peloponisios
Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Σεπ 2005
- Μηνύματα
- 1.630
- Like
- 3
- Πόντοι
- 16
Ολεγκέρ Πρέσας: Κόντρα στο ρεύμα
Εχουμε όλοι στο μυαλό μας το προφίλ του σύγχρονου αστέρα του ποδοσφαίρου ξεκαθαρισμένο ή σχεδόν ξεκαθαρισμένο. Πολλά λεφτά στην τσέπη, ακριβά αυτοκίνητα στο γκαράζ, συμβόλαια με τεράστιες πολυεθνικές, ωραίες γυναίκες στο πλάι και δόξα. Μικροί θεοί που μέσα σε λίγα χρόνια αποκτούν αυτά που οι περισσότεροι άνθρωποι του πλανήτη δεν θα απολαύσουν ποτέ. Από κοινωνικές ανησυχίες; Περιορίζονται σε συμμετοχές σε αγώνες φιλανθρωπικού χαρακτήρα πλάι στους φίλους του Ζιντάν ή του Ρονάλντο. Πολιτικές ανησυχίες; Ας το αφήσουμε καλύτερα.
Και όμως, δεν θα το πιστέψετε, αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα. Ποδοσφαιριστές που όχι μόνο πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα αλλά τραβούν ένα δύσκολο, ανηφορικό και συχνά μοναχικό δρόμο, υπερασπιζόμενοι δικαιώματα και εκφράζοντας ανοιχτά τις τολμηρές πολιτικές απόψεις τους. Ηγέτης αυτού του ρεύματος, που μεταξύ μας, δεν αριθμεί και πολλά μέλη είναι ο Ολεγκέρ Πρέσας, μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα με ανησυχίες, άποψη και ξεκάθαρη οπτική για τα πράγματα.
Εδώ δεν πρόκειται να αναφερθούμε στην ποδοσφαιρική καριέρα του Καταλανού στόπερ. Αλλωστε δεν υπάρχει ιδιαίτερη εκτίμηση στα αθλητικά προσόντα του παίκτη. Η δράση του, οι πολιτικές θέσεις του και ο αντικομφορμισμός του μας ενδιαφέρουν. Το πώς κατορθώνει, εργαζόμενος σε ένα χώρο απίστευτα εμπορευματοποιημένο, να διατυπώνει λόγο τολμηρό που ταράζει τα λιμνάζοντα ύδατα.
Ολεγκέρ, ο Καταλανός.
Γεννημένος στην Σαμπαντέλ, μία μικρή πόλη 20 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Βαρκελώνης, ο Ολεγκέρ διαποτίστηκε με το μαχητικό και ανεξάρτητο πνεύμα της Καταλονίας. Παρά το γεγονός ότι από πολύ μικρός μυήθηκε στο χώρο του ποδοσφαίρου, δεν γύρισε την πλάτη στο σχολείο. Είχε αξιοζήλευτες επιδόσεις σ' αυτό και κατάφερε να εισαχθεί στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης. Η συγκροτημένη πολιτική του σκέψη έγινε αμέσως εμφανής όταν κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρο και να αγωνιστεί στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα επί ημερών Λουίς Φαν Γκάαλ το 2002.
Διατράνωσε δημοσίως την αντίθεσή του στον πόλεμο του Ιράκ αλλά και τη συμμετοχή της Ισπανίας σε αυτόν, υπερασπίστηκε τα κινήματα κατά της παγκοσμιοποίησης, εναντιώθηκε στους νεοναζιστές που δρουν στην πόλη του και διαμόρφωσε μία προσωπικότητα αν μην τι άλλο όχι συνηθισμένη για το ποδοσφαιρικό κατεστημένο. Προβλημάτισε ακόμα και τον προπονητή της Εθνικής Ισπανίας Λουίς Αραγονιές ο οποίος δίσταζε να τον καλέσει στην ομάδα, φοβούμενος την άρνηση του Ολεγκέρ που είχε ταχθεί υπέρ της δημιουργίας εθνικής καταλανικής ομάδας που θα αντιπροσώπευε την περιοχή.
Το 2006 επιχειρεί ένα ακόμα χτύπημα. Τίθεται σε κυκλοφορία το βιβλίο που έγραψε μαζί με τον συγγραφέα Ροκ Κασαγκράν. Εχει τίτλο «Στο δρόμο προς την Ιθάκη», «ανοίγει» με το ομώνυμο ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη και περιστρέφεται αφενός γύρω από τα πανηγύρια στη Βαρκελώνη για την κατάκτηση του πρωταθλήματος του 2005 από την Μπαρτσελόνα και αφετέρου γύρω από τις πολιτικές θέσεις του. Αποτελεί ένα είδος μανιφέστου, δοσμένο βέβαια με τρόπο εκλαϊκευμένο. Μέσα στο βιβλίο περιγράφεται με ακρίβεια η στιγμή που απευθυνόμενος στο, παλλόμενο από το πάθος, πλήθος στο «Καμπ Νου» (στη φιέστα τίτλου) λέει ότι «θα συνεχίσουμε να περπατάμε μαζί ως την Ιθάκη».
Η....πρόκληση
Το Φεβρουάριο του 2007 ο Ολεγκέρ προκαλεί...αναταράξεις στο σύστημα. Δημοσιεύει άρθρο στην καταλανική εφημερίδα "Directa" με το οποίο στηλιτεύει τον τρόπο λειτουργίας του δικαστικού σώματος και γενικότερα της δικαιοσύνης στην Ισπανία επικαλούμενος το παράδειγμα του Ινάσιο Ντε Χουάνα Τσάος, μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΤΑ, που κρατείται στις ισπανικές φυλακές τα τελευταία 20 χρόνια για 25 δολοφονίες. Ο παίκτης της «Μπάρτσα» άσκησε κριτική διότι εδώ και δύο έτη ο κρατούμενος έχει συμπληρώσει 18 χρόνια κάθειρξης και σύμφωνα με την ισπανική νομοθεσία θα έπρεπε ήδη να έχει απελευθερωθεί. Κάτι τέτοιο όμως δεν έχει γίνει ακόμα.
Από εκεί και πέρα, ο παίκτης βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα μέτωπο λυσσαλέας αντίδρασης. Το γεγονός ότι τον κατηγόρησε δημόσια ο πρόεδρος της Μπαρτσελόνα Χουάν Λαπόρτα αποτέλεσε μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Ακούστηκαν απίστευτα πράγματα για τον Καταλανό αμυντικό ενώ ο τύπος άρχιζε να ....ξεσκονίζει το παρελθόν του. Ακόμα και συνάδελφοί του τον έστησαν στα τρία μέτρα. Ο Σάλβα Μπαγέστα, Ισπανός επιθετικός που λίγο έλειψε πέρυσι να φορέσει τη φανέλα του Παναθηναϊκού, τόνισε χαρακτηριστικά: «Εχω περισσότερο σεβασμό στα κόπρανα των σκύλων, παρά στον Ολεγκέρ». Παράλληλα, η εταιρία αθλητικών ειδών Κelme, "έσπασε" το συμβόλαιο που είχε με τον ποδοσφαιριστή δηλώνοντας, μέσω των εκπροσώπων της, ορθά κοφτά: «Θέλουμε να συνεργαζόμαστε με αθλητές και όχι με πολιτικούς!»
Παρά τις…διώξεις και τα εμπόδια που του βάζουν διάφοροι, ο Ολεγκέρ δεν καταθέτει τα όπλα και υπερασπίζεται με σθένος και τόλμη τις πεποιθήσεις του. Ασκησε, για παράδειγμα, δριμεία κριτική στην ισπανική κυβέρνηση για το γεγονός ότι ο ισπανικός στρατός παρέμεινε για αρκετό καιρό στο Ιράκ: «Δεν υπήρχαν όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ αλλά θα μείνουμε εκεί γιατί επικρατεί αταξία. Μα, την αταξία τη δημιουργείτε εσείς που βρίσκεστε εκεί. Είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχουν ιμπεριαλιστικά, οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα πίσω από αυτόν τον πόλεμο». Ξέρετε πολλούς ποδοσφαιριστές που να τόλμησαν να αρθρώσουν ένα τόσο ριζοσπαστικό λόγο;
Μιλάμε όμως για ένα πνεύμα αντισυμβατικό που σε ένα χώρο τόσο εμπορευματοποιημένο όσο αυτός του ποδοσφαίρου είναι δύσκολο να συναντήσεις. Περισσότερο δύσκολο είναι να βρεις έστω και ένα ποδοσφαιριστή μεγάλης ομάδας που να μετακινείται με…βαν σνομπάροντας την πολυτέλεια μίας Mercedes ή μίας Ferrari. O Oλεγκέρ το τόλμησε και αυτό. Χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις του το φορτηγάκι του και εξακολουθεί να οραματίζεται έναν καλύτερο, πιο δίκαιο κόσμο.
Mάθετε ότι
***Το μοναδικό γκολ της επαγγελματικής καριέρας του το αφιέρωσε σε έναν 14χρονο από το Σαμπαντέλ που συνελήφθη σε διαμαρτυρία κατά του Δημάρχου της πόλης.
***Για τις αντιδράσεις που προκάλεσε το άρθρο του για την ισπανική δικαιοσύνη είπε: "Αυτά που πέρασα δεν συγκρίνονται με αυτά που περνάνε πολλοί άνθρωποι καθημερινά. Αυτό που με ενόχλησε είναι ότι οι περισσότεροι δεν έχουν διαβάσει καν το άρθρο".
***Kατηγορείται ότι συμμετείχε σε μεγάλη συμπλοκή σε μπαρ του Σαμπαντέλ το 2003.
***Πανηγύρισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος του 2006 τυλιγμένος με τη σημαία της Καταλονίας.
***Kάποτε δήλωσε: "Ναι, θα ήταν πιο εύκολο για μένα να κρατήσω το στόμα μου κλειστό, αλλά η ζωή δεν είναι εύκολη. Αν θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο, θα πρέπει να σηκώσουμε τα μανίκια. Είναι εύκολο να παραπονιέσαι στους φίλους σου και στη συνέχεια να μην κάνεις τίποτα".
Η εταιρία σπάει το συμβόλαιο μαζί του επειδή θέλει λέει να συνεργάζεται με αθλητές και όχι πολιτικούς. Όπου αθλητές, βάλτε άμυαλους άβουλους δούλους και όπου πολιτικοί, ανθρώπους κόντρα, με σκέψη, άποψη και λόγο.
Against the grain...
Εχουμε όλοι στο μυαλό μας το προφίλ του σύγχρονου αστέρα του ποδοσφαίρου ξεκαθαρισμένο ή σχεδόν ξεκαθαρισμένο. Πολλά λεφτά στην τσέπη, ακριβά αυτοκίνητα στο γκαράζ, συμβόλαια με τεράστιες πολυεθνικές, ωραίες γυναίκες στο πλάι και δόξα. Μικροί θεοί που μέσα σε λίγα χρόνια αποκτούν αυτά που οι περισσότεροι άνθρωποι του πλανήτη δεν θα απολαύσουν ποτέ. Από κοινωνικές ανησυχίες; Περιορίζονται σε συμμετοχές σε αγώνες φιλανθρωπικού χαρακτήρα πλάι στους φίλους του Ζιντάν ή του Ρονάλντο. Πολιτικές ανησυχίες; Ας το αφήσουμε καλύτερα.
Και όμως, δεν θα το πιστέψετε, αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα. Ποδοσφαιριστές που όχι μόνο πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα αλλά τραβούν ένα δύσκολο, ανηφορικό και συχνά μοναχικό δρόμο, υπερασπιζόμενοι δικαιώματα και εκφράζοντας ανοιχτά τις τολμηρές πολιτικές απόψεις τους. Ηγέτης αυτού του ρεύματος, που μεταξύ μας, δεν αριθμεί και πολλά μέλη είναι ο Ολεγκέρ Πρέσας, μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα με ανησυχίες, άποψη και ξεκάθαρη οπτική για τα πράγματα.
Εδώ δεν πρόκειται να αναφερθούμε στην ποδοσφαιρική καριέρα του Καταλανού στόπερ. Αλλωστε δεν υπάρχει ιδιαίτερη εκτίμηση στα αθλητικά προσόντα του παίκτη. Η δράση του, οι πολιτικές θέσεις του και ο αντικομφορμισμός του μας ενδιαφέρουν. Το πώς κατορθώνει, εργαζόμενος σε ένα χώρο απίστευτα εμπορευματοποιημένο, να διατυπώνει λόγο τολμηρό που ταράζει τα λιμνάζοντα ύδατα.
Ολεγκέρ, ο Καταλανός.
Γεννημένος στην Σαμπαντέλ, μία μικρή πόλη 20 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Βαρκελώνης, ο Ολεγκέρ διαποτίστηκε με το μαχητικό και ανεξάρτητο πνεύμα της Καταλονίας. Παρά το γεγονός ότι από πολύ μικρός μυήθηκε στο χώρο του ποδοσφαίρου, δεν γύρισε την πλάτη στο σχολείο. Είχε αξιοζήλευτες επιδόσεις σ' αυτό και κατάφερε να εισαχθεί στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης. Η συγκροτημένη πολιτική του σκέψη έγινε αμέσως εμφανής όταν κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρο και να αγωνιστεί στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα επί ημερών Λουίς Φαν Γκάαλ το 2002.
Διατράνωσε δημοσίως την αντίθεσή του στον πόλεμο του Ιράκ αλλά και τη συμμετοχή της Ισπανίας σε αυτόν, υπερασπίστηκε τα κινήματα κατά της παγκοσμιοποίησης, εναντιώθηκε στους νεοναζιστές που δρουν στην πόλη του και διαμόρφωσε μία προσωπικότητα αν μην τι άλλο όχι συνηθισμένη για το ποδοσφαιρικό κατεστημένο. Προβλημάτισε ακόμα και τον προπονητή της Εθνικής Ισπανίας Λουίς Αραγονιές ο οποίος δίσταζε να τον καλέσει στην ομάδα, φοβούμενος την άρνηση του Ολεγκέρ που είχε ταχθεί υπέρ της δημιουργίας εθνικής καταλανικής ομάδας που θα αντιπροσώπευε την περιοχή.
Το 2006 επιχειρεί ένα ακόμα χτύπημα. Τίθεται σε κυκλοφορία το βιβλίο που έγραψε μαζί με τον συγγραφέα Ροκ Κασαγκράν. Εχει τίτλο «Στο δρόμο προς την Ιθάκη», «ανοίγει» με το ομώνυμο ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη και περιστρέφεται αφενός γύρω από τα πανηγύρια στη Βαρκελώνη για την κατάκτηση του πρωταθλήματος του 2005 από την Μπαρτσελόνα και αφετέρου γύρω από τις πολιτικές θέσεις του. Αποτελεί ένα είδος μανιφέστου, δοσμένο βέβαια με τρόπο εκλαϊκευμένο. Μέσα στο βιβλίο περιγράφεται με ακρίβεια η στιγμή που απευθυνόμενος στο, παλλόμενο από το πάθος, πλήθος στο «Καμπ Νου» (στη φιέστα τίτλου) λέει ότι «θα συνεχίσουμε να περπατάμε μαζί ως την Ιθάκη».
Η....πρόκληση
Το Φεβρουάριο του 2007 ο Ολεγκέρ προκαλεί...αναταράξεις στο σύστημα. Δημοσιεύει άρθρο στην καταλανική εφημερίδα "Directa" με το οποίο στηλιτεύει τον τρόπο λειτουργίας του δικαστικού σώματος και γενικότερα της δικαιοσύνης στην Ισπανία επικαλούμενος το παράδειγμα του Ινάσιο Ντε Χουάνα Τσάος, μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΤΑ, που κρατείται στις ισπανικές φυλακές τα τελευταία 20 χρόνια για 25 δολοφονίες. Ο παίκτης της «Μπάρτσα» άσκησε κριτική διότι εδώ και δύο έτη ο κρατούμενος έχει συμπληρώσει 18 χρόνια κάθειρξης και σύμφωνα με την ισπανική νομοθεσία θα έπρεπε ήδη να έχει απελευθερωθεί. Κάτι τέτοιο όμως δεν έχει γίνει ακόμα.
Από εκεί και πέρα, ο παίκτης βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα μέτωπο λυσσαλέας αντίδρασης. Το γεγονός ότι τον κατηγόρησε δημόσια ο πρόεδρος της Μπαρτσελόνα Χουάν Λαπόρτα αποτέλεσε μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Ακούστηκαν απίστευτα πράγματα για τον Καταλανό αμυντικό ενώ ο τύπος άρχιζε να ....ξεσκονίζει το παρελθόν του. Ακόμα και συνάδελφοί του τον έστησαν στα τρία μέτρα. Ο Σάλβα Μπαγέστα, Ισπανός επιθετικός που λίγο έλειψε πέρυσι να φορέσει τη φανέλα του Παναθηναϊκού, τόνισε χαρακτηριστικά: «Εχω περισσότερο σεβασμό στα κόπρανα των σκύλων, παρά στον Ολεγκέρ». Παράλληλα, η εταιρία αθλητικών ειδών Κelme, "έσπασε" το συμβόλαιο που είχε με τον ποδοσφαιριστή δηλώνοντας, μέσω των εκπροσώπων της, ορθά κοφτά: «Θέλουμε να συνεργαζόμαστε με αθλητές και όχι με πολιτικούς!»
Παρά τις…διώξεις και τα εμπόδια που του βάζουν διάφοροι, ο Ολεγκέρ δεν καταθέτει τα όπλα και υπερασπίζεται με σθένος και τόλμη τις πεποιθήσεις του. Ασκησε, για παράδειγμα, δριμεία κριτική στην ισπανική κυβέρνηση για το γεγονός ότι ο ισπανικός στρατός παρέμεινε για αρκετό καιρό στο Ιράκ: «Δεν υπήρχαν όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ αλλά θα μείνουμε εκεί γιατί επικρατεί αταξία. Μα, την αταξία τη δημιουργείτε εσείς που βρίσκεστε εκεί. Είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχουν ιμπεριαλιστικά, οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα πίσω από αυτόν τον πόλεμο». Ξέρετε πολλούς ποδοσφαιριστές που να τόλμησαν να αρθρώσουν ένα τόσο ριζοσπαστικό λόγο;
Μιλάμε όμως για ένα πνεύμα αντισυμβατικό που σε ένα χώρο τόσο εμπορευματοποιημένο όσο αυτός του ποδοσφαίρου είναι δύσκολο να συναντήσεις. Περισσότερο δύσκολο είναι να βρεις έστω και ένα ποδοσφαιριστή μεγάλης ομάδας που να μετακινείται με…βαν σνομπάροντας την πολυτέλεια μίας Mercedes ή μίας Ferrari. O Oλεγκέρ το τόλμησε και αυτό. Χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις του το φορτηγάκι του και εξακολουθεί να οραματίζεται έναν καλύτερο, πιο δίκαιο κόσμο.
Mάθετε ότι
***Το μοναδικό γκολ της επαγγελματικής καριέρας του το αφιέρωσε σε έναν 14χρονο από το Σαμπαντέλ που συνελήφθη σε διαμαρτυρία κατά του Δημάρχου της πόλης.
***Για τις αντιδράσεις που προκάλεσε το άρθρο του για την ισπανική δικαιοσύνη είπε: "Αυτά που πέρασα δεν συγκρίνονται με αυτά που περνάνε πολλοί άνθρωποι καθημερινά. Αυτό που με ενόχλησε είναι ότι οι περισσότεροι δεν έχουν διαβάσει καν το άρθρο".
***Kατηγορείται ότι συμμετείχε σε μεγάλη συμπλοκή σε μπαρ του Σαμπαντέλ το 2003.
***Πανηγύρισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος του 2006 τυλιγμένος με τη σημαία της Καταλονίας.
***Kάποτε δήλωσε: "Ναι, θα ήταν πιο εύκολο για μένα να κρατήσω το στόμα μου κλειστό, αλλά η ζωή δεν είναι εύκολη. Αν θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο, θα πρέπει να σηκώσουμε τα μανίκια. Είναι εύκολο να παραπονιέσαι στους φίλους σου και στη συνέχεια να μην κάνεις τίποτα".
Η εταιρία σπάει το συμβόλαιο μαζί του επειδή θέλει λέει να συνεργάζεται με αθλητές και όχι πολιτικούς. Όπου αθλητές, βάλτε άμυαλους άβουλους δούλους και όπου πολιτικοί, ανθρώπους κόντρα, με σκέψη, άποψη και λόγο.
Against the grain...
