Ποιους ενοχλεί η κοινωνική οργή για τα Τέμπη: Οι επιθέσεις σε Καρυστιανού-Πλακιά, οι αποβολές και το ξερίζωμα των δένδρων
Μία περίεργη, όσο και προσβλητική για τη μνήμη των 57 νεκρών στην τραγωδία των Τεμπών φαίνεται να εξελίσσεται εδώ και κάποιο καιρό από άγνωστα (ή και γνωστά;) κέντρα.
Μία επιχείρηση που στόχο έχει να υποβαθμιστεί, απαξιωθεί ή ακόμα και να στιγματιστεί ο γενναίος αγώνας που κάνουν οι συγγενείς των θυμάτων και όχι μόνο,
για να χυθεί άπλετο φως στις συνθήκες του δυστυχήματος και να αποδοθεί δικαιοσύνη, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται οι ένοχοι.
Μέχρι να εμφανιστεί η
Μαρία Καρυστιανού στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής και στη συνέχεια να συγκεντρωθούν σχεδόν ενάμιση εκατομμύριο υπογραφές με αίτημα να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι, η τραγική υπόθεση των Τεμπών απασχολούσε
μάλλον ένα μικρό κομμάτι της κοινωνίας και αντιστοίχως του τύπου και του πολιτικού κόσμου.
Γι’ αυτό υπήρχαν και δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών που με
περισσή αλαζονεία, απαρέσκεια και προσβλητικό ύφος διατείνονταν ότι «δεν ασχολείται κανένας με το θέμα». Ή ακόμα χειρότερα προσπερνούσαν την τραγωδία με όρους κυνικού και ελεεινού πολιτικαντισμού, τύπου «δεν θα χάσει την κυβέρνηση η ΝΔ για ένα… “κωλοτρένο”».
Αλλά το κύμα ευαισθητοποίησης, μα και συμπαράστασης που προκάλεσε η Μαρία Καρυστιανού μαζί με άλλους συγγενείς διαμόρφωσε γρήγορα
ένα βαρύ κλίμα για την κυβέρνηση και λειτουργούς της Δικαιοσύνης, καθώς αποκαλύφθηκε ένα νέο, εν εξελίξει, έγκλημα, πέρα από αυτό καθαυτό το τραγικό συμβάν:
Αυτό της συγκάλυψης!
Με την αδυναμία της κυβέρνησης να δώσει στο μεταξύ πειστικές απαντήσεις, αλλά και τη Δικαιοσύνη να εκτίθεται με τις παλινωδίες, τα κενά και τις παραλείψεις, τα Τέμπη έχουν καταστεί ένα πεδίο που κινητοποιεί ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας και φουντώνει τη δυσαρέσκεια πρωτίστως για τους κυβερνητικούς χειρισμούς.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα γκάλοπ του προηγούμενου διαστήματος κατέγραψαν
μία γενικευμένη αίσθηση περί συγκάλυψης – ποσοστό γύρω στο 85%, μεταξύ αυτών και ψηφοφόροι της ΝΔ δηλαδή, θεωρεί ότι δεν έχει ειπωθεί όλη η αλήθεια, δεν έχει διερευνηθεί πλήρως το έγκλημα και πως πιθανόν γίνεται προσπάθεια να μην αποδοθεί η δικαιοσύνη, όπως πρέπει.
Αυτό το κύμα της κοινωνικής οργής και της αποδοκιμασίας προς τους αρμόδιους και τους θεσμούς, που δεν ανταποκρίνονται στο καθήκον τους,
φαίνεται ότι κάποιους και για κάποιους λόγους, ενοχλεί.
Μία ενόχληση που εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως, μα εντελώς άγαρμπα και εν τέλει εκθέτει όσους την έχουν.
Στην αρχή για παράδειγμα ήταν η προσπάθεια να «χρεωθεί» στη Μαρία Καρυστιανού
πολιτική σκοπιμότητα!!! Η σπερμολογία, που έγινε ακόμα και «δημοσιογραφικό» σχόλιο κάποια στιγμή, εμφάνιζε την πρόεδρο του συλλόγου συγγενών των Τεμπών ως έτοιμη να πολιτευτεί με κάποιο κόμμα στις ευρωεκλογές.
Η κατακραυγή, αλλά και η ίδια η ξεκάθαρη απάντηση της Μαρίας Καρυστιανού αποστόμωσε όσους μπήκαν σε αυτή τη λογική απαξίωσής της.
Όμως στη συνέχεια άρχιζαν να εκδηλώνονται διάφορα, που είχαν στόχο να περιορίσουν την απήχηση της εκστρατείας για αποτροπή της συγκάλυψης και δικαιοσύνη:
· Ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης, για παράδειγμα, δήλωνε ότι όσοι μιλούν για μπάζωμα στο χώρο του δυστυχήματος
είναι για τα μπάζα– για να διαψευστεί όμως οικτρά όταν η εισαγγελέας Εφετών Λάρισας
ζήτησε να διερευνηθούν όλες οι ενέργειες που αλλοίωσαν το χώρο, αμέσως μετά την τραγωδία. Η αποστροφή του προκάλεσε την οργή των συγγενών, που του απάντησαν με σκληρό τρόπο.
· Στο 15ο Λύκειο της Αθήνας η διεύθυνση τιμώρησε
με μονοήμερη αποβολή δύο μαθητές της χορωδίας του σχολείου, επειδή αψηφώντας την απαγόρευσή της θέλησαν να τραγουδήσουν στη σχολική γιορτή της 25ης Μαρτίου ένα τραγούδι για τα 57 θύματα του εγκλήματος στα Τέμπη και να πουν δυο λόγια για δικαιοσύνη.
· Η ποδοσφαιρική ομάδα του
Παναιτωλικού κλήθηκε σε απολογία επειδή οπαδοί της σήκωσαν πανό συμπαράστασης στην Μαρία Καρυστιανού – αργότερα επιχειρήθηκε να μετριαστούν οι αρνητικές εντυπώσεις από την ενέργεια της ποδοσφαιρικής αρχής, αλλά το μήνυμα ήταν σαφές.
· Ξημερώματα Μεγάλης Πέμπτης, άγνωστοι εισέβαλαν στο πάρκο του Δήμου Κορδελιού-Ευόσμου και
έσπασαν 12 από τα 57+1 δέντρα που είχαν φυτέψει μαθητές δημοτικού σχολείου και αστυνομικοί, στη μνήμη των νεκρών του δυστυχήματος στα Τέμπη.
· Τις τελευταίες ημέρες εκδηλώνονται ξεδιάντροπα, κυρίως από ανώνυμα τρολ του διαδικτύου, όλο και περισσότερες επιθέσεις εναντίον του
Νίκου Πλακιά, του πατέρα που έχασε δίδυμα κορίτσια και ανιψιά στα Τέμπη, αλλά και της Μαρίας Καρυστιανού.
· Προκαλεί επίσης αλγεινή εντύπωση η προσπάθεια κάποιων, ακόμα και με επώνυμους λογαριασμούς στα σόσιαλ μίντια,
να «συμψηφίσουν» τα Τέμπη με το Μάτι, επιδιδόμενοι σε ληρολογήματα τύπου «δεν εκφράστηκε η ίδια ευαισθητοποίηση για την τραγωδία του 2018» – κι όμως και τότε υπήρξε κοινωνική κατακραυγή. Αλλά, έτσι κι αλλιώς οποιαδήποτε σύγκριση ή παραλληλισμός είναι
εντελώς άτοπος και δεν μπορεί να υποβαθμίσει τη σημασία, το νόημα και το δίκαιο του αιτήματος των συγγενών θυμάτων στα Τέμπη για απόδοση δικαιοσύνης.
Είναι μάλλον πιθανό κάποιοι να ενοχλούνται από
την τυχόν επίδραση που μπορεί να έχει στις ευρωεκλογές μία συζήτηση για τα Τέμπη.
Η οποία συζήτηση έτσι όπως διαχειρίστηκε την υπόθεση η κυβέρνηση – ως έχουσα την ευθύνη ασφάλειας των σιδηροδρόμων την περίοδο ακριβώς πριν το δυστύχημα, αλλά και με την εξεταστική, τη γενικότερη στάση της, τη ρητορική και τη συμπεριφορά της στη συνέχεια – μπορεί να επιφέρει και πολιτικό κόστο
www.facebook.com
www.koutipandoras.gr
periodista.gr
