Δεν συμφωνώ. Δεν ήταν ιδεαλισμός η Αθηναϊκή δημοκρατία, πρακτική ήταν. Εφευρετική αναγκαιότητα μετά από τόση αδιέξοδη ιστορία με την τυραννία. Ιδανικιστές ήταν εχθροί της που έζησαν το πέρας της όπως ο ανιψιός τυράννου Πλάτωνας και την κατηγορούσαν με αμφιβόλου ιστορικής τεκμηρίωσης διαλεκτικά πρόσωπα και γεγονότα όπως ο Σωκράτης και η δίκη του. (Που παίζει να ήταν πνευματικός αρχηγός των ολιγαρχικών οι οποίοι σκότωσαν χιλιάδες δημοκράτες για αυτό και να τον δίκασαν με έμμεσο τρόπο). Ο μέσος όρος της αποφασιστικής ελευθερίας είναι ακόμα χαμηλός και μας υποτάσσει.
Είχε/έχει και χειρότερα. Στο μεσαίωνα η στη Μέση Ανατολή π.χ. έπιανε/πιάνει πάτο ως και η ατομική ελευθερία και κυριαρχεί το ιερό (δήθεν έξωθεν Θεϊκά δοσμένο) δίκαιο.
Η μαλακία είναι πάντα στο μενού αλλά η δικιά μας μαλακία είναι απείρως προτιμότερη από την εξαναγκαστική εξωγενή μαλακία που αν μη τι άλλο εξυπηρετεί κλίκες και δεν μας επιτρέπει την ευθύνη του δικού μας λάθους και άρα την αληθινή παιδεία και βελτίωση.
Διαφωνω και εγω. Η τυρρανια στην αρχαια ελλαδα δεν σημαινε απαραιτητα οτι καποιος καταπιεζε, ηταν αναλογα με τον τυρρανο. Ο Πεισιστρατος ηταν τυρρανος ομως βασισε την πολιτικη του στον πολεμο εναντια του πλουτου, ο Σολωνας εκανε την νομοθεσια του κοινη συναινεση ευγενων και αγροτων. Και ολα αυτα τον 7ο αι πχ. Η δημοκρατια κατ εμε ηταν απορροια της εννοιας της ατομικης ελευθεριας και ιδιοκτησιας που προεκυψε απο τις μεταρρυθμισεις του Κλεισθενη. Και δεν κρατησε πολυ ιστορικα, βαλε μεχρι τον Αλεξανδρο. Αντιθετα το πολιτευμα των σπαρτιατων που αποφασιζε η γερουσια των "ευγενων" ειχε απολυτη σταθεροτητα και- σε σχεση με την αθηνα- ελαχιστες αστοχιες.
Κατ εμε ηταν ιδεαλισμος, φυσικο επακολουθο της φιλοσοφιας και της αναζητησης που ειδε αλλη εναλλακτικη απο να βλεπει τον ανθρωπο ως υπηκοο. Ο Πλατωνας ηταν ολιγαρχικος αλλα δεν εχω διαβασει πουθενα να σκοτωνονται μες την αθηνα χιλιαδες δημοκρατες και να συμμετειχε με οποιονδηποτε τροπο. Ουτε την "αμφιβόλη ιστορική τεκμηρίωση" του σωκρατη μπορω να την δεχτω απο την στιγμη που υπαρχουν πολλες ιστορικες πηγες που περιγραφουν εναν ανθρωπο σαν αυτον που βαζει να μιλαει ο πλατωνας στους διαλογους του. Γενικα μου φαινεται οτι κρινεις την αρχαια αθηναικη δημοκρατια βασει συγχρονων συνθηκων και με αυτη την προσεγγιση δεν μπορουν να βγουν ασφαλη συμπερασματα
Επισης, και αυτο ειναι προσωπικη εκτιμηση, δεν ηταν κοντρα πολιτευματων αυτο που γινοταν στην αρχαια ελλαδα, αλλα μαλλον προσπαθεια επιβολης κυριαρχιας μεταξυ πολεων με διαφορετικα πολιτευματα.
Ιστορικα αν το δεις η ιδεα της δημοκρατιας πεθανε στην γεννηση της. Δεν θελω να επεκταθω σε λεπτομερειες αλλα σε ολη την διαρκεια της λειτουργιας της οι αθηναιοι ηταν σε επεκτατικους πολεμους. Τι δημοκρατια ηταν αυτη που για να επιβιωσει επρεπε να υποδουλωσει τους υπολοιπους; Μετα υβριδικα εμφανιστηκε σε φασεις της ρωμαικης αυτοκρατοριας (συγκλητος) και κατοπιν την ξαναειδαμε στην γαλλικη επανασταση που σαν αποτελεσμα ειχε να χωριστει ο κοσμος σε εθνη αντι για αυτοκρατοριες. Αλλαξε κατι; Μονο για αυτους που πιστευουν οτι "αποφασιζει ο λαος" Για μενα το παιχνιδι ηταν στημενο για να ανταπεξελθει στις απαιτησεις που δημιουργηθηκαν απο τον διαφωτισμο. Το στορυ ειναι οτι αλλαξε ο μανωλιος κλπ
Δεν θυμαμαι ποιος φιλοσοφος ειχε πει οτι ορισμενοι θεωρουν οτι το να εχουν καποιον να τους επιβαλλει το τι θα κανουν ειναι ανυποφορο, καποιοι αλλοι το θεωρουν αναγκαιο κακο. Για τους περισσοτερους ειναι ευλογια...Συμφωνω απολυτα με αυτο
Μουφα η "δημοκρατια" κατ εμε, επανακαλυφθηκε για να δημιουργει την ψευδαισθηση της σημαντικοτητας σε ανθρωπους που θελουν να ειναι ασημαντοι αλλα νευριαζουν οταν τους το λες καταμουτρα