Ποδόσφαιρο τσου λου:
Κανόνας Νο1:
Στους 8 ΔΕΝ πας με ακραία μπακ πολωνούς και σουηδούς..... οι πρώτοι δεν έχουν μυρωδιά τεχνικής κατάρτισης και οι δεύτεροι έρχονται από ερασιτεχνικά πρωταθλήματα να πάρουν μισθό.....
τα μπακ πρέπει να ξέρουν πολλά κιλα μπάλλα για να βγάζουν τη μπάλλα όξω όταν πρεσσάρει ο αντίπαλος
Κανόνας Νο2:
τα σέντερ μπακ κάτω από 1.85 πάνε για καφέ και όχι σε 18άδες
Κανόνας Νο3:
με γιώμες πιστοποιείς απλά την ανωτερότητα του αντιπάλου.
Κανόνας Νο4:
στους ομίλους μπορεί να έχεις τύχη με Βύντρες και Γκούμες. σε διπλά παίγνια ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΤΥΧΗ.....
όποτε ο βάζελος πήγε να κάνει την υπέρβαση στους 8 πάντα κόλλαγε.....
κοινώς στα διπλά παίγνια.
0-1 με Αγιαξ, 0-3 στο 25 στο ΟΑΚΑ.
1-0 με Μπάρτσα, 3-1 στο Καμπ Νου.
Οταν ο αντίπαλος έχει και 2η ευκαιρία ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ σου ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΤΥΧΗ.
Οταν ακόμα και η Λυών του Περναμπουκάνο του Εσσιέν και των άλλων δεν μπόρεσε να πάει ούτε μέχρι τα ημιτελικά τα πράγματα είναι απλά.......
Πολύ μου αρέσουν τα posts τέτοιου τύπου και ιδιαίτερα όταν είναι ολόσωστα.
Στο αθλητισμό όλα είναι θέμα μπάτζετ γι' αυτό και εμείς σας Έλληνες πανηγυρίζουμε τις εκτός έδρας ισοπαλίες και τα εντός έδρας μισο-μηδέν. Κακά τα ψέματα, το ταβάνι για τις ελληνικές ομάδες είναι η συμμετοχή στους ομίλους, άντε και η πρόκριση στην επόμενη φάση. Δε γίνεται, για παράδειγμα να μην έχουμε πετύχει μία διάκριση της προκοπής ούτε στο UEFA και να έχουμε προσδοκίες στο CL. Η Ευρώπη έχει καταντήσει για τους Έλληνες φιλάθλους αφορμή για καζούρα και κράξιμο μεταξύ τους, του τύπου ποιος θα φάει τα πιο πολλά γκολ, ποιος έχει τις περισσότερες εκτός έδρας νίκες (με τραγικά ποσοστά στο σύνολο %), τι δηλώσεις έκανε ο εκάστοτε προπονητής για την ομάδα του (τύπου Φέργιουσον για Ολυμπιακό) κλπ ενώ επικεντρωνόμαστε στο πόσο λαό έχουμε, τι κάναμε στην εξέδρα και βιντεάκια του youtube.
Δε λέω, αστεία είναι όλα αυτά, έχουν χαβαλέ, αλλά δε μπορώ να εξηγήσω την απογοήτευση που υπάρχει μετά από κάθε αποκλεισμό. Ρε μάγκες, επόμενο δεν ήταν? Εγώ μιλάω σαν Ολυμπιακός, που φέτος πήρα τον πούλο στην Ευρώπη από μία ομάδα κάτω του Μ.Ο. ανταγωνιστικότητας στη διοργάνωσή μου, και ο ΠΑΟ έπαθε το ίδιο (σε σαφώς καλύτερη διοργάνωση και με σαφέστατα ανώτερο αντίπαλο του αλλά και πάλι κάτω του Μ.Ο. του υπολοίπων του CL). Άμα κάθεστε και λέτε για πορείες και που έχω ταξιδέψει εγώ κλπ., τι πρέπει να πει ο φίλαθλος της Porto, της Galatasaray, της PSV, της CSKA (και όλων αυτών που έχουν τίτλο/ους) κλπ? Αυτούς τους θεωρείτε πιο Ευρωπαίους από εσάς (γιατί προφανώς και είναι)? Αν ναι, τότε ο χαρακτηρισμός Ευρωπαίος έχει ξεφτυλιστεί τελείως.
Έχουμε ένα πρωτάθλημα σκατά, συμμετέχουμε στο CL με την ελπίδα να μην μας ξεκωλιάσει κανα μεγαθήριο, το ελληνικό κύπελλο δεν το αναφέρω καθόλου γιατί είναι ο τίτλος της παρηγοριάς, άρα μας μένει τίποτα αξιόλογο να ασχοληθούμε? Γαμήσέ τα είναι όλα, κάθε χρόνο και χειρότερα.
Τέλος, σχετικά για τη διαφορά στο μπάτζετ και πως πιστεύω ότι φαίνεται σε κάθε ομάδα.
Εκεί που φαίνεται περισσότερο είναι στην ανοχή που δείχνει η κάθε ομάδα στον κάθε προβληματικό/εκτός κλίματος/με μειωμένη απόδοση παίχτη ανεξαρτήτως του μισθού που έχει. Εδώ εμείς (σαν μικρές ομάδες) ανεχόμαστε συμπεριφορές τύπου Castillo, Leto, Zahovic, Eki Gonzalez, Biscan και όλων αυτών, που για διάφορους λόγους, δεν είχαν θέση στην ομάδα. Η Villarreal για παράδειγμα, στις πρώτες μαλακίες του Riquelme, τον έστειλε subito στην Αργεντινή. Στα παπάρια της και παρέμεινε ανταγωνιστικότατη. Ποια ελληνική ομάδα θα το έκανε αυτό, έστω και με παίχτη μίας κλάσης κάτω? Εγώ δε ξέρω καμία. Στις πραγματικά μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, το μεγάλο μπάτζετ δίνει τη δυνατότητα να παρατάσσουν την πιο ανταγωνιστική τους εντεκάδα & πάγκο, με αποτέλεσμα σε knock-out φάσεις να περνάει κατα 80% ο ισχυρότερος. Θαύματα δε γίνονται σε τέτοιο επίπεδο, πρέπει ή να είσαι η καλύτερη ομάδα ή μία ομάδα που ήρθε από το πουθενά (που δε σε ξέρει ο αντίπαλος και μπορεί να γίνει η έκπληξη). Οι υπόλοιπες ομάδες είναι για να βγάλουν κανα φράγκο από τη διοργάνωση έχοντας την ελπίδα να μην είναι παθητικοί πρωταγωνιστές στα highlights της season.
