Παγκόσμια ΗΛΙΘΙΟΚΡΑΤΙΑ !

[Κώστας Λαδάκης]

Η ΗΛΙΘΙΟΚΡΑΤΙΑ που επικρατεί είναι

το ΑΝΤΙΘΕΤΟ από την Πολιτεία του Πλάτωνα , όπου
οι ηγέτες θα ήταν οι " επαϊοντες " , οι γνωρίζοντες
καλώς τα πράγματα.

Η Παγκόσμια ΗΛΙΘΙΟΚΡΑΤΙΑ είναι το ΑΝΤΙΘΕΤΟ
από αυτό που επαγγελόταν ο Πλάτων.

Οι αιτίες έχουν εντοπισθεί από τα
εκλεκτά μέλη του μπου.κομ ! 

 

[Heartbreaker83]

Δεν ηταν τετοιος νομος σαν αυτον που νομιζεις, ειναι ηθικος νομος, διαβασε το βιβλιο που σου προτεινα, αν δεν σου αρεσει θα στο κανω refund εγω ο ιδιος. Δυστυχως εχω κολλησει με τις εξελιξεις στην τουρκια και δεν μπορω να το αναλυσω αυτη την στιγμη

Ε ναι ειμαστε, ολες οι πηγες συμφωνουν. Η πιο πιθανη εξηγηση ειναι οτι αυτο οφειλεται σε αυτο που λεμε "μεσογειακη διατροφη"

@Sparkling water


Δεν σε υποχρεωνε κανενας παρα μονο ο εαυτος σου. Αν δεν πηγαινες στον πολεμο η αν δειλιαζες απλα δεν ησουν αποδεκτος και σε απομονωναν. Σε ορισμενες περιπτωσεις θα εξοριζοσουν, στις περισσοτερες θα εφευγες απο κει μονος σου γιατι δεν θα αντεχες την περιφρονηση


Ειναι πχ σαν να βλεπεις ενα παιδακι στον δρομο να σου ζηταει φαγητο και εσυ αντι να του δωσεις να το αγνοησεις η να το κλωτσησεις, οσο υποχρεωτικο ειναι να κανεις το πρωτο, ετσι υποχρεωνε και ο νομος

Υπαρχει η ιστορια του Αριστοδημου ο οποιος λογω μολυνσης εχασε το ενα του ματι πριν την μαχη των θερμοπυλων και γυρισε πισω. Οι Σπαρτιατες τον θεωρησαν δειλο η μονη του τιμωρια ομως ηταν οτι δεν του μιλουσε κανενας και οτι τον αποκαλουσαν "Αριστοδημος ο τρεσας" δηλ ο δειλος. Ενα χρονο μετα στις πλαταιες, ο αριστοδημος εφυγε μονος του απ την παραταξη και επεσε πανω στους περσες πολεμωντας με μανια για να ξεπλυνει την ντροπη. Οι σπαρτιατες αν και τον αποκατεστησαν δεν τον βραβευσαν για ανδρεια γιατι εκτιμουσαν τους πολεμιστες που ηθελαν να ζησουν οχι τους αυτοκτονικους

Σε γενικες γραμμες ειναι λαθος να κρινεις τους ανθρωπους τοτε με μεταμοντερνα κριτηρια, ηταν κατι τελειως διαφορετικο

Πχ ο πολεμος μεταξυ οπλιτων δεν ηταν ανελεητη σφαγη, αλλα κατι σαν τελετη, μαζευονταν οι μεν απο δω και οι δε απο κει και εσπρωχνε η μια φαλαγγα την αλλη με ασπιδες χτυπωντας παραλληλα με το δορυ απο ψηλα. Λογω της θωρακισης τα χτυπηματα δεν ηταν τοσο συχνα μοιραια γιαυτο αν προσεξεις στις οπλιτικες μαχες το ποσοστο νεκρων ηταν εξαιρετικα μικρο. Οταν εσπαγε η μια απο τις δυο παραταξεις οι χαμενοι ηξεραν οτι δεν ειχαν ελπιδα και υποχωρουσαν ειτε συντεταγμενα ειτε τρεχοντας. Οι νικητες ΔΕΝ τους κατεδιωκαν, εστηναν τροπαιο στο πεδιο και τελειωνε εκει το θεμα. Η μονη φορα που σκοτωσαν υποχωρουντες ηταν στις πλαταιες γιατι οι περσες ειχαν διαπραξει υβρη καιγοντας τους ναους της αθηνας την προηγουμενη χρονια. Ηταν και ενας απ τους λογους που κατηγορησε ο Αριστοτελης τον μαθητη του Αλεξανδρο γιατι ο τελευταιος συνεχιζε μεχρι να τους καθαρισει ολους ωστε να μην ανασυνταχτουν και ξαναδωσει μαχη

Οσον αφορα τον πλουτο δεν ηταν αξιοθαυμαστος καποιος αν ειχε περιουσια για τον εαυτο του, αλλα γινονταν μονο οταν προσεφερε στην πολη. Ετσι λοιπον ο καθε ευκαταστατος ελληνας προσπαθουσε σκληρα να προσφερει διοργανωνοντας γιορτες, συσσιτια, προσφεροντας αρματα και αλογα στους αγωνες, θυσιες (τα τρωγανε μετα τα κρεατα, η τσικνα ηταν η προσφορα στους θεους) χρηματοδοτουσε θεατρικα εργα κλπ Αν δεν προσφερε ηταν ο κανενας.

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Η ΗΛΙΘΙΟΚΡΑΤΙΑ που επικρατεί είναι

το ΑΝΤΙΘΕΤΟ από την Πολιτεία του Πλάτωνα , όπου
οι ηγέτες θα ήταν οι " επαϊοντες " , οι γνωρίζοντες
καλώς τα πράγματα.

Η Παγκόσμια ΗΛΙΘΙΟΚΡΑΤΙΑ είναι το ΑΝΤΙΘΕΤΟ
από αυτό που επαγγελόταν ο Πλάτων.

Οι αιτίες έχουν εντοπισθεί από τα
εκλεκτά μέλη του μπου.κομ ! 

Φίλε Λαδάκη, μην ξεχνάς επίσης και την ουσιαστική αριστοτελική προϋπόθεση "αν η το πλήθος μή λίαν ανδραποδώδες" σε σχέση με τη Δημοκρατία,
στην ρίζα της οποίας (μάλλον στην διαχρονική της ανεπάρκεια) εντοπίζεται και η ανικανότητα λήψης σωστών αποφάσεων και η έλλειψη υγιών κριτηρίων που οδηγούν νομοτελειακά και στην Ηλιθιοκρατία (εφόσον το ιδανικό ζητούμενο θα ήταν, μάλλον, το πλατωνικό "αρχάν τε των αρίστων").
Να υπενθυμίσω, τέλος, συμπληρωματικά και τη σοφή ρήση του Γεωργίου Πλήθωνος Γεμιστού: "Όνοις γουν ου χρώμεθα επί τα των γενναίων
ίππων έργα ∙ ουδέ γενναίοις ίπποις επί τα των όνων". Σήμερα, όμως, έχει μάλλον αντιστραφεί η σειρά των πραγμάτων: ενώ τα γαϊδουράκια έχουν αναλάβει (ή τους έχουν "αναθέσει") τις βαριές υποθέσεις και τα δύσκολα έργα των γενναίων αλόγων, τα γενναία -πλην άχρηστα- άλογα τα σκοτώνουν πριν γεράσουν...

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

@Sparkling water


Δεν σε υποχρεωνε κανενας παρα μονο ο εαυτος σου. Αν δεν πηγαινες στον πολεμο η αν δειλιαζες απλα δεν ησουν αποδεκτος και σε απομονωναν. Σε ορισμενες περιπτωσεις θα εξοριζοσουν, στις περισσοτερες θα εφευγες απο κει μονος σου γιατι δεν θα αντεχες την περιφρονηση


Ειναι πχ σαν να βλεπεις ενα παιδακι στον δρομο να σου ζηταει φαγητο και εσυ αντι να του δωσεις να το αγνοησεις η να το κλωτσησεις, οσο υποχρεωτικο ειναι να κανεις το πρωτο, ετσι υποχρεωνε και ο νομος

Υπαρχει η ιστορια του Αριστοδημου ο οποιος λογω μολυνσης εχασε το ενα του ματι πριν την μαχη των θερμοπυλων και γυρισε πισω. Οι Σπαρτιατες τον θεωρησαν δειλο η μονη του τιμωρια ομως ηταν οτι δεν του μιλουσε κανενας και οτι τον αποκαλουσαν "Αριστοδημος ο τρεσας" δηλ ο δειλος. Ενα χρονο μετα στις πλαταιες, ο αριστοδημος εφυγε μονος του απ την παραταξη και επεσε πανω στους περσες πολεμωντας με μανια για να ξεπλυνει την ντροπη. Οι σπαρτιατες αν και τον αποκατεστησαν δεν τον βραβευσαν για ανδρεια γιατι εκτιμουσαν τους πολεμιστες που ηθελαν να ζησουν οχι τους αυτοκτονικους

Σε γενικες γραμμες ειναι λαθος να κρινεις τους ανθρωπους τοτε με μεταμοντερνα κριτηρια, ηταν κατι τελειως διαφορετικο

Πχ ο πολεμος μεταξυ οπλιτων δεν ηταν ανελεητη σφαγη, αλλα κατι σαν τελετη, μαζευονταν οι μεν απο δω και οι δε απο κει και εσπρωχνε η μια φαλαγγα την αλλη με ασπιδες χτυπωντας παραλληλα με το δορυ απο ψηλα. Λογω της θωρακισης τα χτυπηματα δεν ηταν τοσο συχνα μοιραια γιαυτο αν προσεξεις στις οπλιτικες μαχες το ποσοστο νεκρων ηταν εξαιρετικα μικρο. Οταν εσπαγε η μια απο τις δυο παραταξεις οι χαμενοι ηξεραν οτι δεν ειχαν ελπιδα και υποχωρουσαν ειτε συντεταγμενα ειτε τρεχοντας. Οι νικητες ΔΕΝ τους κατεδιωκαν, εστηναν τροπαιο στο πεδιο και τελειωνε εκει το θεμα. Η μονη φορα που σκοτωσαν υποχωρουντες ηταν στις πλαταιες γιατι οι περσες ειχαν διαπραξει υβρη καιγοντας τους ναους της αθηνας την προηγουμενη χρονια. Ηταν και ενας απ τους λογους που κατηγορησε ο Αριστοτελης τον μαθητη του Αλεξανδρο γιατι ο τελευταιος συνεχιζε μεχρι να τους καθαρισει ολους ωστε να μην ανασυνταχτουν και ξαναδωσει μαχη

Οσον αφορα τον πλουτο δεν ηταν αξιοθαυμαστος καποιος αν ειχε περιουσια για τον εαυτο του, αλλα γινονταν μονο οταν προσεφερε στην πολη. Ετσι λοιπον ο καθε ευκαταστατος ελληνας προσπαθουσε σκληρα να προσφερει διοργανωνοντας γιορτες, συσσιτια, προσφεροντας αρματα και αλογα στους αγωνες, θυσιες (τα τρωγανε μετα τα κρεατα, η τσικνα ηταν η προσφορα στους θεους) χρηματοδοτουσε θεατρικα εργα κλπ Αν δεν προσφερε ηταν ο κανενας.

Εύγε Heartbreaker83!

Αξίζει, νομίζω, να προσθέσουμε και την υποτιμητική παράμετρο της Ιδιωτείας στην Αρχαία Ελλάδα, την λεκτική ουσία της
οποίας διατήρησαν με την ίδια μειωτική σημασία οι "ξένοι", ως Idiot...

Δεν είναι κακό να το υπενθυμίζουμε, παρότι γνωστό. Φοβάμαι ότι ο γενικός, ανελέητος χρησιμοθηρικός ωφελιμισμός, και η μεταμοντέρνα σοφιστεία της ιδιωτείας (λυπάμαι που κι εγώ δεν θα συμφωνήσω με τον φίλο sparkling water) οδηγούν σε ευφυείς αυτιστικούς που εξυπηρετούν παρόμοιους μηχανισμούς, τους οποίους, άνωθεν, ενορχηστρώνουν εν τέλει κάποιοι ελάχιστοι αν και πραγματικά ιδιοφυείς ανήθικοι - οι τέλειοι ιδιώτες-ιδιοκτήτες. Η "Idiocracy" είναι, στο φινάλε, φτιαγμένη με πολύ μυαλό και κόπο...

 

[Κώστας Λαδάκης]

Φίλε Λαδάκη, μην ξεχνάς επίσης και την ουσιαστική αριστοτελική προϋπόθεση "αν η το πλήθος μή λίαν ανδραποδώδες" σε σχέση με τη Δημοκρατία,
στην ρίζα της οποίας (μάλλον στην διαχρονική της ανεπάρκεια) εντοπίζεται και η ανικανότητα λήψης σωστών αποφάσεων και η έλλειψη υγιών κριτηρίων που οδηγούν νομοτελειακά και στην Ηλιθιοκρατία (εφόσον το ιδανικό ζητούμενο θα ήταν, μάλλον, το πλατωνικό "αρχάν τε των αρίστων").
Να υπενθυμίσω, τέλος, συμπληρωματικά και τη σοφή ρήση του Γεωργίου Πλήθωνος Γεμιστού: "Όνοις γουν ου χρώμεθα επί τα των γενναίων
ίππων έργα ∙ ουδέ γενναίοις ίπποις επί τα των όνων". Σήμερα, όμως, έχει μάλλον αντιστραφεί η σειρά των πραγμάτων: ενώ τα γαϊδουράκια έχουν αναλάβει (ή τους έχουν "αναθέσει") τις βαριές υποθέσεις και τα δύσκολα έργα των γενναίων αλόγων, τα γενναία -πλην άχρηστα- άλογα τα σκοτώνουν πριν γεράσουν...

Πολύ σωστές παρατηρήσεις. 

 

[Επιρρεπής]

Αν και όπως λέω, ο καπιταλισμός δεν έχει οδηγίες χρήσης, έχει απουσία οδηγιών, απλά απελευθερώνεις και βλέπεις τι γίνεται.

Όμως έχεις δίκιο. Πραγματικά όταν είχαμε καπιταλισμό, οδήγησε την ανθρωπότητα σε δυσθεώρατα ύψη του βιοτικού μας επιπέδου. Άρα αυτό που λες, πως δηλαδή δεν τελειώνει σε οποιαδήποτε γνωστή κοινωνία, πράγματι έτσι έγινε. Και ήταν τόσο καλύτερο αυτό που προέκυψε!

Σκέφτεσαι τι θα έλεγε ένας πολίτης της Αγγλίας το 1600 αν τον μεταφέραμε στο 1990;

Ενώ αν μεταφέραμε κάποιον από το 500 μ.Χ. στο 1700 μ.Χ δεν θα είχε τραγική διαφορά στην ζωή του.

Με το ίδιο σκεπτικό όμως οι εκατομμύρια δουλοπάροικοι του Τσάρου στην αχανή Ρωσία είδαν σαφή και δραματική βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου στα χρόνια των Μπολσεβίκων,καλύπτοντας τις βασικές τους ανάγκες σε τροφή,στέγη,παιδεία,ασφάλεια,κλπ,παρόλα αυτά σήμερα οι περισσότεροι σημερινοί υπήκοοι των χωρών της τότε ΕΣΣΔ δεν θέλουν ν'ακούν για τα χρόνια εκείνα...

 

[Nuclear]

Ψήφος σε κανέναν πουστη!!!
ΑΠΟΧΗ είναι η μόνη απάντηση. Μην συναγελάζεστε με άλλους. Ισχυρός είναι αυτός που στέκει μόνος!

 

[sparkling_water]

Ξεκινάω με διαφορά φάσης, όσο προλάβω σήμερα .

Το να διοικεί μια εμπορική εταιρεία τις Ινδίες και να ορίζει τι παράγει και τι εξάγει ποιος και πόσο φορολογείται, να έχει ιδιωτικούς στρατούς, ήταν καθαρός ξεκάθαρος καπιταλισμός. Δεν μπορείς εσύ να δίνεις στον καπιταλισμό μόνο την έννοια της μορφής που συμπαθείς καλύτερα. Έχει ιστορία και μορφές.

Φυσικά και ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ. Οι παραπάνω περιορισμοί δεν είναι καπιταλισμός. Εκτός αν εννοείς την έννοια του καπιταλισμού σαν την καθαρή κίνηση κεφαλαίου, οπότε και η Σοβιετική Ένωση καπιταλισμού είχε.

Επί British Raj όμως υπήρχαν ελευθερίες που μπορείς να τις πεις καπιταλισμός. Σε περίπτωση που μιλάμε άλλη γλώσσα: άλλο το East India Company και άλλο το British Raj.

Πάντως δεν δίνω στον καπιταλισμό την μορφή που συμπαθώ καλύτερα. Προηγουμένως έχω γράψει, πως όσο πιο καπιταλιστική χώρα, τόσο καλύτερα είναι τα πράγματα.

Νομίζω πως τώρα δια Παράδεισος ιδιωτικής πρωτοβουλίας ήταν. Πλούσιοι έμποροι και αριστοκράτες ήταν οι μέτοχοι της Εταιρείας. Η Βρετανική κυβέρνηση δεν διέθετε μετοχές και είχε μόνο έμμεσο έλεγχο.

Μου κάνει εντύπωση αυτό που λες. Το να έχουν μόνο λίγα άτομα ελευθερίες δεν είναι καπιταλισμός.

Ομολογώ πως με μπερδεύεις, από την μια αναφέρεις ονόματα που φαίνεται πως γνωρίζεις και από την άλλη μιλάς σαν να μην γνωρίζεις τίποτα για τον καπιταλισμό.

Ακριβώς το ότι η Χιλή άλλαξε σε οικονομία της αρεσκείας σου με την Χουντική επιβολή μαρτυρά ότι η εξίσωση που από την αρχή στηρίζεις, ότι δηλαδή αστική δημοκρατία = φιλελεύθερο καπιταλιστικό μοντέλο, δεν ισχύει απαραίτητα. Για αυτό ακριβώς σου ανέφερα την περίπτωση.

Αυτό ισχύει. Παρόλο που είναι άρρηκτα δεμένα μεταξύ τους, ακόμα και από Μαρξιστική ιστοριογραφική σκοπιά, δεν είναι στην πράξη ίδια. Όμως κάποιες βασικές αρχές, όπως η ελευθερία να ανοίξεις όποια επιχείρηση θέλεις, χωρίς άδεια, να αγοράζεις από όποιο μέρος της γης θέλεις χωρίς δασμούς και ποσοστώσεις και να χτίσεις το σπίτι σου χωρίς περιορισμούς, είναι καπιταλισμός.

 

[sparkling_water]

Αυτό που λέει είναι αντικρατισμός, δεν είναι αναρχία. Είναι πληρώνει τον επαγγελματία σερίφη η πόλη του Φαρ Ουέστ. Ότι κάνουν και τα μαγαζιά. Πληρώνουν προστασία. Δεν ασκούν εξουσία δηλαδή οι προστάτες; Την αμεσότερη την πιο αυθαίρετη και σκληρότερη.

Αν έχεις δικαίωμα να αλλάξεις ή να μην αγοράσεις τις υπηρεσίες τους όχι, δεν ασκούν εξουσία. Αν αγοράσεις τις υπηρεσίες τους, τότε είναι εθελοντική πράξη. Όταν αγοράζεις ασφάλεια αυτοκινήτου από την Interamerican, σου ασκούν εξουσία;

Ε σου λέει αφού μπορώ να "επιλέγω" προστάτη γιατί να έχω και φόρους για αστυνομία; Μόνο που το "επιλέγω" σύντομα τελειώνει γιατί ο δυνατότερος έχει γρήγορα επιβληθεί στην αγορά και ελέγχει όλες τις πιθανές επιλογές.

Εδώ επιχειρηματολογούμε ηθικά και βάζεις στην μέση προβλήματα πρακτικής φύσεως.

Να καταλάβω πως στο ηθικό θέμα συμφωνείς;

Όσον αφορά το πρακτικό θέμα, γιατί νομίζεις πως θα μείνει ένας; Φυσικά δεν μπορείς να το αποδείξεις. Όχι μόνο στην αστυνομία αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση. Μόνο οι κρατικές επιχειρήσεις και οντότητες παραμένουν ζωντανές.

Αναρχία είναι δεν υπάρχει σερίφης, δεν υπάρχει ανάθεση, κυνηγάνε τον Μαύρο Πητ μόνοι τους. Αντί για anarchocapitalism έπρεπε απλά να λέγεται private rule.

ΟΚ, στην αναρχία όπως την ορίζεις λοιπόν, τι εμποδίζει έναν τύπο να ανοίξει μια επιχείρηση με οπλισμένους ανθρώπους που πουλάνε προστασία και κάνουν την ίδια δουλειά με μια αστυνομία;

Δεν θα το εμποδίσει κανένας, έτσι δεν είναι; Δεν θα υπάρχουν νόμοι. Άρα στην αναρχία επιτρέπεται να γίνει αυτό που λέω εγώ, ναι;

 

[sparkling_water]

Και αυτός ο γονέας ποιος είναι που επειδή έριξε έναν μπούτσο απόκτησε δικαίωμα σκλαβοπάζαρου επί συγγενών του ανθρώπων; Πολύ φιλελεύθερο αυτό.

Αντιφατικό μέχρι κόκαλο.

Και εσύ ποιος είσαι για να επιβάλεις την δική σου ηθική και να τον καταδικάσεις επειδή κάνει κάτι που δεν σου αρέσει;

Σαν αυτούς στην αρχαία Ρώμη, πως λέγονταν; Τιμητές νομίζω;

 

[sparkling_water]

Δεν ηταν τετοιος νομος σαν αυτον που νομιζεις, ειναι ηθικος νομος, διαβασε το βιβλιο που σου προτεινα, αν δεν σου αρεσει θα στο κανω refund εγω ο ιδιος. Δυστυχως εχω κολλησει με τις εξελιξεις στην τουρκια και δεν μπορω να το αναλυσω αυτη την στιγμη

Ε ναι ειμαστε, ολες οι πηγες συμφωνουν. Η πιο πιθανη εξηγηση ειναι οτι αυτο οφειλεται σε αυτο που λεμε "μεσογειακη διατροφη"

Πάω πάσο και στα δυο. Ομολογώ πως δεν μου κινεί το ενδιαφέρον η αρχαία Ελλάδα για να διαβάσω ένα βιβλίο για αυτήν, αλλά ίσως αυτό που λες να με οδηγήσει κάποια στιγμή εκεί.

 

[Nuclear]

Και εσύ ποιος είσαι για να επιβάλεις την δική σου ηθική και να τον καταδικάσεις επειδή κάνει κάτι που δεν σου αρέσει;

Σαν αυτούς στην αρχαία Ρώμη, πως λέγονταν; Τιμητές νομίζω;

Δώσε πόνο

 

[Nuclear]

Η ΗΛΙΘΙΟΚΡΑΤΙΑ που επικρατεί είναι

το ΑΝΤΙΘΕΤΟ από την Πολιτεία του Πλάτωνα , όπου
οι ηγέτες θα ήταν οι " επαϊοντες " , οι γνωρίζοντες
καλώς τα πράγματα.

Η Παγκόσμια ΗΛΙΘΙΟΚΡΑΤΙΑ είναι το ΑΝΤΙΘΕΤΟ
από αυτό που επαγγελόταν ο Πλάτων.

Οι αιτίες έχουν εντοπισθεί από τα
εκλεκτά μέλη του μπου.κομ ! 

Ποιοι είναι τούτοι? 

 

[Nuclear]

Η έννοια του νόμου, όπως την έχουμε στο μυαλό μας έχει να κάνει με την κοινωνία. Η αναρχοκαπιταλιστική θεωρία την έχει σαν ατομικό δικαίωμα.

Εσύ ποιος είσαι για να επιβάλεις την ηθική σου σε αυτόν τον γονέα; Γιατί εσύ είσαι καλύτερος και έχεις καλύτερες ηθικές αξίες;

Όπως είπα και προηγουμένως, η φιλελεύθερη φιλοσοφία έχει τις βάσεις της στην ηθική φιλοσοφία.

Μου θυμίζει τον "Αναρχικό Τραπεζίτη" του Πεσσοα

 

[sparkling_water]

Γιατί έχει οδηγίες ο Μαρξισμός; Γενικές αρχές έχει. Είναι η αποχή του ιδιώτη από τα μέσα παραγωγής. Πάρτε μάζα τα μέσα παραγωγής από τους ιδιώτες είπε που θα είναι η αρχή για την απελευθέρωση του ανθρώπου. Τελικά ο Στάλιν χωρίς να έχει σπουδάσει τίποτα κράτησε ένα μεγάλο γραφείο που έλεγε ΕΣΣΔ.

Δεν θέλω να μιλάω απότομα, ειδικά σε εσένα που φαίνεσαι δουλεμένες (όπως και 2-3 άλλοι εδώ μέσα), αλλά γενικά αλλά έχεις τελείως λάθος εδώ.
Όταν λοιπόν το εργοστάσιο είναι κρατικό, το τι θα παράγεις, πότε, με τι προδιαγραφές κλπ είναι καθαρά θέμα ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΣΧΕΔΙΑΣΗΣ. Επίσης το τι θα αγοράσεις, προφανώς, αφού δεν μπορείς να παράγεις όσο θέλεις, δεν μπορείς να καταναλώσεις όσο θέλεις, ειδικά στον Μαρξισμό που η παραγωγή περνάει σε ένα κράτος που είναι υπεύθυνο για την κατανάλωση των ανθρώπων. Αν ο Α φάει διπλή ποσότητα δεν θα μείνει για τον Β.

Απορώ πως είπες τέτοιο πράγμα. Άκου λέει δεν υπάρχουν κανόνες στον Μαρξισμό.

Από την άλλη στον καπιταλισμό ο κάθε ιδιώτης κάνει ότι θέλει στο εργοστάσιο και την βιοτεχνία του, στο μαγαζί του και στην κατανάλωσή του!

Νομίζω πως από όσα είπαμε μέχρι τώρα, αυτό ήταν το πιο άκυρο. Και πάλι συγγνώμη αν σε πρόσβαλα με τον τρόπο μου.

Ουτοπίες είναι και τα δύο. Το ένα λέει η αγορά ελευθερώνει, το άλλο λέει η ισότητα ελευθερώνει. Τελικά κάποιοι/κάποιος πονηρός μπαίνει στις ρωγμές και κυριαρχεί. Οπότε ποτέ δεν φτάνουν στην επόμενη φάση. Ούτε στον "αναρχοκαπιταλισμό" ούτε στον κομμουνισμό. Ούτε διαφωνούν στην δοξασία περί μέγιστης ανάπτυξης.

Πάλι λάθος. Η φιλελεύθερη φιλοσοφία δεν έχει utilitarian κίνητρα (ξαναλέω, επιχειρηματολογώ κυρίως ηθικά). Ο Μαρξισμός από την άλλη είναι καθαρά utilitarian κίνημα. Ο φιλελεύθερος δεν είναι τόσο προσκολλημένος στην ανάπτυξη όσο στην ελευθερία του.

Ούτε στην ενθάρρυνση της τεχνολογίας. Απλά στον ιδιοκτήτη. Παιδιά του διαφωτισμού είναι και τα δύο. Μη συμβιωτικά μαξιμαλιστικά συστήματα. Στην κρίση φτάνουν και τα δύο. Αυτό που κάνει τον καπιταλισμό πιο μακρόβιο είναι στο κάποιοι αντί στο κάποιος γιατί είναι ελαστικότερη η εξουσιαστική του δομή και ζει σε τροχόσπιτο.

Αυτό τον κάνει μακρόβιο; Νομίζω πως δεν αναγνωρίζεις τα δεδομένα γύρω σου. Παίρνεις την τωρινή σου ζωή σαν δεδομένη και νομίζεις πως όλες οι προηγούμενες εποχές θα μπορούσαν να το πετύχουν και κάνεις το ίδιο λάθος που κάνει ο Mindreader, ξεχωρίζεις την τεχνολογική ανάπτυξη από τον καπιταλισμό. Οποιοσδήποτε ιστορικός της οικονομίας (ακόμα και Μαρξιστής) θα σου έλεγε πως κάνεις λάθος. Που θα προτιμούσες να ζεις το 1960; Στην Σοβιετική Ένωση ή στις Η.Π.Α.;

 

[sparkling_water]

@Sparkling water

Με αυτά που γράφεις μου αλλάζει η άποψη που είχα. Πραγματικά είχα εντελώς διαφορετική ιδέα.

Υπάρχει κάποιο βιβλίο για τους οικονομικούς νόμους της εποχής εκείνης;

 

[sparkling_water]

Φίλε Λαδάκη, μην ξεχνάς επίσης και την ουσιαστική αριστοτελική προϋπόθεση "αν η το πλήθος μή λίαν ανδραποδώδες" σε σχέση με τη Δημοκρατία,
στην ρίζα της οποίας (μάλλον στην διαχρονική της ανεπάρκεια) εντοπίζεται και η ανικανότητα λήψης σωστών αποφάσεων και η έλλειψη υγιών κριτηρίων που οδηγούν νομοτελειακά και στην Ηλιθιοκρατία (εφόσον το ιδανικό ζητούμενο θα ήταν, μάλλον, το πλατωνικό "αρχάν τε των αρίστων").
Να υπενθυμίσω, τέλος, συμπληρωματικά και τη σοφή ρήση του Γεωργίου Πλήθωνος Γεμιστού: "Όνοις γουν ου χρώμεθα επί τα των γενναίων
ίππων έργα ∙ ουδέ γενναίοις ίπποις επί τα των όνων". Σήμερα, όμως, έχει μάλλον αντιστραφεί η σειρά των πραγμάτων: ενώ τα γαϊδουράκια έχουν αναλάβει (ή τους έχουν "αναθέσει") τις βαριές υποθέσεις και τα δύσκολα έργα των γενναίων αλόγων, τα γενναία -πλην άχρηστα- άλογα τα σκοτώνουν πριν γεράσουν...

Διαφωνώ πως είναι μόνο θέμα ηλιθίων Λαδάκη. Διάβασε για Public Choice Theory.

 

[sparkling_water]

Εύγε Heartbreaker83!

Αξίζει, νομίζω, να προσθέσουμε και την υποτιμητική παράμετρο της Ιδιωτείας στην Αρχαία Ελλάδα, την λεκτική ουσία της
οποίας διατήρησαν με την ίδια μειωτική σημασία οι "ξένοι", ως Idiot...

Δεν είναι κακό να το υπενθυμίζουμε, παρότι γνωστό. Φοβάμαι ότι ο γενικός, ανελέητος χρησιμοθηρικός ωφελιμισμός, και η μεταμοντέρνα σοφιστεία της ιδιωτείας (λυπάμαι που κι εγώ δεν θα συμφωνήσω με τον φίλο sparkling water) οδηγούν σε ευφυείς αυτιστικούς που εξυπηρετούν παρόμοιους μηχανισμούς, τους οποίους, άνωθεν, ενορχηστρώνουν εν τέλει κάποιοι ελάχιστοι αν και πραγματικά ιδιοφυείς ανήθικοι - οι τέλειοι ιδιώτες-ιδιοκτήτες. Η "Idiocracy" είναι, στο φινάλε, φτιαγμένη με πολύ μυαλό και κόπο...

Ποιους σκοπούς και μηχανισμούς από ολιγάρχες εξυπηρετεί κάποιος όταν ανοίγει μια startup και ο κόσμος αγοράζει το προϊόν του και βγάζει λεφτά δίνοντας εργασία σε 1000 άτομα;
Μήπως το κίνητρο είναι καθαρά για τον ίδιο; Μήπως κανείς δεν τον οδηγεί;
Μήπως δεν υπάρχει μεγάλος αδερφός στο καπιταλιστικό σύστημα (ΟΚ ΟΚ obiwan, στο φιλελεύθερο καπιταλιστικό σύστημα που έχει η Αμερική, η Ευρώπη, το Χονγκ Κονγκ, η Αυστραλία και αι λοιπαί δημοκρατικαί δυνάμεις που λέει και ο Χάρυ).

 

[sparkling_water]

Με το ίδιο σκεπτικό όμως οι εκατομμύρια δουλοπάροικοι του Τσάρου στην αχανή Ρωσία είδαν σαφή και δραματική βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου στα χρόνια των Μπολσεβίκων,καλύπτοντας τις βασικές τους ανάγκες σε τροφή,στέγη,παιδεία,ασφάλεια,κλπ,παρόλα αυτά σήμερα οι περισσότεροι σημερινοί υπήκοοι των χωρών της τότε ΕΣΣΔ δεν θέλουν ν'ακούν για τα χρόνια εκείνα...

Μα επί της επανάστασης δεν υπήρχαν πλέον δουλοπάροικοι. Με το emancipation reform το 1861, τελείωσε ο θεσμός του δουλοπάροικου στην Ρωσία, επί Τσάρου Αλέξανδρου ΙΙ.

Επίσης οι μεταρρυθμίσεις Stolypin έδωσαν μεγάλη οικονομική ευμάρεια σε μεγάλο μέρος πληθυσμού.

Η Ρωσία είχε ήδη μπει στον σωστό δρόμο, καίτοι πολύ καθυστερημένα.

 

[sparkling_water]

Μου θυμίζει τον "Αναρχικό Τραπεζίτη" του Πεσσοα

Καλό βιβλιαράκι (αν μπορείς να το πεις βιβλίο 10 σελίδες) αλλά ο αναρχικός τραπεζίτης του Πεσόα απλά ήταν ένας τύπος που ξεγελούσε τις κρατικές αρχές.
Αυτό που λέω στο συγκεκριμένο θέμα που έπιασες, είναι πως στις χώρες ο νόμος είναι καθολικός. Ενώ σε μια αναρχοκαπιταλιστική θεώρηση, ο νόμος είναι ιδιωτικός. Δηλαδή αν μου ξεπληρώσει το χρέος προς εμένα, δεν θα πάει φυλακή.

Είναι η διαφορά μεταξύ αγωγής και μήνυσης.

Ποιος θα ασκήσει μήνυση αφού δεν υπάρχει κράτος;
Θα ασκείται μόνο αγωγή για προσωπική αποζημίωση.