Πραγματικά χαίρομαι που διαβάζω το συγκεκριμένο ποστάρισμά σου. Είναι η πρώτη φορά που μιλάμε φυσιολογικά.
Προσωπικά αν το θέλεις, το δικαιότερο "ηθικά" θα θεωρούσα να ήταν να τιμωρείται η ομάδα που έβαλε τον παίκτη αλλά να παραμένει το αποτέλεσμα.
Δυστυχώς όμως επειδή πρέπει να υπάρχει ένας κανονισμός που να έχει γενικότερη έννοια, και η συμμετοχή ενός παίκτη είναι πιθανόν να κρίνει ένα αποτέλεσμα, οι κανονισμοί περί αντικανονικών συμμετοχών έχουν πάντα αυτό το μείον. Δεν υπολογίζουνε την αντίθετη περίπτωση, του να πατάει μια ομάδα μία αλλη και να μη έχει καμία σημασία αν μπήκε ένας παίκτης ή όχι αντικανονικά.
Εγώ αδερφέ ήμουνα Ολυμπιακός και όταν έχανα τα πρωταθλήματα και τώρα που τα παίρνω. Αυτά είναι ρόδα που γυρίζει, του χρόνου μπορεί να το πάρεις εσύ,του παραχρόνου η ΑΕΚ κοκ.
Ούτε Ισραήλ είμαστε να υπάρχει μια Μακάμπι ούτε και θέλω να γίνουμε.
Το είχα γράψει και στο θρεντ της ΑΕΚ κάποια στιγμή που αρχίσανε τις παρελθοντολογίες (καλά εκεί παίζει ο Αρίωνας...) και τα "θυμάσαι τότε" και "θυμάσαι το άλλο" κλπ:
Εγώ δεν θυμάμαι λεπτομέρειες των ματς. Δεν είμαι από αυτούς που κάνουν εγκυκλοπαίδεια του ποδοσφαίρου το κεφάλι τους, ούτε πληρώνομαι για το ποδόσφαιρό ούτε τις θεωρώ πληροφορίες που είναι άξιες να τις συγκρατώ. Εγώ βλέπω το ποδόσφαιρο όπως βλέπω ένα θέατρο με τη διαφορά πως θέλω να κερδίσει ο "δικός μου" "καλός", η ομάδα μου. Αλλά πάντα με ενδιαφέρει να παίξει καλά. Αν δεις, ακόμα και μετά από νίκες εγώ σχολίαζα πως δεν παίζαμε καλά, τυφλός δεν είμαι και φυσικά δεν εθελοτυφλώ.
Είχα γράψει λοιπόν στο θρεντ των Αεκτζήδων, πως εγώ θυμάμαι τα εξής:
ΤΓο Ολυμπιακό του Μπλαχίν να κεντάει με τα Μινγκ του αλλά να μην παίρνει πρωτάθλημα.
Τον ΠΑΟ του Ρότσα να έχει στρατηγική στο παιχνίδι και πλάνο και στηριζόμενος στις αρχές του ΟΣΙΜ να πηγαίνει τρένο στην Ευρώπη
Την ΑΕΚ του Μπάγεβιτς να αλλαζει πάσες μέχρι που να πεγάνει ο Χάιλάντερ και κανείς να μην μπορεί να της πάρει την μπάλα (με Σαμπανάτζοβιτς και Σαββίδη ειδικά μου άρεσε - ο Δημητριάδης μου καθότανε στο λαιμό, με αρρώσταινε το καχεκτικό του παίξιμο)
Τον ολυμπιακό του Μπάγεβιτς (αν θυμάμαι καλά του 99-00) του Γιαννακόπουλου και του Μαυρογενίδη που πήγε οχτάδα γιατί είχε προσανατολισμό στο γήπεδο, αυτοματισμούς και δέσιμο.
Τη Λάρισα του Γκμοχ, του Γκαλίτσιου, του Μητσιμπόνα και του Πλίτση και τόσων άλλων που δεν σταματότανε από κανέναν.
ΑΥτά θυμάμαι εγώ....και δεν χλάω τη ζαχαρένια μου για οποιαδήποτε ομάδα. Το ίδιο γλυκά κοιμάμαι είτε έχουμε χάσει είτε έχουμε κερδίσει...δεν παίρνω εγώ τα λεφτά τους.
Πάντως ο λόγος που έγινες Παναθηναϊκός....πρέπει να είναι ίσως παγκόσμια αποκλειστικότητα..χεχε
Δεν γενικεύω πάντως, μια γνώμη λέω πάντα...πάπας δεν είμαι να έχω το αλάθητο (ούτε κι αυτός ο Παπάρας το έχει αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία)
