Όλα έχουν ξεκινήσει από τα πρώτα χρόνια του Κόκκαλη, όταν και παρατηρήθηκαν οι περισσότερες μαζεμένες "διευκολύνσεις". Οι "διευκολύνσεις" έφερναν πρωταθλήματα, τα πρωταθλήματα έφερναν ομίλους του CL (στους οποίους έμπαινε χάρη στους πόντους που μάζευαν οι άλλοι), οι όμιλοι έφερναν δεκάδες εκατομμύρια.
Από ένα σημείο και μετά, τα δεκάδες εκατομμύρια άρχισαν να φέρνουν και δεκάδες παίκτες. Και όχι μόνο παικταράδες τύπου Rivaldo ή Giovanni, αλλά κυρίως παικτάκια που έπαιζαν και παίζουν στις μικρές ομάδες, από τις οποίες εξαρτάται το αν θα πάρεις ή όχι το πρωτάθλημα. Αυτά τα παικτάκια, που δε φοράνε καν τη φανέλα του Ολυμπιακού, είναι που του δίνουν το πρωτάθλημα.
Το πρωτάθλημα μπορεί να θεωρείται καπαρωμένο για αρκετά ακόμη χρόνια, ακόμη και αν ξαφνικά σταματήσουν οι ευνοϊκές διαιτησίες. Εκτός αν βρεθεί ένας παράγοντας-κροίσος που θα ρίξει άμεσα 100-150 εκατομμύρια σε κάποια άλλη ομάδα. Όμως με τη λογική του οπαδού-ουρακοτάγκου που επικρατεί στη χώρα, κάτι τέτοιο είναι περισσότερο απίθανο από το να επαληθευτεί πρωτοσέλιδο της Ελεύθερης Ώρας.
Από ένα σημείο και μετά, τα δεκάδες εκατομμύρια άρχισαν να φέρνουν και δεκάδες παίκτες. Και όχι μόνο παικταράδες τύπου Rivaldo ή Giovanni, αλλά κυρίως παικτάκια που έπαιζαν και παίζουν στις μικρές ομάδες, από τις οποίες εξαρτάται το αν θα πάρεις ή όχι το πρωτάθλημα. Αυτά τα παικτάκια, που δε φοράνε καν τη φανέλα του Ολυμπιακού, είναι που του δίνουν το πρωτάθλημα.
Το πρωτάθλημα μπορεί να θεωρείται καπαρωμένο για αρκετά ακόμη χρόνια, ακόμη και αν ξαφνικά σταματήσουν οι ευνοϊκές διαιτησίες. Εκτός αν βρεθεί ένας παράγοντας-κροίσος που θα ρίξει άμεσα 100-150 εκατομμύρια σε κάποια άλλη ομάδα. Όμως με τη λογική του οπαδού-ουρακοτάγκου που επικρατεί στη χώρα, κάτι τέτοιο είναι περισσότερο απίθανο από το να επαληθευτεί πρωτοσέλιδο της Ελεύθερης Ώρας.