ο χανιμπαλ ο μπουφος που ειναι?
Μπούφος είναι ένα πουλί άχαρο και χαζό. Τα μάτια του είναι, μεγάλα σαν να φοράει παχιά γυαλιά (με φακούς που μοιάζουν πάτοι μπουκαλιών).
Ο Μπούφος ανήκει στην ίδια οικογένεια με την κουκουβάγια άλλα δεν πήρε τίποτε από το πουλί της σοφίας. Η μόνη του σχέση είναι ότι κομίζει συνεχώς γλαύκες στην Αθήνα.
Ο Μπούφος κάθεται ώρες, μέρες, χρόνια ακίνητος και σιωπηλός, με το στόμα ανοιχτό. Τα μικρά πουλιά δεν τον προσέχουν και πέφτουν κατευθείαν μέσα στο στόμα του. (“Του μπούφ' το π'λί”, λέει ο λαός). Έτσι αναπάντεχα του έρχεται η τροφή — όπως και άλλα πράγματα, που μήτε τα περιμένει μήτε τα αξίζει.
Ο Μπούφος έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Γι' αυτό είναι πάντα επίσημος, σοβαρός και βαρύγδουπος. Πιστεύει πως είναι σπουδαίος. (Επειδή κάποια μέρα του έπεσε “του μπούφ' το π'λί”, νομίζει πως το 'πιάσε μόνος του...). Όπως είπε ο δάσκαλος, το εμβριθές και βαθυστόχαστο ύφος τονίζει, περισσότερο τη βλακεία του.
Να γιατί η λέξη μπούφος τώρα σημαίνει κουτός.
Ο Μπούφος δεν γελάει ποτέ — κι όταν γελάνε όλοι, αυτός κοιτάει με τρόπο αμήχανο, αυστηρό και ξινισμένο. Πάντα υποπτεύεται πως γελάνε μαζί του — σαν όλους τους βλάκες είναι κομπλεξικός και καχύποπτος.
Ο Μπούφος είναι περήφανος για την καταγωγή του: θεωρεί ότι είναι απόγονος των “από τριών χιλιάδων ετών μπούφων” — και μεγαλοπιάνεται σαν μπατζανάκης της κουκουβάγιας. Έτσι του κόλλησε και το δασκαλίκι — όπου πάει δίνει συμβουλές.
Ο Μπούφος είναι άσκημος. Η μύτη του είναι γρυπή, σαν ράμφος, το στόμα του χωρίς χείλια, τα μάτια του ανέκφραστα, η φωνή του οξεία, μονότονη και διαπεραστική