Κοίτα να δεις πως έχει το πράγμα για μένα: Θεωρώ ότι η γυναίκα πρέπει να ανοίγει διακριτικά την πόρτα στον άντρα. Απο κει και πέρα είναι θέμα του άντρα το να "περάσει" την πόρτα ή να την "κλείσει" διακριτικά! Αυτό ΚΑΜΙΑ γυναίκα δεν το κάνει! Κάθεται και δεν φαίνεται καθόλου οτι θέλει/άμα θέλει άρα ο άλλος δεν κάνει κίνηση ή η γυναίκα κάνει σαν ψωλαρπάρχτρα και ο άλλος φοβάται/ξενερώνει. Δεν έχετε ΚΑΘΟΛΟΥ την αίσθηση του μέτρου, άσε που πια δε σας νοιάζει το αντρικό καμάκι παρά μόνο σαν επιβεβαίωση-ανωτερώτητα-μαχαιριά στις "φίλες" σας.
Εγώ το βρίσκω άσκοπο πια ακόμα και να σας μιλάει κάποιος! Γιατί? Για να γίνω ακόμα 1χυλόπιτα "θύμα" της γοητείας σας? Να χαλάσω την ψυχολογία μου όταν έχω βγεί έξω με ένα φίλο να χαλαρώσω και να πιω ένα ρημαδοποτό με την χυλόπιτα της κάθε κομλεξικής που όταν κάνεις το μέγα λάθος και τους πεις 1 κουβέντα όπωσ και να την πεις ακούς "ΟΧΙ". Ολο λόγια είστε και μόλις έρχεται η ώρα για καμιά πράξη τζίφος! Μόνο μανούρα και θεωρία! Φτίξτε λίγο χαρακτήρα να δείτε διαφορά