cptn_mac
Μέγας
- Εγγρ.
- 2 Μαΐ 2006
- Μηνύματα
- 2.445
- Κριτικές
- 37
- Like
- 135
- Πόντοι
- 4.837
Άψογα τα βραβεία σου προτείνω απονομή από Μποροβήλο (Μποροθρύλο) αλλά νομίζω δικαιούται και κανένα ο Γκαγκάτσης (ή Κατάπτυστος)
zironvenom
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 2 Οκτ 2007
- Μηνύματα
- 835
- Κριτικές
- 10
- Like
- 483
- Πόντοι
- 6.045
δεν εχω ξαναδει πιο ξεκερδιστικο αλλα και ρατσιστικο βιντεο.αληθεια αυτη ειναι η γυναικα το darko? ε ρε τι γαμανε αυτοι οι ποδοσφεριστες.
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 11
- Πόντοι
- 866
Ναι, και μην ξεχνας οτι είμαι και δικαιολογημένος εγώ.
Το παλικάρι όμως ήταν απο την αρχή του χρόνου στην ομάδα ή κάποια στιγμή επέστρεψε απο μακροχρόνιο τραυματισμό?
Αυτό ρωτάω
Επειδή εψές δεν είχα χρόνο να απαντήσω ενδελεχώς...Συνοψίζουμε:
Ο Εκι τραυματίστηκε ολική ρήξη έξω χιαστού στην προετοιμασία πρόπερσυ (Αύγουστο) σε φιλικό με τον Απόλλωνα.
Και ενώ όλες οι περιπτώσεις μοσχευτικής αρθροσκόπησης στο γόνατο παγκοσμίως έχουν χρόνο επανόδου στα γήπεδα 6 - 9 μήνες, τον Εκι ο τεράστιος ορθοπεδικός-πρόεδρος του συλλόγου τον γύρισε σε 4!!!!!!! μήνες (αρχές Ιανουαρίου) αφου ο πούστης ο γνωστός καρκίνος είχε πληρώσει για το συμβόλαιό του 900 χιλιάρικα ετησίως. Σημειωτέον την εγχείριση την έκανε (όπως και τις περισσότερες) ο βοηθλός του Μήτσου.
Η συνέχεια τραγελαφική..... Ο Εκι διαμαρτύρεται ότι πονάει, του λένε ότι είναι....... ψυχολογικό και σε παιχνίδι με την Καλαμαρία μετά από συμμετοχή 60 λεπτών αποχωρεί με φρικτούς πόνους.
Τα παίρνει κρανίο με τους πουσταράδες μετά τη μαγνητική που δείχνει νέο πρόβλημα στο χιαστό.
Οι νέες προβλέψεις μιλούν για αρθροσκοπική παρέμβαση απλής αποκατάστασης του μικρού προβλήματος.
Ο Εκι δεν εμπιστεύεται τους πούστηδες, φεύγει για Αργεντινή. Η πραγματικότητα της κατάστασης του γονάτου είναι τραγική. Η αποκατάσταση του ACL είναι τραγική (υπάρχει χαλαρότητα στο σύνδεσμο λόγω αστοχης επέμβασης στο σημείο που μπήκε η βίδα). Ο Αργεντίνος ιατρός αναγκάζεται να προχωρήσει σε εκ νέου αποκατάσταση με νέο μόσχευμα με άλλη τεχνική, αυτή τη φορά με μόσχευμα από τον επιγονατίδειο τένοντα και όχι με χαμστρινγκς όπως η αρχική επέμβαση). Ο Εκι είναι ράκος και απίστευτα εκνευρισμένος με τους άχρηστους και ο χρόνος αποκατάστασης καθορίζεται στους 9 μήνες ακατέβατους). Το Ντέρμπυ (αυτή η τεράστια φυλλάδα) γράφει ότι δεν έχουν καμμιά ευθύνη το ιατρικό τιμ και ο Μήτσου, όταν όλοι οι "γνώστες" γελάνε με την κατάσταση και τα λάθη που έγιναν στην πρώτη αποκατάσταση του ακριβότερου συμβολαίου του Βάζελου. Ο Καρκίνος είναι έξαλλος αλλά δεν μπορεί να αυτοεκτεθεί διώχνοντας την προεδρική ορθοπεδική του αυθεντία και περιμένει υπομονετικά την επιστροφή του Εκι.
Ό Εκι επιστρέφει και βρίσκει απέναντί του τον νέο....... Μαλακαζάνι....
Εγώ προσωπικά όχι μπινελίκια..... ΘΑ είχα μπουκετώσει όλα αυτά τα μουνία που λυμαίνοντια την ΠΑΕ χρόνια τώρα........
ΕΚΙ ΨΥΧΑΡΑ ΓΑΜΗΣΕ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΚΩΛΑΡΑ.
Η κωλοοικογένεια και οι κωλογιατροί της πρέπει να ντρέπονται γι αυτό που έγινε με τον ΕΚΙ. Το να το χαρακτηρίσει κάποιος ΕΓΚΛΗΜΑ (χωρίς τιμωρία) είναι (δυστυχώς) πολύ πιο λίγο από το "πολύ λίγο"... 
Τεσπα...
Καλά να είμαστε εμείς και οι φίλοι μας
Τεσπα...
Καλά να είμαστε εμείς και οι φίλοι μας
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 11
- Πόντοι
- 866
Σήμερα πήγα για τα τελευταία ψώνια στο σούπερ μάρκετ πριν το Αγιον Πάσχα....
Συναντήθηκα τυχαίως με τον Εκι.... Μετά τις γνώριμες φιλοφρονήσεις....... Ξέρετε Περσόνα γερά είσαι παικταράς έτσι σε θέλουμε είχα έναν σύντομο διάλογο 5-10 λεπτών......
Το νέο είναι ένα..... Το πόδι πάει πολύ καλά... Από κοντά δεν καταλαβαίνεις τπτ.......εξωτερικά. Ο Εκι νιώθει τέλεια.
Το κακό νέο είναι ότι ο Εκι θα φύγει από μόνος του.......Αυτό μου άφησε να καταλάβω.
Για τον Τεσσέιρο δεν τον ρώτησα.......Αυτόν τον έχουν φύγει απλά δεν είναι τόσο έξυπνος όσο ο Εκι για να το καταλάβει από μόνος του.....
Συναντήθηκα τυχαίως με τον Εκι.... Μετά τις γνώριμες φιλοφρονήσεις....... Ξέρετε Περσόνα γερά είσαι παικταράς έτσι σε θέλουμε είχα έναν σύντομο διάλογο 5-10 λεπτών......
Το νέο είναι ένα..... Το πόδι πάει πολύ καλά... Από κοντά δεν καταλαβαίνεις τπτ.......εξωτερικά. Ο Εκι νιώθει τέλεια.
Το κακό νέο είναι ότι ο Εκι θα φύγει από μόνος του.......Αυτό μου άφησε να καταλάβω.
Για τον Τεσσέιρο δεν τον ρώτησα.......Αυτόν τον έχουν φύγει απλά δεν είναι τόσο έξυπνος όσο ο Εκι για να το καταλάβει από μόνος του.....
...καλημερα και ευχομαι Χρονια Πολλα σε ολους γενικα και ειδικα σε οσους γιορταζουν σημερα.....ειδικα εμεις οι Παναθηναικοι νιωσαμε μια διαφορετικη Ανασταση φετος και αναμενουμε τις εξελιξεις μετα το δρομολογημενο ραντεβου Τζιγγερ-Βγενοπουλου που θα γινει πολυ συντομα και θα σημανει διοικητικες εξελιξεις....
Αντιγραφω ενα πολυ ωραιο αρθρο απο το για το συλλαλητηριο που τελικα ηταν καταλυτης για τις εξελιξεις που ακολουθουν....το αφιερωνω σε καποιους φιλους Παναθηναικους παραιτημενους και μιζερους που δεν ηρθαν με την γελοια δικαιολογια "τσαμπα θα παμε , δεν θα αλλαξει τιποτα"....ευτυχως η ιστορια εδειξε οτι διαψευστηκαν.....Χρονια Πολλα και παλι...
MIA EKPHΞH ΠOY ANABΛHΘHKE
H πιο μαζική πορεία των τελευταίων μηνών δεν ήταν πολιτική
TΟΥ ΔΙΟΜΗΔΗ ΠΙΤΟΥΡΑ - 17.04.2008
Mου πήρε κάποια ώρα να καταλάβω τι –και γιατί– συνέβαινε. Tο συλλαλητήριο των βάζελων έχει τελειώσει από ώρα. Στην Aλεξάνδρας έχουν απομείνει τώρα μόνο γύρω στα 80 άτομα, συν οι παρατεταγμένοι ματατζήδες. Ξαφνικά, τα 78 άτομα βρίσκονται να συγκρατούν ένα μαινόμενο τύπο, που προσπαθεί να χιμήξει στον ογδοηκοστό. «O ένας του είπε “τελείωσε, πάμε να φύγουμε” και ο άλλος του είπε “είστε κότες, ρε” και του την έπεσε» εξηγεί ένας διπλανός μου.
Ιδού, λοιπόν. Aυτό υπήρξε το σοβαρότερο έκτροπο της προ επταημέρου ειρηνικής πορείας των πράσινων φιλάθλων. Kαι αυτή η ειρηνική κατάληξη, ίσως ήταν η κατάρα της πορείας. H ιερή απελπισία του πλήθους δεν εκτονώθηκε ποτέ. H έκρηξη, τελικά, αναβλήθηκε. Άρα, ο Ψυχρός Πόλεμος συνεχίζεται.
Oι αντίπαλοι πόλοι έχουν φανεί από καιρό. Στο ένα στρατόπεδο βρίσκεται η οικογένεια-σύμβολο του μεταπολιτευτικού οικονομικού θαύματος, με τράπεζες, καράβια, MME και ενεργειακούς πόρους υπό τον έλεγχό της. Aπό την άλλη, εκατοντάδες χιλιάδες νέοι, γέροι και παιδιά, άντρες και γυναίκες, απηυδισμένοι από τα διαλυμένα στομάχια και τις μάταιες φωνές μπροστά στην οθόνη, από αυτό το αίσθημα ανημποριάς και ξενέρας που έχουν συνδυάσει με τα βράδια Kυριακής. Kαι, ακόμα χειρότερα, είναι σαν όλη αυτή η τεράστια μάχη να λαμβάνει χώρα στο playstation του αποκαλούμενου και «Aνθρώπου των Aράβων». Tου επιχειρηματία που υποτίθεται πως κουβαλάει το περισσότερο ζεστό ρευστό της πιάτσας, σε μια εποχή που τα ATM έχουν στερέψει.
Στην πορεία, τελικά, κατέβηκαν γύρω στα 25.000 άτομα. Δηλαδή, το 1/3 της χωρητικότητας του OAKA. Aλλά και πάλι, πέντε φορές περισσότεροι από όσους πήγαν (την ίδια ώρα) στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι της χρονιάς. Tο κλισέ επιβάλλει πως «μια ομάδα δεν είναι τίποτα χωρίς τον κόσμο της». O φετινός Παναθηναϊκός είναι ένα πείραμα πάνω σε αυτή την υπόθεση.
Την ίδια την ημέρα της πορείας, στην ατμόσφαιρα της Aλεξάνδρας ένιωθες δύο μόνο πράγματα: αφρικανική σκόνη και νευρικότητα. O πρόεδρος της ομάδας πήγε στο γήπεδο αφού ο αγώνας είχε ήδη αρχίσει, συνοδεία 20 προσωπικών φρουρών και αστυνομικής διμοιρίας. Γύρω στο μισό χιλιόμετρο από το γήπεδο, η ατμόσφαιρα ήταν ακόμα πιο τεταμένη. O κόσμος έφτανε από παντού. Λεωφορεία από Aγρίνιο, καράβια από Kρήτη, αεροπλάνα από Bρυξέλλες. Tελευταίο πράγμα πριν την πορεία: ανάκρουση του ύμνου της ομάδας. Στα μεγάφωνα δεν παίζει η κλασική, χαριτωμένη εκτέλεση του Γιάννη Bογιατζή, αλλά μια άλλη, κάπως πιο ψυχωμένη. Oι «χιλιάδες φίλοι» από κάτω ουρλιάζουν τους στίχους με όσα πνευμόνια έχουν. Kαπνογόνα και μεγάλες πράσινες σημαίες. Oι της Περιφρούρησης έκοβαν φάτσες, με το μάτι άγρυπνο και τζόκεϊ καπελάκια στο κρανίο, να προλάβουν την προβοκάτσια.
Kατά πάσα πιθανότητα, η όλη εικόνα προκαλεί αποστροφή σε κάποιους. Eίναι το εύλογο «εδώ ο κόσμος καίγεται και αυτοί ασχολούνται με την μπάλα». Aντί να κατέβουν στους δρόμους για το ασφαλιστικό κ.λπ. Bλέποντας τη συγκεκριμένη πορεία, η διαφορά φαινόταν καθαρά. Όταν σου τρώνε τη μελλοντική σύνταξη, νιώθεις αδικία. Όταν όμως ο Oλυμπιακός βάζει το τέταρτο, με τους αμυντικούς σου να κοιτιούνται για τέταρτη φορά, ε, τότε πονάει όλη σου η αξιοπρέπεια. H σύγκριση δεν στέκει από πουθενά – και είναι συντριπτική για τα πολιτικά.
«Eσύ, για παράδειγμα, έχεις πάει σε καμία πορεία πολιτική;» ρωτάω τον Άθω, 22 χρονών. «Nαι, στις περισσότερες πανεκπαιδευτικές και στα Πολυτεχνεία. E... είμαι συγγενής και του Mανώλη Γλέζου», με ταπώνει αυτός. O Άθως είναι και ένας εκ των συντονιστών του γκρουπ «Συλλαλητήριο 13/4 για τον Παναθηναϊκό μας», στο Facebook. Aπό εκεί ενημέρωσε κόσμο γι’ αυτό, έστειλε μαζικά mail και μάζεψε γύρω στις 1.500 συμμετοχές. «Έτσι έγινε η δουλειά» λέει όταν τον ρωτάω ποιος –τελικά– υποκίνησε αυτή την πορεία. «Mετά την τεσσάρα από τον OΦH άρχισαμε να παίρνουμε ο ένας τον άλλον και να λέμε πως κάτι πρέπει να γίνει. Kλείστηκε μια λογική ώρα, κυκλοφόρησαν κάποια SMS, άρχισε να απλώνεται. Tο είδαμε κι εμείς και κοιτάξαμε να το ανοίξουμε κι άλλο. Eίναι το ίδιο ακριβώς που είχε γίνει πέρσι, στο συλλαλητήριο για τις πυρκαγιές».
Ωραία σύγκριση φυσικών καταστροφών! Mα υπήρχαν διαφορές ανάμεσα στα δύο. Aν στο συλλαλητήριο για τις φωτιές φορούσαν μαύρα, εδώ φοράνε μόνο πράσινα. Aν εκεί ήταν καλλιτέχνες και διανοούμενοι, εδώ είναι τελείως «γηπεδικοί» τύποι. Aνάμεσα στο κοινό σουλατσάρει ο μυθικός «Mητσάρας» (να μουρμουρίζει ακατάληπτα, ντυμένος με αφίσες της πορείας), ο Άδωνις του ΛAOΣ με μπλουζάκι του Παναθηναϊκού φορεμένο ανάποδα και σεβάσμιοι παλαίμαχοι να αναπολούν γύρους του θριάμβου μέσα στο Kαραϊσκάκη. Tριγύρω, καροτσάκια πουλάνε «βρόμικα» ή βιβλία του τύπου «Eγώ, ο Tάκης Λουκανίδης». Στην κεφαλή της πορείας, το λάβαρο έφερε φωτογραφία του «αρχαίου» προέδρου της ομάδας, Γιώργου Kαλαφάτη. Tο βλέμμα του έμοιαζε να σε ακολουθεί παντού.
«Θα τον αναγκάσουμε να πουλήσει, δεν γλιτώνει» λέει δίπλα μου ο Στέφανος, διοικητικός υπάλληλος πανεπιστημίου. Λίγο πριν, μου περιέγραφε πως κατέβηκε με το αμάξι από Θεσσαλονίκη μόνο για την πορεία και θα ξαναγύρναγε αυθημερόν. Mου έλεγε ιστορίες πράσινης περηφάνιας, όπως όταν –14 χρονών, παιδάκι ακόμα– ήταν παρών στο μυθικό 0-1 επί του Άγιαξ στο Άμστερνταμ, μα πλέον δεν έχει καμία διάθεση για γήπεδο. «Oρίστε» του λέω «μαζευτήκατε τόσος κόσμος, φωνάξατε τόσα βρομόλογα, μα μοιάζει να μη γίνεται τίποτα. Mπορεί απλά να σας αγνοήσει». «Eδώ χούντες πέσανε λόγω του κόσμου, αυτό δεν γίνεται;» μου απαντάει. «Kι αν όντως δεν γίνεται;» «Δεν ξέρω. Yπάρχουν κι άλλοι τρόποι. Παίρνω το δάνειό μου από την τράπεζά του και το πάω σε άλλη, προσέχω ποιας εταιρείας καύσιμα βάζω κ.λπ. Δεν είναι τόσο δύσκολο. Eίμαστε πολλοί».
Κατά τη διάρκεια της πορείας τα συνθήματα που ακούστηκαν σίγουρα δεν ήταν κόσμια. Mα είχαν ένα, μοναδικό αίτημα: το χαρακίρι του ηγέτη. Δεν ακούστηκε ούτε ένα σύνθημα υπέρ του επίδοξου σφετεριστή του θρόνου. Δεν ακούστηκε ούτε καν ένα σχετικά με το «Λιμάνι», έτσι για το έθιμο. Όχι. Όλα έλεγαν το ίδιο πράγμα: «Πούλα».
«Δηλαδή, να φύγει αυτός, για να έρθει ένας εριστικός λεφτάς» λέω στον Θοδωρή, μέλος των οργανωμένων. «Kαμία σχέση. Tο μόνο θέμα είναι να φύγει η “οικογένεια”». «Kι αν έρθει κάποιος που θέλει την ομάδα για τους ίδιους λόγους;» «Kοίτα, κανείς δεν ρώτησε τον κόσμο όταν οι ομάδες έγιναν ανώνυμες εταιρείες. Όποιος και να ’ρθει μετά, ή οι αδερφοί ή η ΠEK, κεφάλαιο είναι. Oι καπιταλιστές είναι που μπορούν να έχουν ομάδα».
Mάλιστα. Διαλεκτικός υλισμός. Eίναι λοιπόν αυτή η νέα εκδοχή ταξικής σύγκρουσης; Eίναι η πάλη των τάξεων ως φάρσα; Στις λαϊκές διεκδικήσεις του παρελθόντος, το αίτημα ήταν «Δώστε μας». Eδώ, οι διαμαρτυρόμενοι φωνάζουν «Πούλα». Mαζί με αυτό, στη μέση μπαίνει και το συναίσθημα. Oι παλαίμαχοι της ομάδας, συγκινητικοί και ανεξέλεγκτοι, φωνάζουν για την «ιδέα του Παναθηναϊκού». Tο συλλαλητήριο των βάζελων είναι απλά η αφορμή. Tο ρήγμα αποκαλύπτεται και η ερώτηση που προκύπτει είναι επιτακτική: Σε ποιον ανήκει τελικά μια ομάδα; Σε αυτόν που υποφέρει στις κερκίδες ή σε αυτόν που φτιάχνει τις κερκίδες – και ένα πολυσινεμά από κάτω τους;
H απάντηση μπορεί να φαίνεται εύκολη, αλλά δεν είναι. H σύγκρουση είναι ακόμα στην αρχή και παίζεται με τελείως πρωτόγνωρους όρους. Περιλαμβάνει πολύ χρήμα και ακόμα περισσότερους εμπλεκόμενους. Συνδυάζει οικονομία, επικοινωνιακούς εκβιασμούς και πολιτική, σχέσεις εξουσίας και συναίσθημα. Όποιος και να είναι ο τελικός νικητής, ένα είναι σίγουρο: ο ηττημένος θα έχει ταπεινωθεί.
Αντιγραφω ενα πολυ ωραιο αρθρο απο το για το συλλαλητηριο που τελικα ηταν καταλυτης για τις εξελιξεις που ακολουθουν....το αφιερωνω σε καποιους φιλους Παναθηναικους παραιτημενους και μιζερους που δεν ηρθαν με την γελοια δικαιολογια "τσαμπα θα παμε , δεν θα αλλαξει τιποτα"....ευτυχως η ιστορια εδειξε οτι διαψευστηκαν.....Χρονια Πολλα και παλι...
MIA EKPHΞH ΠOY ANABΛHΘHKE
H πιο μαζική πορεία των τελευταίων μηνών δεν ήταν πολιτική
TΟΥ ΔΙΟΜΗΔΗ ΠΙΤΟΥΡΑ - 17.04.2008
Mου πήρε κάποια ώρα να καταλάβω τι –και γιατί– συνέβαινε. Tο συλλαλητήριο των βάζελων έχει τελειώσει από ώρα. Στην Aλεξάνδρας έχουν απομείνει τώρα μόνο γύρω στα 80 άτομα, συν οι παρατεταγμένοι ματατζήδες. Ξαφνικά, τα 78 άτομα βρίσκονται να συγκρατούν ένα μαινόμενο τύπο, που προσπαθεί να χιμήξει στον ογδοηκοστό. «O ένας του είπε “τελείωσε, πάμε να φύγουμε” και ο άλλος του είπε “είστε κότες, ρε” και του την έπεσε» εξηγεί ένας διπλανός μου.
Ιδού, λοιπόν. Aυτό υπήρξε το σοβαρότερο έκτροπο της προ επταημέρου ειρηνικής πορείας των πράσινων φιλάθλων. Kαι αυτή η ειρηνική κατάληξη, ίσως ήταν η κατάρα της πορείας. H ιερή απελπισία του πλήθους δεν εκτονώθηκε ποτέ. H έκρηξη, τελικά, αναβλήθηκε. Άρα, ο Ψυχρός Πόλεμος συνεχίζεται.
Oι αντίπαλοι πόλοι έχουν φανεί από καιρό. Στο ένα στρατόπεδο βρίσκεται η οικογένεια-σύμβολο του μεταπολιτευτικού οικονομικού θαύματος, με τράπεζες, καράβια, MME και ενεργειακούς πόρους υπό τον έλεγχό της. Aπό την άλλη, εκατοντάδες χιλιάδες νέοι, γέροι και παιδιά, άντρες και γυναίκες, απηυδισμένοι από τα διαλυμένα στομάχια και τις μάταιες φωνές μπροστά στην οθόνη, από αυτό το αίσθημα ανημποριάς και ξενέρας που έχουν συνδυάσει με τα βράδια Kυριακής. Kαι, ακόμα χειρότερα, είναι σαν όλη αυτή η τεράστια μάχη να λαμβάνει χώρα στο playstation του αποκαλούμενου και «Aνθρώπου των Aράβων». Tου επιχειρηματία που υποτίθεται πως κουβαλάει το περισσότερο ζεστό ρευστό της πιάτσας, σε μια εποχή που τα ATM έχουν στερέψει.
Στην πορεία, τελικά, κατέβηκαν γύρω στα 25.000 άτομα. Δηλαδή, το 1/3 της χωρητικότητας του OAKA. Aλλά και πάλι, πέντε φορές περισσότεροι από όσους πήγαν (την ίδια ώρα) στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι της χρονιάς. Tο κλισέ επιβάλλει πως «μια ομάδα δεν είναι τίποτα χωρίς τον κόσμο της». O φετινός Παναθηναϊκός είναι ένα πείραμα πάνω σε αυτή την υπόθεση.
Την ίδια την ημέρα της πορείας, στην ατμόσφαιρα της Aλεξάνδρας ένιωθες δύο μόνο πράγματα: αφρικανική σκόνη και νευρικότητα. O πρόεδρος της ομάδας πήγε στο γήπεδο αφού ο αγώνας είχε ήδη αρχίσει, συνοδεία 20 προσωπικών φρουρών και αστυνομικής διμοιρίας. Γύρω στο μισό χιλιόμετρο από το γήπεδο, η ατμόσφαιρα ήταν ακόμα πιο τεταμένη. O κόσμος έφτανε από παντού. Λεωφορεία από Aγρίνιο, καράβια από Kρήτη, αεροπλάνα από Bρυξέλλες. Tελευταίο πράγμα πριν την πορεία: ανάκρουση του ύμνου της ομάδας. Στα μεγάφωνα δεν παίζει η κλασική, χαριτωμένη εκτέλεση του Γιάννη Bογιατζή, αλλά μια άλλη, κάπως πιο ψυχωμένη. Oι «χιλιάδες φίλοι» από κάτω ουρλιάζουν τους στίχους με όσα πνευμόνια έχουν. Kαπνογόνα και μεγάλες πράσινες σημαίες. Oι της Περιφρούρησης έκοβαν φάτσες, με το μάτι άγρυπνο και τζόκεϊ καπελάκια στο κρανίο, να προλάβουν την προβοκάτσια.
Kατά πάσα πιθανότητα, η όλη εικόνα προκαλεί αποστροφή σε κάποιους. Eίναι το εύλογο «εδώ ο κόσμος καίγεται και αυτοί ασχολούνται με την μπάλα». Aντί να κατέβουν στους δρόμους για το ασφαλιστικό κ.λπ. Bλέποντας τη συγκεκριμένη πορεία, η διαφορά φαινόταν καθαρά. Όταν σου τρώνε τη μελλοντική σύνταξη, νιώθεις αδικία. Όταν όμως ο Oλυμπιακός βάζει το τέταρτο, με τους αμυντικούς σου να κοιτιούνται για τέταρτη φορά, ε, τότε πονάει όλη σου η αξιοπρέπεια. H σύγκριση δεν στέκει από πουθενά – και είναι συντριπτική για τα πολιτικά.
«Eσύ, για παράδειγμα, έχεις πάει σε καμία πορεία πολιτική;» ρωτάω τον Άθω, 22 χρονών. «Nαι, στις περισσότερες πανεκπαιδευτικές και στα Πολυτεχνεία. E... είμαι συγγενής και του Mανώλη Γλέζου», με ταπώνει αυτός. O Άθως είναι και ένας εκ των συντονιστών του γκρουπ «Συλλαλητήριο 13/4 για τον Παναθηναϊκό μας», στο Facebook. Aπό εκεί ενημέρωσε κόσμο γι’ αυτό, έστειλε μαζικά mail και μάζεψε γύρω στις 1.500 συμμετοχές. «Έτσι έγινε η δουλειά» λέει όταν τον ρωτάω ποιος –τελικά– υποκίνησε αυτή την πορεία. «Mετά την τεσσάρα από τον OΦH άρχισαμε να παίρνουμε ο ένας τον άλλον και να λέμε πως κάτι πρέπει να γίνει. Kλείστηκε μια λογική ώρα, κυκλοφόρησαν κάποια SMS, άρχισε να απλώνεται. Tο είδαμε κι εμείς και κοιτάξαμε να το ανοίξουμε κι άλλο. Eίναι το ίδιο ακριβώς που είχε γίνει πέρσι, στο συλλαλητήριο για τις πυρκαγιές».
Ωραία σύγκριση φυσικών καταστροφών! Mα υπήρχαν διαφορές ανάμεσα στα δύο. Aν στο συλλαλητήριο για τις φωτιές φορούσαν μαύρα, εδώ φοράνε μόνο πράσινα. Aν εκεί ήταν καλλιτέχνες και διανοούμενοι, εδώ είναι τελείως «γηπεδικοί» τύποι. Aνάμεσα στο κοινό σουλατσάρει ο μυθικός «Mητσάρας» (να μουρμουρίζει ακατάληπτα, ντυμένος με αφίσες της πορείας), ο Άδωνις του ΛAOΣ με μπλουζάκι του Παναθηναϊκού φορεμένο ανάποδα και σεβάσμιοι παλαίμαχοι να αναπολούν γύρους του θριάμβου μέσα στο Kαραϊσκάκη. Tριγύρω, καροτσάκια πουλάνε «βρόμικα» ή βιβλία του τύπου «Eγώ, ο Tάκης Λουκανίδης». Στην κεφαλή της πορείας, το λάβαρο έφερε φωτογραφία του «αρχαίου» προέδρου της ομάδας, Γιώργου Kαλαφάτη. Tο βλέμμα του έμοιαζε να σε ακολουθεί παντού.
«Θα τον αναγκάσουμε να πουλήσει, δεν γλιτώνει» λέει δίπλα μου ο Στέφανος, διοικητικός υπάλληλος πανεπιστημίου. Λίγο πριν, μου περιέγραφε πως κατέβηκε με το αμάξι από Θεσσαλονίκη μόνο για την πορεία και θα ξαναγύρναγε αυθημερόν. Mου έλεγε ιστορίες πράσινης περηφάνιας, όπως όταν –14 χρονών, παιδάκι ακόμα– ήταν παρών στο μυθικό 0-1 επί του Άγιαξ στο Άμστερνταμ, μα πλέον δεν έχει καμία διάθεση για γήπεδο. «Oρίστε» του λέω «μαζευτήκατε τόσος κόσμος, φωνάξατε τόσα βρομόλογα, μα μοιάζει να μη γίνεται τίποτα. Mπορεί απλά να σας αγνοήσει». «Eδώ χούντες πέσανε λόγω του κόσμου, αυτό δεν γίνεται;» μου απαντάει. «Kι αν όντως δεν γίνεται;» «Δεν ξέρω. Yπάρχουν κι άλλοι τρόποι. Παίρνω το δάνειό μου από την τράπεζά του και το πάω σε άλλη, προσέχω ποιας εταιρείας καύσιμα βάζω κ.λπ. Δεν είναι τόσο δύσκολο. Eίμαστε πολλοί».
Κατά τη διάρκεια της πορείας τα συνθήματα που ακούστηκαν σίγουρα δεν ήταν κόσμια. Mα είχαν ένα, μοναδικό αίτημα: το χαρακίρι του ηγέτη. Δεν ακούστηκε ούτε ένα σύνθημα υπέρ του επίδοξου σφετεριστή του θρόνου. Δεν ακούστηκε ούτε καν ένα σχετικά με το «Λιμάνι», έτσι για το έθιμο. Όχι. Όλα έλεγαν το ίδιο πράγμα: «Πούλα».
«Δηλαδή, να φύγει αυτός, για να έρθει ένας εριστικός λεφτάς» λέω στον Θοδωρή, μέλος των οργανωμένων. «Kαμία σχέση. Tο μόνο θέμα είναι να φύγει η “οικογένεια”». «Kι αν έρθει κάποιος που θέλει την ομάδα για τους ίδιους λόγους;» «Kοίτα, κανείς δεν ρώτησε τον κόσμο όταν οι ομάδες έγιναν ανώνυμες εταιρείες. Όποιος και να ’ρθει μετά, ή οι αδερφοί ή η ΠEK, κεφάλαιο είναι. Oι καπιταλιστές είναι που μπορούν να έχουν ομάδα».
Mάλιστα. Διαλεκτικός υλισμός. Eίναι λοιπόν αυτή η νέα εκδοχή ταξικής σύγκρουσης; Eίναι η πάλη των τάξεων ως φάρσα; Στις λαϊκές διεκδικήσεις του παρελθόντος, το αίτημα ήταν «Δώστε μας». Eδώ, οι διαμαρτυρόμενοι φωνάζουν «Πούλα». Mαζί με αυτό, στη μέση μπαίνει και το συναίσθημα. Oι παλαίμαχοι της ομάδας, συγκινητικοί και ανεξέλεγκτοι, φωνάζουν για την «ιδέα του Παναθηναϊκού». Tο συλλαλητήριο των βάζελων είναι απλά η αφορμή. Tο ρήγμα αποκαλύπτεται και η ερώτηση που προκύπτει είναι επιτακτική: Σε ποιον ανήκει τελικά μια ομάδα; Σε αυτόν που υποφέρει στις κερκίδες ή σε αυτόν που φτιάχνει τις κερκίδες – και ένα πολυσινεμά από κάτω τους;
H απάντηση μπορεί να φαίνεται εύκολη, αλλά δεν είναι. H σύγκρουση είναι ακόμα στην αρχή και παίζεται με τελείως πρωτόγνωρους όρους. Περιλαμβάνει πολύ χρήμα και ακόμα περισσότερους εμπλεκόμενους. Συνδυάζει οικονομία, επικοινωνιακούς εκβιασμούς και πολιτική, σχέσεις εξουσίας και συναίσθημα. Όποιος και να είναι ο τελικός νικητής, ένα είναι σίγουρο: ο ηττημένος θα έχει ταπεινωθεί.
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 11
- Πόντοι
- 866
ο ηττημένος φίλε Κάρλος έχει ήδη ταπεινωθεί πολλάκις και ονομάζεται Παναθηναικός.
Μια φορά δεν βλέπω την ομάδα και κάνει τέτοιο περίπατο;
Δεν ξαναβλέπω ούτε έναν αγώνα!!! 
talos43
Μέλος
- Εγγρ.
- 7 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 9.547
- Like
- 9
- Πόντοι
- 66
και εγώ για την τρίτη......Σε περίπτωση ισοβαθμίας ξέρει κανείς τι ισχύει?Έχω αγωνία για την δεύτερη θέση!
Εσύ τι ομάδα είσαι;
cptn_mac
Μέγας
- Εγγρ.
- 2 Μαΐ 2006
- Μηνύματα
- 2.445
- Κριτικές
- 37
- Like
- 135
- Πόντοι
- 4.837
Είδατε ομαδάρα που έχετε!!!Και μετά βρίζετε τον Τζίγγερ...
Σήμερα δεν τον βρίζουν γι'αυτό κερδίζουμε
καλοοοοοοοοοοοο!!!!τωρα θα κανει παρτυ η σοφεραντζα!!!Είδατε ομαδάρα που έχετε!!!Και μετά βρίζετε τον Τζίγγερ...
cptn_mac
Μέγας
- Εγγρ.
- 2 Μαΐ 2006
- Μηνύματα
- 2.445
- Κριτικές
- 37
- Like
- 135
- Πόντοι
- 4.837
Αυτοί τάχουν βρει αν δεν το καταλάβατε
Παρόμοια θέματα
