχνολογίες.
Σύμφωνα πάντως με την αρμόδια βρετανική αρχή, το κόστος για την απομάκρυνση των επικίνδυνων υλικών από τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της χώρας θα φτάσει τα 100 δισ. ευρώ.
Νωρίτερα από το Λονδίνο είχε ανακοινώσει τις πυρηνικές της φιλοδοξίες η Ουάσινγκτον: «Η πυρηνική ενέργεια καλύπτει περίπου το 20% των αναγκών σε ηλεκτρικό στις ΗΠΑ χωρίς ατμοσφαιρική μόλυνση, ούτε εκπομπές αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου» δήλωνε το 2005 ο Μπους, ανακοινώνοντας σχέδια για κατασκευή νέων πυρηνικών σταθμών.
Το 2002, για παράδειγμα, το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας ξεκίνησε το «μεγαλύτερο πρόγραμμα περιβαλλοντικού καθαρισμού του κόσμου», στα πυρηνικά απόβλητα του απέραντου συγκροτήματος Χάνφορντ στην Ουάσινγκτον, που εκτιμάται ότι θα διαρκέσει 30 χρόνια και θα κοστίσει 50 δισ. δολάρια.
Αμερικανοί ειδικοί προειδοποίησαν το 2004 ότι υδροφόρος ορίζοντας έχει ήδη μολυνθεί με εκατομμύρια λίτρα αποβλήτων και η πιθανότητα νέου ραδιολογικού ή χημικού ατυχήματος στο πρόγραμμα εκτιμάται στο 50%.
Παρά το ρίσκο, η πυρηνική ενέργεια φαίνεται όλο και πιο θελκτική και για τις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου, όπου η κατανάλωση ενέργειας αυξάνεται με αστρονομικούς ρυθμούς.
Η ενεργειακή πολιτική της Κίνας περιλαμβάνει δεκάδες νέους αντιδραστήρες τα επόμενα 15 χρόνια, ενώ προγράμματα πυρηνικής ενέργειας υλοποιούνται και στην Ινδία και τη Νότιο Κορέα.
Για τις αγορές των μικρών και λιγότερο αναπτυγμένων χωρών η Ρωσία έχει μάλιστα ξεκινήσει πρόγραμμα κατασκευής πλωτών αντιδραστήρων.
Ισχύς με ρίσκο
[size=11pt]Επανέρχεται διεθνώς το δίλημμα της πυρηνικής ενέργειας[/size]
«Πράσινη» η πυρηνική ενέργεια; Η Ευρώπη παραμένει διχασμένη.
Έπειτα από μια 20ετία στασιμότητας λόγω της τραγωδίας του Τσερνομπίλ το 1986, η πυρηνική ενέργεια αναβιώνει τώρα σε παγκόσμιο επίπεδο. Μια λύση για άφθονη ενέργεια χωρίς καυσαέρια, παρά το ρίσκο ραδιενεργού μόλυνσης το οποίο θα παραμείνει για χιλιετίες.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σήμερα διχασμένη όσον αφορά τη χρήση αντιδραστήρων, με ορισμένες χώρες να κατασκευάζουν νέες μονάδες και άλλες να απαγορεύουν εντελώς τη χρήση τους.
«Κάθε κράτος μέλος αποφασίζει κατά περίπτωση εάν θα χρησιμοποιήσει ή όχι πυρηνική ενέργεια» απάντησε στα μέσα Ιανουαρίου ο επίτροπος Περιβάλλοντος της ΕΕ Σταύρος Δήμας σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δημ. Παπαδημούλη. Την ίδια απάντηση έδωσε εκ νέου την Τετάρτη στον κ. Παπαδημούλη ο επίτροπος Ενέργειας κ. Πίμπαλγκς.
Στη γειτονιά της Ελλάδας, η Βουλγαρία ξεκινά την κατασκευή και δεύτερου πυρηνικού σταθμού, η Τουρκία έχει αποφασίσει την κατασκευή τουλάχιστον μίας μονάδας, η Αλβανία ανακοίνωσε τα δικά της σχέδια τον Οκτώβριο και η Αίγυπτος στρέφεται στην ίδια επιλογή. Σε ελαφρώς μεγαλύτερη απόσταση, Γαλλία, Φινλανδία και Βρετανία θα κατασκευάζουν νέους σταθμούς, ενώ στη Γερμανία το θέμα εξετάζεται.
Ενεργό πρόγραμμα πυρηνικών εργοστασίων διατηρεί και η σεισμογενής Ιαπωνία, αν και η πυρηνική της βιομηχανία σπιλώθηκε πέρυσι από τις αλλεπάλληλες διαρροές και τις προσπάθειες υποβάθμισης των επιπτώσεων από τον σεισμό των 6,8 Ρίχτερ που χτύπησε τη μονάδα του Κασιβαζάκι-Καρίβα, τη μεγαλύτερη του κόσμου.
Ζυγαριά
Τα πυρηνικά εργοστάσια προσφέρουν μεγάλη ισχύ χωρίς να απαιτούν απέραντες εγκαταστάσεις όπως τα αιολικά και ηλιακά πάρκα. Εκπέμπουν ελάχιστο διοξείδιο του άνθρακα και το υλικό με το οποίο λειτουργούν δεν κινδυνεύει να εξαντληθεί τις επόμενες δεκαετίες, όπως τα ορυκτά καύσιμα.
Για τις κυβερνήσεις, αυτά τα πλεονεκτήματα, όπως και οι οικονομικές παράμετροι του θέματος, συγκρίνονται με άλλες τεχνολογίες χαμηλού άνθρακα και μπαίνουν στη ζυγαριά μαζί με τον δυνητικό κίνδυνο ραδιενεργού διαρροής.
Φέτος τον Ιανουάριο ανακοινώθηκαν τα νέα πυρηνικά σχέδια της Βρετανίας, με τον υπουργό Βιομηχανίας Τζον Χάτον να δηλώνει ότι οι αντιδραστήρες είναι μια «δοκιμασμένη και ασφαλής» πηγή ενέργειας που θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και άλλες καθαρές τεχνολογίες.
Σύμφωνα πάντως με την αρμόδια βρετανική αρχή, το κόστος για την απομάκρυνση των επικίνδυνων υλικών από τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της χώρας θα φτάσει τα 100 δισ. ευρώ.
Νωρίτερα από το Λονδίνο είχε ανακοινώσει τις πυρηνικές της φιλοδοξίες η Ουάσινγκτον: «Η πυρηνική ενέργεια καλύπτει περίπου το 20% των αναγκών σε ηλεκτρικό στις ΗΠΑ χωρίς ατμοσφαιρική μόλυνση, ούτε εκπομπές αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου» δήλωνε το 2005 ο Μπους, ανακοινώνοντας σχέδια για κατασκευή νέων πυρηνικών σταθμών.
Το 2002, για παράδειγμα, το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας ξεκίνησε το «μεγαλύτερο πρόγραμμα περιβαλλοντικού καθαρισμού του κόσμου», στα πυρηνικά απόβλητα του απέραντου συγκροτήματος Χάνφορντ στην Ουάσινγκτον, που εκτιμάται ότι θα διαρκέσει 30 χρόνια και θα κοστίσει 50 δισ. δολάρια.
Αμερικανοί ειδικοί προειδοποίησαν το 2004 ότι υδροφόρος ορίζοντας έχει ήδη μολυνθεί με εκατομμύρια λίτρα αποβλήτων και η πιθανότητα νέου ραδιολογικού ή χημικού ατυχήματος στο πρόγραμμα εκτιμάται στο 50%.
Παρά το ρίσκο, η πυρηνική ενέργεια φαίνεται όλο και πιο θελκτική και για τις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου, όπου η κατανάλωση ενέργειας αυξάνεται με αστρονομικούς ρυθμούς.
Η ενεργειακή πολιτική της Κίνας περιλαμβάνει δεκάδες νέους αντιδραστήρες τα επόμενα 15 χρόνια, ενώ προγράμματα πυρηνικής ενέργειας υλοποιούνται και στην Ινδία και τη Νότιο Κορέα.
Για τις αγορές των μικρών και λιγότερο αναπτυγμένων χωρών η Ρωσία έχει μάλιστα ξεκινήσει πρόγραμμα κατασκευής πλωτών αντιδραστήρων.
