Εκβιασμοί, απειλές, ξυλοδαρμοί, μπούκες σε σπίτια, εξαναγκασμός σε εσωτερική μετανάστευση για να μένουν οι τουρκοφρονες στα χωριά, με πλήρη ανοχή από το ελληνικό κράτος. Να τα ακούω και να μην τα πιστεύω.
Στο σόι της κόλλησαν όπλα στο κεφάλι όργανα του Προξενείου. Βαρέθηκαν να παλεύουν και μετακόμισαν Θεσσαλονίκη, αφού δεν τους προστάτευε και κανείς. Φαντάσου αντίστοιχο παράδειγμα σε μειονότητα στην Τουρκία. Κι έχεις εδώ κόσμο να βρίσκει λογική την είσοδο Τούρκων σε ιστορικές ομάδες.
Στο κέντρο,στο Πεύκο,είχαν παρουσιαστεί κάποιοι από Θράκη με ονόματα Ερτζάν,Αχμέτ κτλ...
Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι τράβηξαν μέχρι να τους διώξουν για πεζικό....
Εσώκλειστοι στα κρατητήρια και καθημερινό ξεφτίλισμα από βλάχους εκπαιδευτές...
Μίλησα σε έναν αξιωματικό που ήταν γνωστός μου συναθλητής και τουλάχιστον ξεχωρίσαμε τους Πομάκοι σε άλλο χώρο...
Αλλά αυτό ήταν σταγόνα στον ωκεανό,πόσοι από αυτούς θα δεινοπάθησαν...
Και όμως ποτέ δεν θα πουν ότι είναι Τούρκοι όπως οι τουρκόφωνοι της Ροδόπης,άμα τους δείτε καμμία σχέση,ψηλοί,ξανθοί,ανοιχτόχρωμοι,ευγενέστατοι κτλ...