Είχα μηλιά στην πόρτα μου και δέντρο στην αυλή μου,
και τέντα κατακόκκινη το σπίτι σκεπασμένο,
και κυπαρίσσι ολόχρυσο κι ήμουν ακουμπισμένη,
είχα κι ασημομάντηλο στο σπίτι κρεμασμένο.
Τώρα η μηλιά μαράθηκε, το δέντρο ξεριζώθη,
κι η τέντα κατακόκκινη, κι εκείνη μαύρη εγίνη,
το κυπαρίσσι το χρυσό, έπεσε και τσακίστη,
τ' ασημομάντηλο έσβησε, το σπίτι δε φωτάει.
Ναι, ναι, ξερουμε... Μας μερδισστε με ανατροπη στο μπασκετ το πρωταθλημα και τα τελευταια τρια χρονια σας εχουμε κέρδισει μονο μια φορα.