Το κλασικό στερεότυπο το ξέρουμε όλοι. Επιγραμματικώς: O άνδρας έλκεται πρωτίστως από την ωραία γυναικεία εμφάνιση. Η γυναίκα έλκεται από την αίσθηση ασφάλειας άνεσης και πολυτέλειας που ένας άντρας θα της προσφέρει.
Το παραπάνω στερεότυπο είναι καρφωμένο γονιδιακά στους ανθρώπους από την εποχή του Νεάτερνταλ και έχει γίνει ενστικτώδες. Δεν υπάρχει περίπτωση ένας Αντρας αν περάσει μια γυναίκα σαν την Αντριάνα Λίμα να μην γυρίσει το κεφάλι του από μόνο του για να την παρατηρήσει καλύτερα. Όπως δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει ο Mick Jager από ένα χώρο και να μην καρφωθούν όλα τα γυναικεία βλέμματα πάνω του. Για διαφορετικούς λόγους σε κάθε περίπτωση βέβαια.
Το στερεότυπο λοιπόν έχει ενστικτώδη βάση και έτσι λειτουργούσαν οι κοινωνίες μέχρι το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Με τα όποια μειονεκτήματα όπως πλήρης εξάρτηση της γυναίκας από τον άντρα, σουλτανικές συμπεριφορές των ανδρών κλπ. αλλά και με τα όποια πλεονεκτήματα όπως για παράδειγμα πολύ μικρά ποσοστά διαζυγίων.
Κάπου εκεί ήρθε ο φεμινισμός και το στερεότυπο άρχισε να αλλάζει. Οι γυναίκες δουλεύουν βγάζουν λεφτά κάνουν καριέρες και δεν εξαρτώνται πια οικονομικά από τον άντρα στον βαθμό που αυτό συνέβαινε.
Στη σημερινή μετα-φεμινιστική εποχή οι περισσότερες γυναίκες έχοντας βιώσει τι σημαίνει να κάνεις καριέρα και να κρατάς και ένα σπίτι το ξανασκέφτηκαν και αποφάσισαν ότι καλή η καριέρα, αλλά θα πρέπει ιδανικά να συνδυάζεται με 1 οικιακή βοηθό και 1 γκουβερνάντα για τα παιδιά. Και επειδή η καριέρα τους δεν μπορεί οικονομικά να το υποστηρίξει το μοντέλο πρέπει να βρούν ένα άντρα ανάλογου οικονομικού μεγέθους.
Και εδώ ξεκινάει το τσέρκουλο. Διότι οι άντρες αυτής της οικονομικής επιφάνειας εκτός του ότι είναι σπάνιοι, έχουν και τις ανάλογες απαιτήσεις. Και εδώ έρχεται το δεύτερο τσέρκουλο. Οι άντρες αυτής της κατηγορίας Θέλουν δίπλα τους γυναίκες επιπέδου εμφάνισης μανεκέν, πανεπιστημιακής τουλάχιστον μόρφωσης και καλλιέργειας, ηπίου χαρακτήρα και γενικά ένα σύνολο επιθέτων υπερθετικού βαθμού που όλα μαζί είναι εξαιρετικά σπάνιο να βρουν σε μια γυναίκα.
Αποτέλεσμα οι άνθρωποι μένουν μόνοι μέχρι μεγάλες ηλικίες καιίσως όλη τους τη ζωή αν δεν καταλάβουν ότι πρέπει να συμβιβαστούν.
Πρέπει λοιπόν να πληρώνουν οι άντρες τα πάντα ?? Εγώ πιστεύω ότι δεν πρέπει να πηγαίνεις κόντρα στα ένστικτά σου, η της γυναίκας που έχεις δίπλα σου. Πρέπει και τα δύο ένστικτα και το αντρικό και το γυναικείο να τα ικανοποιείς. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάς ότι αυτό που διαφοροποιεί τον άνθρωπο από τα ζώα είναι ότι λειτουργεί εκτός από ενστικτωδώς και με βάση τη λογική.
Κοντολογίς αν εκτιμώ και αγαπάω τη γυναίκα που έχω δίπλα μου θα είναι χαρά μου να τη πληρώνω και να της ικανοποιώ το ένστικτο ασφάλειας που έχει σαν γυναίκα ανάγκη να ικανοποιείται. Για να την εκτιμάω και να την αγαπάω όμως θα πρέπει αυτό να μην το απαιτεί αλλά να μου το εμπνέει με την συμπεριφορά της και την όλη στάση ζωής της δίπλα μου. Με οποιοδήποτε τίτλο, γκόμενας, συζύγου, μητέρας κ.λ.π. Επιπλέον πρέπει να ικανοποιεί και το δικό μου ένστικτο που αφορά στην διατήρηση της ωραίας εμφάνισης στο μέτρο που οι βιολογικοί περιορισμοί επιτρέπουν.
Συμπερασματικά οι άντρες πρέπει να πληρώνουν εφόσον μπορούν αλλά μόνο τις γυναίκες που πραγματικά το αξίζουν.